Devil’s love ทิ้งรักของนายปีศาจไป – ตอนที่ 269 ฟื้นแล้ว

ไป๋ยู่สิงกับซีเฉินไม่รู้เลยว่าเจี่ยนถงรู้สึกอย่างไรกันแน่ในช่วงเวลาที่โดดเดี่ยวเช่นนี้ ตกลงเธอกำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง การช่วยชีวิตเสิ่นซิวจิ่นก็เริ่มขึ้นอีกหน

เสียงฝีเท้าที่รีบเร่งภายในโถงทางเดิน ทุกครั้งที่มีการช่วยชีวิตเกิดขึ้น ทุกคนต่างพากันอกสั่นขวัญหาย

เจี่ยนถงดูเหมือนว่าจะถูกลืมไปเสียแล้ว ความคิดของทุกคนต่างก็โฟกัสอยู่กับชายหนุ่มที่กำลังได้รับช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน

ไม่มีใครพูดคำใดออกมา จนกระทั่งถึงเวลาพลบค่ำ คุณหมอถึงได้ประกาศยกเลิกวิกฤตชั่วคราว

แต่ทว่ามันยังไม่จบลง ในห้าคืนห้าวันที่เธอเดินทางมาหาเขา วิกฤตความเป็นความตายในลักษณะแบบนี้ มักจะแผ่คลุมอยู่รอบตัวเขาเสมอ

ห้าคืนห้าวัน ครั้งที่สิบเอ็ด

ทุกครั้งที่มีการช่วยชีวิต เธอก็จะนับเลขต่อไปในใจ

เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเธอต้องทำเช่นนี้

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอยังจะมีเรี่ยวแรงไปโกรธแค้นเขาต่ออยู่หรือเปล่า

แม้แต่เธอยังไม่เข้าใจตัวเอง แล้วเธอจะไปเข้าใจเสิ่นซิวจิ่นได้อย่างไรกัน

ขณะนี้เป็นเวลาเช้าตรู่ เช้าตรู่ที่มีความหวังอันริบหรี่

เธอคอยเฝ้าเขาอยู่ข้างเตียง จนเคยชินกับการจ้องมองแก้มที่ซีดเซียวไร้สีเลือดของเขาคืนแล้วคืนเล่า เธอเอาแต่มองเขาเงียบๆ จนเธอเหนื่อยล้าแทบทนไม่ไหว กระนั้นก็ไม่กล้าที่จะหลับ

ในเวลากลางดึก เธอก็จะมานั่งอยู่ข้างๆเตียง นั่งมองใบหน้าคุ้นเคยที่ในชีวิตนี้คงไม่มีวันลืม บางครั้งเธอก็นั่งมองจนปีศาจในตัวปรากฏออกมา พร้อมกับความคิดน่ากลัวที่ก่อขึ้นในใจ——ถ้าตายก็คงเป็นอิสระไปแล้ว

แต่เมื่อใดก็ตามที่เธอคิดว่าหากคนคนนี้ตายและหายไปจากโลกนี้ ความเจ็บปวดในใจของเธอก็ตีรวน มันแทบจะทำให้เธอหายใจไม่ออก

แม้แต่เธอเองก็ไม่รู้ ว่าอยากให้เขามีชีวิตอยู่ หรือหวังว่าเขาจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย

“คุณก็ไม่ได้อยากให้เขาฟื้นขึ้นมาไม่ใช่เหรอ?”ไป๋ยู่สิงกัดฟันถาม

เธอไม่สามารถให้คำตอบได้

“ถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมา ตรงนี้ของคุณ ก็จะไม่เจ็บปวดใช่ไหมล่ะ!” ไป๋ยู่สิงชี้นิ้วไปที่อกด้านซ้าย ถามหญิงสาวที่น้ำตาสักหยดก็ไม่มี

เจ็บ!เจ็บสิ!แทบจะไม่ต้องให้ใครมาคิดแทน ความคิดของเธอก็กรีดร้องออกมาจากใจจริงแล้ว เจ็บ!เจ็บสิ!เจ็บมาก!

“ฉันเคยเจอกับความเจ็บปวดมาหลายแบบแล้ว”ที่เธอพูดแบบนี้ ไม่รู้ว่าไป๋ยู่สิงจะเข้าใจไหม และไม่รู้ว่ากำลังพูดกับไป๋ยู่สิงหรือพูดกับตัวเองกันแน่

เธอเคยเจอกับความเจ็บปวดมาหลายรูปแบบ ที่ถามเธอว่าถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมาจะเจ็บปวดไหม เจ็บสิ ก็ต้องเจ็บอยู่แล้วแต่ก็มันก็แค่เจ็บ ถึงอย่างไรความเจ็บปวดนั้นมันก็ต้องตายด้านไปอยู่ดี

ใช่ ตายด้านไปแล้ว เธอพูดในใจกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับว่าทำอย่างนี้แล้วจะไม่เจ็บปวดอีก แต่ว่าทำไมเธอกลับรู้สึกหนักอึ้งจนหายใจไม่ออกอย่างนี้ล่ะ “ฉันจะออกไปสูดอากาศ”

ไป๋ยู่สิงได้แต่ยืนกำหมัดแน่นอยู่ข้างหลังเธอ เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ตำหนิเธอ แต่เขากลับไม่พอใจในความเย็นชาและความไร้หัวใจของเธอ

แต่ถ้าเธอเย็นชาและไร้หัวใจจริงๆ แล้วทำไมหลายคืนที่ผ่านมา เธอถึงดูแลคนที่นอนอยู่บนเตียงไม่ยอมลุกไปไหนเลยล่ะ

ไป๋ยู่สิงหันไปมองเสิ่นซิวจิ่นที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ

……

คืนหนึ่ง

เป็นคืนเดียวที่เธอผล็อยหลับไปอย่างเหน็ดเหนื่อย

เธอฟุบหลับอยู่ข้างเตียงอย่างเหนื่อยล้า

ในตอนเช้าตรู่ เธอถูกปลุกด้วยเสียงรบกวน

เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นคนมากมายอยู่รอบเตียง

ในตอนแรกสายตาเธอมองเห็นไป๋ยู่สิงและซีเฉินอยู่อีกฟากหนึ่งของเตียง เพียงแต่ว่าใบหน้าของพวกเขากลับดูตื่นเต้น ราวกับว่าทุกคนกำลังมองมาที่……เธอมองตามสายตาของพวกเขา มองมายังเตียงผู้ป่วย…….ทันใดนั้น!

ตาก็เบิกโพลงทันที!

เธออ้าปากค้างด้วยความตะลึงงัน จ้องมองชายหนุ่มบนเตียงที่มองมาที่เธอตาปริบๆอย่างอึ้งๆ

ตาปริบๆ??

ทันใดนั้นก็ได้สติขึ้นมา หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง

เสิ่นซิวจิ่น ฟื้นแล้ว!

หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความปีติยินดี แต่ในวินาทีต่อมาก็สำเหนียกตัวเองขึ้นมาได้ ความคิดหลอกตัวเองว่าเกลียดเขาแผ่ปกคลุมทั่วหัวใจ………..จะไปยินดีกับเขาทำไมกันนะ?

จะไปยินดีกับเขาทำไมอีก?

เธอนำเอาความเกลียดชังที่มีระบายใส่เขา โดยอาศัยคำพูดเข้าโจมตี

“ฉันไม่เสียน้ำตาให้คุณสักหยด ไม่ได้ร้องไห้ให้กับคุณด้วย”

ในตอนนี้ ทุกคนได้จ้องมองมาที่เธอ ซีเฉินข่มความโกรธแล้วพูดออกไปว่า “มากเกินไปแล้วนะ!”

“อาซิวเพิ่งจะฟื้น คุณก็มาพูดแดกดันใส่เขาแบบนี้เลยเหรอ?หรือว่าคุณอยากให้เขาตายจริงๆ?”ไป๋ยู่สิง เอ่ยตามหลังมา

เจี่ยนถงพูดจบ ก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาทันที แต่กลับปฏิเสธที่จะแสดงความอ่อนแอและไม่พูดขอโทษ เธอเม้มริมฝีปากแน่นไม่พูดอะไร ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมา

“พี่สาว เกลียดผมขนาดนั้นเลยเหรอ?”เสียงชายหนุ่มร่างใหญ่พูดขึ้น ดูเศร้าสร้อยราวกับเด็กที่ไม่ได้รับความรัก

เจี่ยนถงจ้องไปที่ชายหนุ่มบนเตียงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า“คุณ…….”

Devil’s love

Devil’s love

เซี่ยเวยเหมิงเสียชีวิตแล้ว เสิ่นซิวจิ่นส่งตัวเจี่ยนถงเข้าไปในเรือนจำหญิงสามปีในคุก คำพูดของเสิ่นซิวจิ่นที่ว่า“ดูแลเธอให้ดีๆ”ทำให้เจี่ยนถงทรมานและเปลี่ยนไปมาและเปลี่ยนไปมาก ยิ่งไปกว่านั้นคือตอนที่อยู่ในคุกถูก “ยินยอมที่จะบริจาคไตโดยไม่สมัครใจ”ก่อนเข้าคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ เสิ่นซิวจิ่นไม่แสดงท่าทีอะไรหลังออกจากคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันอาชญากรรมแล้วเสิ่นซิวจิ่นพูดด้วยสีหน้าซีดขาว:หุบปากไปเลย! อย่าให้ฉันได้ยินประโยคนี้อีก!เจี่ยนถงยิ้ม:จริงๆ ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันติดคุกมาสามปี เจี่ยนถงหลบหนีไป เสิ่นซิวจิ่นตามหาเธอทั่วทุกมุมโลก เสิ่นซิวจิ่นพูด:เจี่ยนถง ฉันยกไตให้คุณ คุณมอบหัวใจให้ฉันเถอะ เจี่ยนถงเงยหน้ามองเสิ่นซิวจิ่น แล้วพูด…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset