Advent of the Archmage – ตอนที่ 467: เจ้าช่วยข้าไว้ทําไม?

Advent of the Archmage Chapter 467: เจ้าช่วยข้าไว้ทําไม?

บนทะเล

ในทันทีที่ไบรอันพูดจบ ก็มีเสียงดังขึ้นสามครั้ง ลําแสงสีแดงเข้มพุ่งขึ้นมาจากทะเล มันพุ่งมาหาเขาจากหลายทิศทาง

 

ลําแสงแต่ละเส้นนั้นแข็งและหนามากๆเหมือนกับแขน ในแวบแรกพวกมันดูเหมือนกับหนามคริสตัลสีแดงเข้ม ไม่เพียงแค่มันจะโจมตีไบรอันเท่านั้นแต่พวกมันยังปิดทางหนีของเขาด้วย

ในตอนนั้นเอง ไบรอันรู้สึกได้ว่าพลังทําลายล้างอันบ้าคลั่งกําลังพุ่งเข้ามาหาเขา มันรู้สึกเหมือนกับโดนฟ้าผ่าและเขาก็ชาไปทั้งตัวเขาไม่สามารถคิดอะไรได้เลย

 

ทุกอย่างที่อยู่ในทัศนวิสัยของเขามีแค่แสงสีแดง เขามีความคิดเพียงอย่างเดียว: เทพแห่งการทําลายล้างมีตัวตนอยู่จริงๆสินะ

มีแค่เทพเจ้าเท่านั้นที่จะมีพลังมหาศาลแบบนี้

 

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีเช่นนี้ การชักช้าเพียงเล็กน้อยก็อาจถึงตายได้แล้ว ไบรอันกําลังจะโดนโจมตี แต่ในตอนนั้นเองคลื่นหมอกก็ปรากฏขึ้นที่ระยะ 30 ฟุตด้านหน้าเขาลําแสงทั้งสามได้พุ่งเข้าหาหมอกนั้นและช้าลงพร้อมกัน

และในจังหวะนั้นเองก็เป็นช่วงเวลาที่ไบรอันตอบสนองได้ในที่สุดร่างของเขากลายเป็นหมอกไปในพริบตา และเขาก็ใช้พลังทั้งหมดในการลบตัวเองออกจากเส้นทางของลําแสงสีแดง

 

แกรัก แกรัก ที่ด้านหลังของเขา มีเสียงเหมือนกับคริสตัลแตกดังขึ้นเขาหันกลับไปและเห็นเวทย์มิติสลาย ลําแสงทั้งสามนั้นได้พุ่งผ่านที่ๆมันเคยอยู่

 

เกือบไปแล้วไง! ไบรอันท์ยังรู้สึกตกใจค้างอยู่ เขาเกือบจะต้องตายไปแล้วจริงๆ

 

หลังจากนั้นในทันที, เขาก็มองไปอีกทางนึง ทางนั้น, มีเด็กหนุ่มผมดําในชุดผ้าคลุมสีน้ําเงินเข้มลอยอยู่บนฟ้า เขายังไม่ได้เก็บดาบเวทมนตร์ของเขา; และแสงสีขาวรอบตัวเขาก็ยังไม่หายไปเช่นกัน

 

นั่นคือลิงค์ เขามาถึงแล้วและช่วยไบรอันท์เอาไว้ได้

 

ทําไมเจ้าเด็กนั่นถึงทําแบบนี้ มันไม่รู้ไงว่าฉันอยากจะฆ่ามัน? ไบรอันท์สับสนอยู่ในใจ

 

“อย่ามัวแต่อึ้งอยู่สิ!” ลิงค์ตะโกน “นั่นมันข้ารับใช้ของเทพแห่งการทําลาย! พวกเราต้องร่วมมือกันต่อสู้นะ!”

