ตอนที่ 677: พรสวรรค์ด้านพละกำลังแต่กำเนิด
“เจียงหง ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ทำไมคราวนี้ไปนานจัง?”
และเมื่อชายหนุ่มที่เป็นผู้นำเพิ่งจะมาถึงถนนตรงหน้า ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมา พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ไม่รู้เหรอว่าต้องกลับมาตอนไหน ทำไมถึงได้เสียเวลานานนัก?”
“เจ้าคิดว่าข้าไม่อยากอย่างงั้นเหรอ? แต่พวกเขาเดินกันช้าจริงๆ หากว่าข้าเดินไว ป่านนี้พวกเขาคงพากันหลงป่าไปนานแล้ว” เจียงหงพูดอย่างไม่พอใจ “หากเจ้าบ่นว่ามันช้านัก คราวหน้าที่ต้องไปรับคน เจ้าก็ไปเองแล้วกัน!”
“ไม่ ไม่ ที่ข้ากลัวที่สุดก็คือเรื่องนี้นี่ล่ะ คนพวกนี้เฉื่อยชากันจะตาย เดินช้ามากจริงๆ” เจียงอี้มองไปยังกลุ่มคนตรงหน้า ทันใดนั้นก็เห็นคนหลายคน “คนทั้งหมดนี้มีด้วยกัน 57 คน เจ้าเลือกคนมามากจริงๆ!”
“แล้วไง ถึงยังไงก็เป็นแค่ข้ารับใช้ แค่มองดูเข้าตาเท่านั้นก็พอแล้ว” เจียงหงไม่สนใจเรื่องจำนวนแต่อย่างใด เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย
“ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ แต่ 57 คนนี้ก็มากเกินไป อย่างมากก็ต้องการแค่ 15 คนเท่านั้น แต่ว่าเจ้ากลับพามาถึง 57 คน…..” เจียงอี้พูดพลางส่ายหัว
สีหน้าของเจียงหงพลันแตกสลายลงในทันที “เจ้าจะบอกว่า หลังจากที่เลือก 15 คนออกมาแล้ว ที่เหลือข้าต้องพากลับไปอย่างงั้นเหรอ?”
“ก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่านี่เป็นภารกิจของเจ้าหรือไง เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะทิ้งพวกเขาไว้ที่นี่หรอกจริงไหม?” เจียงอี้พูดอย่างช่วยไม่ได้ “นี่ก็เป็นข่าวที่ข้าเพิ่งได้มาเหมือนกัน ใครจะรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ล่ะ?”
“นี่มันจะเกินไปแล้ว ทำไมไม่บอกแต่เนิ่นๆ ล่ะ แบบนั้นข้าก็จะได้ไม่ต้องพาคนมามากขนาดนี้….” เจียงหงรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ต้องพาคนพวกนี้กลับไปส่งอีก ใครบ้างจะไม่รำคาญ?
หลังจากคนอื่นๆ ได้ยิน ในใจก็พลันหนักอึ้งในทันที พวกเขาพากันปีนภูเขาข้ามแม่น้ำเพื่อมายังที่นี่ มาตอนนี้กลับบอกว่าคนส่วนใหญ่ต้องกลับไป แบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?
“ทุกคนใจเย็นก่อน คนที่ไม่ถูกจ้างและต้องกลับไปนั้น พวกเราย่อมมีค่าเสียเวลาให้ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล” เจียงอี้แน่นอนว่าไม่ให้พวกเขาต้องมาเสียเที่ยวเปล่า ยังไงก็ต้องมีการชดเชยให้
แต่ไม่ว่าจะยังไงทุกคนก็ไม่พอใจอยู่ดี ค่าชดเชยที่ได้ก็เป็นแค่ของเท่านั้น มันจะไปเทียบกับโอกาสในการได้อยู่ในขุมอำนาจใหญ่ได้ยังไง
เพียงแค่ได้ของแล้วก็จบ แต่พวกเขาก็ทำได้เพียงต้องทำตามกฎเท่านั้น
“ผู้หญิงอยู่ทั้งหมด ส่วนผู้ชายรับสามคน ที่เหลือให้กลับไป” เจียงอี้พูดเสริมขึ้น
ทันใดนั้น สีหน้าของผู้ชายก็พากันจมลง ในนี้ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นผู้ชาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเลือกออกมาจากหมู่พวกเขา และเพราะว่าผู้หญิงมีทั้งหมด 12 คน ดังนั้นจึงรับผู้ชายเพิ่มอีก 3 คนเท่านั้น
นี่ช่างเป็นเรื่องโหดร้ายจริงๆ ผู้ชายและผู้หญิงนั้นไม่เท่าเทียมกัน! นี่มันเลือกข้ารับใช้ที่ไหน นี่มันเลือกสาวใช้ต่างหาก
“ที่นี่มีหินอยู่หนึ่งก้อน พวกเจ้าลองยกดู ใครที่ยกไม่ได้ก็ต้องกลับบ้านไป!” เจียงอี้ไม่พูดมาก บอกให้พวกเขายกหินยักษ์ที่อยู่ใกล้ๆ มองด้วยตาเปล่าก็รู้ว่ามันต้องหนักอย่างน้อย 500 จิน(250 กิโลกรัม) ไม่ใช่อะไรที่จะยกกันได้ง่ายๆ
แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกช่วยไม่ได้ แต่ก็ทำได้เพียงแค่ลองดู บางคนก็ยกได้ แต่บางคนก็ยกไม่ได้ ส่วนอี้เทียนหยุนนั้นไม่จำเป็นต้องพูดถึง เขาสามารถยกมันขึ้นได้อย่างง่าดาย แต่ก็ทำเหมือนกับว่ายกขึ้นไม่ง่ายนัก ถึงยังไงเขาก็แฝงตัวเข้ามา
หลังจากยกเสร็จ ในใจของเขาก็รู้สึกทอดถอนใจ พร้อมกับนึกถึงช่วงทดสอบเมื่อก่อนหน้า ตอนนี้เขาเข้าสู่ระดับราชาเซียนแล้ว แต่ก็ยังต้องมาถูกทดสอบที่นี่ ยิ่งกว่านั้น หัวข้อในการทดสอบยังง่ายมากเกินไป พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ
เขาต้องการผ่านเข้าไปในระดับที่ต่ำที่สุด จากนั้นก็จะดูว่าชิเสวี่ยอวิ๋นเป็นอยู่ยังไง อีกทั้งยังต้องการทำให้เธอตกใจด้วย แค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว
เสียวหวู่ก็ยกหินขึ้นง่ายๆ เช่นกัน โดยไม่มีปัญหา ไม่อย่างนั้นร่างกายที่บึกบึนของเขาคงเป็นแค่ของปลอมแล้ว
“มองไม่ออกเลยว่าเจ้าจะมีแรงมากขนาดนี้!” เสียวหวู่ผลักอี้เทียนหยุนพร้อมกับถอนหายใจชมเชย “ข้าคิดว่าเจ้าจะถูกคัดออกแล้วซะอีก หากว่าถูกคัดออก นั่นก็คงน่าเสียดาย เพราะว่าข้าจะไม่มีใครคุยด้วย”
“คนที่บ้านไม่มีใครคุยกับเจ้าเหรอ?” อี้เทียนหยุนถามด้วยรอยยิ้ม
“ใช่ ทุกคนต่างก็หนีห่างจากข้าเพราะว่าข้าโง่เกินไป ไม่ว่าจะทำยังไงก็เรียนไม่ได้ แม้ว่าแรงจะมีมาก แต่ความสามารถอะไรกลับไม่มี” เสียวหวู่เกาหัว พร้อมกับยิ้มซื่อๆ ออกมา
“แรงเยอะก็ถือว่าเป็นความสามารถเหมือนกัน” อี้เทียนหยุนมองเขาอย่างมีความหมาย เด็กคนนี้ แน่นอนว่าเหมาะที่จะเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยม
ไม่ใช่เพราะพรสวรรค์ที่น่าทึ่ง แต่เป็นเพราะพรสวรรค์ด้านพละกำลังต่างหาก ในร่างของเขามีสายเลือดพิเศษที่ทรงพลังอยู่ ซึ่งดวงตาประเมินสามารถบอกเขาว่านี่คือสายเลือดเทพกำลัง ซึ่งถือเป็นสายเลือดด้านพละกำลังชนิดหนึ่ง ซึ่งในตอนนี้บนตัวเขามีอยู่เบาบางมาก หรือพูดได้ว่าเกือบจะไม่มีเลย
แต่หากระดับของเขาเพิ่มขึ้น สายเลือดของเขาก็จะเข้มข้นขึ้นเช่นกัน เมื่อถึงตอนนั้น พละกำลังของเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า หากเทียบกับความแข็งแกร่งทั่วๆ ไป ซึ่งนี่ถือว่าเป็นสายเลือดประเภทพละกำลังที่น่าทึ่งชนิดหนึ่ง
บรรพบุรุษของเสียวหวู่ผู้นี้คงจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับราชาเซียน แต่ว่าน่าเสียดายที่ต้องมาตกต่ำลงในรุ่นนี้ ทำให้ไม่ต่างอะไรไปจากครอบครัวชาวบ้านทั่วๆ ไป
“ยังมีคนเหลืออีกหลายคน งั้นก็มาลองยกหินนี้ต่อเลย!” เจียงอี้ชี้ไปหินยักษ์ที่อยู่รอบๆ ซึ่งรอบนี้มีน้ำหนักมากถึง 900 จิน ซึ่งถือว่าหนักขึ้นกว่าสองเท่า
อย่างรวดเร็ว พวกเขาก็พากันเข้าไปยกดู แต่ก็ถูกคัดออกไปมาก จบลงด้วยความล้มเหลว ไม่มีใครผ่านเลยสักคน
และเมื่อมาถึงตาเขา เขาก็ยกมันขึ้นเบาๆ แต่ก็ทำท่าเหมือนใช้แรงทั้งหมดยกขึ้นมา
“นี่ก็ยกขึ้นด้วย ดี ดี” เจียงอี้มองอี้เทียนหยุนพร้อมกับพยักหน้า “พละกำลังดีมาก ดูเหมือนว่าระดับจะไม่ต่ำเลย อย่างน้อยต้องเป็นระดับปรับแต่งกายาขั้นที่ 6 ที่ 7 ใช่ไหม?”
“ประมาณนั้น” อี้เทียนหยุนส่งยิ้มตอบบางๆ พร้อมกับถอยกลับมายืนใกล้ๆ
คนอื่นพากันมองมาที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา แต่ก็แค่นั้น ความสามารถด้อยกว่าคนอื่นๆ อิจฉาไปแล้วจะได้อะไร?
จากนั้นก็ถึงตาเสียวหวู่ เสียวหวู่เดินไปตรงหน้าหินยักษ์ พร้อมกับโอบหินยักษ์เอาไว้ ก่อนที่จะออกแรงยกขึ้น หินยักษ์ก้อนนั้นขยับ แต่ก็แค่นั้น
“ล้มเหลว” เจียงอี้ส่ายหัว แต่ในขณะที่คิดว่าเสียวหวู่ยกไม่ขึ้นอยู่นั้น เสียวหวู่ก็ร้องคำรามออกมา จนทั้งหน้าแดงก่ำ
เลือดฉีในร่างของเขาไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง เหมือนกับว่าตัวคนจะขยายขนาดขึ้น
“ขึ้นมาซะ!” เสียวหวู่คำราม คาดไม่ถึงเลยว่าจะยกหินก้อนนี้ขึ้นมาได้! ทำให้คนอื่นๆ ต่างก็มองมาด้วยสีหน้าตกใจ นี่มันพรสวรรค์ด้านพละกำลังแต่กำเนิดนี่!
อี้เทียนหยุนมองอยู่ด้านข้างด้วยสายตาเป็นประกาย เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้นี้เสียวหวู่ได้ใช้พลังของสายเลือดเทพกำลังออกมา จากปกติอยู่ในระดับปรับแต่งกายาขั้นที่ 2 เมื่อปะทุออกมาแล้ว ก็ทำให้มีพลังที่ไม่ด้อยกว่าระดับปรับแต่งกายาขั้นที่ 5 ที่ 6 นี่มันช่างน่ากลัวจริงๆ
“เจ้าเด็กนี่มีพรสวรรค์ด้านพละกำลังแต่กำเนิด!” เจียงอี้เอ่ยชมออกมา
“ฮึ่ม ก็ใช้ได้ ถือว่าแข็งแรงดี แต่ยังไงก็เป็นแค่ข้ารับใช้ไม่ใช่เหรอ? อายุขนาดนี้แล้ว ยังจะก้าวหน้าได้อีกหรือไง?” เจียงหงที่อยู่ใกล้ๆ พูดอย่างดูถูก พร้อมกับมองไปที่อี้เทียนหยุนและเสียวหวู่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูก เขาดูถูกคนกลุ่มนี้มาแต่แรกแล้ว ต่อให้จะแสดงออกมาได้ดีแค่ไหน สุดท้ายก็พลาดช่วงเวลาฝึกตนที่ดีที่สุดไปแล้วอยู่ดี
เจียงอี้ส่ายหัว คำพูดนี้จะว่าหยาบก็ไม่หยาบ แต่ว่าเป็นความจริง ถึงยังไงก็ไม่มีใครคิดจะทุ่มทรัพยากรให้กับพวกเขา เพราะว่ามันจะเสียเปล่าเกินไป
