บทที่ 182: มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้และตัวเมีย
พวกเขาไม่แข็งแรงพอที่จะตัดสิน
มีเพียงสองคนเท่านั้นที่อยู่เหนือระดับราชา
ส่วนจะเป็นกึ่งเจ้าชาย ยศล่าง หรือ กลาง ก็ยากที่จะตัดสิน
และแม้ว่าจะมีความสามารถบางอย่างที่สามารถรับรู้ถึงฐานการฝึกฝนเฉพาะของคู่ต่อสู้และเข้าใจพื้นฐานการฝึกฝนที่แม่นยำของพวกมัน ก็ไม่แน่ชัดว่าพวกเขามีความสามารถที่ยากเกินไปหรือวิธีการบางอย่างที่ส่งผลถึงชีวิตโดยตรงหรือไม่
ไม่ใช่ว่าฐานการเพาะปลูกสูง แต่สามารถเอาชนะฐานการเพาะปลูกต่ำได้อย่างแน่นอน
ยังคงมีการสร้างซึ่งกันและกันและการยับยั้งชั่งใจซึ่งกันและกันในทุกสิ่ง
คนที่มีกำลังเต็มที่ซึ่งบังเอิญตกลงไปในแอ่งโคลนก็จะจมลงไปในบ่อนั้นด้วย
อย่าประมาท
ในตอนเริ่มต้น หนูและปีศาจนั้นฉลาดแกมโกงอย่างยิ่ง และพวกเขารู้วิธีซุ่มโจมตีและใช้ภูมิประเทศเพื่อเอาชนะมนุษย์ ยิ่งไปกว่านั้น มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์นี้ยังมีสติปัญญาไม่ต่ำ
“ผลไม้สุกแล้ว ไม่ควรทิ้ง”
“ผลไม้แต่ละผลถูกกลืนเข้าไป ใช้เวลาหนึ่งหรือสองวันในการย่อย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่นำผลต้นหยุนไถเหล่านี้ไปพร้อมกัน กลืนลงท้อง แต่อยู่ที่นี่ ค่อยๆ บำรุง”
“มีวิธีใดที่จะดึงพวกเขาออกไป? เป็นการดีที่สุดที่จะมอบผลไม้ศักดิ์สิทธิ์อันรุ่งโรจน์เหล่านั้นเพื่อรับมัน”
จู มิงหลาง กำลังคิดเกี่ยวกับมันอยู่แล้ว
สิ่งนี้ช่วยอย่างมากต่อการเติบโตของ เสี่ยวไป๋ฉี
ในขั้นสูงอาจมีโอกาสล้มเหลวได้ แต่ถ้ามีผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยในด้านหนึ่งก็สามารถมั่นใจได้ว่า เสี่ยวไป๋ฉี สามารถเข้าสู่ขั้นตอนความสำเร็จได้สำเร็จในทางกลับกันก็สามารถรักษาความแข็งแกร่งได้โดยเร็วที่สุดหลังจากพัฒนาเป็นราชาระดับกลาง !
เดิมทีเป็นมังกรเมฆ หลังจากเดินเล่นไปทั่วประเทศ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีทรัพยากรทางจิตวิญญาณที่ตอบสนองการเข้าสู่ช่วงความสำเร็จของ เสี่ยวไป๋ฉี
ดังนั้นเวลาสำหรับ เสี่ยวไป๋ฉี เพื่อเข้าสู่ระยะเวลาของการสร้างเสร็จจึงสั้นลง
“หนึ่ง มีหญิงและชาย และมีมังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อย หากแยกมังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้และตัวเมียได้ พวกเราก็ยังมีความหวังที่จะได้ผลไม้นั้น อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ปกป้องต้นหยุนไถที่เต็มไปด้วยผลวิญญาณที่โตเต็มที่ ข้าเกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะล่อมันออกไป “น่านหลิงซา กล่าว
“เว้นแต่จะมีอะไรที่ดีพอ ที่จะดึงดูดพวกเขา “จู มิงหลาง กล่าวด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นท่าทางเจ้าเล่ห์ของเขา น่านหลิงชา ก็รู้ว่า จู มิงหลาง มีความคิด
เมฆหนาราวกับชั้นหิมะสีขาวหนาปกคลุมต้นแม่หยุนไถ
ต้นแม่หยุนไถห้อยหัวลงที่แอ่งของท้องฟ้าสีคราม และมีเมฆกระจายอยู่รอบๆ มากมาย ราวกับเป็นชั้นๆ ของเกาะที่กระจัดกระจาย ถูกระงับไว้ใกล้ต้นแม่หยุนไถ
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์เพศเมีย เกล็ดของมันเป็นสีม่วงแดง ลำตัวเรียวและสง่างาม และเขาของมังกรนั้นสวยงามราวกับปะการัง
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้มีเขามังกรทอง ร่างกายแข็งแรงและแข็งแรงกว่า มันเหมือนงูหลามท้องฟ้าสีแดงทอง ขดอยู่บนกิ่งของต้นแม่หยุนไถ และลูกตาสีแดงมองไปรอบๆ คอยเฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา
“หึหึ~~~~~~~~~~”
มังกรน้ำแข็งขาวราวกับหิมะบินมาจากภูเขาเวทมนตร์ไม่ไกลนัก และมุ่งหน้าสู่ท้องฟ้าสีคราม สระน้ำอยู่ใกล้กัน
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ตั้งหัวทันทีและจ้องไปที่มังกรน้ำแข็งสีขาว
ในไม่ช้า มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์เพศผู้ก็พบว่ามังกรน้ำแข็งขาวไม่ได้มาถึงต้นแม่หยุนไถ แต่เดินโซเซไปบนกลุ่มเมฆบนเกาะที่ห่างไกลออกไป จากนั้นก็ไออย่างหนัก เลือดมังกรออกมาเล็กน้อย
เลือดของมังกรเปื้อนเมฆและหิมะสีแดงอย่างน่าตกใจ
และปีกของมังกรน้ำแข็งก็ดูเหมือนจะหัก
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้มองดูมังกรน้ำแข็งขาวที่บาดเจ็บสาหัสอย่างเงียบ ๆ และพบมังกรขาวน้ำแข็งขาวตัวนี้ เมื่อมังกรแกว่งไกว น้ำดีของมังกรสีน้ำเงินก็หลุดจากอุ้งเท้าของมันโดยไม่ได้ตั้งใจ
น้ำดีสีน้ำเงินที่เปล่งประกายด้วยความแวววาวที่แปลกประหลาดราวกับมรกต ปลดปล่อยพลังงานทางจิตวิญญาณที่บรรจุอยู่ในนั้น ก่อตัวเป็นห่อหุ้มที่งดงาม และส่องสว่างให้กับเมฆสีขาวราวกับหิมะในคราวเดียว
มังกรน้ำแข็งขาว ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสรีบจับน้ำดีสีน้ำเงิน แล้วมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนก
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ซุ่มอยู่บนต้นแม่ของหยุนไถ ดวงตาของมันหรี่ลง
ในเวลานี้ ที่อีกฟากหนึ่งของสระบลูสกาย ดาบวิญญาณอันทรงพลังได้บินมายังสถานที่แห่งนี้ และวิญญาณชั่วร้ายที่มันถืออยู่ทำให้มังกรศักดิ์สิทธิ์ทั้งตัวผู้และตัวเมียเพิ่มความระมัดระวังในทันใด
พวกมันจ้องไปที่ดาบวิญญาณพร้อมๆ กัน และได้กลิ่นว่าลมหายใจที่ออกมาจากดาบนั้นเป็นมังกรจริงๆ!
หางและลำตัวของมังกรวิญญาณดาบยังคงเปื้อนเลือดอยู่ และเขาค้นหาวงกลมใกล้กับสระน้ำสีฟ้า ดูเหมือนว่าจะกำลังไล่ตามอะไรบางอย่าง
หลังจากนั้น มังกรวิญญาณดาบก็บินไปอีกทางหนึ่งและหายตัวไปในบริเวณสระน้ำสีฟ้าแห่งนี้
หลังจากที่มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ทั้งตัวผู้และตัวเมียยืนยันว่ามังกรวิญญาณดาบทรงพลังจากไปแล้ว มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ก็สื่อสารกับตัวเมียทันที
“โฮ้~”
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้เหลือบมองและศีรษะของเขาเอียง
ดูเหมือนว่าจะกำลังบอกตัวเมียของเขาว่ามี มังกรน้ำแข็งขาว ที่ได้รับบาดเจ็บซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มเมฆของเกาะโดดเดี่ยว มังกรวิญญาณดาบดุร้ายดูเหมือนจะไล่ล่ามัน
“ฮะ?” เห็นได้ชัดว่ามังกรตัวเมียสนใจและมองไปที่นั่น
น้ำดีสีน้ำเงิน!
น้ำดีสีน้ำเงิน เป็นอวัยวะที่ค่อนข้างสำคัญของมังกรฟ้ามาโดยตลอด แต่สิ่งนี้เหมือนกับเกล็ดกลับหัว รักษายาก เว้นแต่ว่ามังกรจะอาสา
น้ำดีสีน้ำเงิน นั้นหายากมาก
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวเมียเหยียดร่างกายของมัน ดวงตาของมันมองดู มังกรน้ำแข็งขาว ที่อ่อนล้าและอ่อนแอท่ามกลางหมู่เมฆ
ในเวลานี้ มังกรน้ำแข็งขาว เลียเลือดจากบาดแผลบนร่างกายของเขาด้วยลิ้นของเขา และบินอย่างเซื่องซึม ราวกับว่าเขากำลังวางแผนที่จะออกจากที่นี่และซ่อนตัว
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวเมียและมังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ ยังคงลังเลใจ
แต่ มังกรน้ำแข็งขาว ค่อย ๆ บินไปไกล
“ว้าว!!” ในที่สุด มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวเมียก็ไม่สามารถต้านทานพลังที่น่าดึงดูดเช่นนี้ได้ มันคำรามไปที่มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ กวักมือเรียกมันให้ไล่ตาม และมังกรเทียนตัวเมียเฝ้าอยู่ที่นี่!
“โฮ้!!!”
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้รู้สึกทึ่งในทันที ลำตัวแผ่ออกจากกิ่งก้าน แม้ไม่มีปีกก็บินลอยได้
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้บินไปที่เมฆ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ มังกรน้ำแข็งขาว ก็ตกใจและกระพือปีกอย่างอย่างเร็ว เขารีบพุ่งขึ้นไปในอากาศและบินไปยังเมฆที่ซับซ้อนมากขึ้น พยายามใช้เมฆเหล่านี้เพื่อหลีกเลี่ยงมังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้ ที่ใช้ประโยชน์จากไฟ
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวผู้เร่งความเร็วขึ้น แม้จะพบว่า มังกรน้ำแข็งขาว ก็เร่งความเร็วขึ้น แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุด สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่จะกระตุ้นศักยภาพในการเอาชีวิตรอดเมื่อชีวิตของพวกเขาถูกคุกคาม
มันตามไล่ในอากาศและบินไปในเมฆ
มันสามารถได้กลิ่นของ มังกรน้ำแข็งขาว และมันรู้ว่า มังกรน้ำแข็งขาว อยู่ในชั้นเมฆนี้
มังกร และ น้ำดีสีน้ำเงินเป็นไข่มุขวิญญาณของมังกรฟ้า
สิ่งนี้สามารถปรับปรุงการเพาะปลูกได้นับพันปี!
สิ่งนี้ทำให้มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์เข้าใกล้อาณาจักรหมื่นปีเข้าไปอีกก้าว!
อีกด้านหนึ่ง ในสระท้องฟ้าสีฟ้า มังกรวิญญาณดาบได้กลับมายังบริเวณต้นแม่หยุนไถ
มังกรเทียนศักดิ์สิทธิ์ตัวเมียคิดว่ามันมาที่นี่เพื่อตามหา มังกรน้ำแข็งขาว แต่พบว่ามังกรวิญญาณดาบบินตรงและเป้าหมายคือมัน
ด้วยเสียงคำรามของความโกรธ มังกรตัวเมียจึงบินออกจากต้นแม่หยุนไถและต่อสู้กับมังกรวิญญาณดาบในสระท้องฟ้าสีฟ้า
ในเวลาเดียวกัน ร่างที่ปีนป่ายเข้ามาใกล้ต้นแม่หยุนไถ
