เพียงแค่กระพริบตา เวลาก็ได้ผ่านไปเป็นเวลาสองอาทิตย์แล้ว
ลิงค์ กำลังนั่งอยู่ที่มุมของห้องโถงตั้งใจฟังการบรรยายของนักเวทย์เลเวล 4 เกี่ยวกับการควบคุมเวทมนตร์ ความรู้ส่วนใหญ่นั้นหาไม่ได้ในหนังสือที่เขาอ่าน ดังนั้นมันจึงมีค่ามากๆ ลิงค์ รู้สึกตื่นเต้น
เขาไม่อยากพลาดรายละเอียดแม้แต่อย่างเดียว
นักเวทย์คนนี้ชื่อ ดาริส เขาเป็นศิษย์ชั้นผู้ใหญ่ของ เบล และเขามีเลเวลที่สูงมาก ด้วยความที่ เบล มักจะยุ่งเป็นปกติ เขาจึงเป็นคนบรรยายแทนบทเรียนส่วนใหญ่
ในฐานะที่เป็นนักเวทย์เลเวล 4 เขาเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดที่นักเวทย์ฝึกหัดสามารถพบเจอได้ในห้องโถงเลเวล1
ลิงค์ ฟังพร้อมกับเปรียบเทียบมันกับประสบการณ์การร่ายเวทย์ของเขา และค้นพบสิ่งที่เขาน่าจะพัฒนามันได้
หลังจากจบคาบ นักเวทย์ฝึกหัดหลายคนต่างก็รีบที่จะถามคำถามที่พวกเขาสงสัย ลิงค์ ฟังพวกมันบางส่วนและไม่สามารถที่จะหยุดหัวเราะได้
พวกมันล้วนเป็นทฤษฏีพื้นฐานและเรียบง่ายมากๆ—คิดดูสิว่านักเวทย์ฝึกหัดของสถาบันนี้ไม่สามารถเข้าใจมันได้
เขาส่ายหัวและมุ่งหน้ากลับไปที่ห้องของเขาเพื่อเขียนคัมภีร์เวทมนตร์
บนโพเดียม ดาริส มีความอดทนอย่างมากและตอบทุกคำถามของนักเวทย์ฝึกหัดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
ที่หางตาของเขา เขาสังเกตเห็น ลิงค์ ที่นิ่งเงียบและเฉยเมยนั่งอยู่ที่ด้านข้างของห้องโถง เขาดูเหมือนจะไม่ค่อยมีความหลงใหลในเวทมนตร์เหมือนกับนักเวทย์ฝึกหัดคนอื่นๆเลย
ช่างเป็นคนที่แปลกจริงๆ ในฐานะที่เป็นศิษย์ชั้นผู้ใหญ่ของ เบล ดาริส รู้ถึงการมีอยู่ของ ลิงค์ ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้รับข้อมูลมามากก็ตาม เขารู้เพียงแค่ว่าอาจารย์ของเขาได้รับ
จดหมายจากเพื่อนเก่าของเขาและตกลงที่จะรับเด็กหนุ่มที่ไร้ความสามารถและเงียบขรึมคนนี้มาอยู่ภายใต้การดูแลของหอคอยเวทมนตร์
เวทมนตร์ต้องการการสนทนาเพื่อที่จะจุดประกายมัน มันจะไปดียังไงล่ะถ้าเขาออกจากห้องไปหลังจากจบคาบเรียน? ดาริส รู้สึกสับสน ยังไงก็ตามตอนนี้เขายังขยับไปไหนไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจว่าเขาจะหาเวลาไปคุยกับนักเวทย์หนุ่มทีหลัง
ในอีกด้านหนึ่ง ลิงค์ ที่ไม่รู้ว่าถูก ดาริส จับตามอง หลังจากกลับไปที่ห้องของเขา เขาก็นั่งลงบนเก้าอี้เล็กๆที่อยู่หน้าเตียงของเขาและนำเอาม้วนคัมภีร์ระดับต่ำ, พร้อมกับหมึกเงินที่เอาไว้ใช้แปลงอักขระเวทย์มนตร์ออกมาไว้ที่ด้านหน้าของเขา เขามองไปที่ม้วนกระดาษเปล่าและตั้งสมาธิก่อนที่จะเริ่มเขียนเวทย์หนามพสุธาลงไป
ระหว่างการทำ ภาพของเวทย์หนามพสุธาก่อร่างขึ้นในหัวของ ลิงค์ เขาเขียนทุกส่วนลงไปด้วยจิตใจที่โปร่งใส
เมื่อ ลิงค์ ตั้งสมาธิได้ ภาพอักขระเวทย์มนตร์ในหัวของเขาก็ดูเหมือนจะค่อยๆก่อร่างขึ้นอย่างช้าๆที่เบื้องหน้าของเขา ภายใต้การควบคุมของเขา ภาพก็ถูกถ่ายทอดลงไปยังหน้ากระดาษที่ว่างเปล่า
หลังจากนั้น ลิงค์ ก็วาดอักขระลงตามที่เขาเห็นแล้วมันก็เสร็จสมบูรณ์อย่างง่ายดาย หลังจากที่ผ่านไปห้านาที ลิงค์ ก็วางม้วนกระดาษเปล่าแผ่นสุดท้ายลง
กระบวนการทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่นและเป็นธรรมชาติ ด้วยความมั่นใจในการลากเส้นและไม่มีการหยุดพักระหว่างการทำ คลื่นมานาไหลผ่านการวาดอย่างราบรื่นและผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์ก็ออกมาแล้วมันก็ถูกปกคลุมด้วยแสงอันอบอุ่นของมานา
เหมือนกับทุกที มันสำเร็จแล้ว!
ตอนนี้ ตราบใดที่ผู้ใช้ไม่ได้ลบอักขระเวทย์มนตร์ออกจากม้วนคัมภีร์ เวทย์หนามพสุธาที่ถูกเก็บไว้ข้างในก็จะทำงาน นี่เป็นความจริง แม้กระทั่งสำหรับคนธรรมดาที่ไม่มีความสามารถก็ยังทำได้
ความสะดวกสบายสร้างตลาดคัมภีร์เวทมนตร์ขึ้นมา
มันเป็นทางที่ง่ายที่สุดที่นักเวทย์จะหาเงินได้
ลิงค์ ถูกสั่งให้ทำคัมภีร์เวทมนตร์ 3 แผ่นในทุกๆวัน จากการสังเกตของเขาที่ผ่านมาสองอาทิตย์ นักเวทย์ฝึกหัดธรรมดาจะใช้เวลาประมาณ 1 ถึง 2 ชั่วโมงในการทำคัมภีร์เวทมนตร์เลเวล 0 ถ้าเขาโชคไม่ดีและล้มเหลวในการสร้างคัมภีร์ 1หรือ 2 แผ่น กระบวนการทั้งหมดในการสร้างคัมภีร์เวทมนตร์ 3 แผ่นก็จะกลายเป็น 7 ถึง 8 ชั่วโมง
เพราะฉะนั้น สำหรับนักเวทย์ฝึกหัดธรรมดา การสร้างคัมภีร์เวทมนตร์ 3 แผ่นต่อวันนั้นเป็นงานที่เหนื่อยมากๆ—แต่ ลิงค์ กลับไม่เสียแม้แต่เหงื่อเลยซักหยด ลิงค์ ยังคงดำเนินการสร้างต่อและเขียนคัมภีร์เวทมนตร์ 9 เล่มภายในเวลา 1 ชั่วโมง หลังจากนั้นเขาก็เริ่มที่จะขี้เกียจ
เขาให้คัมภีร์เวทมนตร์ไปเพียงแค่ 3 จาก 9 เล่มเท่านั้น ซึ่งก็หมายความว่าเขาเก็บที่เหลืออีก 6 อันไว้เพื่อตัวเอง ลิงค์ ใช้ประโยชน์จากม้วนเปล่าสองอันที่ เดเร็ค ให้มาหลังจากที่ทำสำเร็จ
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่ ลิงค์ จะเก็บคัมภีร์เวทมนตร์เอาไว้ขาย
จากนั้น ลิงค์ ก็เริ่มอ่านหนังสือ มันไม่ได้มีเพียงแค่หนังสือเวทมนตร์ขั้นพื้นฐานเท่านั้น แต่มันยังมีหนังสือที่ยืมมาจาก เอร์เรร่า ที่ชื่อว่าเกราะของนักเวทย์ด้วย หนังสือเล่มนี้มันให้คำอธิบายเชิงลึกเกี่ยวกับเวทมนตร์ป้องกัน
หลังจากที่โดน ยักช่า ลอบโจมตี ลิงค์ ก็เริ่มที่จะสนใจค้นคว้าเวทมนตร์ป้องกันขึ้นมา เพื่อที่จะสร้างเกราะเอาไว้ป้องกันตัวเอง
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทำการทดลองได้เนื่องจากเขาไม่ต้องการดึงดูดความสนใจที่ไม่ต้องการของ เบล
หลังจากที่อ่านไปได้หนึ่งชั่วโมง ลิงค์ ก็ติดอยู่กับแนวคิดหนึ่ง เขาหยิบวิทยานิพนธ์ของเขาออกมาในทันทีและขยายความคิดปัจจุบันของเขา
ลิงค์ ได้ตระหนักถึงความยากลำบากของวิทยานิพนธ์ของเขาซึ่งกล่าวถึงธรรมชาติของมิติ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าจะทำวิทยานิพนธ์ฉบับนี้สำเร็จได้ด้วยตนเอง แต่เขาก็รู้สึกไม่อยากยอมแพ้
