Alchemy Emperor of the Divine Dao – ตอนที่ 1592

กรงเพลิงเริ่มย่อหดตัว

ใบหน้าของเหล่าจ้าวอสูรสวรรค์เปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง พวกเขาไม่กล้าแตะต้องเปลวเพลิงตรงหน้า จากที่ดูแม้ตราประทับแห่งเต๋าของเปลวเพลิงนี้จะยังไม่สมบูรณ์ แต่อำนาจของมันกลับอยู่เหนือกว่าอำนาจของระดับสร้างสรรพสิ่งไปแล้วหลายเท่า

หากยังหาทางออกจากกรงเพลิงนี้ไม่ได้ ท้ายที่สุดร่างของพวกเขาก็จะถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน

“จัดการเจ้าหนูนั่น!”

“อย่างน้อยก็ต้องบังคับให้เขาล่าถอยกลับไปในอุปกรณ์นิรันดร์เพื่อให้เปลวเพลิงสลายไป”

สายตาทุกคู่ของจ้าวอสูรสวรรค์จดจ้องไปยังหลิงฮัน

หลิงฮันไม่แยแส เขากวัดแกว่งดาบทั้งสองในมือและปลดปล่อยจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัว “ถ้าคิดว่าความตายยังเข้าหาพวกเจ้าไม่เร็วพอก็บุกเข้ามา ข้าจะส่งพวกเจ้าลงนรกให้เอง!”

“โอหัง!”

“เจ้าแค่พึ่งพาอำนาจของอุปกรณ์นิรันดร์เท่านั้น”

“ไม่เช่นนั้นเจ้าถูกพวกข้าสังหารไปหลายร้อยครั้งแล้ว!”

เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์เกรี้ยวกราดและลงมือโจมตีหลิงฮันอย่างบ้าคลั่ง

หลิงฮันสะบัดดาบทั้งสองต้านทานการโจมตีที่พุ่งเข้ามา

จากที่หอคอยน้อยกล่าวเอาไว้ ขีดจำกัดของเขาคือสามารถปะทะกับจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดได้สิบคนพร้อมกัน ตอนนี้จำนวนของจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดมีไม่ถึงสิบคนก็จริง แต่ก็มีทั้งจ้าวอสูรสวรรค์ต้น จ้าวอสูรสวรรค์กลาง และจ้าวอสูรสวรรค์ปลาย จำนวนของจ้าวอสูรเยอะจนสามารถเทียบเท่าจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดสิบคน

จ้าวอสูรมากมายขนาดนี้ไม่ใช่จำนวนที่เขาจะสามารถสังหารได้

แต่หลิงฮันก็ไม่คิดจะล่าถอย

เขากวัดแกว่งดาบต่อต้านเหล่าจ้าวอสูรสวรรค์ในขณะที่กรงเพลิงกำลังบีบลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว ตราบใดที่กรงเพลิงบีบเข้าหากันอย่างสมบูรณ์ จ้าวอสูรสวรรค์ทุกคนจะถูกแผดเผาไม่เหลือซาก แต่ในทางกลับกัน หากเหล่าจ้าวอสูรกำจัดเขาได้ก่อนหรือไล่ต้อนจนเขาต้องเข้าไปหลบซ่อนในหอคอยทมิฬ เพลิงเก้าสวรรค์ก็จะสลายไป

ณ เวลานี้จ้าวอสูรสวรรค์ทุ่มสุดตัวอย่างไม่คิดชีวิต พวกเขาเผาผลาญพลังชีวิตอย่างบ้าคลั่งเพื่อบดขยี้หลิงฮันให้สิ้นซาก

การต่อสู้เข้าสู่วินาทีดุเดือด ทุกคนที่มองดูอยู่รอบนอกไม่มีใครเลยที่คาดคิดว่าการปะทะจะยกระดับมาถึงจุดนี้ได้

เหลิงเซี่ยวเหริน โอวหยางเหอ โก้วไหและราชาคนอื่นๆมองตาค้าง พวกเขาที่ถูกเรียกว่าสุดยอดอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุคหากจะเทียบเคียงหลิงฮันแล้วพวกเขายังมีคุณสมบัติไม่มากพอ

จนถึงตอนนี้มีจ้าวอสูรตกตายด้วยเงื้อมมือของหลิงฮันไปกี่คนแล้ว?

มากกว่าร้อยคน!

แถมจ้าวอสูรที่ตายยังไม่ใช่จ้าวอสูรเหลืองแต่เป็นจ้าวอสูรดำและจ้าวอสูรปฐพี! แถมในจังหวะนี้ดูเหมือนว่าแม้แต่จ้าวอสูรสวรรค์กำลังจะถูกเขาสังหารด้วย เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ดินแดนใต้พิภพ

“ฆ่า! สังหาร!” เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์บ้าคลั่ง กรงเพลิงหดย่อลงมาห่างจากตัวพวกเขาไม่ถึงสิบฟุตแล้ว อีกเพียงหนึ่งหรือสองลมหายใจพวกเขาคงถูกเพลิงอันน่าสะพรึงกลัวเผาเป็นเถ้าถ่าน

ตูม! ตูม! ตูม!

การโจมตีอันทรงพลังของเหล่าจ้าวอสูรสวรรค์รุนแรงจนราวกับจักรวาลจะแหลกสลาย จ้าวอสูรสวรรค์เกินกว่ายี่สิบคนปลดปล่อยการโจมที่รุนแรงที่สุดออกไปพร้อมกัน พวกเขาไม่สนว่าใครจะได้รับลูกหลงหรือไม่ สิ่งที่เดียวอยู่ในหัวคือต้องใช้พลังทั้งหมดออกมา

‘ตูม ตูม ตูม ตูม’ ร่างของหลิงฮันถูกกระหน่ำโจมตีอย่างต่อเนื่อง

ถึงแม้ระดับพลังบ่มเพาะของเขาจะยกระดับเป็นสร้างสรรพสิ่งขั้นสูงสุดชั่วคราว แต่กายหยาบของเขาไม่ได้ยกระดับตามขึ้นมาด้วย เพราะงั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่ร่างของเขาจะทนรับการกระหน่ำโจมตีของจ้าวอสูรสวรรค์มากมายไหว

กระดูกในร่างของเขาแหลกละเอียดและกลายเป็นมนุษย์โลหิต สภาพของเขาตอนนี้น่าอนาถมาก

“ฮ่าๆๆ เขาจะตายแล้ว!”

“ไม่คิดว่าเจ้าจะไม่หลบหนี แต่เลือกที่จะตาย!”

“ส่งเขาลงนรกซะ!”

เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่ความพยายามของพวกเขากำลังจะสัมฤทธิ์ผล

สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ทุกคนรอบนอกเห็นว่าก่อนหน้านี้หลิงฮันกำลังจะสร้างประวัติศาสตร์สังหารหมู่จ้าวอสูรสวรรค์ได้อยู่แล้ว แต่พริบตาเดียวสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปกลายเป็นว่าเขาตกอยู่ในสภาพเจียนตายแทน

สุดท้ายแล้ว… เรื่องราวจะลงเอ่ยแบบนี้จริงๆ?

‘ปัง ปัง ปัง ปัง’ เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์กระหน่ำโจมตีราวกับห่าฝน ห้วงอวกาศที่เคยมืดมิดปรากฏแสงสว่างจากการโจมตีนับไม่ถ้วนราวกับมีดวงอาทิตย์ผุดขึ้นมานับสิบดวง

แม้หลิงฮันจะใช้พลังทั้งหมดออกไปแล้วและสามารถสังหารจ้าวอสูรสวรรค์จำนวนหนึ่งไปได้ แต่จำนวนของจ้าวอสูรสวรรค์ทั้งหมดก็มีมากเกินกว่าที่เขาเพียงคนเดียวจะต้านทานไหว

เขากระอักโลหิตออกมาด้วยร่างกายที่บิดเบี้ยวผิดรูปร่าง และทันใดนั้นคลื่นดาบอันน่าสะพรึงกลัวจำนวนมากก็ถาโถมเข้าใส่เขาจนร่างกายขาดเป็นชิ้นๆ แม้กระทั่งดวงวิญญาณก็ยังแหลกสลายไม่เหลือ

“จัดการได้แล้ว!” จ้าวอสูรสวรรค์ทุกคนที่เห็นเช่นนั้นก็มีท่าทีตื่นเต้นดีใจ ด้วยระดับพลังของพวกเขาย่อมสามารถมองออกว่าหลิงฮันตายแล้วจริงๆหรือไม่

“น่าเสียดายที่ดวงวิญญาณของเจ้าหนูนั่นแหลกสลายไปด้วยทำให้ไม่สามารถดึงความทรงจำมาตรวจสอบได้”

“ทักษะบ่มเพาะระดับราชานิรันดร์!”

จ้าวอสูรสวรรค์ทุกคนโอดครวญ พวกเขาลงทุนเผาผลาญพลังชีวิตและใช้ทุกอย่างที่มีไปมากขนาดนี้ แต่กลับไม่สามารถนำทักษะบ่มเพาะราชานิรันดร์มาได้ จะให้พวกเขายอมรับได้อย่างไร?

“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!” จ้าวอสูรสวรรค์ตระกูลเหลิงอุทาน “เหตุใดกรงเพลิงถึงยังไม่หายไป?”

หากหลิงฮันตายอำนาจที่เกิดขึ้นจากเขาก็สมควรจะหายไปด้วย

“ระ… หรือว่าเจ้าหนูนั่นยังไม่ตาย!” เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์ใบหน้าเปลี่ยนสี ขนาดดวงวิญญาณแหลกสลายไปแล้วหลิงฮันก็ยังไม่ตาย?

ครืนนน!

กลุ่มก้อนเปลวเพลิงปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นความร้อนอันสะพรึงราวกับสามารถหล่อหลอมได้แม้กระทั่งแร่โลหะนิรันดร์ออกมา เปลวเพิงนี้ไม่ใช่เพลิงเก้าสวรรค์ ท่ามกลางเปลวเพลิงได้มีเงาของมนุษย์ผู้หนึ่งถือกำเนิดขึ้นจากเศษขี้เถ้าที่ว่างเปล่า

เปลวเพลิงพลิ้วไหวไปมาและปรากฏร่างของรุ่นเยาว์ที่ทั่วร่างแผดเผาไปด้วยเพลิง ทว่าเปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาไม่ได้ทำให้เขาบาดเจ็บแม้แต่น้อย

ร่างนั้นคือหลิงฮัน!

กำเนิดใหม่จากเถ้าถ่าน อีกหนึ่งไพ่ลับที่ทรงพลังที่สุดของเขา

“เป็นไปไม่ได้!” เรื่องนี้เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์ทำใจยอมรับไม่ได้อย่างแท้จริง คนที่ตายไปแล้วจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้อย่างไร?

เพียงแต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะมีเวลาตกตะลึง กรงเพลิงก็หดเข้าหากันอย่างสมบูรณ์

“อ้ากก!” ต่อให้พวกเขาจะเป็นจ้าวอสูรสวรรค์ที่ทรงพลังเพียงใด หากถูกเผาด้วยเพลิงเก้าสวรรค์ซึ่งเป็นถึงเพลิงนิรันดร์ พวกเขาก็ต้องร้องโอดครวญด้วยความทรมานอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง

ครืนนนน!

จ้าวอสูรสวรรค์มากกว่ายี่สิบคนดิ้นรนอยู่ได้ไม่นานทั้งกายหยาบและดวงวิญญาณของพวกเขาก็ถูกเผาไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านและสลายหายไป

ภาพลักษณ์ของหลิงฮันที่ยืนถือดาบสองมืออย่างองอาจและผมสีดำยาวทมิฬพลิ้วไหวได้ประทับลงไปในจิตใจของทุกคนตลอดกาล

นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของดินแดนใต้พิภพที่จ้าวอสูรเกินกว่าร้อยคนถูกสังหารและจ้าวอสูรสวรรค์เกินกว่ายี่สิบคนสิ้นชีพ

ไม่มีใครเคยแข็งแกร่งพอจะทำเช่นนี้ได้มาก่อน!

หลิงฮันกวาดสายตามองโดยที่ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่กล้าสบตากับเขากลับ ทุกคนก้มหัวและคุกเข่าข้างเดียวราวกับกำลังคารวะเทพเจ้าแห่งสงคราม

หลิงฮันไม่ลงมือเข่นฆ่าใครต่อ จอมยุทธที่เหลือไม่ต่างอะไรจากมดปลวกอ่อนแอ หากในอนาคตใครคนไหนคิดแก้แค้นเขาก็ยินดีจะเป็นคู่ต่อสู้ให้