บทที่ 169: ฟู่ฉีเหอชิงเฉียน
หวังว่า มิงหลาง จะห้อยดาบลง
เขามองไปที่ จ้าวเฉิน ก็รู้สึกถึงความเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งของ จู มิงหลาง
ทันใดนั้น มังกรกระดูกที่มืดมนก็คำราม สุสานและโลงศพบนหลุมฝังศพของกองทัพที่เก้าก็สั่นไหวอย่างอธิบายไม่ได้ และสามารถมองเห็นอากาศที่แปลกประหลาดจากรอยแยกในหลุมฝังศพและในโลงศพลอยขึ้นมา
ความไร้ชีวิตชีวารุนแรงมากจนกระดูก และกระดูกงูที่มืดมนกลายเป็นสีดำและน่าสะพรึงกลัว ดวงตาสีเขียวคู่หนึ่งก็ซึมซาบยิ่งขึ้นไปอีก
มังกรกระดูกที่น่าขนลุกดูดซับลมหายใจแห่งความตายจากเนินหลุมฝังศพของกองทัพที่เก้าและแข็งแกร่งขึ้น
ปีกของมันกางออก และลมหายใจที่เน่าเปื่อยถูกพัดออกมาจากปีกกระดูกของมัน ซึ่งพุ่งเข้าหา จู มิงหลาง
ลมหายใจเต็มไปด้วยพิษ จู มิงหลาง พยายามใช้ลมดาบเพื่อกระจายสิ่งแปลกประหลาดนี้ แต่ออร่าที่เน่าเปื่อยนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่พิษ ธรรมดา พวกมันไม่ได้รับผลกระทบจากการแพร่กระจายใด ๆ
ในนั้น จู มิงหลาง รู้สึกเสียวซ่าบนผิวหนังของเขาและจากนั้นการรู้สึกเสียวซ่าก็กลายเป็นชนิดของการเผาไหม้ราวกับว่าถูกแช่ในพิษที่สามารถละลายผิวหนังของมนุษย์ได้
จู มิงหลาง กระโดดขึ้นไปบนที่สูง กำจัดก๊าซพิษที่เปลี่ยนกลับไม่ได้ และในกลางอากาศนี้มีมังกรหลายตัวรอเขาอยู่
หางของมังกรเมฆ ฟาดเหมือนแส้เหล็ก ว่องไวและดุดัน
จู มิงหลาง ก้าวขึ้นไปในอากาศและหลีกเลี่ยงการโจมตีของมังกรเมฆ
มังกรเมฆ และมังกรฟ้าสีทอง มีค่าควรแก่การเป็นมังกรระดับนายพล พวกเขาได้รับบาดเจ็บหลายครั้ง แต่ก็ยังมีความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก จู มิงหลาง หลบมังกรสองตัวในอากาศ
ในไม่ช้า มังกรกระดูกที่น่าขนลุกก็พุ่งทะยานขึ้น และมันได้พ่นพิษร้ายแรงใส่ จู มิงหลาง
“ดาบมังกร!”
จู มิงหลาง เหินถอยหลังหลบฝนพิษที่ยากจะป้องกัน และเมื่อฝนพิษมีน้อย เขาและมังกรวิญญาณดาบรวมเข้าด้วยกัน ประการแรกมันกลายเป็นมังกรสายฟ้าแลบซึ่งทอดยาวเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร
เส้นผ่านศูนย์กลางของดาบเหมือนมังกรสีน้ำเงิน และความเร็วเหมือนสายฟ้า ในขณะที่ จู มิงหลาง กำจัด มังกรเมฆ และมังกรฟ้าสีทอง เขาได้แทงเข้าไปใน มังกรกระดูกที่มืดมน!
ปีกที่เน่าเปื่อยของกระดูกมังกรถูกแทงด้วยดาบเล่มนี้และแตกกระจายไปในอากาศโดยตรง
จู มิงหลาง ก็ปรากฏตัวขึ้นหลังมังกรกระดูกที่น่าสยดสยองราวกับเคลื่อนไหวในทันที
เย่หัว..เฉือน!
สามารถเห็น จู มิงหลาง กระโจนออกมาจากดาบด้วยพลังของเขา และดวงจันทร์อันเยือกเย็นอันน่าทึ่งก็ปรากฏขึ้นบนตัวดาบอันร้อนแรงภายใต้การฟันอันทรงพลัง!
ดาบเย่หัว ของ มิงหลาง จะตัดเป็นดาบเร็ว หลังจากแสงวาบของดวงจันทร์อันเยือกเย็น พระจันทร์เต็มดวงอีกดวงปรากฏขึ้น และจากนั้นแสงดาบอีกอันที่แสดงส่วนโค้งของดวงจันทร์ต่างกันก็ส่องแสงอย่างรวดเร็ว
พระจันทร์เฉือน และ แสงดาบ เหล่านี้แต่ละท่วงท่าแกว่งไปที่ มังกรกระดูกมืดมน จู มิงหลาง โจมตีมังกรกระดูกมืดมน จากอากาศ และกระบวนการของการตกลงมานั้นน่ากลัวยิ่งกว่า เย่หัวเฉือน!
“โอ้!”
การตัดครั้งสุดท้าย จู มิงหลาง หยุดชั่วคราว แต่แสงดาบเย็นที่ตัดผ่านพื้นดินนั้นน่ากลัว ไม่เพียงแต่ร่างกายของมังกรกระดูกที่น่าขนลุกเท่านั้นที่ถูกตัดออกและแม้แต่ยอดภูเขาหลุมฝังศพก็ถูกตัดออกโดยตรง .
พลังงานที่ตายแล้วของมังกรกระดูกที่น่าสยดสยองที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายได้สลายไป และร่างกายของมันก็แตกเป็นชิ้นๆ และตกลงไปที่ต่างๆ
ในเวลานี้ ก๊าซพิษที่เน่าเปื่อยก็สลายไปเช่นกัน จู มิงหลาง ยืนอยู่บนยอดเขาหลุมฝังศพที่ยอดเขาแบนราบ แต่เห็นผู้หญิงตัวเล็ก ที่ไม่รู้ว่าปรากฏตัวที่นี่ตั้งแต่เมื่อใด
นางยิ้มให้กับตัวเอง จู มิงหลาง ไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร เมื่อเขามองลงมา พบว่ามีแมวแปดพันตัวอยู่รอบตัวนาง!
เสน่ห์เหล่านี้ไม่จำเป็นต้องยึดติดกับตัวเอง พวกมันแขวนอยู่เพียงครึ่งเดียวในที่ต่ำซึ่งสามารถสร้างแรงหนักในบริเวณโดยรอบ คนธรรมดายืนอยู่ในนั้นเหมือนของหนักที่แขวนอยู่บนร่างกายของพวกเขา เหมือนโซ่ตรวนเหล็ก
มีแมวแปดพันตัวซึ่งอยู่ในทิศทั้งแปด!
จู มิงหลาง ตระหนักว่าเขาไม่มีเวลาที่จะหลบหนีเมื่อเขาก้าวเข้าสู่รูปแบบอักษรรูนของหญิงสาว น้ำหนักรวมของแมวแปดพันตัวทำให้การกระทำของเขายากขึ้น
“อาจารย์ฟู่” จู มิงหลาง ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“อาจารย์ฟู่เหอชิงเฉียน โปรดช่วยข้าด้วย” เหอชิงเฉียน เป็นหนี้ร่างกายของเขา
เหอชิงเฉียน ลอยขึ้นไปในอากาศ และมีเครื่องรางระเบิดอยู่ในฝ่ามือของนางอีกสองสามชิ้น และนางก็โยนมันไปทางตำแหน่งของ จู มิงหลาง อย่างตั้งใจ!
เครื่องรางที่ระเบิดดูเหมือนแผ่นกระดาษสีเหลืองธรรมดา แต่เมื่อสคริปต์ด้านบนส่องแสง มันระเบิดทันที เทียบได้กับถังกำมะถันที่ใช้ในเหมือง! !
“บูมบูมบูม!!!!”
จู มิงหลาง ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และแขนของเขาต้องรับยันต์นับพัน การแสดงพลังดาบค่อนข้างยาก
โชคดีที่ จู มิงหลาง ยังคงมีสมบัติที่ดี นั่นคือเสื้อผ้าของภูตผี ที่หยิบมาจาก ตู้เฉิง นายน้อยคนที่สี่ของวัง
เสื้อผ้าของภูตผีเหมือนเสื้อคลุม ปรากฏอยู่ข้างหลัง จู มิงหลาง ในเวลาเดียวกัน ร่างของ จู มิงหลาง ก็เหมือนกับภูตผีปีศาจ
เครื่องรางของ ชิงเฉียน สูญเสียผลกระทบโดยตรง และ จู มิงหลาง ก็หลีกเลี่ยงพื้นที่ ที่ถูกระเบิดโดย เครื่องราง ทันที
“อาจารย์เหอ ท่านมีเครื่องรางหมวกทองคำหรือไม่ ขอสักอันเพื่อช่วยมังกรโดมสีทองของข้า!” ห่าวชางจุน กล่าวในเวลานี้
“ใช่!” เหอชิงเฉียน ยกมือขึ้นและเห็นเครื่องรางสีทองลอยขึ้นไปในอากาศและร่อนลงบนเกล็ดของมังกรทอง
ข้อความของ ฟูชงหลู เปล่งประกายและในไม่ช้าเกล็ดทั้งหมดของมังกรโดมสีทองก็สว่างขึ้นและชั้นของแสงสีทองที่ห่อหุ้มร่างกายทั้งหมดของมังกรโดมสีทองทำให้มังกรโดมสีทองดูเหมือนมังกรสีน้ำเงินที่สร้างขึ้นอย่างแท้จริง ทองคำ ทรงพลังมาก!
มังกรฟ้าสีทองถูกคลุมด้วยหมวกทองคำ มันโฉบลงมาและกรงเล็บมังกรก็จับไปที่ จู มิงหลาง สามารถเห็นฟ้าร้องสีทองและฟ้าผ่าที่ปลายเล็บของมัน!
เมื่อเผชิญหน้ากับมังกรฟ้าสีทองที่ครอบงำ จู มิงหลาง ไม่ถอยหนีเลย
เขาเหวี่ยงดาบขึ้นไปในอากาศอย่างดุเดือด และรัศมีดาบคู่บารมีก็ปรากฏขึ้น ราวกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ กระโจนเข้าหามังกรฟ้าสีทอง
มังกรฟ้าสีทอง ถูกบังคับโดย มังกรวิญญาณดาบ นี้ หลังจากบินวนไปในอากาศ มันก็พลิกกลับอีกครั้ง โดยใช้กำลังทั้งหมดของร่างกายตบหางของมังกรไปทางยอดภูเขาหลุมศพอย่างแรง
จู มิงหลาง ก้าวถอยหลังและเห็นหางของมังกรกวาดลงมา ทุบพื้นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“อ๊ะ!!!”
มังกรเมฆ คำรามและเป็นเทคนิคที่ลึกซึ้งของ เมฆคำราม ที่กำลังใช้อยู่!
เมฆขาวก้อนใหญ่พลุ่งพล่าน ดูเหมือนหมอกขาว แต่น่ากลัวยิ่งกว่าหินกลิ้ง ทะเลเมฆนี้รุนแรงและพุ่งเข้าหา จู มิงหลาง น่ากลัวอย่างยิ่ง!
จู มิงหลาง ตระหนักดีว่าหากมังกรสองตัวนี้ไม่ได้รับการจัดการ มันจะทำให้เขามีปัญหามากมาย
เขาหันหลังกลับด้วยดาบ รัศมีดาบของเขาเหมือนคลื่นยักษ์สึนามิ ชนกับศิลปะเมฆคำรามของ มังกรเมฆ และทันใดนั้นภูเขาสุสานกองทัพที่เก้าก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับว่ามันจะพังทลายได้ทุกเมื่อ
มังกรวิญญาณดาบ ของ จู มิงหลาง แข็งแกร่งกว่า หลังจากที่เขาบังคับพายุทอร์นาโดเมฆคำราม เขาก็บินไปทาง มังกรฟ้าสีทอง และไปทางหางของมันคือดาบภูเขา!
แม้แต่ภูเขาก็แยกจากกัน
จู มิงหลาง ออกแรงอย่างเต็มที่ในครั้งนี้ เขาทุบเกราะรูนหมวกทองคำทั้งเป็น และกระทั่งทุบหางของมังกรฟ้าสีทอง โดยตรง! !