 

ในขณะที่พูด, เขาก็รับภารกิจ มันคือภารกิจต่อจากกอันก่อน

 

กําลังเสริม

 

รายละเอียดภารกิจ: ช่วยไฮเอลฟ์เอาชนะข้ารับใช้ของเทพแห่งการทําลาย ปกป้องนกกระจอกวายุเงินจากความเสียหาย

 

รางวัลภารกิจ: 20 โจกุ

 

รางวัลเสริม: ผู้เล่นจะได้รับห้าโจกุต่อนกกระจอกวายุเงินหนึ่งลําที่ช่วยได้

 

ลิงค์ขี้เกียจเกินกว่าจะทําเรื่องที่ได้รางวัลไม่คุ้มค่าเหนื่อยและยากอย่างการปกป้องเรือนกกระจอกวายุเงิน

 

อันที่จริง, เขามาถึงที่นี่ตั้งแต่ตอนที่ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทําลายโจมตีนกกระจอกวายุเงินลําแรกแล้ว, แต่เขาก็แค่เฝ้าดูเฉยๆและทิ้งรางวัลเสริมสิบห้าโจกุไป

 

ในตอนที่เรือนกกระจอกวายุเงินล่มหมดทุกลําและข้ารับใช้เตรียมตัวจะโจมตีไฮเอลฟ์ที่รอดมาได้, ลิงค์ก็แกล้งทําเป็นว่าเขาเพิ่ง มาถึงแล้วช่วยไบรอันท์เอาไว้

 

ลิงค์ไม่ใช่คนดีขนาดนั้น, และไฮเอลฟ์เองก็ไม่ใช่เหมือนกันไบรอันท์คิดว่าลิงค์ฆ่าหลานสาวของเขาและน่าจะอยากแก้แค้น

 

แต่ตอนนี้, ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทําลายได้ปรากฏขึ้นลิงค์เดาว่าพวกมันคงอยากทําลายกองเรือนี้เพื่อกระตุ้นให้เกิดความขัดแย้งระหว่างเฟิร์ดกับเกาะรุ่งอรุณ ซึ่งลิงค์เองก็สามารถใช้โอกาสนี้ทําให้ไฮเอลฟ์ตระหนักได้ว่าเทพแห่งการทําลายนั้นแข็งแกร่งขนาดไหนนอกจากนี้พวกเขาจะได้รู้ด้วยว่ามีศัตรูตัวปัญหากําลังซ่อนอ ยู่ในความมืดและด้วยวิธีนี้เอง, พวกเขาก็คงจะไม่มารบกวนลิงค์อีก

 

ไม่ว่าไฮเอลฟ์จะมีจํานวนผู้บาดเจ็บเสียชีวิตสูงแค่ไหน,ลิงค์กไม่สนเท่าที่เขารู้, มีนกกระจอกวายุเงินมากกว่าสี่สิบลําการเสียไปสามลํานั้นก็เป็นได้แค่บทเรียนที่น่าจดจําเพียงเท่านั้น

ความคิดพวกนี้กําลังแล่นอยู่ในหัวของลิงค์ ไม่มีใครรู้ถึงมันหากตัดสินจากการกระทําของเขา, เขานั้นได้โผล่มาช่วยในช่วงเวลาที่สําคัญที่สุด

ในอีกด้านนึ่ง, ดูเหมือนว่าไบรอันท์จะได้สติกลับมาจากคําพูดของลิงค์ ในการเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจนี้, เขาไม่มีความคิดอื่นอีกเขาเลือกได้แค่ร่วมมือกับมนุษย์คนนี้ “ข้าไม่รู้นะว่ามันกําลังซ่อนตัวอยู่ที่ไหน!”

 

เรื่องที่น่าอึดอัดที่สุดนั้นไม่ใช่ว่าเขากลัวการต่อสู้กับศัตรูพวกนี้ตรงๆ, แต่เป็นการที่พวกมันกําลังซ่อนอยู่ในทะเลแล้วหาโอกาสโจมตีที่เผลอต่างหาก แถมเทคนิคการซ่อนตัวของพวกมันนั้นก็ยังอยู่ในระดับที่สูงมากเลยด้วย เขาไม่เห็นเป้าหมายเลย; เขากําลังตกที่นี่งลําบาก

 

ในขณะที่พูด, ลิงค์ก็ขยับสนามพลังเข้ามาหาเขา เขาเอาดาบเวทมนตร์ออกมาแล้วชี้ไปที่ผิวทะเล “ฉันจะช่วยคนก่อนคอยระวังหลังให้ด้วยหล่ะ”

 

บิดเบือนมิติ: สนามพลังแรงโน้มถ่วงสมมาตร!

 

สนามพลังขนาดยักษ์กระจายออกมา, แล้วกดลงไปทั่วผิวน้ําหลายพันฟุต

มีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้น ภายใต้สนามพลังนี้, น้ําทะเลได้เว้าลงไปเล็กน้อย มันดูเหมือนกับลุ่มน้ําที่อยู่กลางทะเลไฮเอลฟ์ผู้รอดชีวิตที่อยู่ในพื้นที่นั้นรู้สึกได้ถึงแรงตรงข้าม ตอนแรกพวกเขากําลังหนีจากปลาสีเงินอย่างเอาเป็นเอาตาย, แต่ตอนนี้, พวกเขากลับลอยขึ้นมาในอากาศ

 

ตั้งแต่เริ่มการโจมตีจนถึงตอนนี้, มีไฮเอลฟ์เหลืออยู่แค่แปดสิบคนเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าศัตรูมีทักษะที่สูงมากๆ

 

ในตอนที่พวกเขาลอยอยู่ในอากาศ, ปลาในทะเลก็พยายามกระ โดดขึ้นมาโจมตี อย่างไรก็ตาม, สนามพลังก็ได้ตอบสนองกับพว กมัน, และเพิ่มน้ําหนักของพวกมันหลายเท่าตัว

 

ครืน, ครืน ปลาทั้งสองโผล่พรวดออกมาจากทะเลแต่ก็ต้องถูก พลังดันกลับไป, พวกมันกระโดดขึ้นมาเหนือระดับน้ําทะเลได้แค่สา มสิบฟุตเท่านั้น พวกมันไม่สามารถจับเอลฟ์ที่ลอยอยู่ได้

 

ฉากนี้มันน่าพึ่งเกินไป ไฮเอลฟ์นักเวทย์ทุกคน, รวมทั้งนักเวทย์มติวอนเฮลอน, ต่างก็พากันตกตะลึง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีนักเวทย์ระดับตํานานที่มีพลังอันน่าเหลือเชื่อขนาดนี้อยู่!

 

“พาพวกเขาไป!” ลิงค์ตะโกนบอก

 

ในขณะที่เขาพูด, ก็มีเสียงครืนเบาๆจากใต้ทะเล จากนั้นก็มีลําแสงสีแดงเข้มยิงมาทางเขา พวกมันมีจิตสังหารอันรุนแรง, พยายามที่จะทําลายจิตใจของลิงค์

 

อย่างไรก็ตาม, เขาไม่เหมือนกับไบรอันท์

มีพลังมังกรระดับตํานานไหลวนอยู่ในสายเลือดของเขาแล้วเขาก็มีหัวใจมังกร วิญญาณของเขานั้นได้ถูกพลังมังกรปกป้องเอาไว้อยู่ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบเลยสักนิด นี่เป็นข้อได้เปรียบตามธร รมชาติของมังกรถ้าไม่มีมัน,พวกเขาคงจะเอาตัวรอดจากความโกลาหลในความว่างเปล่าในตอนที่เข้าไปในทะเลแห่งความว่างเปล่า ไม่ได้

 

ลิงค์ไม่ได้ขยับไปไหน, แต่เขาก็กําลังทําหลายอย่างพร้อมกันฟุบ, ฟุบ, ฟุบ มีลูกบอลสามลูกที่เก็บวังวนสีดําเอาไว้ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขาพวกมันคือลูกบอลความสิ้นหวัง

 

