ตอนที่ 839 ได้รับหญ้าน้ำลายมังกร
จิตวิญญาณวัตถุเซียนชี้นิ้วส่งสายพลังงานดั้งเดิม กลายเป็นลำสายสีขาวออกมาจากความว่างเปล่าตรงเข้าไปในร่างของเฮยยู่
ยามที่พลังงานดั้งเดิมแห่งพลังเซียนธาตุแสงเข้าไปในร่างของเฮยยู่ พลังสีขาวนั้นก็เปล่งประกายออกมาครอบคลุมร่างของเขาไปทั้งหมดทันที เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 สามารถรักษาอาการแขนขาขาดหรือกระทั่งชุบชีวิตก็ทำได้ เนื่องจากสามารถควบคุมพลังงานดั้งเดิมได้ มีเพียงพลังงานดั้งเดิมเท่านั้นที่มีความสามารถท้าทายสวรรค์ได้
ยามที่เจี้ยนเฉินเข้าไปในเมืองแห่งเทพเจ้า เสือขาวไปกัดนิ้วของนายน้อยตระกูลหนึ่งขาด แต่ในเมื่อนิ้วที่โดนกัดนั้นถูกเก็บรักษาไว้ เพียงแต่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 ก็เพียงพอที่จะรักษาได้ มันไม่เหมือนกับการงอกอวัยวะออกมาใหม่
ถึงแม้จะถูกพลังงานดั้งเดิมปกคลุมทั่วตัว แต่ก็ยังพอเห็นว่าแขนเสื้อที่ว่างเปล่าของเฮยยู่นั้นมีการเคลื่อนไหวเล็กน้อย แขนที่ขาดออกไปของเขาค่อย ๆ งอกออกมาอย่างรวดเร็ว
1 ชั่วยามถัดมาพลังที่ปกคลุมเฮยยู่อยู่ก็สลายหายไป พร้อมกันแขนสีขาวผิดปกติดูนุ่มนวลก็ปรากฏขึ้นมาภายใต้แขนเสื้อ ผิวดูเรียบลื่นราวกับผิวของเด็ก
เขาขยับแขนของตัวเองไปมาด้วยสีหน้ามีความสุข หลังจากนั้นรีบป้องมือคารวะจิตวิญญาณวัตถุเซียน “ขอบคุณท่านจิตวิญญาณวัตถุเซียน เฮยยู่จะไม่มีวันลืมบุญคุณในครานี้ หากมีโอกาสในอนาคต ข้าจะทดแทนให้อย่างสุดความสามารถ”
จิตวิญญาณสมบัติยิ้มบาง ๆ การงอกอวัยวะใหม่นั้นสำหรับมันแล้วก็แค่เพียงสะบัดนิ้ว เขามองดูเฮยยู่เติบโตมาตั้งแต่เล็ก ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างให้ความสำคัญเฮยยู่อยู่ไม่น้อย
ทันทีที่ได้รับแขนกลับมา อารมณ์ของเฮยยู่ดูดีขึ้นมาอีกมาก เขาหันไปหาเจี้ยนเฉินก่อนถามขึ้นมาด้วยตัวเองก่อน “ข้าอยากรู้นักว่าน้องชายชื่ออะไร?” เฮยยู่ไม่แสดงท่าทีโอหังอีก ในเมื่อจิตวิญญาณวัตถุเซียนนับถือเจี้ยนเฉินเป็นเจ้านาย สถานะของเจี้ยนเฉินในสายตาของเฮยยู่ก็สูงขึ้นมาอีกมาก
“ข้าชื่อเจี้ยนเฉิน” เจี้ยนเฉินป้องมือคารวะ
“โอ้ น้องเจี้ยนเฉิน เหตุใดน้องเจี้ยนเฉินถึงได้มาอยู่เกาะมังกรอันห่างไกลนี้ได้เล่า” น้ำเสียงของเฮยยู่ยังคงเรียบเฉยแม้จะไม่โอหังแบบเมื่อก่อน เขาไม่ได้ดูถูกเจี้ยนเฉินแล้ว แต่ระดับความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินยังไม่สมควรได้รับความเคารพจากเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เจี้ยนเฉินก็ตอบ “อันที่จริงข้ามาตามหาหญ้าน้ำลายมังกร หญ้าชนิดนี้โตอยู่ในส่วนลึกของมหาสมุทรดวงดาว แต่โชคร้ายที่พวกเราต้องมาเจอวิญญาณมังกรพวกนี้ทันทีที่เข้าถึงส่วนลึก ไม่นานก็ถูกบีบให้เข้ามาหลบอยู่ภายวัตถุเซียน ผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าท่านรู้หรือไม่ว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นงอกงามอยู่ที่ใด ? “
“หญ้าน้ำลายมังกร” เฮยยู่ขมวดคิ้ว “ยามนี้โลกภายนอกถูกวิญญาณมังกรระดับ 9 พังถล่มทลายเสียราบ ราวกับเป็นสนามรบยุคบรรพกาล ต่อให้เคยมีหญ้าน้ำลายมังกรอยู่ ป่านนี้ก็ไม่มีทางหลงเหลืออยู่แล้ว”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไปทันที จิตใจของเขาหนักอึ้ง หากไม่สามารถตามหาหญ้าน้ำลายมังกรแสนปี ปู่ของเขา เจียงหยางซูหยุนคงไม่มีทางเป็นเซียนผู้คุมกฎได้แล้วและย่อมต้องสิ้นอายุขัยเร็ว ๆ นี้เป็นแน่
หลังจากเห็นท่าทีของเจี้ยนเฉิน เฮยยู่ก็พอจะเดาได้ว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นสำคัญสำหรับเจี้ยนเฉินมากเพียงใด จึงพูดขึ้นมาหลังจากลังเลเล็กน้อย “บางทีหญ้าน้ำลายมังกรอาจจะมีอยู่แค่ที่นั้นที่เดียวแล้ว”
ดวงตาของเจี้ยนเฉินโตขึ้นมาทันที ก่อนหันไปหาเฮยยู่พร้อมพูดขึ้นอย่างมีความหวัง “ได้โปรดบอกข้าด้วยเถิด ผู้อาวุโส”
“ที่ฝังศพของเหล่ามังกร สุสานมังกร” เฮยยู่พูดขึ้นมา
“สุสานมังกร” เจี้ยนเฉินพึมพำเบา ๆ ใบหน้าสิ้นหวัง เขาไม่เคยเห็นสุสานมังกรแต่ไม่ต้องคิดมากมายก็รู้แล้วว่ามันอันตรายมากขนาดไหน ภายในนั้นเป็นที่พำนักของเหล่าวิญญาณมังกรที่ล่วงลับไปแล้ว มันไม่ใช่สถานที่ที่เขาจะรุกล้ำเข้าไปได้
“สุสานมังกรนั้นอันตรายมาก ภายในนั้นมีวิญญาณมังกรระดับ 9 อยู่ไม่น้อย หากคนที่อยู่ต่ำกว่าระดับเซียนจักรพรรดิเข้าไป ก็ไม่ต่างอะไรกับเข้าไปหาที่ตาย แต่รุยจินนั้นต่างออกไป เขาเป็นมังกรทองเทวะ ราชาของตระกูลมังกร เขาสามารถเข้าออกได้ตามใจชอบ บางทีเจ้าอาจขอให้รุยจินช่วยเจ้าตามหาหญ้าน้ำลายมังกร” เฮยยู่พูดต่อ
คำพูดของเฮยยู่ช่วยจุดประกายแห่งความหวังปรากฏขึ้นภายในใจของเจี้ยนเฉินอีกครั้ง เขารีบสั่งให้จิตวิญญาณวัตถุเซียนคุยกับรุยจินที่อยู่ภายนอก ขอความช่วยเหลือในการตามหาหญ้าน้ำลายมังกร
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ท้ายที่สุดรุยจินก็ตกลงตามคำขอของเจี้ยนเฉิน
หลังจากนั้นรุยจินก็เข้าไปภายในสุสานมังกรพร้อมด้วยวัตถุเซียนอยู่ภายในมือ เขาหยิบหญ้าขึ้นมา 6 ต้นก่อนส่งเข้าไปให้เจี้ยนเฉินที่อยู่ภายในวัตถุเซียน หญ้าน้ำลายมังกรนั้นจะค่อย ๆ เติบโตขึ้นจากน้ำลายมังกรที่หยดลงพื้น หญ้าทั้งหมดในสุสานมังกรนั้นถูกปลูกตั้งแต่ยุคบรรพกาล ก่อนที่ตระกูลมังกรจะสูญหายไป มังกรที่อายุมากมายหลายตัวมายังสุสานมังกรก่อนที่จะตายลง กาลเวลาผ่านไปเนิ่นนานจนยามนี้หญ้าเหล่านี้กลับกลายเป็นสมบัติที่ตีค่าราคาไม่ได้ หากนำไปโลกภายนอก อาจทำให้โลกต้องลุกเป็นไปไฟ ไม่เพียงเซียนผู้คุมกฎที่มาแก่งแย่งกันแล้ว กระทั่งเซียนราชาบางคนยังอาจไม่สามารถระงับใจได้ด้วยซ้ำ
ภายในมิติของวัตถุเซียน เจี้ยนเฉินยืนถือหญ้าน้ำลายมังกรอย่างตื่นเต้นมีความสุข เข้าไม่เข้าใจว่าหญ้าน้ำลายมังกรนั้นมีค่ามากเพียงใด สิ่งเดียวที่เขาคิดคือในที่สุดปู่ของเขาก็ได้เป็นเซียนผู้คุมกฎเสียที
หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินนั้นแอบชำเลืองมองหญ้าในมือของเจี้ยนเฉินเป็นครั้งคราว แววตาของนางนั้นต้องการหญ้าน้ำลายมังกรอย่างเห็นได้ชัด นางรู้เรื่องหญ้าน้ำลายมังกรไม่น้อย ดังนั้นเพียงแค่ปรายตาดูก็รู้แล้วว่าอายุของหญ้าตรงหน้านี้นั้นมากมายเพียงใด อย่างน้อย ๆ ต้องมากกว่าแสนปี มันยิ่งทำให้นางอยากได้มากกว่าเดิม แต่อย่างไรก็ตามหญ้าทั้งหมดนี้นั้นได้มาเพราะเจี้ยนเฉิน นางไม่ได้ช่วยเหลืออะไร ดังนั้นนางจึงไม่กล้าจะร้องขอ
เจี้ยนเฉินถือหญ้าน้ำลายมังกรตรงหน้าราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ความตื่นเต้นภายในใจของเขาค่อย ๆ ลดลงไปอย่างรวดเร็วหลังจากเห็นแววตาของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่มองมา เขาเข้าใจในทันที เขาเก็บหญ้า 2 ต้นไว้กับตัวก่อนที่จะยื่น 4 ต้นที่เหลือให้หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ “ผู้อาวุโส ท่านอาจต้องใช้มันมากกว่าข้า ที่เหลือท่านควรเก็บเอาไว้นะ”
หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์จ้องมองหญ้าทั้งสี่ต้นในมือของเจี้ยนเฉิน หญ้าที่รุยจินเก็บมานั้นอายุหลายแสนปีหรืออาจจะมากกว่านั้นทุกต้น นางรู้ว่าหญ้ามังกรตรงหน้านั้นมีค่ามหาศาลถึงเพียงใด แต่เจี้ยนเฉินกลับยื่นหญ้า 4 ต้นนี้ให้นางทันที นางเองนึกไม่ถึง จิตใจหวั่นไหวกับสิ่งที่เจี้ยนเฉินทำ
หลังจากลังเลอยู่สักพัก หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ไม่ปฏิเสธ นางยื่นมือออกไปรับหญ้ารับจากมือของเจี้ยนเฉิน ก่อนขอบคุณเบา ๆ นางไม่สามารถความตื่นเต้นที่ได้รับหญ้าน้ำลายมังกรได้ หญ้าทั้งสี่ต้นในมือนางนั้นเต็มไปด้วยพลังสำคัญทั้งสามอยู่เป็นจำนวนมาก มันมีค่าและสำคัญสำหรับนางเกินกว่าจะทำใจปฏิเสธลงได้
หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ค่อย ๆ วางหญ้าน้ำลายมังกรไปในกล่องหยกอย่างระมัดระวังแล้วเก็บเข้าแหวนมิติไป หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งนางก็ส่งข้อความทางจิตไปหาเจี้ยนเฉิน “หญ้าน้ำลายมังกรมีค่ามหาศาล มันเป็นทรัพยากรศักดิ์สิทธิ์ที่มีอยู่ในตำนานเท่านั้น ถ้าเป็นไปได้เจ้าน่าจะลองขอเพิ่มดู”
เสียงของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์นั้นนุ่มนวล เต็มไปด้วยความรู้สึกอ่อนหวามงดงามและธรรมชาติ เนื่องจากไม่ได้ควบคุมเอาไว้ เสียงของนางนั้นกลับคล้ายเป็นมนต์ ทำให้เจี้ยนเฉินถึงกับมึนงงไปเล็กน้อยหลังจากได้ยิน
เจี้ยนเฉินหันไปมองหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ด้วยสายตาแปลก ๆ เสียงของนางนั้นน่าหลงใหลนัก เขานึกไม่ถึงเลยว่าภายใต้ท่าทีอันเฉยชานั้น นางงดงามได้มากถึงเพียงนี้
หลังจากเห็นสายตาของเจี้ยนเฉินที่มองมาแปลก ๆ หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์รู้สึกตัวขึ้น ก่อนหลบสายตา กลับมาสงวนท่าที แววตาน่าหลงใหลกลับเป็นเย็นชาอีกครั้ง
เจี้ยนเฉินลังเลเล็กน้อยก่อนทำตามคำแนะนำของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เขาพูดกับท้องฟ้าเหนือศีรษะ “ผู้อาวุโส เป็นไปได้หรือไม่ถ้าข้าจะขอหญ้าน้ำลายมังกรเพิ่มอีก ? มันมีประโยชน์มากนักสำหรับข้า”
เจี้ยนเฉินไม่ได้รับคำตอบ หลังจากนั้นหญ้าอีก 6 ต้นถูกแสงสีขาวห่อหุ้มก็ปรากฏขึ้นมา ทุกต้นมีอายุมากถึงมากที่สุด
“นี่พอหรือยัง ? ” ด้วยความช่วยเหลือจากวัตถุเซียน เสียงของรุยจินถูกส่งตรงเข้ามาภายในมิติวัตถุเซียน
เจี้ยนเฉินมองเป็นเชิงถามไปทางหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์
หลังจากเห็นท่าทีของเจี้ยนเฉิน นางกระทืบเท้าเบา ๆ แอบด่าเจี้ยนเฉินในใจ ก่อนกัดฟันส่งข้อความลับไปอีกครั้ง “ยิ่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ! “
เจี้ยนเฉินพูดขึ้นมาทันที “นี่ยังไม่พอ ยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี”
“อะไรนะ ? ยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี ? เจ้านี้โลภมากนักนะ” เสียงขุ่นเคืองของรุยจินดังมาจากโลกภายใน
หลังจากได้ยินคำตอบของเจี้ยนเฉิน หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์แอบสบถด่าอยู่ในใจ นางไม่คิดว่าเจี้ยนเฉินจะพูดออกไปตรง ๆ เช่นนี้
เฮยยู่ปรายตามองเจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ก่อนหัวเราะเบา ๆ “รุยจินพูดถูก เจ้าละโมบมากเสียจริง หญ้าแต่ละต้นนั้นอายุเกือบล้านปี รุยจิยให้เจ้าไปสิบกว่าต้นแต่เจ้ายังคิดว่ามันไม่พอ เจ้าไม่เห็นคุณค่าของที่ได้มาเสียจริง เสียดายนักที่ข้าขึ้นอยู่ชั้นสวรรค์ที่ 9 เสียแล้ว ไม่เช่นนั้นข้าจะขอหญ้านี้จากรุยจินสักต้นสองต้น”
เจี้ยนเฉินหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน แต่ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร
อีกครู่หนึ่งเสียงของรุยจินดังขึ้นมาจากโลกภายนอก “ช่างมันเถอะ เกาะก็ตกอยู่สภาพแบบนี้แล้ว ปล่อยหญ้าน้ำลายมังกรทั้งไว้ก็ไร้ประโยชน์ ข้าจะเก็บมาให้เจ้า เพื่อท่านจิตวิญญาณวัตถุเซียนกับพยัคฆ์ปีกเทวะ”
หลังจากนั้นแสงสีขาวปรากฏขึ้นมาในมิติสมบัติ ก่อนที่หญ้าน้ำลายมังกรหลายต้นจะปรากฏขึ้นต่อหน้าเจี้ยนเฉิน แต่ละต้นนั้นอายุมากเกือบล้านปีทุกต้น
“ขอบคุณผู้อาวุโส” เจี้ยนเฉินขอบคุณก่อนดูดหญ้าน้ำลายมังกรเข้ามาภายในแหวนมิติ หลังจากนั้นก็ส่งมอบหญ้า 12 ต้นให้หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์อย่างไม่รอช้า นางรับมาด้วยมือสั่นเทิ้ม
หลายวันถัดมาทุกอย่างสงบสุข รุยจินรอวิญญาณมังกรทั้งหลายสงบลง ก่อนจะมองหาที่เงียบ ๆ ก่อนปล่อยคนที่อยู่ภายในวัตถุเซียนออกมา
“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเกาะ ข้าอยากจะอยู่ตามหาสาเหตุที่นี่ก่อน พวกเจ้าจะอยู่หรือจะกลับไปก่อน ? ” รุยจินถาม
“รุยจิน ข้า เฮยยู่ เป็นสหายของเจ้า ยามนี้พลังของข้าเพิ่มขึ้นมาอีกขั้น อย่างน้อยก็ไม่เป็นตัวถ่วงเจ้า ข้าจะอยู่ที่นี่ตามหาสาเหตุความเปลี่ยนแปลงกับเจ้า” เฮยยู่พูดอย่างไม่ลังเล
“ยังมีบางอย่างที่ข้าต้องตามหาที่มหาสมุทรดวงดาว ข้าจะรั้งอยู่ หากไม่พบข้าจะไม่มีวันออกไป” เจี้ยนเฉินพูด
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ก็พูดขึ้น “การเปลี่ยนแปลงที่เกาะมังกรนั้นเป็นเรื่องลึกลับมาโดยตลอด ยอดฝีมือจากสิบตระกูลผู้พิทักษ์ต่างมาที่นี่กันมากมายหลายครั้งในอดีตเพื่อตามหาสาเหตุแต่ก็คว้าน้ำเหลว ผิดหวังกลับไปทุกครั้ง ในเมื่อเจ้าต้องการตามหาสาเหตุ ข้าจะอยู่ช่วยเจ้าเอง แม้ข้าจะไม่ทรงพลังเท่าผู้อาวุโสทั้งสองคน แต่ข้าเชี่ยวชาญในเส้นทางของพิณ ทักษะพิเศษเช่นนี้อาจมีประโยชน์ขึ้นมาก็ได้ในอนาคต”
Related
