Advent of the Archmage – ตอนที่ 9: ดาร์กเอลฟ์นักเวทย์ – โฮล์มส์

ลิงค์ ซ่อนอยู่ในเงาต้นไม้ เขาพยายามควบคุมลมหายใจของเขา

 

ก่อนอื่นฉันจะเอาค่าโอมนิ 20 พ้อยท์ที่ได้มานี้ไปเพิ่มให้กับความเร็วในการฟื้นฟูมานาก่อน ลิงค์พูดกับตัวเอง

 

ถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี และหากเขาสามารถหลบหนีพวกมันได้เขาก็จะสามารถฟื้นฟูมานาได้เรื่อยๆ ยิ่งเขาหลบได้นานมากเท่าไหร่มานาก็จะยิ่งฟื้นฟูมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งมันจะทำให้เขาปลอดภัยมากขึ้น

 

ความเร็วในการฟื้นฟูมานาของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 9.2 หน่วยต่อชั่วโมง และด้วย 9 แต้มโอมนิที่เขาใช้ไปนี้ ทำให้ตอนนี้เขามีมานาสูงสุดที่91 หน่วยและเหลือที่ใช้ได้อยู่ 23 หน่วย ถ้าเขาสามารถหลบซ่อนจากพวกดาร์กเอลฟ์ได้เกินกว่า 7 ชั่วโมง มานาของเขาก็จะเต็ม

 

ถ้ามานาของเขาเต็ม เขาจะสามารถใช้เวทย์เลเวล 0 ทั้ง 6 และเวทย์เลเวล1ทั้ง 2 อย่างของเขาได้อย่างง่ายดาย และต่อให้มีบางอย่างเกิดขึ้นจนเขาไม่มีทางเลือกนอกจากสู้ ด้วยเวทย์มนตร์เหล่านี้เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถหนีรอดออกไปได้

 

เขาได้ยินเสียงดังมาจากซากปรักหักพังของหอคอย พวกดาร์กเอลฟ์กำลังยุ่งอยู่กับการปรึกษากันอย่างดุเดือด

 

ตอนนี้ทุกๆคนที่สถาบันได้ถูกกวาดล้างไปหมดแล้ว ทำให้พวกดาร์กเอลฟ์ที่เหลือมารวมตัวกันที่หอคอยวาร์ป ตอนนี้น่าจะเป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะหนีออกจากสถาบัน

 

ลิงค์ ครุ่นคิดเกี่ยวกับมันและก็ได้ตัดสินใจ

 

ซื้อเวทมนต์:ความเงียบ

ความเงียบ

เวทย์เลเวล0

ผล:ลดเสียงที่สร้างโดยผู้ร่าย รวมทั้งเสียงเท้า หายใจ พูด เวทมนต์มีผล20นาทีหลังจากที่ร่าย

 

หลังจากซื้อมัน ลิงค์ก็รู้สึกมึนเหมือนอย่างทุกที และเมื่อมันหายไปเขาก็ได้เรียนเวทย์เลเวล0

 

ลิงค์ ร่ายเวทย์ความเงียบในใจและใช้มันในทันที

 

ในตอนนี้ มานารอบๆหอคอยวาร์ปได้หายไปแล้ว และสถาบันเวทมนต์ก็ได้จมลงสู่ความมืดมิดอีกครั้ง

 

ด้วยเวทย์หายตัวขั้นต้นและความเงียบที่ปกคลุมเขาอยู่ ลิงค์ ได้เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบเหมือนกับเงา เขาลุกขึ้นเดินหลบแสงไฟจากถนนและเดินเลาะไปตามทางที่อยู่ในความทรงจำของเขา จนเขาเดินไปถึงประตูหลังของสถาบันเวทมนต์

 

พวกดาร์กเอลฟ์นักฆ่าไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่ามีคนเดินผ่าน และ ลิงค์ ก็หนีออกจากสถาบันเวทมนต์ได้สำเร็จ

 

