Black Tech Internet Cafe System – ตอนที่ 454 : การจัดการหัวข้อย่อยถูกเปิดใช้

ตอนที่ 454 : การจัดการหัวข้อย่อยถูกเปิดใช้

ฟางฉีเล่นเซียนกระบี่พิชิตมารสามรอบแรกจบแล้ว เรื่องราวจบลงอย่างมีความสุข เขาเริ่มเล่นเกมเป็นครั้งที่สองโดยความคืบหน้าของเกมตอนนี้อยู่เบื้องหลังคนอื่นๆ

ผู้เล่นที่เล่นเกมเป็นครั้งที่สองหลังจากผ่านทุกอย่างไปหมดแล้ว พวกเขาจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่จุดเริ่มต้นของเกม ทุกครั้งที่เล่นและเคลียร์ด่านพวกเขาจะได้รับประโยชน์และของจากการฆ่าสัตว์

แน่นอนว่าในช่วงท้ายของเกม พวกเขาจะได้รับประสบการณ์และความแข็งแกร่งในการฝึกฝนรวมไปถึงเทคนิค มันทําให้การฝึกฝนดูง่ายเนื่องจากเกมถูกออกแบบมาให้ผู้เล่นเอนจอยกับเนื้อเรื่องและได้รับประสบการณ์ไปพร้อมๆกัน

อย่างไรก็ตามหลายคนต้องการที่จะเคลียร์ทุกอย่างให้ได้รับตอนจบที่พวกเขาชอบ บางคนรู้สึกมีความสุขที่การฝึกฝนของพวกเขาโตขึ้น พวกเขาจึงเลือกที่จะดําเนินเนื้อเรื่องเกมอีกครั้ง

ในส่วนของเซียนกระบี่พิชิตมาหนึ่งผู้เล่นยังสามารถเล่นเกมได้ เช่นตอนนี้หลี่เสี่ยวเหยาเองเขายังคงงวนอยู่กับการเล่นเกมและทําภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย ผู้เล่นจะสามารถเปลี่ยนตอนจบหรือเรื่องราวในเกมได้ตามที่เขาต้องการนอกจากนี้ยังสามารถเล่นต่อได้แตกต่างจากภาคสามหาก เลือกที่จะเล่นจบตอนจบจิงเทียนจะผนึกดาบและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

แม้จะมีอิสระแต่ในเวอร์ชั่นใหม่ของเกมจะทําให้ผู้เล่นตันหากเล่นจบเนื้อเรื่องตามที่ได้กําหนดไว้ในทํานองเดียวกันภาคหนึ่งและสองสามารถเล่นได้หลายต่อหลายครั้ง

ทั้งสามภาคนั้นให้เทคนิคที่ต่างกันไป แต่สามารถนํามาใช้ร่วมกันได้เช่นภาคหนึ่งสา มารถฝึกฝนเทคนิคดาบหรือคาถาจิตวิญญาณได้โดยผู้เล่นส่วนมากมักมุ่งเน้นไปที่เทคนิคดาบส่วนคาถาจิตวิญญาณถือเป็นการต่อยอดเพื่อฝึกฝนเวทย์มนตร์ในภาคสาม

ตอนนี้หลายคนกําลังคลืบคลานไปข้างหน้า อย่างเจียงเสี่ยวหยูเองเธอก็กําลังเล่นในส่วนต้นไปพร้อมกับสามสาว

อย่างจือไปในตอนนี้เธอถูกฆ่าโดยดาบปีศาจไร้เวทย์มนตร์คาถาใดๆ

ข้างๆพวกเขากวางสีขาวตัวใหญ่กําลังถูกไล่ล่าโดยเหล่าสาวกของปีศาจขณะที่มันกําลังร่ายเวทย์น้ําแข็งมันตะโกนโวยวาย “เกมนี้เล่นยากมาก! ทําไมจิงเทียนไม่มีสี่ขา อ๊าก! พวกมันวิ่งมาแล้ว”

ขณะที่มันกําลังตะโกน จู่ๆ หน้าจอก็เปลี่ยนเป็นสีเทา

“เจ้ากระดิ่ง! เจ้ามันแสนซื้อ” เจียงเสี่ยวหยูเหลือบมองกวางของเธอ “ดูฉันสิ!”

แม้ว่าเจียงเสียวหยูจะเสียเวลาเล่นไปหลายวันเนื่องจากการสอบ แต่ความคืบหน้าใน เกมของเธอค่อนข้างรวดร์โว ตอนนี้เธอได้ดําเนินเนื้อเรื่องมาถึงตอนช่วยชวนเจียงจากอาณาจักรผีแล้ว

ตอนนี้เธอกําลังอยู่บนนถนนซึ่งนําไปสู่นรก เธอไม่ได้มีสีหน้าท่าทางที่กลัวเลยสักนิด …ผีสองตัวลอยเข้าหาเธอ

บนหน้าจอตัวละครของเจียงเสี่ยวหยูนั้นเคลื่อนไหวรวดเร็วมากจนผู้ที่ยืนชมอยู่ข้างหลังตาเบลอ

“นี่เรื่องว่าวาบ!” บนหน้าจอเจียงเสี่ยวหยูควบคุมจิงเทียนและร่ายคาถาจิตวิญญาณระยะไกล “นี่คือการโจมตีขณะเคลื่อนไหว”

“ส่วนนี้เรียกว่าการเหยียบย่ํา!” ผีสองตัววิ่งตามจิงเทียนไป แต่เขาหลบการโจมตีของพวกมันด้วยการเคลื่อนไหวอย่างใจเย็น

หลังจากจัดการมันไปหลายที่ตีสองตัวก็ได้หายไปพร้อมกับเสียงกรีดร้อง

ผู้เล่นคนอื่นๆ เหลือบมองและตะโกนชื่นชม “น่าทิ้ง!”

“เจ้าทําได้อย่างไร?”

กวางขาวตัวใหญ่เอ่ยชม “เจ้าหญิงของข้ายอดเยี่ยมมาก!”

เจียงเสี่ยวหยูยิ้มเยาะ “ฮี่ๆ”

ผู้เล่นหลายคนอยู่ในส่วนต่างๆ ของตัวเกมที่ต่างกันไป บางคนใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ในขณะที่บางคนเพิ่งเริ่มต้นแต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหาในการพูดคุยแลกเปลี่ยนการใช้เทคนิค

“วันนี้ข้าลองใช้คาถาจิตวิญญาณแบบสายฟ้าและไฟ… ตอนนี้ระดับของข้าเป็นระดับสามแล้ว!” เสียงเอะอะดังมาจากนอกร้านขณะที่พวกเขากําลังพูดคุย

ถังหยูนั่นเองเขาเดินตรงมายังร้านพร้อมกับชายหนุ่มข้างๆ หวังชีหัวเราะ “ศิษย์พี่ถึงท่านพบสิ่งใหม่ๆ บ้างหรือไม่”

“ยิ่งกว่าพบ” ถังหยูโอ้ “ข้าสร้างคาถาจิตวิญญาณระดับสามขึ้นมา นอกจากนี้ยังได้ใช้เวทย์มนตร์อีกด้วย”

“จริงหรือ?” หวังซีตื่นตา เขามุ่งเน้นไปที่คาถาจิตวิญญาณ เขารู้สึกตื่นเต้นและสนใจที่จะได้เรียนรู้มัน

“คาถาทางจิตวิญญาณทุกรูปแบบสามารถนํามาใช้ร่วมกันได้หรือไม่? มันมีพลังมากแค่ไหน?”

“มันมีพลังมากเป็นเท่าตัวหากน้ํามาผสานกัน” ถ้ยงหยูเอ่ยด้วยความภาคภูมิใจ “ข้าจะแสดงให้เจ้าดูในเกม”

“สุดยอด” หวังซีกล่าวชม “ถ้าวิธีนี้มีประโยชน์ข้าจะเสียงบะหมี่ท่าน”

“อ๊ะ นั่นเสี่ยวหยูอยู่นั่น”

“นั่นคือ…คือไป? พวกเขากําลังเล่นเชียนกระบี่พิชิตมารกันหรอ?”

เจียงเสี่ยวหยูกําลังก้มหน้าก้มตาอ่านแชทกลุ่มคิวคิว

ในกลุ่มพูดคุยเซียนกระบี่พิชิตมาร เสี่ยงหยูถามไถ่ [มีใครรู้วิธีผ่านถนนเหลืองแดนนรกบ้าง? ข้าหลังทาง!]

หลันยัน [ลองถามนาหลั่นสิ เธอมีแผนการอันร้ายกาจก่อนไปยังโลกอมตะ]

เจียงเสี่ยวหยูรู้สึกประหลาดใจ [ทําไมพวกเจ้าถึงได้มีแนวคิดแปลกๆ กัน]

นาหลันหมิงชื่อ [ ข้าจ่ายเงินไปเกือบทั้งตัวเพื่อสํารวจพื้นที่ ถ้าพวกเจ้าอยากรู้ละก็เรียกข้าว่า พี่สาวที่แสนดี]

เจียงเสี่ยวหยู 

ซูเทียนจิ 

หลันยัน [อ่อนอกจากนี้พวกเรายังมีวิธีผสมผสานคาถาจิตวิญญาณหลายรูปแบบอีกด้วย]

ซงฉิงเฟิงไม่ลังเลใจที่จะเอื้อนเอ่ย [พี่สาวที่แสนดี โปรดบอกข้าด้วย!]

“….”

ถังหยูและหวังซีที่แอบมองจากด้านหลังทําหน้างง “พวกเขาเป็นใคร? ทําไมมีแผนที่ทั้งหมดที่จะนําพาไปยังโลกอมตะ!?”

ตอนนี้พวกเขาทั้งสองเพิ่งเริ่มเล่นเกม

“พวกเขามีแผนที่แบบละเอียดมั้ย?”

ชงวตะโกน “มันอยู่ที่ไหน?”

หวังซีตอบ “อยู่ในกลุ่มพูดคุยคิวคิว”

นักรบเตเสื้อดําถามซูโม “เราเข้ารวมกลุ่มนี้ได้มั้ย?”

ขณะเดียวกันกลุ่มคิวคิวในตอนนี้มีข้อความถึง 999+

ฟางฉีได้รับข้อความจากระบบ [ข้อความในกลุ่มพูดคุยแต่ละกลุ่มถึงขีดจํากัดหลายครั้ง การจัดการของหัวข้อย่อยเปิดใช้งานแล้ว]