สองวันต่อมา ลู่หมิงกลับไปที่โรงเรียน
เขาซ่อนตัวท่ามกลางเด็กปี 1 ด้วยการสะพายกระเป๋าเป้ไว้ที่หลังและทำตัวไม่โดดเด่น ทำให้เขาดูไม่ต่างจากนักเรียนใหม่เหล่านั้น
“ว้าว! ฝึกงาน ฉันอยากเริ่มงานแล้ว!”
“ฉันได้ยินมาว่า เราจะได้รับหน่วยกิตมากมายจากการฝึกงานนี่”
“แต่…ฉันได้ยินมาจากรุ่นพี่เมื่อสองวันก่อนว่าการฝึกงานครั้งนี้ไม่ได้ดีจริง…แต่เป็นการหลอกนักเรียนมาทำงานฟรี!”
“มันจะเป็นไปได้ยังไง? ไม่ใช่ว่าเป็นนโยบายที่หน่วยงานระดับสูงกำหนดให้ทุกวิทยาลัยทำหรอกหรอ”
“ใช่ ๆ นายอย่าปล่อยข่าวลือมั่ว ๆ”
บางคนจับเป็นกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อพูดคุยกันเรื่องนี้….
ทุกคนสะพายเป้ราวกับว่าจะไปเที่ยวในวันหยุด….
ฮิฮิ
มุมปากลู่หมิงโค้งขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้ม
“พวกเด็กน้อยทั้งหลาย…”
แม้ว่าปกติชีวิตของมนุษย์จะเต็มไปด้วยการทรยศหักหลังและมีอันตรายที่ซ่อนอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลกนี้ แต่เขาก็ต้องยอมรับจริง ๆ ว่าความคิดของเหล่าเด็กปี 1 นั้นน่ารักจริงๆ
เวลาผ่านไปสักพัก…
รถบัสโรงเรียนเริ่มออกเดินทางทีละคันออกไปชานเมือง พวกเขาใช้เวลาสองสามชั่วโมงก่อนที่พวกเขาจะส่งนักเรียนใหม่ทั้งหมดไปที่เหมือง
มันเป็นเทือกเขาขนาดใหญ่
โรงงานสำหรับการฝึกงานแห่งนี้ตั้งอยู่ใจกลางภูเขา ซึ่งเป็นจุดที่นักเรียนต้องอาศัย และสร้างความบันเทิงกันเองอย่างเรียบง่าย
ส่วนด้านบนของภูเขานั้นเป็นเส้นทางซับซ้อนหลายเส้นทางที่นำไปสู่ถ้ำเหมืองจำนวนมาก
และภารกิจในการฝึกงานครั้งนี้คือเข้าไปในถ้ำของตนและขุดหินพลังงานออกมาให้มากที่สุด
“เฮ้ อาหารและที่พักสำหรับคืนนี้จะมีให้ฟรี แต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปเราต้องใช้หินพลังงาน เพื่อแลกกับอาหาร … ยิ่งเราส่งมอบหินพลังงานมากเท่าไหร่เราก็จะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นอาหาร ที่พักและแม้แต่สื่อบันเทิงที่ดีกว่าได้…”
“ว้าวมีเรื่องแบบนี้เหรอ”
นักเรียนตื่นตะลึง
“ดูสิอาหารจะถูกแยกตามระดับต่าง ๆ นอกจากนี้ยังมีอาหารเพิ่มพลังบ่มเพาะระดับตำนานอีกด้วย”
นักเรียนบางคนตื่นเต้นมาก
อาหารสำหรับบ่มเพาะนั้นถูกปรุงโดยใช้เนื้อสัตว์หรือสมุนไพรที่ช่วยเสริมสร้างพลังงานเป็นส่วนผสมของอาหาร ทำให้มันเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการบ่มเพาะ
ตาของนักเรียนหลายคนสว่างทันที
เรื่องแบบนี้…
“หอพักดูเหมือนจะถูกจัดอันดับตามระดับต่างๆ คนที่อยู่ในระดับสูงสุดสามารถแลกเป็นห้องบ่มเพาะได้”
ฝูงชนรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
ห้องบ่มเพาะ!
มันเป็นห้องที่จัดเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับการบ่มเพาะ ห้องนั้นจะมีพลังงานเข้มข้นสูงที่ช่วยเพิ่มความเร็วในการบ่มเพาะอย่างมาก ซึ่งเหล่านักเรียนไม่คาดคิดมาก่อนว่าที่นี่จะมีห้องแบบนี้!
“ดูตรงนี้สิ!”
มีคนอุทานขึ้น
ฝูงชนเดินไปข้างหน้าเพื่อดูมันอย่างตื่นเต้น
เครื่องสร้างเกมลวงตา!
มันเป็นเกมลวงตาระดับสูงสุด!
คุณพระช่วย!
มันเป็นอุปกรณ์เล่นเกมที่เจ๋งที่สุดในศตวรรษ!
หลายคนไม่ได้มาจากครอบครัวที่มีฐานะดี ทำให้พวกเขาไม่เคยสัมผัสกับอุปกรณ์สร้างภาพลวงตาระดับสูงมาก่อนในชีวิต ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้เห็นมัน
มันเป็นภาพลวงตาเสมือนจริง!
พวกเขาได้ยินมาว่ามีเกมลวงตาทุกแบบในนี้และมันเจ๋งโคตร ๆ!
รวมถึงภาพลวงตาเรื่องอย่างว่ากับสาวน้อย และนางแบบระดับท็อป…
พวกเขาตื่นเต้นกับความคิดนี้
“เชี่**ยๆๆ สะสมคะแนน!”
สะสมคะแนน!
นักเรียนทุกคนทำตัวราวกับช้างกำลังตกมัน
เจ้าหน้าที่ที่พาพวกเขาไปที่เหมืองพึงพอใจมาก ดูเหมือนว่านักศึกษาฝึกงานจะควบคุมได้ง่าย พวกเขาพึงพอใจกับเซอร์วิสเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่โรงงานมี … และแบกรับความยากลำบากโดยไม่บ่นสักคำ
ในขณะเดียวกัน … ท่ามกลางฝูงชนลู่หมิงยังคงเงียบและทำตัวไม่ถูก
เขายิ้มอย่างเอือมระอา ขณะที่เขามองไปยังเหล่านักเรียนที่ดี้ด้ากันสุดชีวิต
เด็กโง่พวกนี้…พวกเขาคิดว่ามันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
ลู่หมิงน้อยเคยผ่านการฝึกงานหลอก ๆ นี่มาเมื่อปีที่แล้ว
โรงงานจะให้บริการตามการจัดอันดับระดับต่างๆ – ระดับ S ระดับ A ระดับ B และระดับ C ซึ่งตราบเท่าที่มีคะแนนเพียงพอก็จะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นระดับนั้น ๆ ได้
นักเรียนสามารถใช้คะแนนแลกบริการสนุก ๆ หลายอย่าง รวมถึงวัตถุดิบและเทคนิคการบ่มเพาะได้
นอกจากนี้มันยังแบ่งปันกันกับกลุ่มเพื่อนของพวกเขาได้ด้วย!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มนักเรียนซื่อบื้อที่ดีใจโห่ร้องเหมือนลิงพวกนี้
ลู่หมิง มองไปที่นักเรียน บางคนที่ไร้สาระก็เปรียบเทียบตัวเองอยู่แล้ว
“พวกเขามีความคิดเด็กน้อยจริง ๆ”
ลู่หมิงถอนหายใจลึก ๆ
จริง ๆ แล้วโครงการนี้ทำประโยชน์ให้นักศึกษาหรือ?
ไม่! ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการต้มตุ๋น!
พวกเขาจะได้รับบริการระดับสูงเช่นนั้นได้อย่างไร?
ง่าย ๆ คือพวกเขาก็ต้องใช้คะแนนเพื่อแลกกับบริการเหล่านั้น
งั้นคะแนนมาจากไหน?
ขุด!
ถ้าพวกเขาขุดแปดชั่วโมง มันจะเพียงพอต่อการแลกอาหารสามมื้อต่อวัน!
แต่หากพวกเขาต้องการคะแนนมากกว่านี้พวกเขาจะต้องทำงานให้หนักขึ้น!
สิบชั่วโมงหรือสิบสองชั่วโมงต่อวันนั้นก็ยังไม่เพียงพอ! พวกเขาต้องขุดเหมืองราวสิบหกหรือสิบแปดชั่วโมงต่อวันเพื่อที่จะสามารถซื้อบริการขั้นสูงเหล่านั้นได้!
และด้วยความหื่นกระหายของนักเรียนพวกนี้ พวกเขาพร้อมที่จะขุดมันไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะตายไปข้างนึง!
“ดูเหมือนนายจะรู้อะไรบางอย่าง”
ลู่หมิงได้ยินเสียงเย็นชาที่พยายามจะคุยกับเขา
ลู่หมิงหันไปแล้วเห็นว่าแท้จริงเป็นเด็กผมสีเงิน ที่ดูหล่อเหลา
แต่ยังหล่อไม่เท่าฉันอะนะ! ลู่หมิงคิดในใจ
จุดที่ดึงดูดสายตาของเขาที่สุดคือมีธนูคาดอยู่บนกระเป๋าหลังของหนุ่มน้อยคนนี้
“นายเป็นนักแม่นปืน?”
ลู่หมิงค่อนข้างประหลาดใจ
แม้ว่าในความทรงจำของลู่หมิงน้อยก็มีอาชีพนี้อยู่
แต่โดยทั่วไปแล้วมีคนจำนวนน้อยมากที่เลือกอาชีพนี้ ซึ่งสาเหตุหลักมาจากค่าใช้จ่าย … ทั้งค่าบำรุงรักษาคันธนู และค่าลูกศร….มันต้องเสียค่าใช้จ่ายมาก!
บางที…
นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้คนจำนวนมากเลือกเป็นนักเวทย์พลังธาตุ
“ใช่”
ชายหนุ่มผมสีเงินพยักหน้า
“เหลือลูกศรเพียงลูกเดียว”
ลู่หมิงมองไปที่กระเป๋าของชายหนุ่ม
“ลูกศรมันค่อนข้างแพงน่ะ…”
ชายหนุ่มผมเงินดูทำอะไรไม่ถูก
“อ่าเดาได้ว่ามันแพงพอ ๆ กับเรือดำน้ำ …. เอิ่มอย่างไรก็ตามนายเป็นนักแม่นปืนสินะ” ลู่หมิงเชื่อว่าเขาเป็น
ชายหนุ่มผมเงินถึงกับมึน
ฉันเป็นนักแม่นปืน…แล้วมันเกี่ยวกับเรือดำน้ำตรงไหนฟะ!?
“ฉันชื่อเซี่ยหยู”
ชายหนุ่มผมเงินแนะนำตัว “ฉันสังเกตเห็นการแสดงออกของนายเมื่อกี้ และเหมือนว่านายจะรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับการฝึกงาน”
“ฉันเข้าร่วมการฝึกงานเมื่อปีที่แล้ว”
ลู่หมิงยักไหล่
“แปลว่าคุณเป็นรุ่นพี่ของผม” การแสดงออกของเซี่ยหยูกลายเป็นจริงจัง
“ผมได้เห็นบริการขั้นสูงเหล่านั้น ซึ่งมันดูจะค่อนข้างดี แต่สิ่งเดียวที่ผมกังวลคือระบบสะสมคะแนน มันทำงานยังไงกัน …?”
“นายเดาถูกแล้ว” ลู่หมิงพูดด้วยรอยยิ้ม
“เป็นอย่างนั้นจริง ๆ สินะ” เซี่ยหยูถอนหายใจ
เขารู้ว่าโรงเรียนคงไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้เพื่อนักเรียนแน่ ๆ
ขณะนี้อาจารย์กระจายตัวกันเพื่อแจกแผนที่เหมือง เนื่องจากถ้ำมีขนาดใหญ่และซับซ้อนเกินไปพวกเขาจึงต้องแจกแผนที่เพื่อเป็นคู่มือให้นักเรียน
หวืด!
ลู่หมิงพลิกแผนที่
เหมืองไม่แตกต่างจากปีที่แล้วมากนัก
พื้นที่เหมืองแบ่งออกเป็นสองส่วน โดยรอบนอกคือพื้นที่ขุดซึ่งมีถ้ำเหมืองที่ซับซ้อนหลายแห่งที่เชื่อมกัน ส่วนด้านในเป็นพื้นที่สำรวจ มันเหมาะกับการแสวงหาผลประโยชน์เนื่องจากพื้นที่นี้ยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างสมบูรณ์
“พื้นที่ขุดลึกกว่าปีที่แล้วเล็กน้อย”
ลู่หมิงรู้ดี
“จำไว้! ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่ส่วนใน มันมีเครื่องจักรขนาดใหญ่ใช้ในการสำรวจและเปิดถ้ำเหมืองเพิ่มเติม มันเป็นเรื่องที่อันตรายมากหากมีคนเข้าไป ทุกคนเข้าใจไหม” อาจารย์กล่าวด้วยเสียงดัง
“เข้าใจครับ” นักเรียนตอบพร้อมเพรียงกัน
“เอาล่ะทุกคนควรกลับไปที่หอพักเพื่อพักผ่อนหลังอาหารค่ำ เราจะเริ่มงานหกโมงเช้าของวันพรุ่งนี้”
“เยส!” พวกเขาดีใจ
และเหล่านักเรียนก็แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว
เซี่ยหยูกล่าวขอบคุณลู่หมิงก่อนจะจากไป
เซี่ยหยู… ลู่หมิงจมอยู่ในความคิด
น้ำเสียงของเขาเย็นชา หนุ่มน้อยคนนั้นมีออร่าของความยับยั้งชั่งใจ และแสดงออกถึงความแข็งแกร่ง … นอกจากนี้ธนูของเขาก็ยังเห็นได้ชัดว่ามันเป็นธนูที่ไม่ธรรมดา
เขาจะพูดยังไงดี….?
เอาเป็นว่า เห็นครั้งเดียวก็บอกได้เลยว่าแพง!
อย่างไรก็ตามสำหรับคนที่ไม่สามารถซื้อลูกธนูได้ แต่ทำไมเขาถึงมีธนูที่ดีเช่นนี้?
มันค่อนข้างน่าสนใจ
ริมฝีปากของลู่หมิงโค้งขึ้น เผยให้เห็นรอยยิ้ม
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดเรื่องนี้มากเกินไป การฝึกงานครั้งนี้มีค่ามาก เขาต้องใช้เวลาอย่างเต็มที่ฉะนั้นเขาจะเตรียมพร้อมไว้ก่อนในวันนี้
เขาลุกขึ้น
ขณะที่เขากำลังจะกลับไปเขาเห็นคนงานกลุ่มหนึ่งกำลังถืออุปกรณ์บางอย่างเดินผ่านหน้าเขาไปและเดินไปยังส่วนลึกของเหมือง
คนงาน…
ลู่หมิงเกิดข้อสงสัยบางอย่างขึ้น…ปกติพวกเขาทำงานจนดึกขนาดนี้เลยหรือ?
“อาจารย์คนพวกนั้นเป็นใครหรอครับ”
ลู่หมิงแสร้งทำเป็นว่าเขาแค่ถามคำถามสบาย ๆ เขายืนอยู่ข้าง ๆ เหล่าอาจารย์และพึมพำ“พวกเขาดูดุร้ายมาก”
“นั่นเป็นเรื่องปกติ ถ้าเธอทำงานล่วงเวลาทุกวันเธอจะกลายเป็นแบบนั้นแน่นอน” อาจารย์ไม่ได้จริงจังกับคำถามของเขาเท่าไหร่
“จริง ๆ แล้วอาจารย์ได้ยินจากเจ้าหน้าที่ว่าแร่พลังงานในถ้ำกำลังจะหมดลงในไม่ช้า นอกจากนี้มันยังไม่มีความคืบหน้าในสำรวจพื้นที่เพิ่มเติม ทำให้คนงานเหล่านี้ต้องทำงานล่วงเวลามาสองเดือนแล้ว และหากพวกเขาไม่ได้ผลลัพท์ดี ๆ ภายในปีนี้…จารย์เกรงว่าเราคงต้องหาบริษัทอื่นเพื่อร่วมมือกันแทนในปีหน้า”
อาจารย์เม้มริมฝีปาก
“เป็นอย่างนี้สินะ!” ลู่หมิงก็มองเห็นแสงสว่าง
จังหวะนั้นเหล่าอาจารย์ต่างก็เอะใจกับตัวเล็กน้อยว่าทำไมพวกเขาถึงบอกนักเรียนมากขนาดนี้?
พวกเขาจึงโบกมือและไล่ลู่หมิงไป“ รีบไปกินข้าวกันเถอะ”
“ครับผม” ลู่หมิงหันไปจากไป
ช่วงกลางดึก…
นักเรียนต่างเข้านอนกันหมดแล้ว
แม้ว่าหอพักเกรดต่ำสุดจะดูซอมซ่อ แต่ตอนกลางคืนก็ยังสงบพอให้นอนหลับได้ เพราะทุกคนต่างก็รู้ดีว่าพวกเขาต้องกินและนอนมาก ๆ เพื่อที่จะได้ทำงานหนักขึ้น
เช้าตรู่วันถัดมา
นักเรียนวิ่งไปที่ถ้ำเหมืองด้วยความตื่นเต้น
พวกเขาก้าวเข้าไปในถ้ำเหมืองและเห็นว่ามีหินแปลก ๆ ที่ยังไม่บริสุทธิ์ฝังอยู่ในพื้นดินและผนังเหมือง
มันคือเป้าหมายของพวกเขา – หินพลังงาน
สะสมคะแนน!
แร่เหล่านี้คือคะแนน
ในสายตาของเหล่านักเรียนนั้นมีแต่หินพลังงานเท่านั้น
แน่นอนว่าการขุดหาหินพลังงานนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย พวกเขาต้องใช้เสียมเพื่อขุดรอบ ๆ ก่อนเพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่กระแทกหินพลังงานจนแตก
“ใช่…ใช้เสียมเล็ก ๆ เพื่อยึดร่องก่อนที่จะใช้แรงดึงออกมา”
นักเรียนจำ “คู่มือสำหรับผู้เริ่มต้นขุดหินพลังงาน” เมื่อวานนี้และปฏิบัติตามคำแนะนำของคู่มืออย่างเคร่งครัด พวกเขาใช้เวลาสักพักก่อนที่พวกเขาจะขุดหินพลังงานก้อนแรกออกมาได้
แต่มันก็แค่นั้น …
มันใช้เวลานานมาก …
พวกเขาใช้เวลาสามสิบนาทีในการขุดหินพลังงานก้อนแรก!
“น่าจะเป็นเพราะเรายังไม่ชำนาญ”
“ใช่…”
“ขุดไปเรื่อย ๆ อาจทำให้เราเก่งขึ้น”
เหล่านักเรียนปลอบใจตัวเอง
อย่างไรก็ตามเมื่อผ่านไปได้ไม่นาน และพวกเขาลองคำนวณจำนวนหินพลังงานทั้งหมดที่พวกเขาได้รับในช่วงเย็น ทุกคนต่างฝันสลาย
หลังจากวันอันน่าตื่นเต้นและเหน็ดเหนื่อย ผลจากการทำงานหนักทำให้พวกเขาต้องตกใจเมื่อพบว่าทำงานมาเกือบสิบชั่วโมง แต่มีคะแนนสะสมมาเพียงพอแค่สำหรับการแลกอาหาร 3 มื้อ…
ความบันเทิง?
การบ่มเพาะ?
ไม่มีทางแลกมันได้แน่ๆ!