ขณะที่เขาเจาะลึกลงไปในหัวข้อนี้ความคืบหน้าของวิทยานิพนธ์ของเขาก็ลดลงเรื่อย ๆ แต่มันต้องมีซักวันที่เขาจะไปถึงเป้าหมายของเขาในที่สุด
สองชั่วโมงผ่านไปหลังจากที่เขาหมกตัวอยู่กับการเขียนวิทยานิพนธ์ ลิงค์ ก็หยิบหนังสือและคัมภีร์เวทมนตร์ออกมาและเดินออกจากห้องเพื่อที่จะเอาคัมภีร์เวทมนตร์ไปให้ วอร์วิค
ตอนนี้ ลิงค์ มีความคิดคร่าวๆเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่ทำงานในหอคอยเวทมนตร์แล้ว
นักเวทย์ฝึกหัดทุกคนต้องมีหน้าที่พิเศษนอกจากการเรียนเวทมนตร์ บางคนก็ไปช่วยการต้มน้ำยาพื้นฐาน บางคนก็ใช้การเสริมพลังและการเขียนคัมภีร์เวทมนตร์
วอร์วิค เป็นคนดูแลเรื่องคัมภีร์เวทมนตร์ส่วน เดเร็ค เป็นคนดูแลไอเท็มเวทมนตร์ระดับต่ำทั้งหมด
ไอเท็มเวทมนตร์ที่สร้างขึ้นมาจะถูกนำไปขาย ซึ่งโดยปกติแล้วรายได้เกือบทั้งหมดจะเป็นของ เบล แต่ก็มีบางส่วนที่ถูกส่งมาให้กับนักเวทย์ฝึกหัดเหมือนกัน นี่เป็นทางหนึ่งที่นักเวทย์ฝึกหัดจะสามารถหารายได้ที่มั่นคงได้ในขณะที่เรียนอยู่ในหอคอยเวทมนตร์
เมื่อ ลิงค์ มาถึง วอร์วิค ก็ทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม “ไม่ถึง 5 ชั่วโมงก็เสร็จแล้วหรอ? นี่มันค่อนข้างเร็วเลยนะ ลิงค์”
วอร์วิค รับคัมภีร์ด้วยความยินดีและทำเครื่องหมายพิเศษลงบนม้วนคัมภีร์ที่ ลิงค์ ทำ ในฐานะนักเวทย์ฝึกหัดที่แข็งแกร่งที่สุด ตอนนี้ วอร์วิค กำลังเรียนเวทมนต์ธาตุไฟเลเวล 1 อยู่ ถ้าเขาทำสำเร็จเขาจะได้รับการพิจารณาให้เป็นนักเวทย์เต็มตัว
เขาได้รับพิจารณาว่าเป็นอัจฉริยะจากความสำเร็จในปัจจุบันของเขา และเขายังมีสายตาที่มองเห็นคุณภาพของไอเท็มเวทมนตร์อีกด้วย คัมภีร์ทุกแผ่นที่ถูกส่งมาให้เขานั้นล้วนสำเร็จทั้งหมด แต่เขารู้ว่าในม้วนคัมภีร์พวกนั้นต้องถูกทำสัญลักษณ์เนื่องจากมันมีคุณภาพที่แตกต่างกัน
คัมภีร์เวทมนตร์ของ ลิงค์ มักจะอยู่ในคุณภาพที่สูงที่สุดของม้วนคัมภีร์เสมอ คัมภีร์ที่เขาเขียนอยู่ในคุณภาพที่ดีมาก ด้วยความมั่นคงและผลที่เพิ่มพลังเวทมนตร์ 20%
และสำหรับลูกค้ากลุ่มใหญ่ที่สุดของพวกเขา พวกทหารรับจ้าง คัมภีร์ที่มั่นคงและแข็งแกร่งนั้นก็คุ้มกับการที่จะยอมเสียเหรียญเงินเพิ่มในการซื้อ เพราะยังไงซะคัมภีร์มันก็สามารถช่วยชีวิตของพวกเขาได้ในเวลาที่จำเป็น!
คัมภีร์ของ ลิงค์ นั้นสามารถขายได้ 8 เหรียญเงิน ขณะที่ วอร์วิค ให้ เดเร็ค แค่ 6 เหรียญเงินเท่านั้นในทุกๆครั้งที่ขายได้ ซึ่งส่วนที่เหลืออีก 2 เหรียญเงินนั้นเขาจะเป็นคนเก็บเอาไว้
นักเวทย์รับดับต้นส่วนใหญ่ล้วนต้องการเงิน ด้วยความที่ ลิงค์ ได้นำรายได้เพิ่มเติมมาให้เขา วอร์วิค จึงทำดีกับเขาเป็นพิเศษและมองข้ามเหตุการณ์ประหลาดๆเช่นความจริงที่ว่า ลิงค์ มักจะขอม้วนกระดาษเปล่า 3 เล่มเสมอก่อนที่เขาจะสร้างมันสำเร็จ 1 เล่ม โดยไม่สนถึงคุณภาพของมันเลย
ลิงค์ รู้เรื่องนี้ดี อย่างไรก็ตามนี่เป็นสถานการณ์ที่เป็นประโยชน์ร่วมกันซึ่ง วอร์วิค และตัวเขาเองก็ได้รับรายได้เพิ่มขึ้น มันเป็นความร่วมมือที่น่าพึงพอใจ
ใครจะมาบ่นกันล่ะว่ามีเงินมากเกินไป?
“ม้วนคัมภีร์นี้กินเวลาผมไปตั้ง 1 ชั่วโมงแหน่ะ มันจะไปเร็วได้ยังไงกันหล่ะครับ” ลิงค์ หัวเราะแล้วเขาก็เดินออกไปเขาต้องไปคุยเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้กับ เอเลียร์ด
ดาริส นั้นคิดผิดในเรื่องของ ลิงค์ มันไม่เป็นความจริงเลยที่ ลิงค์ ไม่ได้สนทนากับคนอื่น แต่เขาแค่ไม่ได้สนใจที่จะคุยกับนักเวทย์ฝึกหัดในหอคอยเวทมนตร์เท่านั้น เขาจะคุยเฉพาะกับอัจฉริยะอย่าง เอเลียร์ด ซึ่งเขาจะได้รับประโยชน์อย่างแท้จริง
“เฮ้ รอก่อน” วอร์วิค หยุดเขาไว้
“มีปัญหาอะไรเหรอครับ?” ลิงค์ ถาม
วอร์วิค มองไปรอบๆก่อนที่จะกระซิบ “นี่นายอยากจะได้เงินมากกว่านี้ไหม?”
“แน่นอนสิครับ” ลิงค์ พยักหน้า เขาสนใจในสิ่งที่ วอร์วิค ต้องการจะพูด
“งั้นฉันแนะนำให้นายไปเรียนเกราะระดับต่ำและความคมระดับต่ำนะ เวทย์ทั้งสองคือเวทย์สนับสนุนเลเวล 0 และคัมภีร์เวทมนตร์สนับสนุนคุณภาพดีก็สามารถขายได้ในราคาสูงสุดถึง 12 เหรียญเงิน(1.2เหรียญทอง)เชียวหล่ะ อย่างที่นายรู้ พวกเราให้เงินกับ เดเร็ค แค่ 6 เหรียญเงินก็พอ…ส่วนที่เหลือพวกเราก็เอามาแบ่งกันนะ”
วอร์วิค มีความชัดเจน ลิงค์ ตอบรับและพยักหน้าในทันที “พวกมันเป็นเวทย์ระดับพื้นฐาน ผมจะรีบทำความเข้าใจกับมันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
สำหรับทหารรับจ้างเวทย์มนตร์โจมตีเป็นเพียงแค่การปล่อยพลังงานออกมาเท่านั้นและมันก็ไม่ค่อยจะส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของกระแสการต่อสู้ มันเป็นความจริงที่ว่าเวทมนตร์สนับสนุนสามารถเพิ่มขีดความสามารถของพวกเขาได้และยิ่งเวลานานก็จะยิ่งได้ผลมาก
ลิงค์ พอใจกับส่วนแบ่งของเงินที่เขาได้รับ อย่างไรก็ตามแหล่งรายได้หลักของเขาก็มาจากม้วนคัมภีร์พิเศษที่เขาสร้าง
“ชั้นหวังเอาไว้สูงนะ” วอร์วิค มั่นใจในตัว ลิงค์ เขารู้ว่ามีบางคนดูถูกนักเวทย์หนุ่มที่เงียบขรึมคนนี้ แต่เขามีความรู้สึกว่า ลิงค์ ไม่ใช่คนที่เขาจะล้อเล่นด้วยได้
ลิงค์ พยักหน้าและมุ่งหน้าไปยังจัตุรัสของสถาบัน
เอเลียร์ด น่าจะรอเขาอยู่ที่นั่นเรียบร้อยแล้ว
