ตอนที่ 138 เปิดประตู
เนื่องจากเหตุการณ์นองเลือดอันมืดมิดที่แต่งเติมในภาพยนตร์ คาออสจึงรู้สึกประหม่าอย่างมาก เขาพบว่าการหายใจลําบากทันทีที่ฉากเปลี่ยน
นางจะตาย! คาออสสรุปทันทีว่าถ้ามาทิลด้ากลับมาในเวลานี้ นางจะต้องตายอย่างแน่นอน
แม้ว่าคนที่สังหารหมู่ครอบครัวของนางจะเป็นผู้บังคับใช้กฎหมาย แต่ผู้บังคับใช้กฎหมายเหล่านั้นไม่ได้ปฏิบัติตามหลักการที่ไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง พวกเขาจะฆ่ามาทิลด้าเพื่อปิดปากอย่างแน่นอน
นี่คือความมืดมิดของธรรมชาติมนุษย์ คาออสสามารถเข้าใจมันได้ ความมืดที่ปรากฏในภาพยนตร์เรื่องนี้น่ากลัวกว่าตัวร้ายใน โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” มาก มันดูสมจริงกว่ามาก
น่าเสียดายที่คาออสไม่สามารถเปลี่ยนเนื้อเรื่องของภาพยนตร์ได้ เขาไม่สามารถเตือนเด็กสาวผู้น่าสงสารคนนั้นได้
ทั้งหมดที่เขาทําได้คือดูเด็กสาวเดินไปบ้าน ที่เกิดเหตุ พร้อมของที่นางเพิ่งซื้อมา
ในเวลานี้กล้องจงใจโฟกัสที่สายตาคาดหวังของมาทิลด้า นอกจากนี้การเคลื่อนไหวของภาพยนตร์ยังช้าลงอีกด้วย
เมื่อเพลงแบ็คกราวด์คลาสสิกเริ่มดังขึ้นช้าๆ ฉากก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง จากร้านขายของชําที่มาทิลด้าไปซื้อเป็นนอกโถงทางเดินไปยังอพาร์ตเมนต์ของครอบครัวนาง
“นางน่าจะค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้น ท้ายที่สุดมาทิลด้าเป็นนางเอกหลัก”
“แต่นางยืนอยู่ที่โถงทางเดินแล้ว!”
ในขณะนี้คาออสได้ลืมเรื่องการหายใจ เขายังได้ยินเสียงคนกระซิบ
น่าเสียดายที่ผู้ชมในห้องนี้ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือมาทิลด้าบนหน้าจอได้ ดูเหมือนว่าผู้ชมจะลืมไปว่าพวกเขากําลังดูแค่เรื่องสมมติเท่านั้น
ท่ามกลางความสิ้นหวังของฝูงชน ผู้บังคับใช้กฎหมายเหล่านั้นเห็นมาทิลด้า ดวงตาของมาทิลด้าสัมผัสกับผู้บังคับใช้กฎหมายที่ยืนเฝ้าอยู่นอกอพาร์ตเมนต์ของครอบครัวนาง
ชนชั้นสูงสาวข้างคาออสปิดตา นางกลัวที่จะดูฉากที่จะเกิดขึ้นและปิดตาตัวเอง
บางทีนางอาจจะถูกพวกเขาจับ? สิบนิ้วของคาออสประสานกันรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
สําหรับฉากนี้ ทักษะการแสดงของแกลโลลี่แสดงออกมาอย่างโดดเด่น
เมื่อมาทิลด้าพบว่าครอบครัวของนางถูกเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายฆ่า นางแสร้งทําเป็นไม่รู้อะไรเลยเพื่อเอาชีวิตรอด ภายใต้การจ้องมองอย่างละเอียดจากผู้บังคับใช้กฎหมาย นางเดินผ่านอพาร์ตเมนต์ของครอบครัวและมาถึงหน้าประตูอพาร์ตเมนต์ของเพื่อนบ้าน ซึ่งเป็นอพาร์ตเมนต์ของนักฆ่าลีออง
นอกจากจะตกตะลึงแล้ว คาออสไม่สามารถหาวิธีอื่นใดในการอธิบายอารมณ์ปัจจุบันของเขา
มาทิลด้าเริ่มสะอื้นทั้งน้ำตา ขณะที่นางกดกริ่งประตูของลีอองไม่หยุด ขอร้องให้เขาเปิดประตูความประทับใจของฉากที่ทิ้งไว้ในใจผู้ชมนั้นเหนือกว่าตัวละครที่งดงามในละครเวที
สาวน้อยคนนี้มีจริง นางทําอะไรไม่ถูก ในเวลานี้ทุกคนต้องการยื่นมือช่วยเหลือนาง
“เปิดประตูสิ! เจ้าเป็นนักฆ่าที่ไม่กลัวการฆ่าคน แล้วจะกลัวการเปิดประตูทําไม! เปิดประตูเดี๋ยวนี้”
ขณะที่ลีอองลังเล คาออสก็ได้ยินเสียงกรีดร้องเบาๆ จากเด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา
แต่คาออสรู้ดีว่าในสถานการณ์เช่นนี้ นักฆ่าเลือดเย็นอย่างแท้จริงจะเลือกรักษาความปลอดภัยของตนเอง และไม่สนใจเสียงขอความช่วยเหลือจากคนแปลกหน้า
ถ้าลีอองเปิดประตู ก็เท่ากับบอกลาชีวิตในอดีตของเขา
แต่หลังจากลังเลอยู่สักพัก ปีศาจที่ปลอมตัวอยู่ในถนนกระรอกก็แสดงท่าทางใจดีกว่าเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย และเปิดประตูออกมา
สําหรับมาทิลด้าการกระทําของลีอองคล้ายกับแสงจ้าปรากฏขึ้นต่อหน้านาง ปีศาจช่วยเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่น่าสงสารจากกลุ่มผู้บังคับใช้กฎหมายที่โหดเหี้ยม
คาออสถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเอนหลังพิงเก้าอี้ สตรีสูงศักดิ์ที่นั่งอยู่ใกล้เขารู้สึกดีใจกับฉากนั้นจนน้ำตาไหล
“นั่นเป็นเรื่องที่น่าเศร้าจริงๆ”
ในขณะนั้น ทันใดนั้น เสียงของอาจารย์ก็ดังข้างๆ เขา คาออสหันกลับไปมองและเห็นว่านายพลเฟร็ดลืมตา
“อาจารย์… ทําไมมันเศร้าจัง?”
คาออสลืมไปแล้วว่านายพลเฟร็ดอาจารย์ของเขาพูดอะไรก่อนเริ่มภาพยนตร์ ตอนนี้สิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขาคือเรื่องราวของภาพยนตร์
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่สนใจว่าอาจารย์ของเขาลืมตาตั้งแต่เริ่มต้นหรือลืมตาขึ้นเมื่อผู้บังคับใช้กฏหมายเหล่านั้นสังหารหมู่ครอบครัวของมาทิลด้า
อย่างไรก็ตามนายพลเฟร็ดเพิกเฉยต่อคําพูดก่อนหน้าที่ว่าไม่ควรเสียเวลากับบางสิ่งที่ไร้สาระอย่างการแสดง
เขารู้สึกสงสารตัวละครลีออง
“สําหรับคนในสายอาชีพอย่างเขา การตัดสินใจนั้นเหมือนกับการก้าวไปสู่หลุมฝังศพ”
เสียงของนายพลเฟร็ดฟังดูซาบซึ้งมาก ดูเหมือนเขาจะนึกถึงบางอย่างเมื่อนานมาแล้วออก
“ข้าไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไร ท่านอาจารย์ ท่านคงไม่ได้เห็นจุดเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้ตอนหลับ ลีอองเก่งมาก นอกจากนี้เขามีอุปกรณ์อาร์คาโนเทคสําหรับการลอบสังหาร มันแข็งแกร่งกว่าหน้าไม้ที่จารึกไว้ด้วยอักษรรูนเวทมนตร์ ตอนนี้ที่เขาทําคือช่วยเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง”
ถึงแม้จะเป็นสิ่งที่คาออสพูด แต่เขาอดไม่ได้ที่จะจําตอนจบของ โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” ได้เรื่องราวนั้นเริ่มต้นจากเรื่องราวที่มีความสุขเกี่ยวกับเด็กสาวที่บังเอิญได้พบกับเจ้าชาย แต่มันจบลงด้วยโศกนาฏกรรม
คาออสหวังเป็นอย่างยิ่งว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะจบลงอย่างมีความสุข
แต่ราวกับจะยืนยันสิ่งที่นายพลเฟร็ดพูด หลังจากที่มือสังหารปีศาจช่วยมาทิลด้า เขาพยายามอย่างมากที่จะนําความสุขมาสู่เด็กสาวตัวน้อยผู้เศร้าโศก แต่เมื่อเด็กสาวตัวเล็ก ๆ หลับไปในอพาร์ตเมนต์ของเขา เขาหยิบอาวุธออกมาแล้วเล็งไปที่หัวของมาทิลด้า
“ถ้าข้าเป็นเขา ข้าจะฆ่านาง” นายพลเฟร็ดกล่าวในทันที
ความเห็นของนายพลเฟร็ดทําให้สตรีสูงศักดิ์ที่นั่งข้างคาออสได้ยิน
เนื่องจากห้องโถงแสดงมืดเกินไป สตรีสูงศักดิ์จึงไม่รู้จักคนที่แสดงความคิดเห็นว่าเป็นพลเอกที่มีชื่อเสียงของประเทศแห่งเหล็ก
“ทําไม…. ความสัมพันธ์ของพวกเขาเคยดีมาก่อน!”
สตรีสูงศักดิ์ปฏิเสธด้วยความขุ่นเคือง แต่นางไม่ได้รับคําตอบจากนายพลเฟร็ด
คาออสคือผู้มีประสบการณ์ในโลกกว้างจากอาจารย์ของเขา ด้วยเหตุนี้เขาได้โต้ตอบกับนักฆ่าเลือดเย็นบางคนในโลกนี้มา ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่านักฆ่าปีศาจอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย ถ้าเขาพาเด็กสาวตัวเล็ก ๆ ไปด้วย เขาจะลําบากมาก
ด้วยเหตุนี้เขาจึงเริ่มเข้าใจว่าทําไมลีอองถึงซื้อาวุธไปที่มาทิลด้าที่กําลังหลับ แต่สุดท้ายความเมตตาของปีศาจก็ทําให้เขาไม่สามารถทําสิ่งที่โหดร้ายได้
“บางทีเขาอาจจะสามารถละทิ้งอาชีพที่อันตรายของเขาในฐานะนักฆ่า” คาออสพยายามมองโลกในแง่ดีมากขึ้นต่อเรื่องราวนี้ที่จะกลายเป็นโศกนาฏกรรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“นั่นเป็นไปไม่ได้ เมื่อมือเปื้อนเลือดแล้วมันเลิกไม่ได้ ปีศาจนั่นถูกกําหนดให้ทํางานนี้ได้ตลอดชีวิตเท่านั้น เด็กหญิงคนนั้นมีแต่จะทําให้เขาโชคร้าย” นายพลเฟร็ดกล่าว
“แต่ปีศาจนั้นยังคงเลือกที่จะปกป้องนาง…”
คาออสเข้าใจว่าทําไมอาจารย์ของเขาถึงบอกว่าปีศาจนั้นน่าสมเพช ในเวลาเดียวกันเขาก็ตระหนักได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริงเกี่ยวกับนักฆ่าปีศาจคนนั้น
