ตอนที่ 696: ป่ากระดูกร้าง
หลังจากอี้เทียนหยุนดึงดูดให้ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณผู้นั้นเข้ามา เขาก็เริ่มทำการสอบถามในทันที ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณผู้นี้ ดูแล้วน่าจะเป็นระดับผู้อาวุโส เขาจะต้องรู้อะไรมากกว่ายามที่เฝ้าอยู่ด้านนอกอย่างแน่นอน ดังนั้น การถามเขาจึงน่าจะได้คำตอบที่ตรงที่สุด
“เจ้ารู้จักอี้ซิงเฉินกับเจียวหลิงเหอสองคนนี้ไหม?” อี้เทียนหยุนไม่เยิ่นเย้อ ถามสิ่งอยากรู้ออกไปตรงๆ เลย
“รู้ อี้ซิงเฉินขัดคำสั่งของผู้อาวุโสรอง พาเจียวหลิงเหอหนีไปแล้ว” ผู้อาวุโสผู้นี้ตอบออกมาตรงๆ
หลังจากพวกเขาได้ฟัง ก็พลันตาเป็นประกาย นี่คือผลลัพธ์ที่พวกเขาอยากจะเห็น หากว่าเจียวหลิงเหอถูกกำจัดไปแล้ว นั่นคงจะเป็นเรื่องที่น่าเศร้าอย่างถึงที่สุด และแน่นอนว่าเมื่อถึงตอนนั้น อี้เทียนหยุนจะต้องจัดการกับอี้ซิงเฉินอย่างโหดเหี้ยมอย่างแน่นอน ส่วนจะให้เขาทำเหมือนอีกฝ่ายเป็นพ่อ เรื่องนี้เกรงว่าคงจะเป็นไปไม่ได้
“แล้วเจ้ารู้หรือเปล่าว่าพวกเขาสองคนอยู่ที่ไหน?” อี้เทียนหยุนถาม
“เรื่องนี้ก็ไม่แน่ใจนัก อี้ซิงเฉินพาคนหนีไปแล้ว ไม่เคยปรากฏตัวออกมาอีก ผู้อาวุโสรองก็ให้คนออกไปค้นหาอยู่เป็นนาน แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา…..” ผู้อาวุโสผู้นี้ตอบตามจริง
“พวกเขาหนีไปนานแค่ไหนแล้ว?” อี้เทียนหยุนถามต่อ
“ประมาณสิบกว่าปีได้แล้ว เพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องฉาว ดังนั้นท่านประมุขจึงได้ทำการปิดเรื่องนี้เอาไว้ พร้อมกับสั่งไม่ให้คนอื่นพากันพูดถึง ผู้อาวุโสรองก็พูดว่าจะไม่นับเขาเป็นลูกอีก จากนี้ไป เขาไม่ใช่คนของแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนตลอดกาล!” ผู้อาวุโสผู้นี้ตอบ
พวกอี้เทียนหยุนพยักหน้า ไม่แปลกที่พวกเขาจะถามไม่ได้อะไรแม้แต่น้อย เรื่องไม่ดีในครอบครัวไม่ควรให้คนนอกรู้ ดังนั้นจึงได้มีคำสั่งห้าม จึงทำให้พวกเขาไม่ยอมพูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด
พร้อมกับเวลาที่ค่อยๆ ผ่านไป จึงทำให้คนส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่องของพวกเขา นี่จึงเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก
“ดูเหมือนว่าคนที่เป็นพ่อของข้าจะไม่ใช่คนที่ลืมเก่าแล้วหาใหม่” อี้เทียนหยุนยิ้ม การกระทำนี้ทำให้เขารู้สึกชื่นชมจริงๆ หากว่าเพื่อฐานะในแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนแล้วทิ้งแม้ของเขาแล้วล่ะก็ นั่นคงจะทำให้เขารู้สึกรังเกียจอย่างแท้จริง
“อืม ผู้หญิงธรรมดา พ่อของเจ้าไม่แม้แต่จะชายตามอง ในเมื่อตัดสินใจเลือกพี่สาวแล้ว เขาย่อมไม่มีทางชอบผู้หญิงคนอื่นอย่างแน่นอน….” ชิเสวี่ยอวิ๋นส่ายหัว ในหัวใจรู้สึกเป็นปลื้มขึ้นหลายส่วน ถึงยังไงเมื่อเป็นคนก็ควรที่จะยึดมั่นในรัก
แม้ว่าตอนนี้จะไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน แต่รู้ว่าเพื่อให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน ก็คิดว่าน่าจะแยกตัวออกไปซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งนั่นล่ะ?
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น พวกเขาก็ควรจะลงไปจากโลกสวรรค์เพื่อไปหาอี้เทียนหยุนถึงจะถูก นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว การที่พวกเขาไม่ปรากฏตัวเลยนั้น จะต้องเป็นเพราะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
จากนั้น อี้เทียนหยุนก็ทำการสอบถามเรื่องอื่นต่อ ทำให้รู้สถานการณ์คร่าวๆ ของแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนในตอนนี้ แต่ว่าก็ไม่ได้รู้อะไรมาก โดยเฉพาะเรื่องพ่อแม่ของเขาที่รู้น้อยมาก อย่างมากก็รู้ว่าพวกเขาพากันหนีออกไป ทำให้ผู้อาวุโสรองที่เป็นปู่ของอี้เทียนหยุนโกรธ จนตัดพ่อตัดลูกกัน
ส่วนเรื่องอื่นๆ นั้นไม่กระจ่างนัก เรียกได้ว่าว่างเปล่าเลยทีเดียว
“ดูเหมือนว่าสุดท้ายแล้ว พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะหาข่าวของพี่สาวได้….” ชิเสวี่ยอวิ๋นถอนหายใจ รู้สึกเสียดายขึ้นมาในทันที
“วางใจเถอะ มีข้าอยู่ ไม่มีใครที่ข้าหาไม่เจอ” อี้เทียนหยุนยิ้ม นี่ทำให้ชิเสวี่ยอวิ๋นมีสีหน้าตกใจ ไม่รู้ว่าคราวนี้เขาจะแสดงความสามารถอะไรออกมาอีก
วิธีที่อี้เทียนหยุนจะใช้นั้นก็ง่ายมาก นั่นก็คือจ่ายค่าความคลั่งซื้อวิญญาณนำทางยังไงล่ะ! ค่าความคลั่ง 3 ล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลยจริงๆ แต่ว่าเขาในตอนนี้ก็พอจะจ่ายได้
ตอนแรกเขาคิดว่าแค่มาหา หรือไม่ก็ถามใครสักคนก็น่าจะพบแล้ว แต่สุดท้ายแล้วก็ยังไม่สามารถรักษาค่าความคลั่งเอาไว้ได้อยู่ดี คงมีแต่ต้องยอมๆ ซื้อวิญญาณนำทางไปให้จบๆ
จากนั้น เขาก็ทำการซื้อวิญญาณนำทางในร้านค้า ในพริบตา ค่าความคลั่งส่วนใหญ่ของเขาก็หายวับไปกับตา ก่อนหน้านี้ค่าความคลั่งพวกนี้เขาได้มาจากแท่นบูชาเทพเติ้งเทียน หลังจากสังหารพวกที่ต้องการมรดกจากเขา เขาก็ได้ค่าความคลั่งจำนวนมากมา และเขายังได้ขายอาวุธและของอื่นๆ อีก จึงทำให้เขาสะสมค่าความคลั่งได้มากขนาดนี้
ตอนนี้เมื่อต้องซื้อวิญญาณนำทาง ก็พลันทำให้ค่าความคลั่งของเขาเหลืออยู่เพียงแค่ไม่กี่แสนเท่านั้น พูดได้ว่าเพียงคืนเดียวก็ต้องกลับคืนสู่จุดเริ่มต้นซะแล้ว
“ใช้วิญญาณนำทาง!”
หลังจากใช้วิญญาณนำทาง ทันใดนั้น มันก็ถูกดูดเข้าไปในภารกิจหลักในทันที ตามมาด้วยแรงดูดที่ส่งออกมา ต้องการจะลากเขาไปข้างหน้า
“เรียบร้อยแล้ว พวกเราไปกันเถอะ” อี้เทียนหยุนนำเธอหายไปจากจุดที่อยู่ในทันที ทำการเทเลพอร์ตออกไปยังด้านนอกอย่างง่ายดาย หลังจากนั้นสักพัก ผู้อาวุโสผู้นี้ก็พลันได้สติ และก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“นี่ข้ามาทำอะไรที่นี่? ใช่แล้ว ข้ามีเรื่องที่ต้องทำนี่นา….” ผู้อาวุโสไม่มีความรู้สึกอะไรแม้แต่น้อย ความทรงจำทั้งหมดถูกลบออกไป
ควรพูดว่าที่ทิ้งเขาอย่างนั้น เป็นเพราะว่าแรงดูดนั้นทรงพลังมาก
หลังจากที่อี้เทียนหยุนจากมา เขาก็ทำการบินไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว ชิเสวี่ยอวิ๋นที่อยู่ข้างๆ ก็ครุ่นคิด แล้วถามขึ้นว่า “เทียนหยุน เจ้ารู้เหรอว่าจะไปหาที่ไหน?”
“รู้สิ” อี้เทียนหยุนยิ้ม เขาไม่บอกว่ามีวิญญาณนำทาง แต่จะนำทางไปหาเอง
“รู้เหรอ? พวกเราถามไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยนะ…..” ชิเสวี่ยอวิ๋นคิดว่ามันแปลกมาก เธอก็อยู่ข้างๆ อี้เทียนหยุน แต่ก็ไม่รู้ว่าอี้เทียนหยุนรู้ได้ยังไงเหมือนกัน
“ก็แค่ลองหาดู ทดสอบโชคสักครั้ง” เขาไม่มีที่จะอธิบายความสงสัยนี้ให้เธอได้ บอกไปเธอก็ไม่เข้าใจ
“อย่างงั้นหรอกเหรอ ตอนนี้ก็คงทำได้เพียงทดสอบโชคสักครั้งเท่านั้นจริงๆ ลองถามไปด้วยหาไปด้วยดู” ชิเสวี่ยอวิ๋นเผยรอยยิ้มคลุมเครือ พร้อมกับรู้สึกผ่อนคลาย
เมื่อเธอได้ยินว่าเจียวหลิงเหอและอี้ซิงเฉินพากันหนีมา ในใจก็รู้สึกสบายอยู่บ้าง ที่เธอกลัวที่สุดก็คือเหตุการณ์ที่ถูกกำจัดออกไป
หลังจากนั้น พวกเขาก็ขี่บนฟีนิกซ์ พร้อมกับบินออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว บินตรงไปตามจุดหมายปลายทาง อี้เทียนหยุนไม่รู้ว่ามันจะนำเข้าไปถึงที่ไหน ที่เขารู้คือต้องตรงไปเท่านั้นก็พอ ซึ่งนี่ย่อมเป็นเส้นทางที่ถูกต้องอย่างแน่นอน!
พวกเขาเดินทางกันโดยไม่หยุดพัก และก็ไม่มีอะไรมาขวางทาง ยิ่งพวกเขาบินมาไกลเท่าไหร่ สภาพแวดล้อมรอบๆ ก็เริ่มเต็มไปด้วยป่าดงพงไพร ไม่มีบ้านพักอาศัยเลยสักหลัง กระทั่งที่ว่าเข้ามาเขตอันตรายเลยด้วยซ้ำ
ขนาดโลกมนุษย์ยังมีพื้นที่เสี่ยงภัย อย่าว่าแต่โลกสวรรค์เลย พื้นที่เสี่ยงภัยของโลกสวรรค์มีอยู่มากมาย ยิ่งกว่านั้น ในเขตอันตรายบางแห่ง แม้แต่ราชาเซียนยังไม่กล้าบุกเข้าไปตามใจ ไม่อย่างนั้นอาจจะมีโอกาสตายอยู่ในนั้นสูงมาก
และที่ที่พวกเขาบินมาในตอนนี้ แน่นอนว่าย่อมเป็นหนึ่งในพื้นที่เสี่ยงภัยของโลกสวรรค์ นั่นก็คือ “ป่ากระดูกร้าง” พวกเขาที่เพิ่งมาถึงบริเวณนี้ก็สามารถเห็นกระดูกจำนวนมากกองสุมกันอยู่ในป่า หรือด้านนอก พร้อมกับมีกลิ่นอายที่อึมครึมโชยออกมาจากด้านใน หากว่าผู้ฝึกตนทั่วไปบุกเข้าไป เกรงว่าคงต้องถูกพลังหยินพวกนี้แทรกซึมเข้าไปในร่าง
เมื่อโดนเข้าไปสักพัก และไม่มีพลังหยางมาช่วยขับออก ก็คงต้องตายอยู่ในนั้น
“ทำไมถึงเป็นป่ากระดูกร้างล่ะ พวกเขาอยู่ในป่ากระดูกร้างเหรอ?”
อี้เทียนหยุนก็ตกใจเช่นกัน เขาก็คิดว่าทั้งสองจะไปซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ตามป่าเขาสักแห่ง หรือไม่ก็พื้นที่ห่างไกล ทำไมถึงได้เป็นเขตอันตรายล่ะ? นี่เห็นได้ชัดว่ามันผิดปกติ ทั้งยังผิดปกติอย่างมากด้วย
หากจะบอกว่าเพื่อต้องการซ่อนตัวก็เลยหนีมาหลบที่นี่ก็ไม่น่าใช่? เพราะว่าเขาจำได้ว่าผู้อาวุโสคนนั้นบอกว่าไม่ได้ไล่ตามพวกเขามานานแล้ว เพราะพวกเขาไม่เกี่ยวข้องกับแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนอีก
การที่ต้องหนีเข้ามาหลบที่นี่ จะต้องมีปัญหาบางอย่างอย่างแน่นอน
“หรือว่าทั้งสองต้องมาที่ป่ากระดูกร้างโดยเฉพาะ?” อี้เทียนหยุนขมวดคิ้ว ที่นี่ค่อนข้างอันตราย แม้ว่าระดับราชาเซียนจะไม่ตายหากเข้ามายังที่แห่งนี้ แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณก็ยังเสี่ยงที่จะต้องผจญกับอันตรายจากที่แห่งนี้อยู่ดี