อย่างไรก็ตาม, ลําแสงทําลายล้างไม่ได้โจมตีลูกบอลความสิ้นหวังเพราะพวกมันถูกหยุดเอาไว้ครึ่งทาง

 

มีโล่น้ํากว้างกว่าสิบห้าฟุตถูกยิงขึ้นมาเบื้องหน้าลิงค์ พื้นผิวผลึกเหมือนน้ํานี้ได้เปลี่ยนเป็นกระจกอันเรียบเนียน แล้วในจังหวะต่อมา, ลําแสงก็โจมตีโดนกระจก ครืน, ครืน, ครีน โลละลาย, แต่ลําแสงก็ถูกสะท้อนกลับเข้าไปในทะเล

 

ไบรอันท์เคลื่อนไหวแล้ว

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, นักเวทย์ที่เหลือ, ที่ถูกนําโดยวอนเฮลอน, ก็เคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขาเริ่มช่วยผู้รอดชีวิตที่ถูกลิงค์ดึงขี้นมาบนฟ้า

 

มีนักเวทย์อยู่กว่าสามสิบคน, พวกเขาทุกคนมีเลเวลตั้งแต่ 7 ขึ้นไปและวอนเฮลอนที่อยู่เลเวล 9 การช่วยเหลือผู้รอดชีวิตนั้นเป็นแค่งานง่ายๆ พวกเขาคว้าตัวทุกคนอย่างรวดเร็วแล้วเริ่มทําการล่าถอย

จากนั้นลิงค์ก็ยกเลิกเวทย์สนามพลังขนาดยักษ์ในระหว่างกระบวนการนี้, สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ทะเลเขาใช้สายตาแห่งความจริงอยู่ นี่คือข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาศัตรูไม่มีทางหลบซ่อนได้หากเขามีสายตานี้อยู่

 

ทะเลไม่มีตัวตนอยู่ในดวงตาของเขา เขายืนยันตําแหน่งของศัตรูได้แล้วจากการโจมตีเมื่อสักครู่นี้ภายใต้สายตาแห่งความจริง, เขาเห็นจุดแสงสามแห่งในน้ํา พวกมันดูเหมือนกับอกาธา นากา

 

“ฉันเห็นพวกมันแล้ว” เขาเรียกไบรอันท์ “พวกมันอยู่ลึกลงไป 300 ฟุตฉันจะชี้ตําแหน่งของพวกมันให้ส่วนนายเป็นคนโจมตีนะ!”

 

ไบรอันท์โบกคทา แล้วใบไม้สีเงินก็ลอยออกมาอยู่ข้างๆเขา, รอให้ลิงค์เปิดเผยตําแหน่งของศัตรู

 

ลิงค์เพ่งสมาธิแล้วชี้ดาบราชามังกรพิโรธในอากาศ “ความสิ้นหวัง!”

 

ฟุบ ลูกบอลความสิ้นหวังปรากฏขึ้นเบื้องหน้าไบรอันท์ เขาเคยเห็นเวทย์นี้มาก่อน หลังจากลังเลอยู่พักนึง, เขาก็ยิงใบไม้เข้าไปในลูกบอล

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกก็ปรากฏขึ้นข้างๆนากาใบไม้สีเงินถูกยิงออกมาแล้วฝังเข้าไปในตัวนากา

นากานั้นมีโล่ศักดิ์สิทธิ์อันทนทานอยู่ในตอนที่ใบไม้สีเงินปะทะกับโล่,ก็มีแสงสว่างจ้าขึ้นมา หลังจากผ่านไปเสี้ยววินาที, ใบไม้ก็มีแสงอ่อนลงแล้วกลับมาหาไบรอันท์ อย่างไรก็ตาม, โล่ของนากาเองก็อ่อนลงเช่นกัน โดนโจมตีอีกแค่ครั้งเดียวก็จัดการได้แล้ว

“ความสิ้นหวัง!”

 

มีลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกปรากฏขึ้นเบื้องหน้าลิงค์เขาแทงดาบเข้าไปฟุบ! ปลายดาบปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของนากา มันทะลุโล่บางๆได้อย่างง่ายดายและแทงเข้าไปที่หัวของนากา

 

“ร่วงไปหนึ่ง, เหลืออีกสองต่อเลยนะ!”

 

ลิงค์โยนลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกไปทางไบรอันท์ ครั้งนี้ไบรอันท์ไม่ลังเลเลย เขายิงใบไม้สีเงินเข้าไป, สมาธิของเขาหนักแน่นกว่าตอนแรกอย่างน้อยสิบเปอร์เซนต์

 

ฉีก!

 

ใบไม้ปะทะกับโล่ศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง มีคลื่นกระแทกเกิดขึ้นแล้วโล่ก็ถูกทําลายนากาถูกโจมตีด้วยใบไม้เธอยังไม่ตาย, แต่ก็อยู่ในสกาพสับสนจากนั้นลิงค์ก็แทงเข้าไปอีกครั้งเเล้าจัดการเธอได้อย่างง่ายดาย

สองในสามถูกฆ่าแทบจะทันที ตัวที่สามรู้สึกได้ถึงความผิดปกติและรีบดําลึกลงไปอย่างรีบร้อน ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ปลายักษ์สองตัวก่อนหน้านี้ก็ว่ายมาทางเธอเพื่อปกป้องเธอ

“เหลืออีกตัว เธอกําลังจะหนี ฉันจะบังคับให้เธอออกมาส่วนนายก็เตรียมพร้อมเอาไว้นะ!” ลิงค์ตะโกนบอก

 

ฟุบ! ลูกบอลความสิ้นหวังปรากฏขึ้น มันกว้างกว่าสามสิบฟุตและใช้พลังมังกรไปกว่า 2,000 แต้ม ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, บอลเพลิงทลายความว่างเปล่ากว้างหกฟุตก็ปรากฏขึ้นบนมืออีกข้างของเขา เขารอจังหวะแทนที่จะรีบโจมตี

ในตอนที่นากากับปลาอีกสองตัวมาอยู่ด้วยกัน, เขาก็โยนทลายความว่างเปล่าเข้าไปในลูกบอลความสิ้นหวัง

ตูม! ไบรอันท์เห็นแสงจ้าขนาดยักษ์อยู่ใต้น้ํา ทะเลกลายเป็นสี แดงสดใส หลังจากนั้น, น้ําทะเลก็เริ่มถูกดันขึ้นมาจากพลังของบอล เพลิงแล้วนูนขึ้นมา

 

ในสายตาแห่งความจริงของลิงค์, เขาเห็นว่าทั้งสามมีแสงสดใสระเบิดออกมาจากตัวพวกเขา ปลาสองตัวและนากาเริ่มลอยขึ้นโล่ศักดิ์สิทธิ์เองก็แทบจะหายไปแล้วเช่นกัน

 

“ตอนนี้แหล่ะ!” ลิงค์ตะโกน

 

ครั้งนี้, ไบรอันท์เห็นศัตรูแล้ว พวกเขาอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น;มันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการโจมตี

 

ใบไม้สีเงินของเขาเจาะผิวทะเล มันพุ่งทะลุนากาแล้วตรงก็ไปทางปลาตัวแรก มันเจาะเข้าไปในดวงตาข้างนึงของปลาตัวนั้นแล้วออกมาจากอีกข้างนึง,จากนั้นมันก็ตรงไปทางตัวที่สอง,และโจมตีเข้าไปที่หัวในรูปแบบเดียวกัน

 

ฟื้ว จากนั้นใบไม้ก็ลอยกลับมาที่คทาของไบรอันท์

 

ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทําลายถูกฆ่าหมดแล้วทะเลได้กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

 

ลิงค์มองไบรอันท์แล้วยิ้มให้อ่อนๆ “ตอนนี้นายรู้ถึงพลังของเทพแห่งการทําลายรึยังหล่ะ? มันกําลังเฝ้ามองพวกเราจากความมืด, พยายามที่จะทําให้พวกเราต่อสู้กัน ในวันนั้นที่ประภาคาร, หลานสาวของนายก็ใช้พลังแบบเดียวกันเพื่อพยายามฆ่าฉัน หลังจากที่เธอล้มเหลว, เธอก็ต้องทุรนทุรายเพราะถูกพลังนี้ย้อนเข้าใส่ตัว”

 

ไบรอันท์มองซากที่เหลือจากการต่อสู้อย่างเงียบๆ หลังจากที่คิดอยู่สักพัก,เขาก็ถาม “แล้วทําไมเจ้าถึงช่วยข้า?”

 

เขามองออกว่าลิงค์สามารถฆ่าพวกมันทุกตัวได้อย่างง่ายดายพวกไฮเอลฟ์คนอื่นๆยังมีชีวิตอยู่และสามารถยืนยันความบริสุทธิ์ของเขาได้เขาไม่จําเป็นต้องช่วยไบรอันท์เลย

 

ถ้าไบรอันท์อยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกัน,เขาคงจะมองลิงค์ถูกฆ่าตายโดยไม่ลังเล, แล้วจากนั้นค่อยออกมาช่วยคนอื่น

 

ลิงค์ยิ้ม “ฉันแค่อยากจะดูว่าฮีโร่เผ่ามนุษย์จากเมื่อ 300 ปีก่อนเสียสติไปแล้วจริงๆรึเปล่า”

พอพูดจบ, ก็มีแสงสว่างวาบ, แล้วครึ่งวินาทีต่อมา, ลิงค์ก็หายไปมีแค่ไบรอันท์เท่านั้นที่ยังอยู่,เขาลอยนิ่งอยู่กลางทะเลอย่างเงียบๆ

 

หลังจากผ่านไปซักพัก, วอนเฮลอนก็รีบเข้ามา “ท่านนักทํานาย,พวกเราปลอดภัยรึยังครับ?”เขาถาม

 

“ปลอดภัยแล้ว ข้ารับใช้พวกนั้นถูกฆ่าหมดแล้ว ศพอยู่ตรงนั้น”ไบรอันท์ชี้ไปทางนากาที่ลอยอยู่บนผิวน้ํา “เอาตัวพวกมันกลับไปศึกษาด้วย”

 

“เรือของพวกเราฟังไปหมดแล้วพวกเราจะไปที่ไหนหล่ะครับ?”

วอนเฮลอนถาม

 

“กลับไปที่เฟิร์ด พวกเราจะไปขอเรือจากลอร์ดลิงค์”

 

“เขาจะไม่พยายามต่อรองหรอครับ?”

 

ไบรอันท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย คําพูดของไฮเอลฟ์คนนี้ทําให้รู้สึกแสลงหูขึ้นมาอย่างกระทันหัน

 

ในสถานการณ์เช่นนี้, ลอร์ดเฟิร์ดไม่ใช่ศัตรูของพวกเขาอีกต่อไปแล้วพวกเขามีศัตรูร่วมกัน เทพแห่งการทําลาย ในเมื่อ งค์ช่วยพวกเขา,แล้วเขาจะยึกยักกับเรื่องเล็กๆอย่า งการขอเรือไปทําไม?และถึงเขาจะยึกยักจริงๆ แล้วยังไงหล่ะ? เขา เพิ่งจะช่วยพวกเขาเอาไว้นะยังไงพวกเขาก็ต้องตอบแทนอยู่ดี

 

“แล้วจะทําไมหละ?” เขาเถียง “เจ้ามีความคิดอื่นรึไง?”

 

“ข้าเข้าใจแล้วครับ” วอนเฮลอนหันหลังกลับ เขาพากลุ่มผู้รอดชีวิตลอยไปทางแผ่นดินใหญ่

 

ไบรอันท์ไม่ได้พูดอะไรเลยในระหว่างการเดินทางนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเขากําลังคิดอะไรอยู่

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset