หากลองมองในมุมมองของเนตรแห่งเต๋าสวรรค์ มันคงจะรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก
มันที่เป็นถึงเจตจำนงที่ยิ่งใหญ่ของสวรรค์และปฐพีกลับถูกทำให้บาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ถึงอย่างไรด้วยการที่มันเป็นเพียงเจตจำนงความนึกคิด มันจึงไม่มีความรู้สึกส่วนตัวหรือความรู้สึกโกรธใดๆ มันทำเพียงกระตุ้นพลังอำนาจโจมตีใส่หม่าตั้วเปา
“อ่อนไป!” หม่าตั้วเปาแสยะยิ้ม เขากวัดแกว่งขวานภูผาวารีสะท้อนการโจมตีของเนตรแห่งเต๋าสวรรค์จนมันต้องเขยิบถอย
ไม่ใช่ว่าเนตรแห่งเต๋าสวรรค์อ่อนแอ แต่เป็นหม่าตั้วเป่าต่างหากที่แข็งแกร่งจนเนตรแห่งเต๋าสวรรค์ไม่ใช่คู่ต่อสู้
เนตรแห่งเต๋าสวรรค์บินหลบไปมาอย่างต่อเนื่อง ผู้คนที่อยู่เบื้องล่างสามารถมองเห็นได้ชัดเจนและตำโกนให้กำลังใจหม่าตั้วเปา
“องค์จักรพรรดิจงเจริญ!”
“องค์จักรพรรดิช่างยิ่งใหญ่!!”
“องค์จักรพรรดิไร้เทียมทาน!”
ในทวีปฮงเทียนทุกคนต่างหวาดหวั่นต่อเนตรแห่งเต๋าสวรรค์ เพราะมันคือตัวแทนความประสงค์ของสวรรค์และปฐพี
แต่ตอนนี้เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ที่ว่ากำลังถูกทุบตีอย่างสาหัส ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์จึงรู้สึกตื่นเต้น
พลังของหม่าตั้วเปาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เมื่อหม่าตั้วเปาเลิกกวัดแกร่วขวาน เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ก็ถูกต้อนถอยห่างไปหลายสิบเมตร เห็นได้ชัดว่าใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายได้เปรียบ
แต่ถึงอย่างนั้นเนตรแห่งเต๋าสวรรค์ก็ยังรั้นที่จะสู้ต่อ
สองจอมยุทธสตรีจากตำหนักมัจฉาวายุภักษ์ที่ทำร้ายมันนั้น พวกนางไม่ได้ต้องการเปิดสวรรค์หรือคุกคามสมดุลของทวีปฮงเทียน แต่ตอนนี้ตอนนี้สิ่งที่หม่าตั้วเปากำลังทำอยู่คือการลบล้างตัวตนของมันให้หายไป
ดังนั้นเพื่อที่มันจะได้มีชีวิตอยู่ต่อ เนตรแห่งเต๋าสวรรค์จึงต้องสู้อย่างไม่มีทางเลือก
หากไม่สู้ก็ต้องตาย
เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ส่องสว่าง นี่คือพลังอันไร้ขีดจำกัดที่มีไว้เพื่อปกป้องทวีปฮงเทียน โซ่สีทองปราฏขึ้นที่ดวงตาของมันและค่อยๆแพร่ขยายกว้างออกไป โซ่ที่ปรากฏคืออำนาจแห่งกฎเกณฑ์ของโลกนี้
‘ครืน! ครืน! ครืน!’
โซ่แห่งกฎเกณฑ์ขยายออกอย่างต่อเนื่องราวกับเป็นแหที่ปกคลุมท้องฟ้า สิ่งมีชีวิตใดๆที่สัมผัสเข้าจะต้องถูกสังหาร
หม่าตั้วเปาแข็งแกร่งอย่างแท้จริง แต่พลังต่อสู้ยี่สิบสองดาวคือขีดจำกัดของเขาแล้ว แม้พลังต่อเท่านี้จะเพียงพอสำหรับการเปิดสวรรค์ แต่เมื่อใดที่เขาใช้พลังหมดจนเหน็ดเหนื่อย ในตอนนั้นเขาก็จะถูกเนตรแห่งเต๋าสวรรค์สังหาร
“องค์จักรพรรดิ!” เจ็ดราชันอุทาน สีหน้าของพวกเขาทุกคนแสดงออกถึงความกังวล หลายพันปีก่อนพวกเขาก็เคยมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่ในตอนนั้นหม่าตั้วเปาไม่อาจข้ามขีดจำกัดของตัวเองได้และล้มเหลวในการเปิดสวรรค์ ดังนั้นเพื่อที่จะหลบหนีการไล่ล่าของเนตรแห่งเต๋าสวรรค์ พวกเขาจึงฝังผนึกตัวเองเอาไว้
นี่พวกเขาจะต้องพบเจอกับความผิดพลาดซ้ำรอยเดิมอีกรึ?
“เหอะ เวลานานที่ผ่านมาเนิ่นนาน คิดว่าข้าจะไม่พัฒนาขึ้นเลยรึไง?” หม่าตั้วเปาคำราม ร่างกายของเขาสั่นไหวก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนรูปร่าง
แต่เดิมแล้วหม่าตั้วเปาก็ไม่ใช่คนเตี้ย แต่เพราะพุงขนาดใหญ่ของเขาทำให้เขาดูเหมือนเป็นคนเตี้ย แต่ตอนนี้พุงขนาดใหญ่ของเขากำลังค่อยๆหดเล็กลง
ภายในชั่วพริบตา เขาก็กลายร่างเป็นชายร่างสูงผอม
หม่าตั้วเปาในตอนนี้ทั้งหล่อเหลาและดูเป็นชาตรี!
“องค์จักรพรรดิ!” เจ็ดราชันน้ำตาไหลพราก นี่คือผู้นำของพวกเขาที่แท้จริง ความหล่อของเขานั้นทำให้ใครๆต่างต้องอิจฉา
หม่าตั้วเปาคำรามและชี้นำอำนาจแห่งจักรภพเข้ามาในร่างมากขึ้น พลังต่อสู้ของเขาถูกยกระดับอีกครั้ง
ตูมม!
ร่างของเขาราวกับจะระเบิดออก แม้ร่างของเขาจะผอมบางแต่ก็อัดแน่นไปด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว กล้ามเนื้อทุกส่วนของเขาสั่นไหวราวกับจะปลดปล่อยพลังที่สามารถทำลายโลกออกมาได้
พลังต่อสู้ยี่สิบสามดาว!
หลิงฮันชะงักและกล่าว “เจ้าอ้วนนั่นที่ปกติเห็นว่าอ้วน แต่แท้จริงแล้วนั่นกลับเป็นเพียงวิธีพิเศษที่เขาใช้เพื่อขัดเกลาร่างกายตนเองให้แข็งแกร่งจนสามารถรองรับอำนาจที่ทรงพลัง!”
หากแม้แต่หม่าตั้วเปายังเปิดสวรรค์ล้มเหลว จะยังมีใครสามารถทำสำเร็จอีกหรือ?
เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ใช้พลังทั้งหมดออกมาแล้ว หม่าตั้วเปาเองก็ดูเหมือนจะถึงขีดจำกัดแล้วเช่นกัน ดูจากหน้าผากของเขาที่เต็มไปด้วยเหงื่อ เกรงว่าเขาอาจจะคงสภาพพลังต่อสู้เช่นนี้เอาไว้ได้ไม่นาน
‘ตูม! ตูม! ตูม!’
ขวานภูผาวารีถูกหวัดแกว่ง เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ที่ถูกโจมตีต้องบินหลบ มันถูกโจมตีสองครั้งติดต่อกันจนได้รับบาดแผลและมีโลหิตไหลออกมา
“องค์จักรพรรดิไรเทียมทาน!”
ด้านล่างมีเสียงให้กำลังใจที่ดังสนั่นราวกับคลื่นมหาสมุทร
หลิงฮันตื่นเต้น ถึงแม้ก่อนหน้านี้เนตรแห่งเต๋าสวรรค์จะเคยได้รับบาดเจ็บ แต่นั่นก็เป็นเพราะการโจมตีของพระเจ้า แล้วตอนนี้ล่ะ? ในที่สุดมันก็ได้รับบาดเจ็บโดยเงื้อมมือมนุษย์
ระดับทลายมิติยี่สิบสามดาว แม้แต่เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ก็ไม่อาจต้านทาน!
เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ได้รับบาดเจ็บ โลหิตของมันหลั่งไหลออกมาราวกับเป็นน้ำตาความเจ็บของสวรรค์และปฐพี
“เหอะ วันนี้เป็นวันที่สวรรค์ต้องเปิดออก!” หม่าตั้วเปาหัวเราะอย่างองอาจ ขวานภูผาวารีส่องประกายสว่างจ้าออกมาในขณะที่เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ได้รับบาดแผลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“แหลกสลายไปซะ!” หม่าตั้วเปาคำรามและกวัดแกว่งขวานภูผาวารีใช้ออกกระบวนท่าทีทรงพลังที่สุดออกไป
ตูมมมมม!
เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ถูกผ่าครึ่ง โลหิตนับไม่ถ้วนหลั่งไหลสู้พื้นดิน เนตรแห่งเต๋าสวรรค์ค่อยๆแยกออกจากกันเป็นสองส่วนและร่วงหล่นจากท้องฟ้า ในขณะที่มันกำลังร่วงหลาน เนตรแห่งปฐพีก็เกิดการเผาไหม้จนสลายหายไปก่อนจะตกถึงพื้น
หม่าตั้วเปากำแขวนแน่นและแหวนมองท้องฟ้า ตอนนี้สิ่งกีดขวางได้ถูกกำจัดทิ้งแล้ว ตราบใดที่เขาสามารถทำลายกำแพงที่ขวางกั้นสวรรค์ไว้ได้ เขาก็จะขึ้นไปยังดินแดนสวรรค์ได้ทันที
“จงเปิด!” เขาคำรามและเหวี่ยงขวานภูผาวารีเข้าใส่ท้องฟ้า
สวรรค์และปฐพีถูกฉีกกระชากเป็นเสี่ยงๆ สิ่งที่ปรากฏไม่ใช่ช่องว่างมิติสีดำอีกต่อไปแต่เป็นหมอกสีดำแทน เมื่อมองผ่านหมอกนี้ทุกคนสามารถมองเห็นโลกแห่งใหม่ได้อย่างเรือนราง
นั่นคือดินแดนศักดิ์?
หม่าตั้วเปาฮึกเหิม เขาใช้ขวานภูผาวารีกระหน่ำโจมตีอีกครั้ง
หมอกค่อยๆสลายเปิดออก ดินแดนแห่งใหม่เริ่มมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
หลิงฮันไม่รู้สึกตื่นเต้นใดๆ เขากำหมัดแน่นราวกับกำลังเป็นกังวล
‘ปัง’ แต่ทันใดนั้นเอง ในโลกใหม่แห่งนั้นก็มีดาบปรากฏขึ้นและฟาดฟันเข้าใส่หม่าตั้วเปา!
