Advent of the Archmage – ตอนที่ 405: ภัยพิบัติของยับบ้า

Advent of the Archmage Chapter 405: ภัยพิบัติของยับบ้า

 

คําพูดของลูกเรือทําให้ทุกคนที่อยู่ในห้องบัญชาการตกใจลิงค์เงยหน้าขึ้นแล้วออกไปดูเมืองลาริเอลที่หน้าต่างในทันที

 

เขาเห็นตาข่ายกําลังส่องแสงสีขาวจากบนพื้นผิวของมันมันค่อยๆสว่างขึ้นในขณะที่ความหนาแน่นของมานา ถูกยิงขึ้นมา

 

ลอร์ดแฟลงคลินเองก็ขยับเก้าอี้ล้อเลื่อนมาดู เขาทั้งตกใจและเกรี้ยวกราด “ต้องเป็นฝีมือของไอ้อาเคนเซอร์แน่ๆ! แต่ว่ามันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน?”

 

ตาข่ายเวทมนตร์คือผลลัพธ์จากภูมิปัญญาหลายพันปีของยับบ้าคนทุกยุคทุกสมัยต่างก็พยายามทุ่มเทให้กับมัน ดัง นั้นแม้ว่าอาเคนเซอร์จะเป็นช่างฝีมือระดับสูง,แม้ว่าเขาจะมี ผู้ติดตามหลายร้อยคน, แต่เมืองก็ยังถูกปกป้องด้วยกําแพงแสงแล้วเขาสามารถควบคุมตาข่ายทั้งหมดได้ยังไงกัน

 

แฟรงคลินคิดไม่ออกเลย

 

ตอนนี้, ตาข่ายเวทมนตร์สว่างขึ้นเรื่อยๆ มานาจํานวน มหาศาลพุ่งขึ้นมาจากในนั้น มีจุดแสงสีขาวมากมายปรากฏขึ้นในอากาศ,รวมทั้งในห้องบัญชาการด้วย

 

จากที่ไกลๆ มันดูเหมือนกับว่ามีหิมะตกในเมืองลาริเอล แต่แทนที่จะตกลงไป,“หิมะ” นี้กลับลอยขึ้นมาจากพื้นแทนมันเหมือนสภาพย้อนกลับ

 

จู่ๆเอลินก็เอามือกุมหัวแล้วกรีดร้อง “เร็วเข้า! รีบเลย! ข้าสัมผัสได้ถึงการทําลายล้างและความตาย!”

 

ครั้งนี้แฟรงคลินไม่ได้ลังเล “รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ!”เขาออกคําสั่งในทันที

 

ฟื้วว, ปิ้วว

 

ผนึกสายลมทั้งหมดของเรือเหาะถูกเปิดใช้ จากนั้นกองเรือเหาะก็เดินหน้าด้วยความเร็วสูงสุด, ทิ้งเมืองลาริเอลเอาไว้ข้างหลัง

 

เรือเหาะนั้นรวดเร็วมาก แม้กระทั่งเรือลําใหญ่ที่สุด ก็ยังแล่นไปได้ด้วยความเร็ว650 ฟุตต่อวินาทีหลังจากผ่านไป 20 วินาที, ทั้งกองเรือก็พ้นระยะของเมืองลาริเอล

 

“ยังไม่พอ! ไปอีก! ไปซ่อนหลังเขาลูกนั้น!” มาสเตอร์แฟรงคลินตะโกน

 

กองเรือเดินหน้าต่อแล้วแล่นผ่านภูเขาสูงไปยังทางใต้ของลาริเอล

 

“ลดระดับความสูงซะ! เดี๋ยวนี้เลย! รีบๆหน่อย!” แฟรงคลินตะโกน

 

กองเรือลดระดับลงในทันที ในตอนที่พวกเขามาอยู่ที่ความสูง 65 ฟุตจากพื้นดิน, หัวใจของลิงค์ก็เต้นรัวจากนั้นเขาก็เห็นคลื่นมานาสีม่วงอ่อนทะลักออกมาจากข้างหลังภูเขา, กําลังตรงมาทางกองเรือ

 

นอกจากนี้เขายังเห็นอีกฝั่งที่ไม่มีภูเขาบังด้วย, ที่ฝั่งนั้นมานาเป็นสีม่วงเข้มถ้ามีคนโดนคลื่นมานานี้อาบเข้าหล่ะก็, ต่อให้คนๆนั้นจะไม่ตาย, แต่เขาก็คงจะได้รับผลกระทบอันโหดร้าย

 

“เรือเหาะจะถูกทําลายในเร็วๆนี้! เตรียมรับเอาไว้ให้ดี!”ผู้บัญชาการเมอลินตะโกน

 

ซึ่ม! คลื่นมานาพุ่งผ่านทั้งกองเรือ, แล้วผนึกเวทมนตร์ทั้งหมดก็ได้รับผลกระทับในทันที จากนั้นกองเรือก็เริ่มตกลงมาจากท้องฟ้า

 

แต่ก็โชคดีที่, พวกเขาอยู่ที่ความสูงแค่ประมาณ 60 ฟุตและอยู่ใกล้กับพื้นแล้วแถมยังมีป่าอยู่ข้างใต้พวกเขาด้วย มีต้นไม้สูงอยู่หย่อมนึ่งแล้วกองเรือเหาะก็ตกลงไปกระแทกกับต้นไม้เหล่านั้นในเวลาครึ่งวินาที

 

โครม, ครืนน! ต้มไม้พากันล้มระเนระนาน, แล้วยับบ้าที่อยู่ข้างในเรือเหาะก็ถูกเหวียงอย่างรุนแรง

 

ในตอนที่เรือเหาะกําลังจะถึงพื้น, ลิงค์ก็คว้าตัวเอลิ นกับแฟรงคลินเอาไว้และในเวลาแทบจะพร้อมกัน, ก็มีเสียง ตูมดังขึ้น เรือเหาะกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรงมีหลายคน ล้มลง, กลิ้งอยู่บนพื้น สิ่งของมากมายในห้องต่างก็ร่วงลงมาแล้วกระแทกกับคนที่อยู่ข้างใน

 

ลิงค์เอาตัวบัง, ปกป้องเอลินกับแฟรงคลินเอาไว้ในอ้อมแข นของเขา ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, พลังมังกรสีแดงสดใสก็แผ่ ออกมาจากร่างของเขา ด้วยการระเบิดพลัง, เขาก็ยืนขึ้นอ ย่างมั่นคง

 

ท่ามกลางความวุ่นวายนี้, มีสิ่งของมากมายมาโดนหลังของเขา, แขนของเขาและศรีษะของเขา, แต่ว่าลิงค์ก็ได้ใช้พลังมังกรบังคับให้พวกมันกระเด็นออกไป

 

ความวุ่นวายเกิดขึ้นอยู่ประมาณห้าหรือหกวินาทีก่อนที่จะสงบลง

 

ลิงค์วางเอดินกับแฟรงคลินลง เขามองดูรอบๆ, แล้วเห็นห้องบัญชาการตกอยู่ในความวุ่นวาย มีเสียงคร่ําครวญและเสียงสะอึกสะอื้นมากมายเข้ามาในหูเขา พวกยับบ้าที่หมดสภาพต่างก็นอนอ่วมอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง ความ สูงนั้นไม่มากเท่าไหร่, ดังนั้นพวกเขาส่วนใหญ่จึงได้รับบาด เจ็บเฉยๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีผู้โชคร้ายบางส่วนที่ถูกกระแทกเข้าที่หัว

 

กลิ่นเลือดคละคลุ้งอยู่เต็มห้อง

 

มาสเตอร์แฟรงคลินมองฉากนี้ด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็ไออย่างรุนแรงแล้วกระอักเลือดออกมาจํานวนนึ่ง เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ-เขาแค่เกรี้ยวกราด

เอลินเองก็อยู่ในสภาพสับสน เธอยืนเหม่อไม่ขยับไปไหนอยู่พักนึงแล้วจากนั้นก็วิ่งพล่านไปทั่วเพื่อช่วยเหลือผู้คน ลิงค์เองก็คอยช่วยด้วยเหมือนกันเขายกสิ่งของต่างๆออกไป,แล้วลากพวกยับบ้าที่โดนของทับออกมา

 

เขารวดเร็วมาก, และผู้รอดชีวิตก็ได้รับความปลอดภัย อย่างรวดเร็วจํานวนคนทั้งหมดนั้นมีมากกว่า 3,000 คน, รอดมาได้ 2,800 คนตาย 100 คน ซึ่งก็ถือว่าไม่ได้เลวร้าย เท่าไหร่

 

ลิงค์ไปที่เรือลําอื่น

 

มีบางลํายังอยู่ในสภาพดี พวกเขาลงมาก่อนเรือธงและมาถึงพื้นแล้วในตอนที่คลื่นมานามาถึง, ดังนั้นจึงไม่มีใครได้ รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามยังมีเรือเหาะที่อยู่ในสภาพเลว ร้ายกว่า พวกเขาอยู่ที่ความสูงประมาณ 100 ฟุตแต่สําหรับยับบ้าที่อ่อนแอนั้น, แม้ว่าความสูงจะต่างกันเพียงหนึ่งฟุตก็ทําให้จํานวนผู้ตายเพิ่มขึ้นได้

 

ลิงค์ไม่มีเวลามาครุ่นคิด เขาให้ความสนใจกับการช่วยเหลือผู้คนเป็นอันดับหนึ่ง ยับบ้าที่ไม่ค่อยได้รับบาดเจ็บเองก็เริ่มไปช่วยเหลือคนอื่น

 

ความวุ่นวายยาวนานถึงสามชั่วโมงเต็ม ผู้รอดชีวิตทั้งหมดถูกช่วยเอาไว้ได้มีคนตายไม่ถึง 800 คน ซึ่งถือว่าไม่มากเท่า ไหร่ อย่างไรก็ตาม,ความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือเรือเหาะ เวทมนตร์ทุกลําหมดสภาพแล้ว

 

มานานั้นเป็นพลังงานที่แปลกประหลาด มันมีอํานาจทะลุทะลวงสูงแต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต, โดยเฉพาะผู้ที่ แข็งแกร่งคลื่นมานานั้นแค่ทําให้สิ่งมีชีวิตรู้สึกตื่นเฉยๆ ส่วน คนที่อ่อนแอก็จะรู้สึกปวดหัว,แต่มันก็ไม่ได้รุนแรงไปกว่านั้น

 

อย่างไรก็ตาม, พลังงานนี้ได้ทําลายเครื่องจักรเวทมนตร์ที่เผ่ายับบ้าคอยพึ่งพาอย่างสมบูรณ์ นอกจากปืนเวทมนตร์ คาบศิลาแล้ว, สิ่งอื่นๆต่างก็พากันหมดประสิทธิภาพ

่ ่

หลังจากผ่านไปซักพัก, ช่างฝีมือคนนึงก็เข้ามารายงานความสูญเสีย “มาสเตอร์ครับ, บ่อมานาของเรือเหาะหลายลําถูกทําลายอย่างสมบูรณ์พวกเราสามารถซ่อมได้อย่างมากที่สุดก็ครึ่งนึงของทั้งหมด, แต่จะต้องใช้เวลาประมาณสามเดือ นครับ”

 

แฟรงคลินพยักหน้า “ตอนนี้เอาแค่นั้นก่อนก็ได้”

 

ภูเขานั้นต้านทานมานาได้แค่ระดับนึ่งเท่านั้น, แต่ถ้าไม่มีภูเขา, ก็คงจะไม่มีเรือเหาะลําไหนที่สามารถกู้คืนมาได้เลยนอกจากนี้, ทุกคนจะได้รับความเข้มข้นของมานาสูงขึ้นและจะได้รับผลข้างเคียงรุนแรงขึ้นด้วย

 

ในตอนนี้, แฟรงคลินถอนหายใจแล้วมองลิงค์เชิงขอโทษ “ลอร์ดเฟิร์ด, ก็อย่างที่ท่านเห็นนั่นแหละครับ พวกเราไม่สามารถช่วยเหลือป้อมโอริด้าได้อีกแล้ว”

นี่เป็นข่าวร้ายจริงๆ.แต่มันก็ยังไม่ใช่ทางต้นสําหรับลิงค์

 

ถ้ายับบ้าไม่สามารถช่วยได้, เขาก็จะไปหามังกรหรือไม่ก็ไฮเอลฟ์เขาสามารถตรงกลับไปที่ป้อมโอริด้ากับริเอลทั้งอย่างนี้เลยก็ยังได้เพราะในตอนที่ออร่าแห่งความว่างเปล่า หายไปแล้วเขาได้รับเวทมนตร์กลับมา, เขาก็จะบุกทะลวงไปพร้อมกับริเอลซึ่งถ้าอีกฝ่ายมีปีศาจที่อยู่ในระดับต่ํา นานไม่เกินหนึ่งตัว,พวกเขาก็สามารถเอาชนะปีศาจได้ทุกตัวได้อย่างแน่นอน!

 

อย่างไรก็ตาม, เขายังมีเรื่องสงสัยอีกมากมาย

 

เรื่องแรก, อาเคนเซอร์ทําลายตาข่ายเวทมนตร์ได้ยังไง? จากปฏิกิริยาของแฟรงคลิน, เขาไม่น่าจะทําแบบนั้นได้เลย

 

เรื่องที่สอง, ทําไมระบบเกมส์ถึงไม่มีการตอบสนองอะไรเลยทั้งๆที่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น?

 

สําหรับเรื่องแรกนั้น, ลิงค์ไม่มีข้อสงสัยอะไร เขาไม่คุ้นเคยกับระบบตาข่ายเวทมนตร์ของเมืองลาริเอล แต่ถ้าแฟรงคลินตกใจขนาดนี้, มันก็ต้องเป็นเรื่องผิดปกติอย่างแน่นอน 

 

ส่วนความสงสัยข้อที่สองนั้นมันทําให้ลิงค์รู้สึกใจคอไม่ดีจริงๆระบบเกมส์คือตัวแทนพลังของกองทัพแห่งแสงในอดีต,มันมักจะใช้ภารกิจเป็นเครื่องช่วยเตือนให้ลิงค์ รู้สึกตัวว่าอาจจะมีอันตรายแต่ในครั้งนี้มันไม่มีการแจ้งเตือนอะไรเลย

 

มันไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลยซักนิด

 

ลิงค์ตรวจสอบภารกิจที่เขามี มันคือ “ร้องขอกําลังเสริม” และมันก็ยังไม่สําเร็จค่าสถานะในตอนนี้กลายเป็นสีแดง, ซึ่งหมายความว่าเขาทําล้มเหลว

 

นี่หมายความว่าระบบเกมส์จะไม่มีการเตือนอันตรายให้เขาอีกแล้วหรอ?หรือว่ามีบางอย่างเข้ามาขัดขวา งการมองเห็นของเทพแห่งแสง? อย่างแรกนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะเทพแห่งแสงอยากให้ลิงค์ช่วยโลกใบนี้, ดังนั้นการไม่เตือนอะไรเลยก็ค่อนข้างจะเกินไปหน่อยและไม่ควรจะถูกถอนออกด้วยลิงค์คิดต่อไปอีกและรู้สึกว่าสาเหตุหลังดูเป็นไปได้มากกว่า

 

นี่หมายความว่ามีบางอย่างกําลังช่วยคนทรยศอาเคนเซ อร์อยู่แล้วมันก็ไม่ได้บอกวิธีทําลายตาข่ายเวทมนตร์เพียงอ ย่างเดียวเท่านั้น,แต่มันยังจัดการโดยที่ไม่มีใครรู้ตัวด้วย นี้ เป็นฝีมือของใครกัน?

 

ราชินีแมงมุมลอร์ธ? เทพแห่งการทําลายล้าง? หรือว่านัก เวทย์พเนจรไอเซนิส?หรือว่าจะเป็นตัวตนอันแข็งแกร่งที่ไม่มีใครรู้จัก?

 

ลิงค์มีข้อมูลไม่พอและไม่สามารถสันนิษฐานได้เลย

 

ในอีกด้านนึง, มาสเตอร์แฟรงคลินเห็นว่าลิงค์ไม่พูดอะไรและคิดว่าเขากําลังหงุดหงิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจแล้วเลือกที่จะไม่พูด

 

ในขณะนั้นเอง, หน่วยสอดแนมยับบ้าก็กลับมาจากภูเขาพร้อมกับข่าวเกี่ยวกับเมืองลาริเอล

 

“มาสเตอร์, กําแพงแสงยังอยู่นะครับแถมยังมีสภาพสมบู รณ์ด้วยแต่จากที่ดูนั้น,พวกเราเห็นว่าข้างในเมืองค่อนข้าง มีด กระแสมานาได้ทําลายสถานที่ต่างๆไปเกือบหมด, แต่ที่ พักอาศัยน่าจะไม่เป็นอะไรแล้วพวกเราก็เห็นคบเพลิงถูกจุด อยู่ข้างในนั้นด้วย”

 

โล่ป้องกันของลาริเอลนั้นเป็นเอกเทศอย่างสมบู รณ์และน่าเชื่อถือมากๆแม้ว่าตาข่ายเวทมนตร์จะถูกทําลาย ไปแล้ว, แต่โล่ก็ยังอยู่อย่างไรก็ตาม, นี่ก็ไม่ได้มีนัยสําคัญอีก ต่อไปแล้ว

 

เครื่องจักรเวทมนตร์ถูกทําลายทั้งหมด ยับบ้าถูกถีบให้เข้า มาอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายในทันที ถ้าปีศาจกลับมาโจม ตีพวกเขาอีก, พวกเขาก็ทําได้แค่ใช้ปืนคาบศิลากากๆเพื่อป้อ งกันตัว

 

ในส่วนของปืนใหญ่เวทมนตร์นั้น, พลังงานของพวกมันถูก เชื่อมต่อกับเรือเหาะถ้าเรือเหาะเสียหาย, ปืนใหญ่ก็จะใช้การไม่ได้ด้วยซึ่งพวกเขาก็สามารถซ่อมแซมได้แต่มันก็ยังต้องใช้เวลา

 

สถานการณ์เลวร้ายมาก

 

และในจังหวะนั้นเอง, ก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น “ลิงค์, เป็นยังไงบ้าง?”

 

ลิงค์หันไปยังต้นเสียงแล้วเห็นริเอล เขาซ่อนตัวอยู่ในถ้ํา มาโดยตลอด,ดังนั้นพลังของเขาจึงฟื้นกลับมาไวกว่าลิงค์ตอนนี้,เขาวิ่งลงมาจากภูเขาด้วยความเร็วที่สูงมาก

 

ยับบ้ากับคนแคระนั้นค่อนข้างสนิทกัน, และริเอล, ราชาแห่งขุนเขา,ก็เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ยับบ้า พอเห็นเขามา, ยับบ้าทุกคนก็ทักทายเขา, แม้ว่าพวกเขาจะดูไม่มีชีวิตชีวาเพ ราะสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นก็ตาม

 

ในตอนที่เขามาถึง, ริเอลก็โค้งให้มาสเตอร์แฟรงคลินแล้วปลอบเขา “ข้าอยู่ในถ้ําและเห็นตาข่ายเวทมนตร์ถูกทําลาย ข้ารู้ว่ามันแย่แต่ตอนนี้, ได้เท่านี้ก็โอเคแล้ว สิ่งที่สําคัญที่สุดก็คือการที่พวกเจ้าทุกคนรอดมาได้นะ”

 

แฟรงครินส่ายหัวพร้อมกับฝืนยิ้มออกมา

 

“แล้วก็นะ, เมื่อสักครู่นี้ข้าเห็นอาเคนเซอร์ด้วย” ริเอลพูดต่อ “เขาขนของแปลกๆบางอย่างเข้าไปทางกําแพงแสง” 

ลิงค์ตกใจ “ของแปลกๆหรอ?”

 

แฟรงคลินกับยับบ้าคนอื่นๆเองก็สนใจเหมือนกัน

 

แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่าในตอนที่เอดินได้ฟังเรื่องนี้, เธอก็ตัวสั่นอย่างรุนแรง, แล้วใบหน้าก็ซีดเผือด, ดูเหมือนว่าเธอจะสัมผัสถึงบางสิ่งที่น่าหวาดกลัวได้

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset