ตอนที่ 554: ทางออก
ยืนอย่างตื่นตระหนัก หยุนหลงและคาตาต้านั้น ในตอนนี้ติดอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างยากลำบาก ความแข็งแกร่งของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นเหนือความคาดหมาย ถ้าพวกเขาคิดที่จะใช้กำลังแล้ว ทางด้านพวกเขาเองที่จะ ได้รับบาดเจ็บมากที่สุด ในเวลาเดียวกัน ถ้าพวกเขาจะหนี มันจะน่าอับอายมาก และราวกับเป็นการตบหน้าตัวเองฉาดใหญ่
ด้วยน้ำเสียงสงบ เจี้ยนเฉินหันไปพูดกับคาตาต้า “คาตาต้า คาตาเฟย เจ้าควรกลับไป เรื่องที่เกิดขึ้นกับเจ้าเมืองหยุนหลีนั้นเป็นสิ่งที่เจ้าไม่ควรสอดมือเข้ามายุ่งเกี่ยว กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นจะจัดการกับเรื่องนี้” เจี้ยนเฉินกล่าวกับคาตาต้า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากครั้งหนึ่งพวกเขาได้เคยต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมาก่อนในช่วงคลื่นสัตว์อสูรในเมืองเวค เจี้ยนเฉินไม่ต้องการที่จะสร้างความลำบากให้กับพวกเขา ดังนั้นกับพวกเขา เจี้ยนเฉินจึงกล่าวด้วยเสียงที่นุ่มลง
คาตาต้าทำได้เพียงถอนหายใจและจ้องมองอย่างซับซ้อนไปที่เจี้ยนเฉิน “ดีแล้ว เจี้ยนเฉิน หากเจ้ามุ่งมั่นที่จะเลือกเส้นทางนี้ ซึ่งเจ้าทำให้เราไม่มีทางเลือก เราจะไปในวันนี้” คาตาต้าดึงหยุนหลงที่มีใบหน้าซีดเผือดไป พวกเขาได้ขึ้นกลับบนสัตว์อสูรและนำกลุ่มทหาร 500 นายกลับไปเมืองเทียนหลง
ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น ใบหน้าของหยุนหลีไร้การตอบสนองและดวงตาของเขาสะท้อนไปด้วยความสิ้นหวัง เขาได้มองหยุนหลงและอีก 2 คนขี่ม้าลับหายไป
คาตาต้า คาตาเฟย และหยุนหลง ได้นำทหาร 500 นายออกจากเมืองเทียนหลงมายังเมืองเวค เพื่อปราบปรามกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ในที่สุด มันเป็นกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีที่ได้ทำการปราบปรามทหารเหล่านั้นและบังคับกลุ่มให้จากไปโดยที่ไม่บรรลุเป้าหมาย ข่าวนี้แพร่กระจายทั่วเมืองเวคเหมือนไฟไหม้ป่าและทำให้ราษฎรต่างชื่นชมกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี
ไม่มีคนใด กลุ่มจากเมืองเทียนหลงได้กระตุกม้าของพวกเขาตรงไปยังจวนเจ้าเมือง เพื่อที่จะรายงานว่าได้เกิดอะไรขึ้น เรื่องของพวกเขาที่เกิดในเมืองเวค โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้เน้นส่วนสำคัญเช่นว่า กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมีเซียนปฐพีทั้งหมด 4 คน และด้วยหนึ่งในนั้นที่เป็นเซียนปฐพีวัฏจักรที่ 6
ใบหน้าเจ้าเมืองหยุนหลงเคร่งเครียด หลังจากที่ได้ยินว่ามีเซียนปฐพีถึง 4 คนและหนึ่งในนั้นที่มีระดับพลังที่สูงมาก นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากที่แม้แต่เจ้าเมืองก็ไม่อาจกระทำสิ่งใด
“แปลกที่กลุ่มทหารรับจ้างที่ไม่ได้เป็นที่รู้จักกลับมีความแข็งแกร่งเช่นนั้น เจ้าสามารถค้นหาเบื้องหลังของคนเหล่านี้หรือกลุ่มอำนาจใดที่หนุนหลังพวกเขา เจ้าเมืองถามด้วยความกังวล
ทั้งสามสั่นหัวของเขา ก่อนที่คาตาต้าจะกล่าวออก “ท่านเจ้าเมือง พี่ชายและข้าเคยพบกับหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีมาก่อน ในยามนั้น เขาเป็นแค่เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ แต่กระนั้นแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาก็สูสีกับเราทั้งสอง เมื่อยามที่เมืองเวคได้เผชิญหน้ากับคลื่นสัตว์อสูร มีสัตว์อสูรระดับ 5 สามตัว ด้วยการโจมตีของเขา สัตว์อสูรทั้งสามถูกสังหารโดยหัวหน้า และหนึ่งในสัตว์อสูรระดับ 5 ก็มีวานรเกล็ดเขียว”
คำพูดของคาตาต้าทำให้กลายเป็นน่าตกตะลึง แม้กระทั่งเจ้าเมืองก็ไม่อาจที่จะหยุดตัวเอง ผุดตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้ของเขาอย่างตกตะลึง เขากล่าวย้ำ อะไรนะ หัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีก็สามารถที่จะฆ่าสัตว์อสูรระดับ 5 ทั้งที่ยังเป็นแค่เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ เจ้าแน่ใจว่าจริงหรือว่าเจ้าไม่ได้โกหก ?
มันเป็นจริงอย่างสมบูรณ์ พี่ชายของข้าและข้าเป็นพยานได้ ท่านเจ้าเมือง หัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ไม่ได้เป็นคนธรรมดา เราไม่สามารถดูแคลนได้ ยามนี้เขาได้รับเซียนปฐพีทั้งสี่คนเข้ามาในกลุ่มทหารรับจ้างของเขา นี่ก็เพียงพอที่จะบอกได้ว่า เขาเป็นคนที่ไม่อาจมีใครเทียบเคียงได้ คาตาต้าตอบ เมื่อคิดย้อนกลับไปตอนเจี้ยนเฉินได้สังหารสัตว์อสูรระดับ 5 คาตาต้าได้แต่รู้สึกแปลกใจ
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่อัจฉริยะเช่นนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นในอาณาจักรวายุคราม ความแข็งแกร่งของหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีในตอนนี้ล่ะ ? ” เจ้าเมือง ถามกับนิพจน์ที่น่ากลัว
ข้าหารู้ไม่ ข้าไม่แม้แต่ที่จะเห็นความแข็งแกร่งของเขา คาตาต้าตอบ
สายตาของเจ้าเมืองหันไปที่บุคคลอีกสองคน เช่นนั้นแล้ว เจ้าสองคนเห็นความแข็งแกร่งของเขาหรือไม่ ?
ทั้งหยุนหลงและคาตาเฟยส่ายหัว
คิ้วของเจ้าเมืองขมวดเข้าหากัน ในความคิด เขาน่าจะใช้เคล็ดลับบางอย่างที่จะซ่อนความแข็งแกร่งของเขา จากสิ่งที่ข้ารวบรวมจากเจ้า หัวหน้าผู้นี้มีตัวตนที่ค่อนข้างลึกลับ ข้าอยากจะพบกับเขาผู้นี้และเห็นว่าเขาเป็นคนเช่นใด
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปในเมืองเวค ในระหว่าง 7 วันมานี้ มันไม่มีเรื่องอันใดผิดปกติ หลังจากคาตาเฟย คาตาต้า และหยุนหลงมาเยือน ดังนั้นเจี้ยนเฉินและกลุ่มของเขาจึงอยู่ในความสงบ
ชื่อเสียงของทหารรับจ้างอัคนีได้เติบโตอย่างต่อเนื่องทั่วเมืองเวค ด้วยคำพูดที่มาจากปากของชาวบ้าน ทุกคนในรัศมีหลายพันไมล์ต่างก็รู้จักชื่อของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี มันเพิ่มขึ้นภายในอาณาจักรวายุคราม
ภายในสนามหญ้าของครอบครัวไค ที่นั่งอยู่รูปปั้นที่ตระหง่านนั้นเป็นร่างที่ทรุดโทรมของหยุนหลีที่ยังคงคุกเข่าอยู่เช่นนั้น ที่ข้างเขานั้นเป็นคนร่างกำยำ กับใบมีดขนาดใหญ่ที่ตระหง่านเหนือเขา
วันนี้เป็นวันประหารหยุนหลี กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีทั้งหมดได้รวมตัวกันอยู่ที่นี่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทุกคนมองไปที่หยุนหลีและนินทา
หยุนหลีมีใบหน้าที่ซีดเผือดและดวงตาของเขาไร้ซึ่งการตอบสนอง ผมของเขากระเซอะกระเซิง ดูเหมือนขอทานมากกว่าภาพลักษณ์ที่เขาเคยเป็นเจ้าเมืองที่สูงส่ง อาวุธเซียนของเขาได้ถูกทำลายโดยเจี้ยนเฉิน แต่ชีวิตของเขายังคงถูกเก็บไว้เหมือนเดิม ณ ขณะนี้ เขาได้กลายเป็นคนพิการที่ไม่สามารถต่อสู้ได้ ระยะเวลาหลายปีที่เขาลงแรงบ่มเพาะพลังทั้งหมดสูญสลายไปโดยไม่มีโอกาสกลับมา และตอนนี้แม้แต่การหลบหนีเป็นไปไม่ได้
สุภาพชนทุกท่าน วันนี้ ข้า ไคเอ้อ จะประกาศความผิดที่หยุนหลีได้กระทำไป ไคเอ้อเริ่มเล่าอาชญากรรมของหยุนหลีต่อกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีให้ทุกคนได้ยินอีกครั้ง ทุกคนเคยได้ยินเรื่องราวรายละเอียดแล้ว ไคเอ้อเพียงแค่กล่าวอย่างเป็นพิธี มันจึงไม่เป็นการเรียกปฏิกิริยาของผู้ชม
ไคเอ้อที่กล่าวบันทึกอาชญากรรมจบ มันถึงเวลาแล้ว เขากล่าวด้วยเสียงอันดังว่า “ลงมีด” กล่าวออกคำสั่ง คนถือปังตอที่นำมือของเขาตรงขึ้นไปในอากาศ ต่อหน้าต่อตาของสายตานับพันในเมืองเวค เขาเฉือนตัดหัวของหยุนหลี ขณะที่เลือดไหลออกมา มันเป็นเลือดแห่งล้างแค้น เลือดของหยุนหลีอาบอยู่บนป้ายหลุมศพของเต้าคัง
กับความตายของหยุนหลีที่แก้แค้นให้กับเต้าคัง มันก็มากพอที่จะทำให้เรื่องนี้ได้รับการบรรเทา อย่างไรก็ตาม มันยังมีความรู้สึกที่โศกเศร้าในหัวใจของทุกคน ไม่มีใครมีความสุข แม้ว่าจะได้แก้แค้นให้กับเต้าคัง เพราะมันไม่ได้ทำให้เต้าคังกลับมา ดังนั้นพวกเขาจะไม่มีวันเห็นเขาอีกครั้ง
หยุนหลีตายในเมืองเวค แม้ว่าเมืองเวคในยามนี้จะไม่มีเจ้าเมือง แต่ทว่าธุรกิจและชีวิตประจำวันไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย มันยังคงเป็นปกติ เวลานี้ เต้าหลี่ ผู้บัญชาการ ไม่ค่อยได้เห็นในเมือง นับตั้งแต่คาตาต้าออกจากเมืองเวค เขารู้ดีแก่ใจของเขาว่าเมืองเทียนหลงกำลังให้ความสนใจกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ด้วยเหตุนี้ เขาก็ไม่เคยใส่ใจจะถามเกี่ยวกับเรื่องเกี่ยวกับทหารรับจ้างอัคนีอีกเลย
หลังจากนั้น สมาชิกของทหารรับจ้างอัคนี ไคเอ้อและอีก 3 คนไปยังเทือกเขาสัตว์อสูรตามคำแนะนำของเจี้ยนเฉิน คนที่ถูกทิ้งไว้เป็นคนของครอบครัวไค สมาชิกระดับสูงไม่กี่คนและช่างฝีมือถูกทิ้งไว้เพื่อจะรีบซ่อมแซมสถานที่
เจี้ยนเฉินได้ส่งหยุนเจิ้งและศิษย์พี่อันไปกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี เพื่อปกป้องพวกเขาในระหว่างการฝึกฝนในเทือกเขาสัตว์อสูร ในกรณีที่ชีวิตของคนตกอยู่ในอันตราย พวกเขาจะแทรกแซง คนเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็เป็นทหารรับจ้างที่ใกล้ชิดกัน และเจี้ยนเฉินไม่ต้องการเห็นพวกเขามีอันตรายระหว่างการฝึก ยามนี้ความแข็งแกร่งของทหารรับจ้างอัคนีถูกเปิดเผย หากมีเซียนปฐพีมาต่อสู้กับเขา หยุนเจิ้งและศิษย์พี่อันก็เพียงพอที่จะสู้กับพวกเขาหรือถ่วงเวลาให้เจี้ยนเฉินไปถึง
ในขณะที่ทหารรับจ้างอัคนีฝึกตนอยู่ในเทือกเขาสัตว์อสูร เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ในเมืองเวค ต่างก็อยู่บนสัตว์อสูรระดับ 3
เถี่ยต้านั่งอยู่บนหลังสัตว์อสูร เขากำลังชั่งใจอยู่กับสิ่งที่กระทำต่อเจ้าเมืองหยุนหลี
มันเป็นเพียงเขาที่เริ่มเดินทางในทวีปเทียนหยวน เถี่ยต้านั้นไม่เคยได้รับประสบการณ์เกี่ยวกับกฎของการอยู่รอดบนทวีปเทียนหยวน แม้ว่าเขาได้ฆ่าสัตว์อสูรมากมาย แต่ทว่านี้เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนตาย ภาพติดตาเมื่อวานนี้ทำให้เขารู้สึกตกใจมากและยังคงรบกวนจิตใจของเขา
เจี้ยนเฉินเข้าใจถึงความรู้สึกของเถี่ยต้าและกล่าวปลอบโยนเขา เถี่ยต้า ทวีปเทียนหยวนคือโลกที่ผู้อ่อนแอเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง ในอนาคตมันจะยังคงอยู่เช่นนี้เกือบทุกวัน รอจนกว่าเจ้าจะมีความแข็งแกร่ง และเจ้าจะได้เรียนรู้การปรับตัว
ทวีปเทียนหยวนเป็นทวีปที่โหดร้ายนัก เถี่ยต้ากล่าวขึ้น
เจี้ยนเฉินกล่าวขึ้น “ลองไปที่เมืองเฟิงหยาง เจ้าจะได้เรียนรู้อะไรมากมายที่นั่น”
Related