สถาบันเวทมนตร์ถูกการสร้างขึ้นในเขตดอกไม้ของเมืองแกลดสโตน ซึ่งมันเป็นเป็นจุดรวมสำหรับชนชั้นสูงของเมืองซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่นั่น

 

นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ดาร์กเอลฟ์นักฆ่าจำนวนมากมารวมตัวอยู่ทั่วบริเวณนี้

 

แต่เมื่อเอามาเทียบกับพวกนักฆ่าที่อยู่ในสถาบันเวทย์มนต์ พวกดาร์กเอลฟ์ที่อยู่ที่นี่มีเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงกว่า นั่นก็คือพวกคนสำคัญที่อยู่ในเขตดอกไม้ ภารกิจของพวกมันชัดเจน ดังนั้นพวกมันจึงไม่ไปเดินไล่ฆ่าทุกๆคนที่พวกมันเห็น

 

ตราบใดที่พวกมันยังไม่รู้ว่าเขาเป็นนักเวทย์ เขาก็อาจจะปลอดภัย แม้ว่าเขาจะโดนพบเจอก็ตาม

 

ในตอนนี้เขารู้สึกดีใจอย่างมากที่เขาเลือกใส่ชุดธรรมดา และด้วยผ้าคลุมสีเทากับหน้าตาธรรมดาๆของเขา  ทำให้ตราบใดที่เขายังซ่อนคทาเอาไว้อยู่ เขาก็จะดูเหมือนคนปกติธรรมดาทั่วไป

 

ฉันน่าจะปลอดภัยจนกระทั่งข่าวที่สถาบันเวทมนต์ถูกแพร่ออกไป  แต่ฉันต้องระวังและรีบออกให้ห่างจากสถาบันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันต้องหนีออกจากที่นี่ให้ได้ก่อนที่กองทัพของพวกดาร์กเอลฟ์จะเข้ามา

 

ลิงค์ เดินอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนโชคจะยังเข้าข้างเขาอยู่ ด้วยเวทย์ทั้ง2ที่ห่อหุ้มเขาทำให้เขาเดินผ่านตามเงาต่างๆได้โดยไม่เจออุปสรรคใดๆเลย

 

ทางด้านสถาบันเวทมนต์ ณ หอคอยวาร์ป

 

ตอนที่ ลิงค์ ออกไปจากสถาบันเวทมนต์ กองทัพดาร์กเอลฟ์นักฆ่า ก็ได้มารวมตัวกันที่ซากหอคอย และพวกมันก็แทบจะไม่เชื่อสายตา

 

ผู้บัญชาการ จิ๊ก ตายไปแล้ว และประตูวาร์ปได้ถูกทำลาย สถานที่ที่ใช้ลอบโจมตีได้ดีที่สุดของสถาบันเวทมนต์ได้หายไปกับกลุ่มควันเรียบร้อยแล้ว

 

“เทอรี่ เราจะทำยังไงต่อดี?” ดาร์กเอลฟ์นักฆ่ามองไปที่ เทอรี่ แล้วถามแบบหยาบๆ

 

แม้ว่า เทอรี่ จะเลือกที่จะหนีแทนที่จะสู้กับ ลิงค์ แต่ด้วยการตายของผู้บัญชาการ จิ๊ก จึงทำให้มันเป็นดาร์กเอลฟ์ระดับสูงสุดคนเดียวที่เหลืออยู่ตอนนี้

 

หัวใจของ เทอรี่ รู้สึกหนักหน่วง หอคอยวาร์ปมีบทบาทสำคัญในแผนการลอบโจมตีเมืองแกลดสโตน หากว่าข่าวการลอบสังหารส่งไปไม่ถึงจอมพล ลอร์ด(lorde) ที่อยู่นอกเมือง เขาจะไม่ส่งกองกำลังของเขาเข้ามาแน่

 

แถมยังมีความเป็นไปได้ที่การโจมตีเมืองแกลดสโตนจะถูกละทิ้ง และถ้าเป็นเช่นนั้นพวกดาร์กเอลฟ์ทุกตัวที่ลอโจมตีจะถูกลงโทษอย่างรุนแรงตามกฎหมายทหาร ซึ่งอาจจะมีการสั่งประหารหมู่โดยจอมพลที่เกรี้ยวกราด

 

“ฉันคิดว่าสิ่งเดียวที่พวกเราสามารถทำได้ในตอนนี้ คือการล้างแค้นให้กับผู้บัญชาการ หา นักเวทย์หนุ่มชาวมนุษย์นั่นให้เจอซะ!” เทอรี่ ถอนหายใจ

 

พวกดาร์กเอลฟ์มองหน้ากัน และดาร์กเอลฟ์ตัวเดิมก็ได้ถามขึ้นมา “พวกเราสามารถใช้วาร์ปหนีได้ไหม?”

 

เทอร์รี่ ส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครสามารถใช้ประตูวาร์ปในซากปรักหักพังนั่นได้หรอก เว้นแต่คนที่คิดจะตาย เขาจะต้องหนีไปหลังจากทำลายหอคอยนี้แน่ๆ ถ้าฉันเดาไม่ผิดเขาน่าจะซ่อนอยู่ตามมุมมืดของสถาบันเวทมนต์”

 

“พวกเราจะหามันให้เจอ!”

 

พวกดาร์กเอลฟ์นักฆ่าแยกออกไปทุกทิศทาง และได้ค้นหาทุกซอกทุกมุมของสถาบัน

 

สถาบันนี้ไม่ได้ใหญ่มาก เส้นผ่าศูนย์กลางมันแค่ประมาณ 1000 ฟุต มันมีไม่กี่ที่ๆสามารถซ่อนตัวได้ในที่แบบนี้ มีนักฆ่ากว่า 200 ตามหาตั วลิงค์ ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงพวกมันก็ได้ค้นหาทั่วสถาบัน แต่กลับไม่พบอะไรเลย

 

ครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกนักฆ่าได้มารวมตัวกันที่หน้าหอคอยอีกครั้ง

 

“พวกเราหามันไม่พบ มันหนีไปแล้ว!” หนึ่งในพวกนักฆ่ารายงาน

 

“ถ้ามันหนีออกจากสถาบันเวทมนต์ไปแล้ว มันก็น่าจะปลอมตัวแล้วหล่ะ ตอนนี้พวกเราไม่มีทางตามหามันได้หรอก มันแย่มากๆที่พวกเราไม่ได้พาหมาล่าเนื้อมาจากแบล็กฟอเรสมาด้วย

 

เทอรี่ ขมวดคิ้วเข้ม เขารู้สึกหมดหนทาง

 

ในตอนนั้น มีเสียงอันเย็นยะเยือกดังมาจากความมืดข้างๆมัน “เกิดอะไรขึ้นที่นี่?ทำไมหอคอยถึงพัง? ทำไม จิ๊ก ถึงตาย?”

 

มันหันไปทางต้นเสียง และมันก็ได้เห็นดาร์กเอลฟ์วัยกลางคนสวมผ้าคลุมสีดำเทาถือคทาไม้มะเกลือสูงเท่ากับตัวของมัน มันยืนอยู่ที่ประตูรั้วของหอคอย

 

มีดาร์กเอลฟ์ 2 ตัว ที่เต็มไปด้วยเกราะตามมันมาอย่างใกล้ชิด

 

พวกดาร์กเอลฟ์หันกลับไปด้านหลังเพื่อมองหาดาร์กเอลฟ์ที่เพิ่งมาใหม่ “มาสเตอร์  โฮล์มส์”พวกมันทุกตัวพูดพร้อมกัน

 

