บทที่ 205: การสอนปีศาจ
น่านหลิงชา หยิบม้วนกระดาษออกมา
นางโยนม้วนกระดาษขึ้นไปในอากาศ และในกระบวนการพลิกมัน จู มิงหลาง ก็เห็นว่าสิ่งที่ปรากฎบนม้วนกระดาษนั้นเป็นฉากของพายุฝน
เขาเห็นม้วนหนังสือค่อยๆ ละลายหายไป แต่ทันใดนั้น เมฆก็ปกคลุมแท่นบูชาที่เปื้อนเลือดของเนินเขา
จู มิงหลาง คิดว่าเป็นฝนที่ชะล้างซึ่งสามารถชำระล้างความชั่วร้ายและระเบียบที่นี่ แต่ฝนในเมฆเช่นเล็บฝนตกลงไปที่เนินเขาและแอ่งเลือด!
พวกมันเป็นน้ำฝน แต่มีความสามารถในการเจาะทะลุที่แข็งแกร่ง ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักได้ทำลายเนินเขา และในขณะเดียวกัน ปลิงเลือดที่เป็นมังกรในสระโลหิตก็ถูกตรึงกางเขน
มังกรปลิงเลือดมีพลังพิเศษ
หลังจากแปลงร่างเป็นมังกรแล้ว มันได้แสดงลมหายใจของแม่ทัพมังกรแล้ว ในบ่อเลือด มังกรปลิงสีแดงเลือดกำลังบิดร่าง
อันน่าสะพรึงกลัวของมัน และมันโจมตีหินที่อยู่รอบๆ อย่างรุนแรง หลีกเลี่ยงหนามแหลมเหล่านี้ที่ตกลงมาจากฟากฟ้า
“ชิงจั่ว ชำระมันให้บริสุทธิ์” จู มิงหลาง เรียก เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ออกมา
มังกรศักดิ์สิทธิ์สีเขียวบินได้ ม่านตาแนวตั้งสีน้ำเงินจ้องมองไปยังทิศทางที่มังกรปลิงเลือดกำลังหลบหนี มังกรปลิงเลือดนี้ก็แปลกและแปลกประหลาดเช่นกัน มันสามารถกลายเป็นหนองในเลือดและไหลเข้าสู่รอยแตกในหิน
ลวดลายมังกรฟ้าศักดิ์สิทธิ์ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์สีน้ำเงินสว่างขึ้น และมันก็พ่นลำแสงสีฟ้าออกมาเมื่อมันอ้าปากออก ซึ่งจู่ ๆ
ก็เจาะหินทั้งหมดและทำให้เลือดของคำสาปเดือด
รัศมีของมังกรศักดิ์สิทธิ์มีผลในการชำระล้างและทำลายล้างอย่างรุนแรงต่อสิ่งชั่วร้ายที่สุดนี้ มังกรปลิงเลือดยังคงตั้งตารอที่จะแยกออกเป็นปลิงเลือดขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ในท้ายที่สุด พวกมันทั้งหมดก็ถูก เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง พ่นออกมา ทำลายมัน!
ล้างเล็บฝน.
การทำให้บริสุทธิ์ด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์
มังกรปลิงเลือดก็ถูกกำจัดอย่างสมบูรณ์เช่นกัน
จู มิงหลาง ขอให้ เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง เปลี่ยนซากศพเหล่านั้นให้เป็นสารอาหารสำหรับแผ่นดิน มอบของขวัญให้กับถิ่น
ทุรกันดารอันเขียวชอุ่ม และป้องกันความแค้นอันชั่วร้ายไม่ให้กำเนิดสัตว์ร้ายที่ไม่ควรปรากฏ
เพื่อจัดการกับสิ่งเหล่านี้ มิงหลาง รู้สึกโล่งใจ
มังกรปลิงเลือดนี้น่ากลัวกว่าผีปอบนับพันปี เกิดมาอย่างไรก็กินอาหารสัตว์ระดับมังกรเหมือนกัน ถ้าฉลาดแกมโกง ถึงขั้นสุดโต่ง เมืองและหมู่บ้านใกล้เคียงก็มีแนวโน้มจะถูกทำลาย ไม่ต้องพูดถึงการฝึกฝนมังกรปลิงเลือด เพิ่มขึ้นและเกือบจะกลายเป็นการสังหารหมู่อย่างแน่นอน
“อาจเป็นเพราะพระเจ้าสงสารผู้คน แต่ไม่มีเวลาดูแล ดังนั้นจึงให้เด็กสาววาดดาวสามารถรับมือกับภัยพิบัติได้?” จู มิง
หลาง กล่าว
ความชั่วดังกล่าวสามารถกำจัดให้หมดสิ้นก่อนเกิด ซึ่งเป็นความดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
“เจ้าสามารถขับไล่ความคับข้องใจเหล่านั้นออกไปได้” น่านหลิงซา กล่าว
จู มิงหลาง พยักหน้า เหยียดมือออก และเริ่มรวบรวมวิญญาณและชงลูกปัด
วิญญาณมังกรเลือดปลิง นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าวิญญาณที่น่าเศร้าเหล่านั้น พวกเขาเดินไปรอบๆ เนินเขานี้ และพวก
เขาจะยังคงสร้างวิญญาณแห่งความตายที่แข็งแกร่ง ดึงดูดวิญญาณชั่วร้ายบางตัว
อาจเป็นเพราะมังกรที่แข็งกระด้าง
ลูกแก้ววิญญาณที่ จู มิงหลาง รวบรวมมานั้นมีคุณภาพสูงมาก และยังมีวิญญาณแห่งการขจัดคราบบนมังกร ลูกแก้ววิญญาณนั้นเหมาะมากสำหรับสัตว์วิญญาณที่จะข้ามประตูมังกร!
ดูเหมือนว่าการสั่งสมคุณธรรมและการทำความดีทำให้การเก็บเกี่ยวนั้นไม่เล็ก
เป็นเพียงว่าดราก้อนบอลเป็นศัตรูมากเกินไป และคุณลักษณะของมันไม่ค่อยสอดคล้องกับมังกรบางตัวของมันเอง
หากต้องการมาหาผู้ที่เลี้ยงมังกรกระดูก มังกรศพ มังกรผี ฯลฯ พวกเขาจะยินดีจ่ายราคาสูง
ในระหว่างนี้ จู มิงหลาง ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
นี้ควรจะไม่มีปัญหา
อีกไม่นาน เนินเขาจะถูกปกคลุมไปด้วยหญ้าและต้นไม้เขียวชอุ่ม และวิญญาณที่ตายไปแล้วจะไม่มีที่พักผ่อน
ออกจากเนินเขาและกลับมาที่ทีม คนอื่นๆ กำลังรอพวกเขาอยู่ แน่นอนว่ามีเวลารอบ้าง
“เจ้าสองคนแอบออกจากทีม เจ้าทำอะไรลงไป?” เหวินเหมิงรู ถามด้วยความงุนงง
“ฮี่ฮี่ หนุ่มๆ ก็แค่สนใจความสนใจ 10 ปีที่แล้ว ข้ากับสามีชอบแอบทำอะไรบ้าๆ ในที่ๆ สบาย ๆ อนิจจาตอนนี้พวกเขาเป็น
เพียงคนธรรมดา “ภรรยาถอนหายใจและกล่าว
เมื่อ เหวินเหมิงรู ได้ยิน นางก็เข้าใจความหมายในทันที แก้มของนางเป็นสีแดง นางกัดริมฝีปากและขี่หลังมังกรใหญ่อย่าง
รวดเร็ว โดยไม่ถามอีกต่อไป
พี่สาวและน้องสาวสองคนที่ด้านข้างมีความอยากรู้อยากเห็นมาก เด็กที่อายุน้อยกว่าพวกเขาไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ป้าพูดคือ
อะไร พวกเขาจึงถามโดยไม่อาย
บรรยากาศน่าอายอยู่พักหนึ่ง จู มิงหลาง ไม่สามารถคาดเดาสิ่งต่างๆ ได้ และอธิบายว่าเขาไปกับ น่านหลิงชา เพื่อ
ถ่ายภาพและระบายสี
“อะแฮ่ม น้องชาย อดทนหน่อยนะ เจ้าอยู่ที่เมืองแม่น้ำใหญ่ สาเหตุหลักมาจากเจ้าอยู่นานเกินไป และทุกคนก็หมดความอดทน” หวูเฟิง กระซิบกับ จู มิงหลาง
“พี่ หวูเฟิง เจ้ามีความรู้มากมาย และข้าแค่อยากถามเจ้าบางอย่าง อันที่จริง ตอนที่ข้ากับ น่านหลิงซา กำลังเดินอยู่ไกลๆ พวกเราพบแท่นบูชาบนภูเขา” จู มิงหลาง กระซิบ
จู มิงหลาง อธิบายสถานการณ์ที่นั่นกับ หวูเฟิง และใบหน้าของ หวูเฟิง ก็แสดงความตกใจเช่นกัน
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: “มีเมืองมหัศจรรย์ที่บูชาเทพเจ้าที่ไม่มีดวงตา พวกเขาเชื่อว่าการปกครองแบบเผด็จการ บาป และแรงกระตุ้นทั้งหมดในโลกเกิดขึ้นจากดวงตา และดวงตาก็มีเสน่ห์ดึงดูด จากความคิดของผู้คนและลากผู้คนที่มีชีวิตเข้าสู่ขุมนรกแห่งความเสื่อมทีละน้อย แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาพูดบนใบหน้า อันที่จริงมักบังคับคนบางคนให้เข้าศาสนาก็เลยละสายตาทิ้งไป ปล่อยให้สูญเสียความสามารถในการดูแลตัวเอง สุดท้ายก็ทำได้เพียงฟังเสียงของนิกายและตกเป็นทาสของพวกเขา “
จู มิงหลาง ขมวดคิ้ว
ทวีปศาลใหญ่ ค่อนข้างกว้างใหญ่ และสถานที่หลายแห่งยังอยู่ในสภาพปิด อารยธรรมของโลกเสฉวนเป็นมากกว่าชนเผ่าบางเผ่าที่ไม่มีใครสนใจ สิ่งนี้ยังทำให้เทพเจ้าชั่วร้ายแปลก ๆ บุกเข้ามา คนโง่เขลาบางคนได้พัฒนาเป็นนิกายชั่วร้าย
แม้ว่าเทพและมนุษย์ในขั้นต้นจะเจริญรุ่งเรืองผ่านทางนิกายและค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น แต่โลกนี้ช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน ด้วยปรากฏการณ์ที่ดูเหมือนอัศจรรย์บางอย่างที่จะทำเงินได้ และมีนิกายมากมายที่ขยายออกไปอีกนับไม่ถ้วน
นิกายไร้ดวงตา ก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือบางนิกายมีความลับบางอย่างซึ่งสามารถทำให้คนในนิกายมีอำนาจในระยะเวลาอันสั้นหรือเปลี่ยนจากคนธรรมดาเป็นคนไม่มีพระเจ้า
“แผนการเดินทางของพวกเราเดิมต้องผ่านเป่ยเฉิง หากเจ้าต้องการรับรู้สิ่งนี้ พวกเราสามารถเปลี่ยนไปพักผ่อนในเป่ยเฉิงได้ นิกายไร้ดวงตาน่าจะมีรังอยู่ที่นั่น “หวูเฟิง กล่าว
จู มิงหลาง มองย้อนกลับไปที่ภาพวาดของ หลี่ซิง ความกังวลบนใบหน้าของนางดูเหมือนจะไม่หายไปมากนัก
“งั้นพวกเราไปเป่ยเฉิงกัน”
“ข้าจะหาเวลาที่เหมาะสมที่จะพูดคุยกับป้าดาบของ นิกายดาบเหมียนซาน พวกเขามีหน้าที่ต้องทำ “หวูเฟิง กล่าว
เจียนสง เป็นหนึ่งในสี่ป่าใหญ่ของ ทวีปศาลใหญ่ สิ่งสำคัญที่สุดคือการเดินให้ถูกทางและทำความดี
นิกายดาบแห่งภูเขาอันห่างไกลต่อสู้กับเมืองบาปตลอดทั้งปี>
นิกายดาบเหมียนซาน ไม่สามารถทนต่อครึ่งหนึ่งของนิกายชั่วร้ายในสายตาของเขาได้
