บทที่ 139: ว่ายน้ำที่บ่อปลา
นอกสนาม ฝูงชนที่ดูก็เดือดพล่าน
พลังที่บริสุทธิ์ที่สุดและการต่อสู้ระยะประชิดโดยตรงแบบนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการเห็นมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งความหวาดกลัวอย่างรุนแรงต่อเสียงฟ้าร้องของไทแรนโนซอรัสสีดำ
สำหรับแขกในร้านอาหาร แขกผู้มีเกียรติทุกคนหน้าซีดเผือด
ในที่สุดตัวเลขที่พวกเขาซื้อในราคาสูงก็ถูก ฟันดำใหญ่ เคลียร์ในที่สุด
ปัญหาคือในตอนแรกไม่มีใครมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับความปรารถนาที่สดใส
คนที่ไม่รู้จัก จูมิงหลาง โดยทั่วไปจะไม่ซื้อให้เขาชนะ สำหรับคนที่รู้จัก จู มิงหลาง พวกเขารู้ว่าการซ่อมแซมดาบของเขาถูก
ยกเลิกและเจ้านายยังไม่โตจนกว่าเขาจะลงมือบนถนนสายนี้? ?
“นั่น มิงหลาง ไม่ใช่หรือ?” ในที่สุดผู้อาวุโสในวัดชางหลงก็จำชายหนุ่มได้ และกล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
“เขาต้องการ มิงหลาง หรือไม่” ฟูจินหยาง ได้ก้าวออกจากสนามแล้ว และนางก็จ้องไปที่ชายผู้ที่เอาชนะนางได้
คราวนี้การแข่งขันพลังซึ่งโดยพื้นฐานแล้วสาวกตัวใหญ่ทุกคนจะไม่เด็กเกินไปและจะมีการแข่งขันไม่เกิน 30 คนโดยเฉพาะพลังเหล่านั้นที่ให้ความสนใจอย่างมากในการเผชิญหน้า
ดังนั้นจึงไม่มีกฎเกณฑ์สำหรับผู้เข้าแข่งขันในข้อความ แต่เหตุผลหลักคือการเปิดโอกาสให้สมาชิกรุ่นน้องได้แสดงตัว
ในการแข่งขันครั้งนี้ จู มิงหลาง เป็นรุ่นเดียวกับลูก ๆ ของกองกำลัง ส่วนใหญ่รู้ว่ามีบุคคลดังกล่าวในนิกายดาบแห่งภูเขา
เหยา และพวกเขาก็รู้ว่าเขามาจากจูเหมิน
“จู มิงหลางเป็นตัวละครแบบไหน ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน” ลู่บิน ศิษย์ใหญ่ของวัดชางหลง
“พี่ใหญ่ ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับบุคคลนี้ ว่ากันว่าเขาออกจากนิกายดาบของศิษย์ที่ยิ่งใหญ่ของ นิกายดาบ ใน เหยาซาน
เมื่ออายุสิบห้าปี เขาแข็งแกร่งมากจนแม้แต่ระดับลุงบางคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เขา ฝ่ายตรงข้ามเขามีชื่อเสียงมากในเมืองหลวง”
ฟูจินหยางกล่าว
ฟูจินหยาง ก็ประหลาดใจเช่นกัน
เมื่อกี้ นางเห็นเจ้าของไทแรนโนซอรัสสายฟ้าใกล้มาก และนางก็จำเขาไม่ได้เลย นั่นคือ จู มิงหลาง
ในงานเลี้ยงใหญ่ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นางได้เห็นชายในตำนานคนนี้ซึ่งรัศมีภาพของเขาได้บดบังเพื่อนของเขาทั้งหมดจาก
ระยะไกล
ในเวลานั้น พี่สาวน้องสาวหลายคนภูมิใจที่ได้รู้จัก จู มิงหลาง.
“ในเมื่อเขาเป็นช่างซ่อมดาบ เขาจะยังเรียกอสูรมังกรได้อย่างไร” ลู่บินถามด้วยความสงสัย
“ข้าได้ยินมาว่าเป็นฐานซ่อมดาบที่ถูกทิ้งร้างและกลายเป็นเรื่องธรรมดา บัดนี้ดูเหมือนว่าเขาตอนนี้ละทิ้งฐานซ่อมดาบและเลือกวิถีการเลี้ยงสัตว์ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เลวบนถนนสายนี้ จากนั้น ไทแรนโนซอรัสสีดำ ก็ได้รับการฝึกฝนเป็นอย่างดี” ผู้อาวุโสของวังชางหลงแตะเคราของเขา
“หึ..ข้าคิดว่าเขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การประหลาดใจของคนหลายคน ในระดับนี้ข้าอาจไม่สามารถผ่านรอบที่สองได้ มันอยู่ข้างหลังข้ามาก” ลู่บิน อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขันเมื่อเห็นว่าอาจารย์ใหญ่และน้องสาวของเขาประหลาดใจกับบุคคลนี้
แม้ว่าจะเขาไม่สามารถรักษาฐานการเพาะปลูกของเขาเองได้ คนเช่นนี้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเสียเปล่า
บางคนเชี่ยวชาญกลอุบายบางอย่างมาล่วงหน้าแล้ว และพวกเขาอาจจะสามารถก้าวไปข้างหน้าในกลุ่มอายุเดียวกันและได้รับการอนุมัติจากผู้อาวุโส ครู และเพื่อนร่วมงานของพวกเขา
แต่การฝึกฝนทางจิตวิญญาณนั้นเป็นเรื่องระยะยาว และเป็นไปไม่ได้ที่จะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงและมีความเฉลียวฉลาดเล็กน้อย
ลู่บิน มาจากประเทศอื่น เขาไม่รู้จัก จู มิงหลาง และเขาคิดว่าจะสามารถเอาชนะ จู มิงหลางได้
มีสาวกหลายคนในวัดชางหลง ที่กำลังกดหัวของพวกเขา !
เหลือเพียงสี่คนในสนาม
ยกเว้น จู มิงหลาง อีกสามคนเป็นเทพเจ้าทั้งหมด
ไทแรนโนซอรัสสีดำ ไม่สนใจมนุษย์มากนัก ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้รับการทำความสะอาด
น่านหลิงซา ในอีกด้านหนึ่งของสนามรบสีบรอนส์ นางเลือกบางคนที่ดูเหมือนจะมีพลังพิเศษ และหลังจากใช้กลอุบายบางอย่างกับพวกเขา พวกเขาก็ดูน่าเบื่อ
ไม่มีใครกล้ายั่วยวนนาง ผู้คนที่อยู่ใกล้นางได้เห็นคนที่แข็งแกร่งบางคนที่ถูกนางกำจัดในทันที
“ห้าสิบห้า ห้าสิบหก สิบเก้า เจ็ดสิบเจ็ด เข้าสู่รอบต่อไป โปรดตรวจสอบประกาศของการแข่งขันใหญ่ในเมืองให้ทันเวลาและให้ความสนใจกับเวลาของเกมถัดไป!” กรรมการพูดเสียงดัง
จู มิงหลาง ได้นำ ฟันดำใหญ่ กลับเข้าสู่อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณแล้ว
ยังใช้ยาไม่ได้ ดังนั้นต้องรอจนกว่าสายเลือดที่ลุกเป็นไฟจะค่อยๆ เย็นลง
โชคดีที่ในระหว่างกระบวนการทำให้เลือดเย็นลง สัญชาตญาณการรักษาตัวเองของมังกรโบราณจะเพิ่มขึ้นหลายครั้งในขั้นตอนนี้ ด้วยการให้พรทางจิตวิญญาณของอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณ ฟันดำขนาดใหญ่ยังคงสามารถใช้ได้สองสามวันแม้จะไม่ได้ใช้ยารักษาก็ตาม ฟื้นได้ในห้วงเวลา
ดินแดนแห่งจิตวิญญาณไม่เพียงแต่สนับสนุนการเติบโตของสัตว์เลี้ยงมังกรเท่านั้น แต่ยังส่งผลอย่างมากต่อการไหลเวียนและการรักษาตัวเองของพวกมัน ตอนนี้ขอบเขตจิตวิญญาณของ จู มิงหลาง สามารถเพิ่มขึ้นได้ประมาณ 15 เท่า
หลังจากที่ฟันดำขนาดใหญ่เข้าสู่ดินแดนแห่งจิตวิญญาณ เนื้อที่เป็นแผลบางส่วนก็ค่อยๆ งอกขึ้นเป็นเส้นสีแดง ซึ่งคล้ายกับการถักนิตติ้ง ค่อยๆ เย็บแผลที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ขึ้นมา
อย่างไรก็ตามสิ่งที่กังวลของ จู มิงหลาง คือช่องว่างขนาดใหญ่ในหน้าอกของเขา ซึ่งค่อนข้างยากที่จะรักษาด้วยตัวเอง
“พักผ่อนให้เพียงพอ หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ความแข็งแกร่งของเจ้าควรพุ่งสูงขึ้น ข้าจะไปที่ จูเหมิน เพื่อค้นหาวัสดุบางอย่างเพื่อสร้างเกราะมังกรที่ดีกว่าสำหรับเจ้า” จู มิงหลาง พูดกับ ฟันดำใหญ่
เกราะหนักสีเขียวเงินถูกทำลาย
ในขั้นต้น จู มิงหลาง วางแผนที่จะสร้างสิ่งที่ดีกว่า และด้วยฝีมือของลานด้านในของจูเหมิน เขาสามารถสร้างชิ้นส่วนที่มีหน้าที่มากกว่าเกราะหนักสีเงิน!
“ชิงจั่วน้อย กลับมาด้วย”
เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง โดดเด่นกว่าอย่างเห็นได้ชัด ในอีกด้านหนึ่ง จำนวนของมังกรบินได้ ตัวไม่ใหญ่เท่ากับมังกรบนบก ในทางกลับกัน เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง มังกรศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนว่าจะเข้าสู่ช่วงต่อไปในไม่ช้าและความแข็งแกร่งของมันก็แข็งแกร่งกว่ามังกรบินอื่น ๆ
การต่อสู้ในอากาศโดยปราศจากความสงสัย จู มิงหลาง ปล่อยให้ เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง เล่นอย่างอิสระ
หลังจากก้าวออกจากสนามรบ ไม่นานกลุ่มคนที่แต่งตัวในชุดข้าราชการก็รุมเข้าไปในสนามรบสีบรอนซ์สีเลือดและล้าง
พื้นที่ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ทั้ง จู มิงหลาง และ น่านหลิงชา ไม่มีความสนใจในเกมต่อไปมากนัก
จุดประสงค์ของพวกเขาคือการเข้าสู่รอบที่สูงขึ้นและแข่งขันกับสมาชิกของกองกำลังที่แข็งแกร่งกว่า
แน่นอน ในการทำสิ่งนี้ ไม่ว่าบันไดจะเป็นการต่อสู้แบบไหน ก็สามารถรวมเข้ากับมันได้อย่างดี ท้ายที่สุด มังกรทั้งหมดที่ถูกเลี้ยงมานั้นไม่สามารถอยู่ในระดับเดียวกันได้ เพื่อที่จะสร้างมังกรที่อายุน้อยกว่าของตัวเอง สัตว์เหล่านี้ได้รับการฝึกฝน และหลายตัวก็แข็งแกร่งมาก และพวกมันก็จะปรากฏในการต่อสู้แบบผสมกันแบบนี้ด้วย
น่านหลิงชาไม่ควรเล่น นางมีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่รอบที่สูงขึ้นแล้ว
จู มิงหลาง สนใจในสนามรบนี้มาก
ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าสนามรบนี้แล้วสำหรับการฝึกฝน ไทแรนโนซอรัส และ เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง
ดังนั้นก่อนรอบที่สอง เขาตัดสินใจว่ายน้ำมากขึ้นในเกมบ่อปลานี้