โฮล์มส์ เป็นแบทเทิลเมจ เลเวล2 และสมาชิกของสภานักเวทย์พระจันทร์สีเงิน และมันยังเป็นที่รู้จักกันดี จากการที่จัดการกับ 3 นักฆ่าระดับสูงจากแดนเหนือได้ ไม่เพียงแค่จัดการกับพวกเขาได้เท่านั้น แต่มันยังเอาชนะโดยไม่มีบาดแผลอีกด้วย

 

ในแผนของการลอบโจมตี มันได้รับคำสั่งให้ทำการเปิดใช้งานหอคอยและส่งข้อมูลรายงานไปหากองทัพดาร์กเอลฟ์ที่อยู่ห่างไปอีก30ไมล์

 

เพื่อความปลอดภัยของมัน มันควรจะเข้ามาในสถาบันเวทมนต์ตอนที่สถาบันได้ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว

 

รอบๆสถาบันได้ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว แต่หอคอยก็ถูกทำลายเช่นกัน แล้วมันจะเข้ามาที่นี่เพื่ออะไร?

 

“มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นี่?” โฮล์มส์ ตะโกนขึ้นมา มันมองดูศพของ จิ๊ก และเดินไปหามันก้มตัวลงมองเพื่อตรวจดูบาดแผลของ จิ๊ก

 

“หนามพสุธาเลเวล 0? นี่เขาถูกฆ่าด้วยฝีมือของนักเวทย์ฝึกหัดอย่างงั้นหรอ!?” ตั้งแต่ที่มันเกิดมาจนถึงตอนนี้ โฮล์มส์ ไม่สามารถทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้

 

นักรบดาร์กเอลฟ์เลเวล 3 ที่ใส่เกราะทั้งตัว แถมยังมีออร่าต่อสู้ กลับถูกฆ่าด้วยหนามพสุธา นี่มันเสียชื่อของดาร์กเอลฟ์นักรบจริงๆ!

 

ไม่สิ, นี่มันเสื่อมเสียไปถึงพวกดาร์กเอลฟ์ทั้งหมดเลย!!

 

“ข้าต้องการคำอธิบาย!”เสียงของ โฮล์มส์ แหลมคมดุจใบมีด

 

เทอรี่ หายใจเข้าเฮือกใหญ่และก้าวขาออกมา “คือว่าท่าน,เรื่องมันเป็นแบบนี้”

 

มันเริ่มอธิบายสิ่งที่มันเห็น มันอธิบายรายละเอียดทุกอย่างของนักเวทย์หนุ่ม ทุกคำพูดของผู้บัญชาการ จิ๊ก มันเล่าถึงการตอบโต้และอธิบายทุกการโจมตี จนมันไม่มีอะไรให้พูด

 

มันพูดด้วยคำพูดง่ายๆ แต่แฝงไปด้วยความหมาย ขณะที่พวกดาร์กเอลฟ์ได้ฟังฉากต่อสู้ก็ถูกตราขึ้นใหม่ในความคิดของพวกมัน พวกมันเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีอำนาจและทรงพลัง

 

เวทมนต์ของเขาเหมือนเส้นใยแห่งความตาย ในตอนที่เขาปรากฏตัว เส้นใยก็ได้เริ่มทำการทอ เวทย์มนตร์แต่ละอย่างของเขาก็เปรียบเสมือนกับเส้นด้าย พันธนาการเหยื่อของเขาและดับลมหายใจของเหยื่อในที่สุด

 

เมื่อ เทอรี่ เล่าจบ ดาร์กเอลฟ์ทุกตัวต่างก็สั่นเทาด้วยความกลัว พวกมันไม่คิดเลยว่าจะมีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ซ่อนตัวอยู่ในสถาบันเวทมนต์ระดับต้นแบบนี้

 

ในเวลาเดียวกันพวกมันก็รู้สึกดีที่พวกมันไม่ได้พบกับนักเวทย์ที่แสนอันตรายนี้ด้วยตัวเอง พวกมันรู้ว่าพวกมันคงไม่สามารถมายืนฟังเรื่องของ เทอร์รี่ ได้ถ้าเป็นเช่นนั้น

 

ใบหน้าของ โฮล์มส์ มืดหม่น มันเป็นนักเวทย์ดังนั้นมันจึงรู้ดีกว่าคนอื่นๆว่ามนุษย์คนนี้อันตรายขนาดไหน

 

เวทย์เลเวล0, 9 ครั้งพร้อมๆกันในเวลาแค่ 1 วินาที เป็นการควบคุมที่แม่นยำ และเป็นความสามารถในการร่ายเวทย์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!

 

การระดมยิงบอลเพลิงทั้ง 2 ชุด เพื่อทำให้ จิ๊ก รำคาญ และเวทย์กรีซ เพื่อทำให้จิ๊กไร้การป้องกัน และจบด้วยเวทย์เขวี้ยง การคิดถึงแผนการที่ซับซ้อนในการสู้ได้ขนาด ทำให้มันกลัวจนเหงื่อตก

 

“นี่มันนักวางกลยุทธ์ชัดๆ!” โฮล์มส์ สรุป

 

มันได้ตัดสินใจและพูดขึ้นมา “มันมีความรู้มากมายด้วยอายุเพียงแค่นี้ ถ้าเราปล่อยให้มันเติบโตขึ้นได้อีก มันจะกลายเป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวงได้ พวกเราต้องฆ่ามัน!”

 

“แต่ว่านายท่าน, มันหนีออกไปจากสถาบันเวทมนต์แล้วนะครับ”

 

“แต่มันยังหลงเหลือกลิ่นเอาไว้อยู่ มันต้องทิ้งรอยเท้าเอาไว้แน่ๆ ซึ่งทั้งหมดนี้สามารถใช้สะกดรอยได้”

 

โฮล์มส์ หัวเราะอย่างเยือกเย็น คริสตัลสีแดงเพลิงที่คทาของมันเปล่งแสงสว่าง ลำแสงมานาได้ยิงลงไปที่พื้น ซึ่งเป็นสาเหตุให้พื้นดินบิดเบี้ยวและปูดออกมาจนมีรูปร่างเป็นสุนัขสูง 6 ฟุตในที่สุด

 

สุนัขพสุธา

เวทย์เลเวล2

ผล:สุนัขที่สร้างจากดินขนาดใหญ่ พวกมันแข็งแกร่งไม่ยอมก้มหัวให้ใคร สายตาอันเฉียบแหลมและความสามารถในการดมกลิ่นอันดีเยี่ยม

(คำเตือน: อย่าให้สุนัขพสุธาเก็บกลิ่นของคุณเอาไว้)

 

ในดวงตาของสุนัขตัวนั้นแทนที่จะเป็นลูกตาแต่กลับถูกแทนที่ด้วยหลุมสีดำ ในตอนที่ดินก่อรูปร่างเป็นสุนัขได้สำเร็จ โฮล์มส์ ได้ชี้ไปที่ศพของ จิ๊ก “ไปหาตัวฆาตกรมา!”

 

สุนัขตัวนั้นได้กระโดดไปที่ศพของ จิ๊ก และเริ่มดมกลิ่นอย่างรวดเร็ว

 

หลังจากนั้น 10 วินาที สุนัขก็ลุกออกมาและหอน มันได้วิ่งไปที่ทางออกของสถาบันนักเวทย์ และมันก็ก้มหน้าดมกลิ่นไปด้วยขณะที่วิ่ง

 

“แกแล้วก็แก ส่งรายงานไปหาจอมพล ลอร์ด ที่แคมป์ด้านนอกเมือง!” โฮล์มส์ ส่งต่อม้วนเอกสารไปให้ดาร์กเอลฟ์นักฆ่า มันได้ฝากให้นักฆ่าเป็นคนส่งเอกสาร เนื่องจากหอคอยวาร์ปได้ถูกทำลาย

 

“ครับ นายท่าน” นักฆ่ารับม้วนเอกสารและหายไปในความมืด

 

“ทุกคนตามข้ามา!!” โฮล์มส์ สั่ง

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset