Crazy Leveling System ตอนที่ 632: ยอมจำนนหรือ ไม่ต้องการ!

ตอนที่ 632: ยอมจำนนหรือ ไม่ต้องการ!

(อาณาจักรกานหยวนและอาณาจักรเฉียนหยวนที่เป็นอาณาจักรอันดับ 2 นั้นเป็นอาณาจักรเดียวกันนะครับ พอดีเพิ่งสังเกต ปกติจะกดฟังเสียงเอาแล้วเอาตามที่ได้ยินมาแปล ตอนนั้นผมเลือกใช้คำว่าเฉียนหยวนซึ่งเป็นคำอ่านที่เอาไปใส่อีกเว็บและฟัง แต่เนื่องจากมันเกี่ยวข้องกับผู้พิทักษ์ก็เลยไม่ได้คิดว่าเป็นอาณาจักรเดียวกัน พอได้ยินว่ากานหยวนก็เลยเอากานหยวนเลย เพิ่งเห็นว่าเป็นอาณาจักรเดียวกันก็ตอนที่จะจบพาร์ทของเรื่องนี้แล้ว)

ขณะที่เปลวเพลิงกำลังลุกไหม้ อี้เทียนหยุนก็กลับจากสภาพเทพมาร กลายเป็นสภาวะปกติที่ทั้งร่างปกคลุมด้วยชุดเกราะสีดำ ดูแล้วไม่เหมือนกับเทพมารจุติ แต่เหมือนกับมารร้ายที่ทรงพลังมากกว่า

เขาไม่จำเป็นต้องใช้หมัดที่ร้ายกาจที่สุดเพื่อจัดการกับไท่ซ่างหวงกานหยวนผู้นี้ เพราะการจัดการกับเขานั้นเป็นเรื่องที่ผ่อนคลายมาก อี้เทียนหยุนไม่ได้วางแผนว่าจะจัดการกับเขาในทันที แต่อยากจะทรมานเขาก่อน

ละทิ้งหน้าที่ แถมยังต้องการสังหารผู้สืบทอดของเจ้านายตนอีก การจะสังหารอีกฝ่ายไปทั้งอย่างนี้เลย มันออกจะง่ายเกินไป

“ฟู่ววว พรึบ….”

หลังจากผ่านไปสักพัก ในที่สุด ไท่ซ่างหวงกานหยวนก็ได้สะกดเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ร่างของตนได้ แต่ทั้งร่างของเขาตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนพิการ ทั้งตัวไม่มีเนื้อส่วนไหนที่จะเรียกว่าดีได้เลย คราวนี้เขาถูกเผาทั่วทั้งตัว แม้แต่แขนกับขายังถูกเผาจนไม่เหลือ

จากนั้น เขาก็ปลดปล่อยพลังชีวิตที่แข็งแกร่งออกมารักษาร่างกายของตนไม่หยุด แต่ว่าความเร็วในการรักษาในคราวนี้กลับช้ามากหากเทียบกับก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะสามารถงอกอวัยวะที่ขาดขึ้นมาใหม่ได้ แต่ว่าตอนนี้อาการบาดเจ็บของเขานั้นสาหัสเกินไป ทำให้พลังวิญญาณที่ต้องใช้ในการฟื้นฟูมหาศาลตามไปด้วย

ในสภาพอย่างปัจจุบันนี้ เขาจำเป็นต้องใช้เวลาในฟื้นตัวที่นานขึ้น ในพริบตา ไท่ซ่างหวงที่พวกเขาต่างก็พากันเคารพบูชาก็ได้ถูกเผาจนสภาพดูไม่ได้ ทั้งไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ในทันทีอีกด้วย ทำให้ความเคารพบูชาของพวกเขาที่มีต่ออีกฝ่ายต่ำลงไปในทันที

“เป็นยังไง รู้สึกดีหรือเปล่า?” อี้เทียนหยุนเอ่ยขึ้นอย่างเฉยชา

“ไม่ ไม่ต้องสู้แล้ว ข้าเต็มใจจะกลับไปเป็นผู้พิทักษ์ตามเดิม…..” เขารีบหยุดอี้เทียนหยุนก่อนที่จะโจมตีเข้ามาอีกครั้ง ตอนนี้เขารู้ความน่ากลัวของอีกฝ่ายแล้ว ไม่ว่าเขาจะทำอะไรไป อีกฝ่ายก็สามารถโต้กลับมาได้อย่างง่ายดาย อีกทั้งยังมีความสามารถพอที่จะสังหารเขาได้ด้วย

“เจ้าคิดว่าตอนนี้ยังจะมีโอกาสอีกอย่างงั้นเหรอ?” อี้เทียนหยุนส่ายหัว เขาไม่คิดจะให้โอกาสอีกฝ่ายแม้แต่น้อย ในเมื่อเรื่องได้เกิดขึ้นแล้ว ต่อให้อีกฝ่ายจะกลับไปทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ แต่ก็ไม่ส่งผลอะไรเท่าไหร่

เพราะในอีกร้อยปีให้หลัง ยังไงผนึกก็ต้องถูกทำลาย หากจะให้ปล่อยคนที่ในใจคิดจะสังหารเขานั้น แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้

อี้เทียนหยุนเป็นคนที่ไม่ปล่อยคนที่คิดร้ายกับตนเอาไว้ เขาไม่เคยบอกว่าตนเองเป็นคนดี และก็ไม่ได้ใจอ่อนเหมือนผู้หญิง ตราบใดที่เป็นศัตรูกับเขา เขาก็จะสังหารโดยไม่มีการละเว้น!

ต่อให้โลกจะถูกทำลาย เขาก็จะทำ ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ต้องฆ่า! หากว่าการฆ่าฝั่งตรงข้ามแล้วโลกจะถูกทำลาย งั้นก็ปล่อยให้ถูกทำลายไปเถอะ

ตราบเท่าที่หาเรื่องเขา ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

“ข้า มหาจักรพรรดิกานหยวน ขอยอมแพ้ต่อท่าน ขอสาบานว่าจะเป็นทาสของท่านตลอดชีวิต….” เขาร้องออกมาไม่หยุด ขณะที่ฟื้นฟูร่างกายอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันก็หันไปตวาดใส่เหล่าขุนนางที่เหลืออยู่ “พวกเจ้ายังจะยืนบื้อทำอะไรอีก รีบคุกเข่าลงเร็วเข้า!”

เหล่าขุนนางที่ยังเหลืออยู่หวาดกลัวถึงขีดสุด พร้อมกับรีบหมอบกราบเข้ามาขณะที่ในใจเต็มไปด้วยความกลัว แต่ละคนไม่มีใครกล้ามองไปที่อี้เทียนหยุนสักคน แม้แต่ความคิดที่จะแก้แค้นสักนิดก็ไม่กล้ามี

ก่อนหน้านี้พวกเขาแต่ละคนต่างก็อวดดี แต่ตอนนี้เหมือนกับถูกน้ำเย็นราดใส่ ดับความอวดดีของพวกเขาจนสิ้น ในตอนนี้นอกจากยอมจำนนแล้ว ก็ไม่มีหนทางอื่น

“พะ พวกกระหม่อมขอยอมแพ้ จะถือเอามหาจักรพรรดิเทียนหยุนเป็นดั่งมหาจักรพรรดิของพวกเรา…..”

เหล่าขุนนางแตกตื่นถึงขีดสุด นี่ทำให้พวกเขารู้แล้วว่าทำไมอาณาจักรชื่อหลงถึงได้ถูกทำลาย เผชิญหน้ากับมหาจักรพรรดิที่น่าสะพรึงขนาดนี้ แล้วใครยังจะกล้าไม่ยอมจำนนอีก?

ใครต่อต้านก็ฆ่าคนนั้น แล้วใครจะกล้าหยุดเขากัน?

อี้เทียนหยุนมองไปที่พวกเขาด้วยสายตาเย็นชา มหาจักรพรรดิกานหยวนตอนนี้กำลังหมอบกราบอยู่บนพื้น ความอวดดีก่อนหน้านี้ได้หายไปสิ้น เรื่องเสียเกียรติอะไรนั่นในตอนนี้ไม่มีเหลืออยู่ในสมองของเขาอีกต่อไป จะเหลือก็เพียงความหวาดกลัวเท่านั้น

“ข้า ข้าขออภัยกับคำพูดก่อนหน้านี้ ข้าไม่ควรพูดอย่างนั้นเลย…..” มหาจักรพรรดิกานหยวนพูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว นี่จะไปเหมือนกับราชาผู้หนึ่งได้ยังไง นี่มันก็แค่ตัวขี้ขลาดคนหนึ่งเท่านั้น

เขาไม่มีเกียรติแห่งราชาเลยสักนิด เมื่อเผชิญหน้ากับพลังที่เหนือกว่า เขาก็จะมีแต่ท่าทางเช่นนี้ ทำได้เพียงยอมจำนนเท่านั้น! มีแต่ผู้ที่รู้ว่าเวลาไหนควรไม่ควรเท่านั้นถึงจะเป็นผู้ที่โดดเด่น แม้ว่าจะหมายความว่าต้องเสียหน้าเล็กน้อย แต่การยอมจำนนต่อหน้าราชันย์ผู้ไร้เทียมทานคนหนึ่ง ไม่ถือว่าเป็นการเสียเกียรติเลย

“อืม ข้ายอมรับการยอมจำนนของเจ้า….” อี้เทียนหยุนพูดอย่างเฉยชา

ในใจขุนนางนับไม่ถ้วนพากันมีความสุขวาบขึ้น แต่ในขณะที่พากันเงยหน้าขึ้นมานั้น สิ่งที่ต้อนรับพวกเขากลับเป็นเปลวเพลิงที่น่าสะพรึงกลุ่มหนึ่ง โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว พวกเขาก็ถูกเปลวเพลิงพวกนี้ปกคลุมไปเรียบร้อยแล้ว

พร้อมกับเสียงกรีดร้องคำหนึ่ง จากนั้นก็สลายไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นตอตะโกไปสิ้น แม้กระทั่งมหาจักรพรรดิกานหยวนเองก็ถูกเผาไปกับพวกเขาด้วย

“พวกเรายอมจำนนต่อเจ้าแล้ว แต่ทำไมเจ้าถึงได้ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้!” ไท่ซ่างหวงกานหยวนที่กำลังรักษาแขนที่ขาดอยู่ได้คำรามออกมาด้วยความโกรธ

“ข้าไม่คิดว่าพวกเจ้าจะเต็มใจยอมจำนนต่อข้าจริงๆ แต่คิดที่จะถ่วงเวลาเท่านั้น ข้าพูดถูกไหม?” อี้เทียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้มเฉยชา “กับเจ้าที่ไม่เต็มใจที่จะเป็นผู้พิทักษ์ตามหน้าที่ที่ราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนมอบหมายก็เหมือนกัน ในใจของเจ้ามีแต่ความรู้สึกที่จะเป็นราชาแต่เพียงเท่านั้น แล้วอย่างนี้ยังจะเต็มใจที่จะยอมจำนนด้วยผู้อื่นอย่างงั้นเหรอ?”

ไท่ซ่างหวงกานหยวนเหมือนถูกตีแผ่ความคิดของตนออกมา จึงไม่ได้พูดปฏิเสธอะไร กลับกัน ในจุดที่เท้าของเขาวางอยู่ พริบตาก็มีกลีบดอกไม้งอกขึ้นมาจากพื้นนับไม่ถ้วน ก่อนที่คลุมร่างของอี้เทียนหยุนไว้ที่ละชั้น ละชั้น

ในกลีบดอกไม้พวกนี้มีของเหลวสีเขียวส่องประกายอยู่ ซึ่งนี่ก็คือพิษ! เป็นพิษที่เขาควบกลั่นมาทั้งชีวิต และตอนนี้เขาก็ใช้มันกับอี้เทียนหยุน

เพราะว่ากะทันหันเกินไป จึงทำให้ในพริบตาก็คลุมอี้เทียนหยุนไว้ด้านในได้อย่างแน่นหนา

“ฮ่าๆๆ…. ดูสิว่าคราวนี้เจ้าจะยังไม่ตายอีกไหม! นี่คือพิษเน่าสลายนิรันกาล ต่อให้จะเป็นระดับราชาเซียน ก็ถูกพิษของข้าแทรกซึมเข้าไปอยู่ดี!” ไท่ซ่างหวงกานหยวนหัวเราะ รู้สึกเหมือนกับได้ปลดปล่อย

แม้ว่าลูกชายของเขาจะตาย แต่ตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่ก็พอแล้ว คนอื่นตายไปก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ขอแค่เขายังมีชีวิตอยู่ก็พอ ส่วนเชื้อสายอะไรนั่น เขาสามารถมีใหม่ได้ และก็เหล่าขุนนางอาณาจักรอะไรนั่น เขาก็สามารถสร้างใหม่ได้เช่นกัน

เมื่อถึงตอนนั้น เขาก็จะกลายเป็นอาณาจักรอันดับ 1 ขุมอำนาจอื่นๆ ก็ทำได้เพียงหมอบกราบต่อหน้าเขาเท่านั้น!

“ข้าก็ไม่รู้หรอกนะว่าพิษนั่นจะร้ายแรงจริงอย่างว่าหรือว่า แต่ว่าข้าไม่ได้คิดที่จะสัมผัสมัน” อยู่ๆ ก็มีเสียงเหมือนกับปีศาจลอยมา ทำให้ไท่ซ่างหวงกานหยวนรีบหันกลับไปด้านหลังด้วยความแตกตื่น และก็พบว่าอี้เทียนหยุนมาปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

“จะ เจ้า…..”

คำพูดไม่ทันจะจบ อี้เทียนหยุนก็ได้ยื่นมือมาคว้าหมับเข้าที่หัวของเขาแล้ว จากนั้นก็จับหัวเขาโขกลงกับพื้น “ปัง” พร้อมกันนั้น ก็ได้มีเปลวเพลิงพวยพุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่ลุกท่วมร่างของเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า จนกลายเป็นมนุษย์เพลิงไป

“มีอะไรอยากจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายไหม?” อี้เทียนหยุนพูดขณะที่ปลดปล่อยเปลวเพลิงออกมาอย่างบ้าคลั่ง ครั้งนี้เขาต้องทำการสังหารเขาให้สิ้นซาก ไม่ให้เขาได้มีโอกาสรักษาตัวเองอีก

“ขะ ข้ายอมแพ้แล้ว ทั้งยังยอมเป็นทาสของเจ้าตลอดชีวิต เมื่อปีศาจหลุดออกมาจากผนึก ข้าจะขอเป็นหน่วยกล้าตายคนแรก!” เขาร้องออกมาเสียงดัง หวังว่าอี้เทียนหยุนจะยอมปล่อยเขา

“มันสายไปแล้ว ตั้งแต่ที่เจ้าปฏิเสธข้าในตอนแรก จุดจบของเจ้าก็มีอย่างเดียวคือตายเท่านั้น……” อี้เทียนหยุนไม่ใจอ่อน กับคนทรยศแบบนี้ ไม่มีอะไรที่ควรค่าแก่การให้อภัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนที่อีกฝ่ายปฏิเสธข้อเสนอของเขา

“งั้นเจ้าก็มาตายพร้อมกับข้าเถอะ!”

ไท่ซ่างหวงกู่ร้อง พร้อมกับยื่นมือข้างที่เหลือมาจับแขนอี้เทียนหยุนไว้ ขณะที่ทั่วร่างปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึง หวังที่จะแตกดับไปพร้อมกันกับเขา

“งั้นเจ้าก็ไปก่อนเถอะ” อี้เทียนหยุนกดมือลงไป ด้วยแรงกดที่มหาศาล ทำให้หัวของอีกฝ่ายระเบิดออก จบชีวิตไปเช่นนี้เอง……

Crazy Leveling System

Crazy Leveling System

Status: Ongoing
อ่านนิยายCrazy Leveling System ปมเพาะไม่ได้เพราะเส้นลมปราณพิการอย่างงั้นเหรอ? ไม่ใช่ปัญหา! เพราะมีระบบเพิ่มเลเวล แสนบำคลั่งอยู่ เจ้าแค่หภารกิจ สังหารสัตว์อสูร ดูดกลืนพลังวิญญาณของคนอื่น หลอมยา หรือสลักอาคม แค่นี้เจ้าก็ได้ค่าประสบการณ์แล้ว! อะไรนะ! ค่าประสบการณ์ที่ได้มันต่ำไปอย่างงั้นเหรอ? อย่าได้กลัว เพราะข้มีปัตร ประสบการณ์ x2 หรือแม้กระทั่งปัตรประสบการณ์ x10 แค่นี้ค่าประสบการณ์ของเจ้าก็จะฟุง ทะยานราวกับพลุระเบิดแล้ว! น่าชัน อัจฉริยะ นายน้อยตระกูลใหญ่ จักรพรรดิผู้ครองอาณาจักร หรือกระทั่งอัจฉริยะที่ฟันปี จะมีสักครั้งอย่างงั้นเหรอ? เมื่ออยู่ต่อหนีระบบเพิ่มเลเวลแสนบำาคลั่งนี้ พวกมันลัวนถูกทิ้ง ห่างไปไกล! "เฮ้ย นี่ข้เลเวลอัพอีกแล้วเหรอ?" อี้เทียนหยุนที่ตื่นขึ้นมาและพบว่าเลเวลของเขาได้เพิ่มขึ้น อีกครั้ง.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset