Chapter 435: คดีปริศนา
คริสตัลโกเล็มเลเวล 10 ทําได้แค่อุ่นเครื่องให้ศัตรูเท่านั้นและถึงแม้ว่าการต่อสู้จะจบลงแล้ว, พวกเขาก็ยังไม่สามารถสืบได้ว่าศัตรูที่ซ่อนอยู่ในเงาดํานั้นมีหน้าตาเป็นยังไง
ลิงค์ดูสถานะภารกิจของเขาและสังเกตุเห็นว่ามันยังไม่สําเร็จ
กลับไปยังจุดที่คริสตัลโกเล็มฟัง, ลิงค์เห็นว่าศัตรูไม่ได้พยายามจะสืบเลยว่าคนที่ควบคุมโกเล็มตัวนี้อยู่ที่ไหน มันเลือกที่จะถอยกลับเข้าไปในเงาดําและขยายเส้นผ่า นศูนย์กลางออกไปกว่า150ฟุตอีกครั้งนึง
“ดูเหมือนว่ามันจะขยับไม่ได้นะ” ไกมินสังเกตุเห็น
ลิงค์เองก็ตระหนักถึงเรื่องนี้ “น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”
ตั้งแต่ตอนที่พวกเขาพบศัตรูเป็นครั้งแรกจนถึงตอนนี้, ดูเหมือนว่าศัตรูจะยังไม่ได้ย้ายออกจากตําแหน่งเดิมเลยมันแค่โฉบไปมาในจุดที่มันอยู่นอกจากนี้เมื่อตัดสินจากวิธีการ ที่มันใช้หลอกล่อเหยื่อด้วยการร้องขอความช่วยเหลือแล้ว,มันยิ่งเป็นหลักฐานที่บ่งบอกว่าสิ่งมีชีวิตตัวนี้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
อย่างไรก็ตาม, ด้วยเหตุผลบางประการ, ลิงค์ยังรู้สึกว่ามี บางอย่างไม่ถูกต้อง
“ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย, ได้โปรด! ข้าทนไม่ไหวแล้ว! อ้ากก!”
เสียงร้องน่าสงสารดังมาจากเงาดําอีกครั้งหากไม่ได้เห็นฉากก่อนหน้านี้ไม่ว่าใครก็คงจะรู้สึกสงสารอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไกมินรู้สึกแปลกใจ “นี่มันโง่รึเปล่า? มันจะร้องขอความช่วยเหลือต่อไปเพื่ออะไรกัน? มันคิดว่าพวกเราจะหลงกลจ ริงๆหรอ?”
ลิงค์ยังเงียบอยู่ เขาขมวดคิ้วในขณะที่มองดูเงาดําอย่างใจจดใจจ่อ, พยายามจะทําความเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความสงสัยของเขา
ภายในเกมส์, เขาเคยเห็นสัตว์แห่งความว่างเปล่าระดับตํานานมามากมายและไม่มีสัตว์ตัวไหนอยู่เฉยๆหลังจากที่พวกมันเข้ามาในฟิรุแมนพวกมันทุกตัวจะวิ่งพล่านอย่าง บ้าคลั่งไปในทุกที่ที่พวกมันผ่าน
นอกจากนี้, อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างการข้ามผ่านความว่างเปล่าพวกมันก็ยังทําได้, แล้วจะมีอะไรที่ยับยั้งพวกมันได้อีกหล่ะ?
“เร็วเข้า, มาช่วยข้าที! ข้าเจ็บเหลือเกิน!” เสียงร้องดังขึ้น อีกครั้งภายใต้ความเจ็บปวดนี้, มีร่องรอยของความกระวนกระวายอยู่ด้วย
ลิงค์คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาลุกขึ้นแล้วพูดกับไกมิน “ไปกันเถอะ,ลองไปดูรอบตัวมันกันเผื่อจะมีอะไรที่พวกเราสามารถใช้ประโยชน์ได้”
ไกมินพยักหน้า
“พวกเราจะแยกกันไปคนละฝั่งแล้วมาเจอกันอีกที่ จําเอาไว้นะอยู่ห่างจากสิ่งมีชีวิตตัวนั้นอย่างน้อยครึ่งไมล์” ลิงค์แนะนํา
“โอเค” ไกมินตอบกลับ
จากนั้น, ลิงค์กับไกมินก็แยกกันไปซ้ายขวา, เพื่อสืบหาร่องรอยที่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับเจ้าเงาดํานี้ได้
“ทัศนียภาพปลอดโปร่ง” ลิงค์ใช้เวทย์ทัศนียภาพปลอดโปร่งเป็นทักษะการติดตาม เสียงลม,และกลิ่นของต้นไม้ใบหญ้าหายไป, จากนั้นกลิ่นเลือด, มานา, และพวกพลังงานอ่อนๆก็ดูชัดเจนขึ้นสําหรับลิงค์
เขาเดินไปอย่างช้าๆ, เหมือนกับว่าเขากําลังเดินเล่นอยู่ตลอดทาง,เขาจะพยายามใช้จมูกดมกลิ่นอย่างตั้งใจ“มีกลิ่นแอลกอฮอล์อยู่ในอากาศ,นั่นมันของไกมินนี่มี อีกกลิ่นนึ่งเป็นกลิ่นเลือดอ่อนๆมาจากทางตะวันออกแปลกจัง”
ลิงค์เดินตามกลิ่นเลือดไป,และค่อยๆเข้าไปทางใต้ของปาอย่างช้าๆ
หลังจากเดินไปได้ประมาณ 1,500 ฟุต, กลิ่นเลือดก็รุนแรงขึ้นในทันทีลิงค์เขม่นตามองไปข้างหน้า หลังจากเดินไป ได้อีกหนึ่งนาที,ลิงค์ก็พบศพอยู่ใต้ต้นไม้
ศพนี้มีสภาพแปลกๆ มันดูเหมือนมนุษย์แต่ว่ามีผมสีเงินในตอนที่ลิงค์เปิดเปลือกตาของเขาดูเขาก็พบว่าม่านตาขุ่นมัวอย่างสมบูรณ์แล้ว,แต่มันก็เป็นแบบนี้ในตอนที่เขามี ชีวิตอยู่,มันก็เป็นสีเงินเหมือนกัน ซึ่งนี่ทําให้ลิงค์นึกถึงเวเวอร์
เวเวอร์นั้นมีสายเลือดของมนุษย์ยุคโบราณ, ดังนั้นผมกับดวงตาของเขาจึงเป็นสีเงิน อย่างไรก็ตาม,มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างเวเวอร์กับศพที่อยู่ที่นี่
แม้ว่าจะค่อนข้างหน้าตาดี, แต่เวเวอร์ก็ไม่ได้ต่างจากมนุษย์ทั่วไปมากเท่าไหร่นัก อย่างไรก็ตาม, ศพที่อยู่ที่นี่, ดูตัวซีดมากๆถ้าอธิบายให้ชัดกว่านี้ก็คือเส้นเลือดของศพที่อยู่ ใต้ผิวหนังก็ยังมองเห็นได้เลยนอกจากนี้, หน้าตาของมันก็ ดูกํากวมมากๆ, แม้ว่ามันจะเป็นผู้ชาย, โดยดูจากรูปหน้าของมัน,แต่มันก็ไม่ได้ต่างจากผู้หญิงเลย
ถ้าจับคนๆนีแต่งหน้าซักหน่อย, น่าจะสามารถแปลงโฉมเป็นผู้หญิงได้ง่ายๆเลยนะ, ลิงค์คิด, และในที่สุด,เขาก็ เริ่มทําการตรวจสอบบาดแผลตามตัวศพ
บาดแผลร้ายแรงอยู่ตรงหัวใจมันมีความกว้างหกนิ้วและลึกเข้าไปจนทะลุหัวใจมีคราบเลือดอยู่ใต้ศพด้วย
เมื่อดูจากคราบเลือด, ศพนี้น่าจะอยู่ที่นี่มาเป็นเวลาสองวันแล้วบาดแผลน่าจะเกิดจากหนวดของสิ่งมีชีวิตตัวนั้นแต่ว่า,ก่อนที่สิ่งมีชีวิตตัวนั้นจะสามารถดูดพลังงานของคนๆนี้ได้หมด,ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเข้ามาขัดขวางก่อน
ลิงค์ลุกขึ้นแล้วเริ่มมองไปรอบๆศพ
หลังจากนั้นซักพัก,เขาก็พบเศษใบมีดที่อยู่ห่างจากศพไป15ฟุตลิงค์เอื้อมมือไปสัมผัสกับใบมีด,แต่ในทันที่ที่มือของเขาสัมผัสกับใบมีด,เขาก็ดึงมันกลับมา
ใบมีดนั้นดูปกติ, แต่ว่ามันเย็นมากๆ มือของลิงค์ถูกแช่แข็งจนชาในตอนที่เขาสัมผัสกับใบมีด
ลิงค์รีบปล่อยพลังมังกรออกมาลบล้างความรู้สึกชาอย่างรวดเร็วในเมื่อเขาไม่สามารถสัมผัสมันโดยตรงได้, เขาจึงใช้มือแห่งนักเวทย์
เศษใบมีดลอยขึ้นมาอยู่ตรงหน้าลิงค์
จากนั้นเขาก็ใช้เวทย์มิติสร้างแว่นขยายขึ้นมาด้วยการใช้มัน,เขาก็ค่อยๆสํารวจใบมีดอย่างช้าๆ ตรงส่วนพื้นผิว,มันดูเหมือนกับว่าทํามาจากเหล็กสีเทา,แต่หลังจากที่ตรวจสอบดีๆ,เขาก็พบว่ามันไม่ใช่
ใบมีดนี้ถูกสร้างขึ้นจากโซโครงสร้างมานาจํานวนนับไม่ถ้วนหากสังเกตุดีๆแล้ว,จะเห็นว่าทั้งใบมีดทํามาจากเวทย์ธาตุน้ําแข็งและวัตถุดิบล้ําค่าทั้งหมดลิงค์ไม่เคยเห็นมันมาก่อน,แต่เขามั่นใจว่ามันมีความแข็งแกร่งไม่น้อยกว่าเลเวล9เทคนิคที่ใช้ในการสร้างใบมีดและโครงสร้างมานานั้นไม่เป็นที่รู้จักเลยไม่มีที่ไหนในทวีปที่ใช้เทคนิคนี้หรือแม้กระทั่งในหมู่ไฮเอลฟ์ก็ตาม
ศพนี้เองก็มีร่างกายที่แข็งแรงมากแม้ว่าเขาจะเป็นนักฆ่าก็ ตามมีดนี้น่าจะเป็นของเขานะ, ลิงค์สังเกตุ
ลิงค์สํารวจศพต่อแล้วเจอบาดแผลเยอะขึ้นเรื่อยๆ น่าจะเคยมีคนสองคนอยู่ที่นี่หนึ่งในพวกเขามีรูปร่างเล็ก,หนักไม่ถึง 88 ปอนด์และน่าจะเป็นผู้หญิง ส่วนอีกคนน่าจะเป็นนักฆ่าซึ่งนักฆ่าน่าจะถูกสิ่งมีชีวิตโจมตีจากข้างหลัง เขาสา มารถป้องกันหนวดได้เส้นนึงแลกกับการที่ต้องเสียดาบของตัวเองไป,แต่ถึงกระนั้นหนวดอีกเส้นก็เข้ามาโจมตีเขาจากทิศทางตรงกันข้ามแล้วเจาะทะลุหัวใจของเขาส่วนผู้หญิงน่าจะหนีไปได้
ต่อมา, ลิงค์ก็พบเส้นผม, พวกมันเป็นเส้นบางๆและมีสัม ผัสเนียนนุ่มผมนี้น่าจะเป็นของผู้หญิงที่หนีไปได้ลิงค์ตามรอยเท้าไปเพื่อดูว่าเธอหนีไปทางไหน
เธอวิ่งไปทางตะวันออก, ด้วยความเร็ว 300 ฟุตต่อวินาทีเมื่อดูจากความลึกของรอยเท้าแล้ว,เธอไม่ได้ใช้เวทมนตร์เลย, มันคือพลังกายของเธอล้วนๆส่วนหนวดนั้น มันไล่ตามเธอไปอย่างไม่ลดละ…
ลิงค์สํารวจร่องรอยบนพื้นและพบว่าเด็กสาววิ่งเป็นเส้ นตรงตลอดทางในขณะที่เขาตามรอยเท้าไป,เขาก็พบว่าเธอเข้าไปในพื้นที่สีดําซึ่งนี่ทําให้ลิงค์ตื่นตัวมากขึ้น
พอเข้ามาได้หกร้อยฟุต, ลิงค์ก็พบเศษอะไรบางอย่างอีกครั้ง, มันเป็นสีขาวและดูเหมือนหยก
จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้, ลิงค์ใช้มือแห่งนักเวทย์หยิบเศษขึ้นมา
พอสังเกตุดูใกล้ๆ, เขาก็ตระหนักได้ว่าเศษนี้มาจากกําไลข้อมือ มันดูคล้ายกับเศษใบมีดก่อนหน้านี้, มันถูกสร้างขึ้นด้วยกรรมวิธีลึกลับที่ไม่เป็นที่รู้จักลิงค์ไม่สามารถเจาะจงการทํางานของมันได้เลย
ตอนนี้พื้นที่แห่งนี้อยู่ห่างจากเงาดําแค่ 1,800 ฟุต เพื่อที่จะไม่ทําให้มันรู้ตัว,ลิงค์จึงเดินหน้าต่อไปอย่างช้าๆ
พอเข้ามาได้อีกหกร้อยฟุต, เขาก็เจอเงื่อนงําเพิ่มอีกซึ่งมันค่อยๆขึ้นําเขาไปสู่ความจริงที่น่าเศร้า
สายเลือดมนุษย์โบราณสองคนเข้ามาในป่าแห่งนี้, พวกเขาบังเอิญเจอกับสัตว์แห่งความว่างเปล่า นักฆ่าถูกฆ่าในทันที่ในขณะที่เด็กสาวสามารถหนีสัตว์แห่งความว่างเปล่าไปได้อยู่พักนึงแต่หลังจากนั้น, เธอก็พ่ายแพ้ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ถูกฆ่า, เธอสามารถหลอกล่อให้สัตว์ตัวนั้นเข้าไปอยู่อีกมิตินึงได้แล้วร้องขอความช่วยเหลืออยู่เรื่อยๆ
ลิงค์ไม่รู้ว่าข้อสันนิษฐานนี้เป็นความจริงรึเปล่า แต่เงื่อ นงํามันชี้ไปทางความเป็นไปได้นี้
“ช่วยด้วย! ใครก็ได้, ช่วยด้วย!” เสียงร้องขอความช่วย เหลือดังขึ้นอีกครั้ง มันฟังดูเจ็บปวดและกระวนกระวาย มากๆ มันฟังดูเหมือนกับว่าเสียงพวกนี้จะหายไปได้ทุกเวลา
ลิงค์ขมวดคิ้ว จะเกิดอะไรขึ้นกันนะถ้าเธอไม่สามารถกักเก็บสิ่งมีชีวิตตัวนี้ได้
สัตว์แห่งความว่างเปล่าตัวนี้เป็นประเภทดูดกลืน, และดูเหมือนว่ามันจะไม่มีจุดอนเลย จากวิธีการที่มันฆ่านักฆ่า, ดู เหมือนว่ามันจะชอบการลอบโจมตีซึ่งนี่เป็นศัตรูที่จัการได้ ยากที่สุดแล้วลิงค์ควรจะทํายังไงดีหล่ะ
ในขณะที่เขากําลังครุ่นคิด, ลิงค์ก็เจอเงื่อนงําเพิ่มอีก ที่ระยะสามฟุต, เขาบังเอิญเจอศพอีกศพนึ่ง!
ศพนี้เป็นของเด็กสาวผมเงินที่ดูเหมือนว่าหลักฐานจะชี้นํา มาเธอล้มลงกับพื้น, และร่างกายของเธอก็บิดงอในรูปแบ บที่ไม่น่าเป็นไปได้กระดูกส่วนใหญ่ของเธอหัก, และมีบางส่วนที่ทะลุออกมาจากร่างกายซึ่งลักษณะเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าเธอถูกพลังบางอย่างกระแทกใส่ก่อนที่จะตาย
นี่ดูไม่เหมือนกับฝีมือของสิ่งมีชีวิตหนวดเลย นอกจากนี้,ร่างกายของเธอก็ไม่ได้สืบเหมือนนักฆ่าด้วย, นี่หมายความว่าเธอไม่ได้ถูกดูดพลังงานออกมา
ลิงค์สํารวจศพอย่างละเอียดดูเหมือนว่าเด็กสาวคนนี้จะเป็นนักฆ่า,ไม่ใช่นักเวทย์ แล้วนักฆ่ามีความสามารถในการยับยั้งสัตว์แห่งความว่างเปล่าได้ยังไงกัน?เกิดอะไรขึ้น? เด็กสาวตายไปแล้วแล้วใครเป็นคนยับยั้งสัตว์ตัวนี้เอาไว้หล่ะ? ไม่น่าจะเป็นวิญญาณของเธอนะ,หรือว่าจะใช่?
ลิงค์ยังคงสํารวจต่อไป จนในที่สุด, เขาก็พบข้อสันนิ ษฐานใหม่เงื่อนงําพวกนี้ได้เปลี่ยนความสงสัยก่อนหน้านี้ของเขาอันที่จริงเงื่อนงําพวกนี้ได้ชี้ไปสู่บุคคลที่สาม! จากลักษณะของร่องรอยนี้บุคคลที่สามน่าจะเป็นยับบ้าแล้วก็เป็นนักเวทย์ด้วย!
ลิงค์จําได้ว่าไกมินเคยบอกว่าเสียงร้องนั้นฟังดูเหมือนกับ เสียงของยับบ้าอันที่จริง, ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างประทับใจในตอนที่ได้ยินเป็นครั้งแรก
แล้วยับบ้าคนนี้ไปไหนหล่ะ? หรือว่าเธอยับยั้งสัตว์แห่งความว่างเปล่าตัวนี้เอาไว้อยู่?
ลิงค์เดินวนรอบศพเด็กสาวอยู่สองสามรอบ, แล้วพยายามดูว่าเขาจะขุดข้อมูลอะไรมาได้อีกไหมอย่างไรก็ตาม, เขาไม่พบอะไรเลยร่องรอยของยับบ้าก็หายไป; พวกมันหายไปเหมือนกับไอน้ํา
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเขาเริ่มจะเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาแล้วแต่ตอนนี้,ดูเหมือนว่าเขาจะถูกโยนกลับเข้ามาในความมืด
