ตอนที่ 129 คะแนนเพลง
เช้าวันรุ่งขึ้น
โจชัวมาถึงหน้าคฤหาสน์ของมาดามโครเดอร์ ด้วยโอกาสหายากซิริได้ “นอนหลับลึก” วันนี้ โจชัวจึงมาคนเดียว
เมื่อคืนนี้โจชัวเขียนจดหมายถึงมาดามโครเดอร์เพื่อแจ้งนางว่าจะมาหานางวันนี้ ด้วยเหตุนี้พ่อบ้านวัยกลางคนจึงรอการมาถึงของโจชัว
โจชัวตามพ่อบ้านวัยกลางคนเข้าไปยังคฤหาสน์ของมาดามโครเดอร์ เสียงร้องเพลงที่ผ่อนคลายแต่เร่าร้อนดังขึ้นจากภายในคฤหาสน์
พ่อบ้านวัยกลางคนพาโจชัวเข้าไป มาดามโครเดอร์กําลังนั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่บนโต๊ะเมื่อโจชัวเดินเข้ามา นางเงยหน้าขึ้น
“เจ้าพูดถึงในจดหมายว่าที่เจ้ามาวันนี้เพราะเรื่องเพลงของ “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” ใช่ไหม?”
มาดามโครเดอร์หยุดเขียน และมองไปที่โจชัว โจชัวพยักหน้าเป็นคําตอบ
“เช่นเดียวกับการแสดงบนเวทีที่ต้องประดับประดาด้วยดนตรี ดนตรีก็มีความสําคัญอย่างยิ่งสําหรับภาพยนตร์เช่นกัน” โจชัวกล่าว
“โคลัม เอาโน้ตเพลงมา”
ก่อนที่โจชัวจะดึงโน้ตดนตรีที่เขาเขียนเมื่อคืนนี้ออกมา มาดามโครเดอร์สั่งให้พ่อบ้านวัยกลางคนหยิบเอาหนังสือเล่มหนาออกมาจากสิ่งที่คล้ายกับตู้เซฟ
พ่อบ้านวัยกลางคนยังสวมถุงมือสีขาวก่อนที่จะแตะหนังสือ เขาดูเคร่งขรึมราวกับว่าหนังสือเล่มนั้นบันทึกเวทมนตร์ต้องห้ามบางอย่าง
หนังสือเล่มหนาวางอยู่บนโต๊ะต่อหน้าโจชัว พ่อบ้านวัยกลางคนเปิดหนังสือ สิ่งที่บันทึกไว้ในหนังสือไม่ใช่เวทมนตร์ แต่กลับเป็นเพลง หน้าเพลงที่เรียบเรียงโดยนักประพันธ์เพลงของโลกนี้
“ท่านโจชัว เลือกเพลงที่เจ้ารู้สึกว่าเหมาะกับภาพยนตร์เรื่องนี้ได้เลย” มาดามโครเดอร์กล่าว
แม้ว่าประเทศนอร์แลนด์จะมีระบบการเมืองกึ่งสมัยใหม่เหมือนสาธารณรัฐแบบมีรัฐสภา แต่ประเทศอื่นๆ ยังคงมีระบอบราชาธิปไตย หรือระบอบราชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญ
กล่าวอีกนัยหนึ่งระบบชนชั้นทางสังคมที่มั่นสูงยังคงมีอยู่ในโลกนี้ ฟารัคซี่เป็นหนึ่งในประเทศดังกล่าว ด้วยเหตุนี้เพลงส่วนใหญ่ที่แต่งโดยผู้แต่งจากฟารัคซี่จึงเป็นของเอกชน หลังจากได้รับอนุญาตจากนักแต่งเพลงแล้ว คณะนักร้องประสานเสียงหรือวงออเคสตราจะได้รับอนุญาตให้แสดงเพลงของพวกเขาได้
หากสามัญชน นักดนตรีหรือกวีพเนจรกล้าแสดงดนตรีของนักประพันธ์เพลงคนสําคัญในที่สาธารณะ พวกเขาอาจถูกลงโทษหรือจําคุกได้
โดยสรุปนั่นคือ “ลิขสิทธิ์” ของเพลงในโลกนี้
โชคดีที่ผู้แต่งส่วนใหญ่ใจกว้างมาก ยกตัวอย่าง เพลงของเซรอน” ที่แสดงในคฤหาสน์ของมาดามโครเดอร์เป็นเพลงที่ใครๆ ก็ร้องได้
ไม่น่าแปลกใจเลยที่พ่อบ้านจะเข้มงวดมากเมื่อเขาพลิกหน้าหนังสือเพลงประกอบภาพยนตร์นี้โน้ตดนตรีเหล่านี้เป็นผลงานที่แต่งขึ้นโดยนักประพันธ์เพลงชื่อดัง ถ้านี่คือโลก มันจะคล้ายกับคอลเล็กชั่นดนตรีจากลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟิน, โยฮัน เซบัสทีอัน บัค, โรแบร์ท อเล็คซันเดอร์ ชูมัน, ฟรันทซ์ เพเทอร์ ซูเบิร์ท และนักประพันธ์เพลงคลาสสิคที่มีชื่อเสียงคนอื่นๆ
ในระยะเวลาหลายสิบปี มีเพียงกระดาษที่ไม่สมบูรณ์จากบทความหลายหน้าในหนังสือเล่มนั้นก็สามารถขายได้หลายแสนบนอินเทอร์เน็ต
แน่นอนนั่นกําลังพิจารณาถึงว่าผู้คนในโลกนี้ “เกียจคร้าน” กับ “ไม่มีอะไรทํา” เหมือนคนบนโลก
“มาดามโครเดอร์ ข้าขอขอบคุณสําหรับการพิจารณา แต่ข้าได้เขียนเพลงประกอบสําหรับ “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” แล้ว”
การที่นางโชว์หนังสือเพลงประกอบให้โจชัว ความตั้งใจของมาดามโครเดอร์นั้นชัดเจนมาก โดยพื้นฐานแล้วนางบอกเขาว่าเขาสามารถใช้เพลงใดก็ได้ในหนังสือเล่มนี้ พฤติกรรมของนางเป็นพฤติกรรมของซีอีโอ
อย่างไรก็ตามโจชัวปฏิเสธเจตนาดีของมาดามโครเดอร์อย่างแนบเนียน ถ้าเขาต้องการสร้าง “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” ขึ้นมาใหม่ให้สมจริงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เขาต้องใช้เพลงประกอบภาพยนตร์ของเรื่องนี้จริงๆ
“เจ้าเขียนเพลงประกอบแล้วเหรอ”
มาดามโครเดอร์ขมวดคิ้ว ไม่ใช่ว่ามาดามโครเดอร์ดูถูกโจชัว เพียงแต่โจชัวยังเด็กเกินไป แม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจก็ตาม
ในฟารัคซี่นักแต่งเพลงระดับปรมาจารย์ล้วนแต่มีอายุมากกว่าห้าสิบปี แน่นอนว่ามีอัจฉริยะบางคนที่สามารถคว้าโชคชะตามาได้ด้วยลําคอ น่าเสียดายที่อัจฉริยะเหล่านั้นมาจากประเทศอื่น
แต่ศิลปะไม่ได้แยกแยะพรมแดน หนังสือเพลงประกอบที่มาดามโครเดอร์เสนอต่อโจชัวมีผลงานชิ้นเอกจากนักประพันธ์เพลงระดับปรมาจารย์ทั่วโลก นางไม่เชื่อว่าผลงานของโจชัวจะดีกว่าผลงานชิ้นเอกเหล่านั้นได้
“ถูกต้อง”
โจชัวหยิบโน้ตดนตรีที่เขาเขียนเมื่อคืนนี้ออกมา และส่งให้พ่อบ้านวัยกลางคน พ่อบ้านวัยกลางคนส่งโน้ตดนตรีมาดามโครเดอร์ มาดามโครเดอร์เริ่มพลิกดูหน้าต่างๆ
“ข้าไม่เชื่อว่าการบรรเลงดนตรีประกอบภาพยนตร์จะต้องมีความโดดเด่นในตัวเอง สิ่งที่สําคัญที่สุดคือมันเหมาะกับภาพยนตร์หรือไม่”
ยกเว้นกรณีพิเศษ จะไม่มีใครสนใจเพลงประกอบภาพยนตร์ขณะชมภาพยนตร์ บางทีฉากบางฉากจะสดใสในใจคนหลังจากดูภาพยนตร์ และโดยทั่วไปแล้วผู้ชมคงลืมเพลงประกอบไปแล้วในตอนนั้น
สิ่งสําคัญที่สุดในการประกอบดนตรีในภาพยนตร์คือการสร้างบรรยากาศ
“ข้าเข้าใจที่เจ้าพูด”
มาดามโครเดอร์คือคนที่สร้างคณะละครห่านดําให้อยู่มาจนถึงทุกวันนี้ ตอนที่นางเขียนบทละครเวที นางได้จ้างนักประพันธ์เพลงมาแต่งเพลงเฉพาะฉาก
น่าเสียดาย มาดามโครเดอร์ไม่ได้พานักประพันธ์เพลงชื่อดังมาที่นอร์แลนด์ ถ้านางจะกลับไปที่ฟารัคซี่ การเดินทางจะใช้เวลาหลายสัปดาห์ นั่นคือเหตุผลที่นางบอกให้โจชัวเลือกเพลงประกอบภาพยนตร์จากหนังสือ
มาดามโครเดอร์เริ่มจดจ่ออยู่กับดนตรีประกอบของโจชัว เนื่องจากนางเป็นคนที่เรียนรู้ทฤษฎีดนตรีเป็นอย่างดี นิ้วของนางจึงเริ่มเคาะโต๊ะเป็นจังหวะขณะที่นางอ่านโน้ต
ดนตรีประกอบหลายเพลงค่อนข้างปกติ มันไม่ได้ทําให้เกิดความรู้สึกตะลึงเหมือนตอนที่นางอ่านบทเรื่อง “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ”
แต่เนื่องจากพวกมันเป็นดนตรีประกอบในภาพยนตร์ และโจชัวยังเด็กมาก มาดามโครเดอร์จึงพบว่ามันไม่น่าเชื่อหากโจชัวสามารถสร้างโน้ตดนตรีที่ทําให้นางตะลึงได้
แต่ตอนจบมาดามโครเดอร์รู้สึกตื่นเต้นหลังจากอ่าน เพลงนี้มีชื่อว่า “Shape Of My Heart” เป็นเพลงเดียวที่มีเนื้อเพลง
“นี่ใช่เพลงทั้งหมดหรือเปล่า”
มาดามโครเดอร์วางกระดาษจํานวนมากลง โดยรวมแล้ว นอกจากตอนจบแล้ว นางรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับโน้ตเพลงที่เหลือ เมื่อได้เห็นผลงานชิ้นเอกจากนักประพันธ์เพลงระดับปรมาจารย์หลายคน มันเป็นเรื่องยากมากที่จะทําให้มาดามโครเดอร์พอใจกับดนตรีประกอบเหล่านั้น
“จริง ๆ แล้วข้ามีเพลงอื่น อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่เพลงประกอบสําหรับ “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” ”
โจชัวนําเพลงประกอบเพลง “Star Sky” มา แม้ว่าจะเป็นเพลงเดียว แต่ก็ใช้กระดาษจํานวนมาก พ่อบ้านวัยกลางคนส่งเอกสารกองนั้นไปให้มาดามโครเดอร์
เพลงเดียว? เมื่อเห็นสีหน้ามั่นใจของโจชัว มาดามโครเดอร์ก็คิดจะให้คะแนน โดยหวังว่าจะวิพากษ์วิจารณ์ แต่เมื่อเครื่องดนตรีสําหรับบทเพลงเริ่มเล่นในใจ นางเริ่มรู้สึกว่าเลือดร้อนผ่าว..
“ท่านโจชัว ลองพูดราคามาสิ”
หลังจากใช้เวลาหลายนาทีในการอ่านบทเพลง มาดามโครเดอร์ก็วางกองกระดาษลงและสูดหายใจเข้าลึก หลังจากสงบอารมณ์ลงแล้ว นางก็เข้าสู่โหมดซีอีโอหญิงอีกครั้ง
