ซิงเฉินเจ้าเลือกที่พักได้ยอดเยี่ยมนักที่นี่ทิวทัศน์งดงามยิ่ง!
หลิงหยุนยืนชื่นชมทัศนียภาพที่งดงามจากหน้าต่างห้องนอนภายในโรงแรมอย่างมีความสุขและอดที่จะเอ่ยชมเย่ซิงเฉินออกมาไม่ได้
หลังจากที่หลิงหยุนได้บอกหมายกำหนดการเดินทางให้กับเย่ซิงเฉินรู้นางก็ได้ทำการจองโรงแรมห้าดาวหรูหราแห่งนี้ในทันที โรงแรมนี้ตั้งอยู่ใกล้กับทะเลสาบชิงซาน บรรยากาศของโรงแรมที่รายล้อมด้วยทะเลสาบจึงงดงามยิ่งนัก
หนานชางเป็นเมืองที่มีแม่น้ำดังสามสายไหลมารวมกันจนเกิดเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศจีนชื่อว่าทะเลสาบผอหยาง
เครื่องบินส่วนตัวของหลิงหยุนก็ได้บินผ่านทะเลสาบผอหยางแห่งนี้ด้วยและหลิงหยุนก็ได้ชื่นชมทิวทัศน์ที่งดงามของทะเลสาบแห่งนี้ตั้งแต่อยู่บนเครื่องแล้ว
เขาหลงหู่ตั้งอยู่ในเขตเมืองอิงถานและอยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองหนานชาง หากขับรถไปก็ใช้เวลาราวสองชั่วโมง
เย่ซิงเฉินได้ทำการจองโรงแรมแห่งนี้ไว้ให้หลิงหยุนกับทุกคนทั้งชั้นซึ่งมีห้องสูทอยู่ทั้งหมดสิบแปดห้อง เย่ซิงเฉินต้องใช้เงินในการจองโรงแรมครั้งนี้มากกว่าหกหมื่นหยวน แต่นั่นไม่ได้มีปัญหาอะไรสำหรับนางเลยแม้แต่น้อย
เจ้าอยู่ปักกิ่งก็มีแต่ภารกิจรัดตัวอีกทั้งยังสังหารศัตรูไม่เว้นวัน อย่างน้อยสองวันที่พักอยู่ที่นี่เจ้าก็จะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่บ้าง!
เย่ซิงเฉินซึ่งยืนอยู่ข้างหลิงหยุนเอ่ยตอบจนกระทั่งถึงตอนนี้นางก็ยังคงไม่กลับไปที่ห้องพักของตน
อืมม หลิงหยุนพยักหน้ายิ้มๆ น่าเสียดายที่มีเวลาพักผ่อนเพียงแค่สองวัน หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าต้องฆ่าคนตายอีกเท่าไหร่
ผิดแล้ว..เรื่องนี้เป็นเรื่องของข้าไม่เกี่ยวกับเจ้า! เย่ซิงเฉินยิ้มเย็นชาพร้อมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย..
หลิงหยุนยิ้มหยันพร้อมตอบกลับไปว่า เมื่อสี่เดือนก่อนหน้านี้ เจ้าออกล้างแค้นให้กับท่านพ่อและท่านแม่ของข้า ภายในเวลาแค่เดือนเดียวก็สามารถกำจัดสำนักต่างๆ และตระกูลน้อยใหญ่ได้เป็นสิบ นั่นย่อมเป็นการส่งสัญญาณบางอย่างออกไปแล้ว..
ธิดาพรรคมารกำลังกลับมาล้างแค้นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อสิบแปดปีก่อน!
ส่วนข้าก็แซ่หลิงมีหรือที่จะยอมมองคนที่บีบคั้นพ่อแม่ตัวเองเฉยๆได้!
อีกอย่างข้าเองก็มีกระบี่โลหิตแดนใต้อยู่ในมือ ผู้ใดครอบครองกระบี่โลหิตแดนใต้ ผู้นั้นคือเทพแห่งมาร! เช่นนี้แล้วงานชุมนุมพรรคมารในครั้งนี้ใช่ว่าจะเกี่ยวข้องกับเจ้าผู้เดียว แต่ยังเกี่ยวพันถึงข้าด้วย..
ตลอดระยะเวลามากกว่าหนึ่งเดือนที่ข้าอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิงชาวยุทธภพเองต่างก็ล่วงรู้กันหมดแล้วว่าข้าคือทายาทตระกูลหลิง ชาวยุทธเองย่อมต้องตระหนักว่าข้ามาที่นี่เพื่อล้างแค้นให้กับพ่อแม่เช่นกัน
ชาวยุทธที่มักอ้างตัวอยู่ฝ่ายธรรมะที่จริงล้วนเต็มไปด้วยกิเลสและกลัวตาย พวกมันต่างก็รู้ว่าข้าแข็งแกร่งมากขึ้นทุกวัน มีหรือที่จะไม่หารือกันเพื่อที่จะร่วมมือกันสังหารข้าก่อนที่ข้าจะแข็งแกร่งไปมากกว่านี้
หลิงหยุนบอกจุดประสงค์ในการมางานชุมนุมชาวยุทธครั้งนี้ให้กับเย่ซิงเฉินรู้จากนั้นจึงหันไปย้ำกับนางอีกครั้งว่า
ฉะนั้นแล้ว..งานชุมนุมชาวยุทธครั้งนี้มีขึ้นเพื่อให้พวกเราสองคนทำการล้างแค้นต่างหากเล่า!
ไม่เช่นนั้น..ครั้งนี้หลิงหยุนคงไม่พาตี้เสี่ยวอู๋ โม่วู๋เตา รวมทั้งฉินตงเฉี่วย เย่ซิงเฉิน จินเหยียว เสี่ยวเม่ยเม่ย และแวมไพร์ทั้งห้ามาด้วยเป็นแน่ ยังมีหวังชงเซียว เหมี่ยวเสี่ยวเหมาและไป๋เซียนเอ๋อที่เพิ่งมาถึงโรงแรมเช่นกัน
รวมแล้วฝ่ายหลิงหยุนมีทั้งหมดสิบห้าคนพรรคมารสามคนคือเย่ซิงเฉิน จินเหยียว และเสี่ยวเม่ยเม่ย แวมไพร์ห้าตน ปีศาจจิ้งจอกหนึ่งตน และมนุษย์อีกห้าคน
ครั้งนี้หลิงหยุนและพรรคมารมาเพื่อตบหน้าเหล่าชาวยุทธภพ!
พวกเจ้าจัดงานชุมนุมชาวยุทธขึ้นเพื่อหาทางปราบพรรคมารข้าก็จะพาคนของข้าถล่มพวกเจ้าให้ราบเป็นหน้ากอง!
ได้!คืนนั้นพวกเราจะร่วมมือกันสังหารพวกมันทุกคน เพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับท่านอาจารย์กับท่านลุงหลิง!
เย่ซิงเฉินหัวเราะเสียงดังแววตาของนางเป็นประกายสังหารขึ้นมาทันที ตลอดระยะเวลาสิบแปดปีที่นางอยู่กับหยินชิงเฉวียนมา นางต้องพบเห็นความเจ็บปวดใจแสนสาหัสของอาจารย์ตลอดทั้งวันทั้งคืน จึงได้แต่เก็บความคับแค้นใจนี้เอาไว้ ก่อนหน้านี้เย่ซิงเฉินยังคิดว่านางจะต้องจัดการล้างแค้นคนเหล่านี้ด้วยตัวคนเดียวแต่ตอนนี้กลับมีหลิงหยุนต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับตนไปด้วย!
ระหว่างนั้นเครื่องมือสื่อสารในมือของหลิงหยุนก็ดังขึ้นปรากกฏว่าเป็นเหมี่ยวเสี่ยวเหมาที่โทรเข้ามา
เจ้าเข้ามารอที่ล็อบบี้โรงแรมเดี๋ยวข้าจะลงไปรับ!
ตั้งแต่เดินทางออกจากจิงฉูมานานนับเดือนหลิงหยุนเองก็ไม่รู้ว่าทั้งเหมี่ยวเสี่ยวเหมากับไป๋เซียนเอ๋อนั้นก้าวหน้าไปมากเพียงใดแล้ว เขาจึงกระหายใคร่รู้ยิ่งนัก
หลิงหยุนเปิดจิตหยั่งรู้ของตนออกสำรวจดูและรถหรูคันหนึ่งก็กำลังแล่นเข้ามาในโรงแรมอย่างช้าๆ ภายในรถมีหญิงสาวสองคนนั่งอยู่ ซึ่งก็คือเหมี่ยวเสี่ยวเหมากับไป๋เซียนเอ๋อนั่นเอง
หึ! เย่ซิงเฉินเองก็เปิดจิตหยั่งรู้ออกดูเช่นกันเมื่อพบว่าภายในรถมีหญิงสาวหน้าตางดงามอยู่ถึงสองคน น้ำเสียงและสายตาของนางก็เปลี่ยนเป็นขุ่นมัวทันที
อะแฮ่ม..เจ้าเองก็อย่าคิดมากจนเกินไป! ข้าจะลงไปรับพวกนางก่อน..
หลิงหยุนรู้ดีว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อธิบายได้ลำบากเขาจึงรีบหาข้ออ้างหนีออกจากห้องให้เร็วที่สุด
เจ้าเด็กดื้อคอยข้าด้วย!
ฉินตงเฉี่วยที่ออกมาจากห้องพักของตนก็รีบร้องตะโกนเรียกหลิงหยุน และวิ่งตามออกไปเช่นกัน เพราะเมื่อครั้งที่อยู่จิงฉูนั้นฉินตงเฉี่วยเองก็ค่อนข้างสนิทสนมกับเหมี่ยวเสี่ยวเหมา และไป๋เซียนเอ๋อไม่น้อย เมื่อทั้งคู่มาถึงนางจึงต้องการลงไปต้อนรับ
โอ้เสี่ยวเหมาไม่เลวทีเดียว! ขั้นเซียงเทียน-3 แล้วรึ!
หลิงหยุนลงไปถึงล็อบบี้จึงรีบร้องทักทายเหมี่ยวเสี่ยวเหมาทันทีส่วนไป๋เซียนเอ๋อก็รีบร้องตะโกนทักทายหลิงหยุน และโผเข้าหาอ้อมกอดของเขาทันที
พี่หลิงหยุน!
เซียนเอ๋อ..เจ้ากอดข้าแน่นจนหายใจไม่ออกแล้ว!
หลิงหยุนรีบร้องบอกไป๋เซียนเอ๋อพร้อมกับแกะไม้แกะมือของนางออกเพราะหวาดกลัวสายตาของเย่ซิงเฉินที่จ้องมองอยู่..
เซียนเอ๋อคิดถึงพี่หลิงหยุน!
แต่มีหรือที่ไป๋เซียนเอ๋อจะยินยอมถอนตัวออกจากอ้อมกอดของหลิงหยุนนางกอดคอหลิงหยุนไว้แน่นพร้อมกับกระซิบเสียงเบา
พี่หลิงหยุนหางที่สี่ของข้างอกแล้ว!
จริงรึ!
หลิงหยุนนิ่งไปครู่หนึ่งด้วยความตกใจแล้วจึงหันไปถามว่า แล้วเจ้าเหาะได้หรือยัง!
ไป๋เซียนเอ๋อหรี่ดวงตามีเสน่ห์แบบนางจิ้งจอกจ้องมองหน้าหลิงหยุนแล้วจึงพยักหน้าหงึกๆ
โอ้เซียนเอ๋อ!เก่งมาก เซียนเอ๋อของข้าเก่งมากจริงๆ! หลิงหยุนร้องอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
เหมี่ยวเสี่ยวเหมาที่รู้ดีอยู่แล้วว่าหากไป๋เซียนเอ๋อได้พบหลิงหยุนนางต้องมีอาการเช่นนี้ จึงไม่ได้ใส่ใจและเดินตรงเข้าไปทักทายฉินตงเฉวี่ยทันที
ส่วนหลิงหยุนเมื่อได้จังหวะก็รีบผลักร่างของไป๋เซียนเอ๋อออกทันทีและบอกนางให้ไปทักทายฉินตงเฉี่วยเช่นกัน
เซียนเอ๋อนับวันเจ้าก็ยิ่งงดงามมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ!
เมื่อได้ยินฉินตงเฉี่วยเอ่ยชมไป๋เซียนเอ๋อก็ถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ในขณะที่เหมี่ยวเสี่ยวเหมาก็หันไปหยอกเย้าหลิงหยุน
หลิงหยุนข้าพาไป๋เซียนเอ๋อมาส่งแล้ว รางวัลของข้าล่ะ ความจริงแล้วหลิงหยุนไม่ได้ตั้งใจจะให้เหมี่ยวเสี่ยวเหมามาช่วยงานตนเขาเพียงแค่ขอให้นางช่วยขับรถพาไป๋เซียนเอ๋อมาเท่านั้น
แม่นางคนสวยเจ้าไม่ต้องกังวลใจไป เจ้าต้องพอใจรางวัลของข้าแน่! แล้วเจ้าทองอ้วนเล่า
มันน่าจะบินเล่นอยู่แถวนี้ล่ะ เหมี่ยวเสี่ยวเหมาตอบกลับไปยิ้มๆ
ที่นี่ไม่เหมาะจะพูดคุยพวกเราขึ้นไปคุยกันต่อข้างบนดีกว่า ข้าเตรียมห้องพักไว้ให้พวกเจ้าแล้ว
หลิงหยุนร้องบอกพร้อมกับเดินนำทุกคนขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น13 ทันที!
หลังจากที่เหมี่ยวเสี่ยวเหมากับไป๋เซียนเอ๋อมาถึงแล้วนอกเหนือจากแวมไพร์ทั้งห้าและหวังชงเซียวแล้ว ทุกคนต่างก็มารวมตัวกันอยู่ที่ห้องพักของหลิงหยุนทั้งหมด
นับว่าโชคดีที่ห้องพักของหลิงหยุนเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดในจำนวน18 ห้อง ทุกคนจึงนั่งรวมกลุ่มกันโดยไม่รู้สึกอึดอัด
หลังจากที่ห่างเหินกันไปมากกว่าหนึ่งเดือนเมื่อได้มาพบเจอกันอีกครั้ง ทุกคนจึงรู้สึกตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด และในเมื่อได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง หลิงหยุนจึงปิดห้องอาหารโรงแรมเพื่อเลี้ยงฉลองให้กับทุกคน
หลังจากรับประทานอาหารเรียบร้อยและแยกย้ายกันกลับเข้าห้องพักหลิงหยุนก็ได้ไปพบเหมี่ยวเสี่ยวเหมาที่ห้องพร้อมกับมอบแหวนพื้นที่ และโอสถโฉมสะคราญให้กับนางเป็นรางวัล จีงได้รู้ว่าเหมี่ยวเสี่ยวเหมาฝึกวิชาพฤกษาขจีก้าวหน้าถึงขั้นที่ห้าแล้ว
…..
หลังจากรับประทานอาหารเช้าทุกคนก็เตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง
หลิงหยุนเรียกรถขนาดเจ็ดที่นั่งสองคันที่เตรียมไว้ออกมาจากแหวนพื้นที่ส่วนเย่ซิงเฉินก็เรียกรถสปอร์ตของตนที่เตรียมไว้ออกมาจากแหวนของตนเช่นกัน จากนั้นทั้งสิบห้าคนและนักโทษอีกสองก็นั่งรถทั้งสี่คันมุ่งหน้าไปยังเขาหลงหู่ในเมืองอิงถาน..
เวลานี้รถทั้งสี่คันได้มุ่งหน้าออกจากเมืองหนานชางเข้าสู่ทางด่วนเซี่ยงไฮ้–คุนหมิงโดยมีจุดหมายปลายทางที่เมืองอิงถาน
เย่ซิงเฉินเป็นผู้ขับนำรถทั้งสามคันไปโดยมีฉินตงเฉี่วยนั่งไปด้วย..
ส่วนหวังชงเซียวและแวมไพร์ทั้งห้าก็นั่งรถMercedes-Benz เจ็ดที่นั่งตามไป โดยมีนักโทษทั้งสองคนนั่งไปด้วย
ส่วนเหมี่ยวเสี่ยวเหมาก็ขับรถของตนตามไปพร้อมกับเสี่ยวเม่ยเม่ยส่วนอีกห้าคนที่เหลือก็นั่งรถคันเดียวกับหลิงหยุน
ท่านน้าจินเหยียว..มีอะไรงั้นรึ!
หลิงหยุนสังเกตเห็นว่าตั้งแต่จินเหยียวพบเจอเหมี่ยวเสี่ยวเหมาเมื่อคืนนี้นางก็ดูแปลกไป และคอยเหลือบมองเหมี่ยวเสี่ยวเหมาอยู่ตลอดเวลา หลิงหยุนเองก็พอรู้มาบ้างว่าเมื่อยี่สิบปีก่อนนั้นจินเยียวเป็นเด็กสาวจากเผ่าเหมี่ยวเจียง ที่เก่งกาจในเรื่องการใช้หนอนกู่ พิษ และสมุนไพร หลังจากที่สูญเสียความทรงจำไปกว่าสิบแปดปี ในวันนี้เมื่อได้มาพบกับหญิงสาวเผ่าเหมี่ยวเจียงจึงเกิดความว้าวุ่นใจ
หลิงหยุนตั้งใจไว้ว่า..นับจากนี้ไปเขาจะให้จินเหยียวอยู่ในบ้านตระกูลหลิงอย่างสุขสบาย เก็บสมุนไพร ฝึกวิชาไปวันๆ ไม่จำเป็นต้องไปตะลอนๆเข่นฆ่า หรือประมือกับผู้ใดอีก..
ตั้งแต่ที่หลิงหยุนช่วยจินเหยียวกลับมานางเองก็อยากจะพบกับเย่ซิงเฉินเพื่อไต่ถามถึงหยินชิงเฉวียนด้วยเช่นกัน เพียงแต่อยู่ในปักก่ิงไม่สะดวก นางเกรงว่าจะมีผู้พบเห็นเข้า และจะไม่เป็นผลดีต่อตระกูลหลิง เมื่อได้ข่าวว่าเย่ซิงเฉินจะไปงานชุมนุมชาวยุทธ นางจึงขอติตตามมาด้วยเพื่อจะได้มีโอกาสพูดคุยกับเย่ซิงเฉิน
อีกทั้งนางเองก็รักใคร่หลิงหยุนราวกับลูกของตนเองนางไม่อาจทนอยู่บ้านเฉยๆ นั่งมองหลิงหยุนออกไปต่อกรกับเหล่าชาวยุทธเพียงลำพังได้
เวลานี้จินเหยียวไม่เพียงรื้อฟื้นความทรงจำกลับมาได้แล้วนางยังกลับมาเป็นหญิงสาวที่อ่อนเยาว์ และพละกำลังแข็งแกร่งกว่าเดิม จึงต้องการติดตามมาช่วยหลิงหยุนในครั้งนี้
แต่ยังไม่ทันที่งานชุมนุมชาวยุทธจะเริ่มต้นขึ้นนางก็ได้มาพบเจอกับหญิงสาวชาวเหมี่ยวเจียงเช่นเดียวกับตน จึงเกิดความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้
ข้ารู้สึกถูกชะตาและชื่นชอบเด็กสาวผู้นั้นยิ่งนัก!
