Divine Card Creator – ตอนที่ 54 ธงเชงเม้ง

Divine Card Creator

 

ตอนที่ 54 ธงเชงเม้ง

 

บนพื้นผิวของการ์ด

 

ก็ยังเป็นภาพทุ่งรกร้างว่างเปล่าเช่นเดิม

 

เพียงแต่ว่าคราวนี้สิ่งที่เปลี่ยนไปคือมันมีกิ่งไม้ที่มีเศษผ้าอันดูราวกับผ้าอ้อมเปื้อนทารกแขวน

 

“นี่มันหมายความว่ายังไงอีกละเนี่ย?”

 

ลู่หมิงอยากจะบ้าตาย

 

เขาหาข้อสรุปอะไรจากรูปบ้าๆ นี้ไม่ได้เลย!

 

เดี๋ยวก่อนนะ!

 

เศษผ้านั่น

 

ลู่หมิงมองดูเศษผ้าผืนนั้นอยู่นานก่อนจะตระหนักได้ว่า มันไม่ได้เหมือนผ้าอ้อมขนาดนั้น แถมตรงกลางยังมีสัญลักษณ์บางอย่างวาดไว้ มันดูคล้ายสัญลักษณ์บางอย่างเกี่ยวกับศาสนา หรือบางทีธงนี้จะมีความหมายแฝงอยู่จริงๆ?

 

ทําไมจู่ๆ ก็รู้สึกคุ้นๆ ขึ้นมาฟะ!?

 

“เฮ้ย นี่มันธงเชงเม้งไม่ใช่เรอะ?”

 

เดี๋ยวก่อนนะ

 

หลังจากประมวลสักพักลู่หมิงก็เริ่มจับใจความได้

 

หรือว่าที่มันจะสื่อคือ เอฟเฟกต์ของการ์ดใบนี้ – หลุมสุสานบรรพบุรุษ = ใช้ที่สังหารศัตรูตายห่ากันทั้งตระกูล แบบจะสื่อว่าแม้แต่บรรพบุรุษเอ็งก็ต้องตายด้วยน้ํามือข้าอย่างนั้นเรอะ?

 

“นี่…นี่มันใช่หรอวะ? เอิ่ม คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง ฮ่าๆๆ”

หรือบางทีอาจจะเป็นบางอย่างที่มีความหมายคล้ายๆกัน?

 

“ลองค้นข้อมูลดูก่อนดีกว่า”

 

ลู่หมิงครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยค้นหาบนอินเทอร์เน็ต

 

ลู่หมิงเริ่มจากพิมพ์คําว่า “หลุมศพ” ลงในคลังข้อมูลการ์ด

วีบบบ!

 

มีผลลัพธ์ที่พิลึกกึกกือโผล่ออกมามากมาย

 

ชุดการ์ดวิญญาณสายแดนซ์: ทําให้คนในหลุมออกมาสนุกไปกับคุณ!

 

ชุดการ์ดวิญญาณชงกาแฟอยู่ในคาเฟ: วิญญาณที่จะช่วยคุณชงกาแฟอย่างไม่ย่อท้อ!

 

ชุดการ์ดฮีตเตอร์อินฟราเรดพร้อมใช้งานในหลุม: บรรพบุรุษของคุณจะไม่หนาวในหลุมอันดํามืดอีกต่อไป!

 

ชุดการ์ดแฮปปี้มีล: ภาพลวงตาแห่งความรักที่จะช่วยให้คุณสุขสมกับคนที่แม้จะตายไปแล้ว!

 

ลู่หมิงเกาหัวแกรกๆ อยู่เป็นเวลานาน

 

นี่เหี้ยอะไรวะเนี่ย?

 

ของพวกนี้นี่มันนรกอะไรฟะ!

 

ประเด็นคือลู่หมิงถึงกับช็อคเมื่อเหลือบไปมองคอมเมนต์ของผู้ใช้โดยไม่ตั้งใจ :”ของชิ้นนี้ไม่เลวเลยครับ คุณปู่บอกว่าท่านค่อนข้างชอบ อยากได้อีกหลายๆ ใบเลย”

 

ไอเยะเข้ ไอปู

 

ลู่หมิงรีบกระเสือกระสนไปเช็คว่าคนนั้นพูดถึงสินค้าอะไร และดูเหมือนว่าจะเป็นชุดการ์ดแฮปปี้มีล..

 

แถมแมร่งยังมีคุณปคุณย่าอีกนับร้อยคนมากดไลค์คอมเมนต์นั้นอีกต่างหาก!

 

โอ้แม้เจ้า โลกนี้มันจะไม่พิสดารกันเกินไปหน่อยหรอ! นี่ล้อกันเล่นปะเนี่ย?

 

ลู่หมิงหลับตาพร้อมปิดหน้าเว็บด้วยใบหน้าอันว่างเปล่าก่อนจะอุทานขึ้นมาว่า

 

“WTF…?”

 

จากนั้นเมื่อตั้งสติได้ เขาก็เบนสายตากลับไปยังการ์ดใบเดิมอีกครั้ง

 

อ-เอาล่ะ

 

ตั้งแต่การ์ดทําลายล้างใบเป็นต้นมา ทุกครั้งที่ผสมการ์ดลู่หมิงก็ไม่เคยเข้าใจรูปลักษณ์บนหน้าการ์ดอีกเลย

 

ทางเดียวที่เหลือของเขาก็คงมีแต่จําใจยอมทดลองสร้างมันขึ้นมาดู

 

แต่ไม่ใช่ว่าปกติสัญลักษณ์หน้าการ์ดมันควรจะบอกเอฟเฟกต์ของการ์ดชัดๆหรอกหรอ?

 

เพราะตอนนี้ลู่หมิงเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทําไมพอเขาสร้างอะไรออกมาผลลัพธ์มันก็แลดู จะกวงสังติงตลอดเลย!

 

หรือบางทีมันจะเป็นศิลปะของการ์ดระดับสูง? เหมือนภาพ Abstract ของปีกัสโซที่ถ้าดูรู้เรื่องก็ไม่ใช่ศิลปะอะหรอ?

 

ลู่หมิงได้แต่คิดแล้วก็สงสัย จนสุดท้ายก็ทําอะไรไม่ได้อีกจึงต้องยอมแพ้ไปก่อน

 

ลู่หมิงเปลี่ยนมาตรวจสอบความต้องการพลังงานของการ์ดแทน

 

โอ้…

 

1 หมื่นแต้ม!

 

มากกว่าการ์ดที่เขาผสมทั้ง 7 ใบเข้าด้วยกันไปตั้ง 3 พันแหน่ะ!

 

ซึ่งก็แปลว่าลู่หมิงคงไม่มีโอกาสใช้การ์ดนี้ไปอีกนานและได้แต่เอามาบ่มเพาะแก้ขัดไปก่อน เพราะการ์ดที่มีระดับพลังงานเท่านี้มันเทียบได้กับการ์ดมาตรฐานของผู้บ่มเพาะระดับ 3!

 

และตอนนั้นเองจู่ๆ ความคิดบางอย่างก็แวบขึ้นมาในหัวลู่หมิง

 

ตอนแรกที่เขาผสมการ์ด Brutal Charge ให้กลายเป็นวงล้อมกระทิงคลั่งมันก็กลายเป็นการ์ดมาตรฐานที่ใช้พลังงานระดับ 1 พอดิบพอดี!

 

และหลังจากที่เขารวมวงล้อมกระทิงคลั่งจนกลายเป็นการ์ดทําลายล้างแล้วมันก็กลายเป็นการ์ดระดับ 2 ที่ใช้พลังงาน 1000 แต้ม ซึ่งตรงกับระดับพลังงานขั้นต่ําของผู้บ่มเพาะระดับ 2 พอดีอีกแล้ว!

 

แถมตอนนี้

 

การ์ดหลุมศพใบนี้ยังต้องใช้พลังงาน 1 หมิ่นแต้มซึ่งเทียบเท่ากับขั้นต่ําของผู้บ่มเพาะระดับ 3อีก!

 

ต้องอธิบายก่อนว่าปกติผู้ใช้การ์ดมักจะใช้การ์ดต่ํากว่าระดับของตนเองเสมอ เนื่องจากต้องสํารองพลังงานเอาไว้ทําอย่างอื่น ดังนั้นจึงไม่มีใครสร้างการ์ดที่ใช้พลังงานเต็มขีดจํากัดของขั้นนั้นๆกัน!

 

โดยทั่วไปการ์ดระดับ 1 จะใช้พลังงาน 50 แต้มขึ้นไป

 

ระดับ 2 200 แต้มขึ้นไป

 

และระดับ 3 1000 แต้มขึ้นไป

 

แต่สําหรับการ์ดของเขา

 

วงล้อมกระทิงคลั่งล่อไป 300 แต้ม!

 

การ์ดทําลายล้างไปอีก 1000 แต้ม!

 

ส่วนการ์ดใหม่ …

 

เหอะๆ

 

ก็รู้ๆ กันอยู่

 

ฉะนั้นจากความรุนแรงที่มันมี พวกมันจึงแทบจะไม่ต่างจากไม้ตายลับเลย!

 

ถึงแม้มันจะไม่มีประโยชน์มากนักแต่ก็เป็นการ์ดชั้นยอดอย่างไม่ต้องสงสัย!

 

“ลืมมันไปก่อนดีกว่า”

 

ลู่หมิงลูบหัวของเขา

 

“สิ่งที่สําคัญตอนนี้คือใช้มันบ่มเพาะไปก่อนดีกว่า”

 

ลู่หมิงพลิกไปยังด้านหลังของการ์ด

 

เขามองมันด้วยสีหน้าว่างเปล่า

 

เยี่ยม!

 

เขาไม่เข้าใจลายเส้นพวกนี้แม้แต่นิดเดียว!

 

ในฐานะคนที่เคยเรียนแคลคูลัสด้วยตัวเอง แถมยังสําเร็จเทคนิค “การเคลือบ” แบบไร้อาจารย์แล้ว ลู่หมิงย่อมมีอีโก้และความภูมิใจในตัวเองสูงมาก!

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขามองลงมาที่การ์ดใบนี้ ลู่หมิงถึงกับใช้เวลานานกว่าจะกลับมามีสติอีกครั้ง

 

เส้นพวกนี้มัน

 

อีหยั่งวะ?!

 

เอ่อ…

 

ตรงนี้น่าจะเป็นเส้นป้อนพลังงานเข้าไปในการ์ดแล้วก็แล้วก็ไม่เข้าใจส่วนที่เหลืออีกแล้ว โอ้ นี่คือเส้นและจุดที่ตัดกัน ตรงนี้พลังงานจะถูกเบี่ยงเบนออกไปยังเส้นทางอื่น จากนั้นก็ไม่รู้อีกแล้ว…โอ้ จุดนี้เป็นการประสาน 3 แยกรึเปล่า? พลังงานทั้งหมดมารวมกันที่จุดนี้แล้ว จากนั้น จากนั้นก็งงอีกแล้วโว้ยยยย

 

ลู่หมิงรู้สึกหงุดหงิด

 

ลายเส้นยังคงคล้ายเส้นเดิม และจังหวะการวาดก็ยังคงเดิม แต่เขาไม่เข้าใจเลยว่าพวกมันกลายมาเป็นอย่างนี้ได้ยังไง

 

จะว่ายังไงดี?

 

แวบนึงมันทําให้เขารู้สึกราวกับว่าเป็นชาวต่างชาติที่กําลังฝึกหัดภาษาจีน!

 

จังหวะแนวตั้ง จังหวะแนวนอน จังหวะเอียงซ้ายลง และจังหวะเว้าลงขวา ….

 

อารมณ์ประมาณ ทําไมเส้นนี้ประกอบกับไอก้อนงี่เง่านี่ถึงกลายเป็นอีกคํานึงได้วะเนี่ย? อะไรทํานองนั้น

 

นอกจากเทคนิคการรวมเส้นที่ดูยากขึ้นแล้ว อีกอย่างที่ดูซับซ้อนขึ้นก็คือลายเส้นพื้นฐาน

 

หนึ่ง

 

สอง…

 

สาม…

 

ลู่หมิงกวาดตามองลายเส้นที่เกิดจากลายเส้นพื้นฐานก่อนจะพบว่ามีชนิดที่แตกต่างกันอย่างน้อย 28 แบบ มันเกี่ยวพันกันอย่างซับซ้อนชวนผวา

 

หรือว่ามันจะเป็นการ์ดชั้นยอดในหมู่ระดับ 3 ด้วยกันจริงๆ?!

 

เออใช่เลย พวกเอ็งทุกคนเตาถูกแล้ว..ภายใต้สถานการณ์ปกติแม้ว่าจะเป็นนักสร้างการ์ตระดับ 3 ก็ยังไม่มีโอกาสได้สร้างการ์ดชั้นยอดระดับ 3 เหล่านี้ มีแต่เฉพาะนักสร้างการ์ดระดับสูงเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้จัดการกับมัน!

 

แต่ตอนนี้

 

ลู่หมิงเพิ่งมาถึงระดับ 2 ก็มีโอกาสได้ชิมลางการ์ดเทพๆอย่างนี้แล้ว

 

ฉะนั้นเขาต้องเชี่ยวชาญมันให้ได้!

 

แล้วถ้าสําเร็จขึ้นมาทักษะการสร้างการ์ดของเขาก็จะสามารถพัฒนาไปได้อย่างมาก

 

ลู่หมิงมุ่งมั่น

 

แน่นอนว่าก่อนอื่นเลยคงต้องไปซื้อหนังสือพวกพื้นฐานเบื้องต้นมาลองอ่านดูก่อน

 

การ์ดใบนี้มีเทคนิคผสมอยู่มากมาย อย่างน้อยลู่หมิงก็อยากจะรู้จักชื่อและหน้าที่ของเทคนิคเหล่านี้สักหน่อย เผื่อว่าบางทีเขาจะเข้าใจพวกมันมากขึ้นมาจริงๆก็ได้

 

เขาคงต้องศึกษาเรื่องหลักการของทักษะพวกนี้ด้วย

 

บางที่วิทยาลัยน่าจะมีหลักสูตรพิเศษสําหรับนักสร้างการ์ดระดับ 2 ขึ้นไป …

 

อย่างไรก็ตาม

 

ลู่หมิงคิดถึงเรื่องนี้ก่อนตัดสินใจว่าจะไม่ไป

เพราะคงจะเสียเวลาเปล่าๆ

 

สาเหตุคือลู่หมิงขี้เกียจไปนั่งฟังอาจารย์ตอบคําถามนักเรียนคนอื่นๆ เพราะระดับของเขามันล้ําหน้าเกินคนอื่นไปไกลมากจริงๆ ฉะนั้นสําหรับอัจฉริยะเช่นลู่หมิง กิจกรรมประเภทนี้ยังไงก็ไม่คุ้มเวลาที่เสียไป

 

นอกจากนี้

 

วิทยาลัยของเขายังเป็นวิทยาลัยระดับล่างๆ ทําให้ขาดแคลนทรัพยากรทางความรู้อยู่มาก ลู่หมิงจึงสรุปความคิดดังกล่าวได้ออกมาอย่างรวดเร็ว

 

อื่ม…

 

ฉันควรศึกษาด้วยตนเอง!

 

จากนั้นลู่หมิงแวบมาดูเงินที่เหลือในบัญชี

 

ตอนนี้ลู่หมิงมีเงินเหลือประมาณ 3 แสนหยวน เขาใช้เงิน 5 หมื่นหยวนเพื่อจ่ายค่าเช่าของอีกหกเดือนหน้า ส่วนเงินที่เหลืออีก 2 แสนห้าก็น่าจะพอทําอะไรได้บ้างแหล่ะ

 

ลู่หมิงตรวจสอบเอกสารที่เกี่ยวข้อง

 

เขาซื้อหนังสือหลายเล่มตามคําแนะนําจากเว็บ ” ปรับแต่งลายเส้น”,” ทักษะสร้างการ์ดระดับ 2 เบื้องต้น” “วิธีการอัพเกรดการ์ดของท่าน”, “โครงสร้างการ์ด” และอื่น ๆ

 

“เสี่ยวไป เธอสามารถอ่านหนังสือเหล่านี้ได้ทุกเมื่อถ้าเธอมีเวลา”

 

“อื้อ โอเค”

 

“หนังสือพวกนี้มีความรู้พื้นฐานที่สําคัญมากหลายอย่างสําหรับนักสร้างการ์ด เธอควรรู้พวกมันทั้งหมด เพราะเธออาจต้องใช้มันในอนาคตอันใกล้ อ้อ อย่าลืมบอกพ่อเธอให้โอนเงินค่าใช้จ่ายมาให้ฉันด้วย”

 

“ รับทราบค่ะอาจารย์” เสี่ยวไปพยักหน้าเห็นด้วยอย่างเชื่อฟัง

 

ลู่หมิงพอใจมาก

 

ดูสิช่างเป็นศิษย์ที่ดีจริมๆ!

 

ในช่วงบ่าย

 

หลังจากซื้อมาครบ ลู่หมิงก็เริ่มอ่านหนังสือเหล่านี้

 

“โอ้ อาจารย์ก็ต้องอ่านหนังสือพวกนี้ด้วยหรอ?”

 

เสี่ยวไปตกใจ

 

“อืมมม ก็ฉันต้องสอนเธอ ฉะนั้นฉันต้องตรวจสอบเนื้อหามันก่อนอยู่แล้ว”

 

ลู่หมิงตอบอย่างสงบด้วยหน้าหนาฉาบปูน 10 ชั้นของตน

 

“อ้อ สู้ๆ นะอาจารย์”

 

เสี่ยวไปชูกําปั้นเล็ก ๆ ของเธอเพื่อเป็นกําลังใจให้กับอาจารย์ของเธอ

 

เห็นเสี่ยวไปทําอย่างนี้ลู่หมิงรู้สึกราวกับเป็นแก๊งต้มตุ้นสันดานเสียที่มาหลอกขายลูกอมเด็กไปเลย

 

“เถ้าแก่ขอการ์ด Leviathan ให้ฉันหนึ่งใบ”

ตอนนั้นเองก็มีใครบางคนตะโกนมาจากหน้าประตู

 

ลู่หมิงยื่นการ์ดให้กับลูกค้า

 

เนื่องจาก Leviathan ยังคงได้รับความนิยมอยู่พอสมควร ธุรกิจของเขาจึงยังคงดําเนินไปได้ด้วยดี ร้านค้าส่วนใหญ่เริ่มมีการกําหนดมาตรฐานราคาหลังจากแข่งขันตัดราคากันอย่างดุเดือดก่อนหน้านี้

 

และไม่ทันไรก็มีลูกค้าอีกคนเข้ามาในร้าน

 

ลู่หมิงเงยหน้าขึ้นและต้องตกใจ เพราะลูกค้าคนนี้คือรุ่นน้องที่สารภาพรักกับเขาเมื่อครั้งก่อน! เธอคือคนที่จางเสี่ยวปังแอบเอารูปลักษณ์ไปสร้างอาชาญากรรมตุ๊กตายางนั่นแหล่ะ!

 

บอกให้เธอรู้เรื่องพวกนี้จะได้ไปชกจางเสี่ยวปังสักหมัดแทนเขาดีไหมนะ?

 

“สวัสดี” ลู่หมิงทักทายเธอ

 

หญิงสาวจ้องเขาเงียบ ๆ โดยไม่พูดอะไร

 

“เอ่อ

 

ลู่หมิงก่ายหน้าผาก

 

หรือเป็นเพราะก่อนหน้านี้เขาปฏิเสธคําสารภาพของเธอไป? เธอยังไม่ยอมแพ้เรื่องนี้ไปอีกรี?

 

“เอ่อเรื่องก่อนหน้าผมต้องขอโทษด้วยนะ”

 

ลู่หมิงรู้สึกอึดอัดใจ

 

หญิงสาวส่ายหัว

 

เธอจ้องมองไปที่ลู่หมิงเงียบ ๆ ก่อนจะจ้องมองไปที่เสียวไป

 

“คะ?”

 

เสี่ยวไปรับรู้ได้ว่ามีคนมองตนก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา

 

โอ้โห้…

 

จู่ๆก็มีลมหนาวเข้ามา อุณหภูมิห้องก็เหมือนจะติดไปซะอย่างนั้น

 

ทุกคนแข็งค้างเอาแต่จ้องกันไปๆ มาๆ

 

นี่มัน? คงเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว?

 

ลู่หมิงเกาหัวของตน

 

ดูเหมือนว่ารุ่นน้องที่น่ารักคนนี้จะมาที่นี่เพื่อเต๊าะลู่หมิง แต่พอเธอเห็นว่าลู่หมิงกําลังใช้เวลาร่วมกับสาวน้อยที่น่ารักซะยิ่งกว่าเธออีก …

 

อืมม เป็นใครก็คิดดีไม่ได้หรอก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะเข้าใจผิด

 

“เธอมาที่นี่เพื่อซื้อการ์ดใช่ไหม?”

 

ลู่หมิงมองไปที่เธอ

 

เขาคิดว่ามันไม่สําคัญว่าเธอจะเข้าใจผิดยังไง แต่ในเมื่อเขาไม่ได้มีใจให้เธอฉะนั้นก็ไม่ต้องสน ใจไปอธิบายอะไรดีกว่า

 

แถมนี้ยังเป็นการแสดงความเคารพต่ออีกฝ่ายด้วยซ้ํา

 

รุ่นน้องคนนั้นพยักหน้า

 

“อะ นี่”

 

ลู่หมิงส่งการ์ด “Leviathan” ให้เธอ

 

ธุรกรรมเสร็จสมบูรณ์

 

หญิงสาวมองแรงไปที่เสี่ยวไปสักพักก่อนที่เธอจะหันกายจากไป

 

อืม เธอต้องคิดอะไรพิสดารอยู่แน่ๆ

 

ไม่คิดกันบ้างหรอว่าตอนนี้เสียวไปอายุเพียงแค่ 11-12 ขวบเอง ต่อให้เขาอยากจีบเธอจริงก็ต้องรออีกอย่างน้อย 2-3 ปีจนอายุเข้าเกณฑ์ ฉะนั้นเรื่องพวกนี้คงเป็นไปไม่ได้

 

อย่างน้อยก็ในเร็วๆ นี้ล่ะนะ เฮะๆ