Dragon tamer – ตอนที่ 21

บทที่ 21: ชื่นชม?

“ อาจารย์ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า นั่นใช้งานศาสตร์อาคม ของ มังกรฟ้า หรือเปล่า? ศาสตร์อาคม มีพลังมากกว่านี้หรือไม่” นักเรียนคนหนึ่งถามอย่างรีบร้อน

ครูดวนหลานส่ายหัวอย่างไรก็ตาม สายตาของนางจ้องมองไปที่ จู มิงหลาง แน่นอนว่านางมองมังกรสีขาวตัวน้อยในอ้อมกอดของเขาเป็นหลักขณะที่นางพูด“ ครูเคยพูดไปแล้วก่อนหน้านี้นั่นคือ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า สายเลือดหลักของมันคือ มังกรฟ้า และสายเลือดรองของมันคือ มังกรที่ยิ่งใหญ่ ในระหว่างการต่อสู้ก่อนหน้านี้สิ่งที่ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ใช้คือเวทมนตร์แห่งลมและเวทย์มนตร์น้ำแข็ง มันไม่ได้ใช้ ศาสตร์อาคมของมังกรฟ้า ใด ๆ ”

– มันไม่ได้ใช้ศาสตร์ลี้ลับอะไรเลยเหรอ?

– สายเลือดหลักของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า คือ มังกรฟ้า จากนั้น ศาสตร์อาคม ก็น่าจะทรงพลังกว่านี้!

– กล่าวอีกนัยหนึ่ง มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ยังคงซ่อนความสามารถทางสายเลือดหลักอยู่!

– ถึงกระนั้นระยะการเติบโตของ มังกรป่าเขียว ก็ไม่ตรงกับมัน?

– นี่มันไม่เกินจริงไปหน่อยเหรอ! –
ในขณะที่ทายาให้กับมังกรป่าเขียวของเขามือของ หนานเย่ ก็ลื่นไถลเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น

มังกรป่าเขียวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที ไม่มีใครรู้ว่าความนับถืออันเปราะบางของมันได้รับผลกระทบหรือไม่หรือการที่มือของ หนานเย่ ลื่นไถลทำให้เกิดความเจ็บปวดที่บาดแผล

จู มิงหลาง สังเกตเห็นทุกคนจ้องมองมาที่เขาอย่างรวดเร็ว …

เขาเกาหัวอย่างเชื่องช้า

ความจริงแล้ว จู มิงหลาง ก็ไม่ได้สังเกตเห็นรายละเอียดนั้นเช่นกัน

คงไม่ใช่ว่าไป๋ฉีไม่ต้องการใช้ ศาสตร์อาคม ของเขา แต่เขาเพิ่งแตกรังไหมและศาสตร์อาคมมังกรฟ้าของเขาก็ยังไม่ได้รับการปลุก!

“ ไป๋ฉีไม่รู้จักเวทมนตร์มังกรอันยิ่งใหญ่ในอดีต…” จู้หมิงหลางพึมพำกับตัวเอง

การถดถอยของไป๋ฉี…ดูเหมือนจะไม่เป็นการย้อนกลับของวงจรชีวิตของเขา แต่เป็นการเกิดใหม่ของการเปลี่ยนแปลงรูปแบบหนึ่ง!

สายเลือดของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า นั้นสูงกว่า มังกรขาวฟ้า หลังจากเข้าสู่ช่วงผู้ใหญ่ความแข็งแกร่งของ ไป๋ฉี จะเหนือกว่าที่เคยมีมาในอดีต!

ศาสตร์อาคมมังกรฟ้า …

ปัจจุบัน ไป๋ฉี ยังไม่ได้ปลุก ศาสตร์อาคมของมังกรฟ้า ของเขา หมายความว่าเขาจะได้รับมันในช่วงเติบโตเท่านั้น

ในกรณีนี้การเลี้ยงดูตั้งแต่ระยะทารกจนถึงระยะการเจริญเติบโตของเขาจะมีความสำคัญมาก หากได้รับการจัดการอย่างดีมีความเป็นไปได้ที่จะปลุก ศาสตร์อาคมมังกรฟ้า ที่ทรงพลังอย่างมาก!

หากไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างถูกต้อง ศาสตร์อาคมมังกรฟ้า ของเขาอาจถูกฝังโดยตรงไม่มีวันตื่นขึ้น!

ความสามารถของสายเลือดหลักมักจะแข็งแกร่งกว่าความสามารถของสายเลือดรองเล็กน้อย ไป๋ฉี ใช้เวทมนตร์น้ำแข็งและลมได้แสดงให้เห็นแล้วค่อนข้างโดดเด่น แล้ว… ศาสตร์อาคมมังกรฟ้า ของเขาจะเป็นอย่างไร? จู มิงหลาง อดใจรอไม่ไหว!

“ จริงสิน้ำหวานเหลือไม่มากแล้ว ข้าต้องการน้ำหวานประมาณหนึ่งเดือน!” จู่หมิงหลางก็นึกขึ้นได้

เขาใช้ทรายทองคำครึ่งนึงที่เขาและจระเข้ดำหามาได้ด้วยความยากลำบากในการซื้อน้ำหวาน แต่นั่นก็เพียงพอที่จะเลี้ยงไป๋ฉีตัวน้อยได้เพียงหนึ่งสัปดาห์ ตอนนี้เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับสายเลือดและเชื้อสายของ ไป๋ฉี แล้ว จู มิงหลาง ก็รู้สึกว่าดีที่สุดที่จะให้อาหารจิตวิญญาณของ ไป๋ฉี มากขึ้น มันจะมีประโยชน์ในการปลุกพลังเวทย์มนต์ของเขา!

– อาจารย์ ดวนหลาน ดูเหมือนจะเข้าใจมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า อย่างลึกซึ้ง เขาควรขอคำแนะนำจากครูในภายหลัง – จูมิงหลาง คิด

เดิมทีจู มิงหลางรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่จำเป็นต้องมาเรียนเพราะได้รับความรู้ที่มีอยู่แล้ว จากรูปลักษณ์ของสิ่งต่างๆในตอนนี้การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุดและเขาควรมาเรียนบ่อยขึ้นหากได้รับโอกาส!

—–

ทัศนคติของครูดวนหลานต่อการสอนเป็นเรื่องจริงจังมาก ครูไม่เคยล้อเล่นและจะตอบทุกคำถามที่ถามถึง จู มิงหลาง ยังฟังการวิเคราะห์ของครูเกี่ยวกับสายเลือดมังกรและสายเลือดรอง

อย่างไรก็ตามเป็นที่น่าเสียดายที่ครูไม่ได้อธิบายเชิงลึกเกี่ยวกับการให้อาหารและการเลี้ยงดู อาจไม่ใช่ส่วนหนึ่งของสื่อการสอนสำหรับชั้นเรียนในวันนี้

คลาสจบประมาณเที่ยง

เมื่อเลิกชั้นเรียนแล้วหงห่าวและเพื่อนร่วมบ้านอีกหลายคนก็มารวมตัวกัน

หงห่าวผู้ซึ่งเคยกดขี่ข่มเหงมาโดยตลอด ล้วนแต่มีรอยยิ้มและมีท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนที่หาได้ยาก แต่เขาก็ยังคงให้ความรู้สึกว่าต้องได้รับการสอนที่ดี

“ ข้ารู้ว่าพี่ชายจู เป็นมังกรในหมู่มนุษย์ตั้งแต่แรกเห็น ผลลัพธ์เป็นไปตามที่ข้าคาดไว้หลังจากการทดสอบเล็กน้อย หนานเย่มังกรเขียวอะไร? การเปรียบเทียบพวกเขากับพี่ชายจู ของข้าไม่ใช่อะไรนอกจากความอัปยศอดสูกับชมรมลานบ้านที่เย็นสบายของเรา!” หงห่าว ยกย่องเขามากเกินไป

จู มิงหลาง ใช้รอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่ห่างไกลและรีบไล่ตามทิศทางที่อาจารย์ ดวนหลานออกไป

“ พี่จูจากนี้ไปข้าหงห่าวจะดูแลทำความสะอาดหน้าบ้านและหลังบ้านของท่านเอง! นอกจากนี้เพียงแค่เอ่ยปากสำหรับเรื่องอื่น ๆ ที่ท่านต้องการความช่วยเหลือข้ายินดี ถือว่าเป็นโชคชะตาที่ทำให้พวกเรามาพบกันในลานบ้านเดียวกัน!” หงห่าวตะโกนอย่างหลงใหลไปยังจู มิงหลางที่กำลังวิ่งไป

หลังจากที่เขาตะโกนเสร็จแล้วหงห่าว ก็ตบฝ่ามือของเขาที่ไหล่ของหลี่เสี่ยวหยิงและบีบอย่างแรงและยิ้ม“ หลี่เสี่ยวหยิงโอ้ หลี่เสี่ยวหยิง เจ้าต้องการทำงานให้ หนานเย่ใช่ไหม กำลังคิดที่จะทำลายความสามัคคีในที่อยู่อาศัยของพวกเรา? เจ้าจะต้องทำความสะอาดพื้นบ้านของทุกคน นั่นคือการลงโทษของเจ้า”

หลี่เสี่ยวหยิง อยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมา

– ถ้าจู มิงหลางมีมังกรที่น่าทึ่งขนาดนี้ทำไมเขาถึงดูตกต่ำในวันลงทะเบียนของเราราวกับว่าเขาอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าข้า!?

– และเขาทำเหมือนไม่เคยเห็นโลก กลับมาจากโถงเก็บมังกร ดูเหมือนจริงมาก! … –

—-

ครูดวนหลานไม่ได้ขี่มังกรนก ที่จัดให้โดยสถาบัน แต่ครูกำลังกอดหนังสือสำหรับการบรรยายของวันนี้ค่อยๆเดินผ่านป่าตกสีเหลืองไปตามเส้นทางสีดำหมึก

จู มิงหลาง กำลังวิ่งเพื่อตามครู บังเอิญมีชายอีกคนมาหาครูก่อนและกำลังสนทนากับครูดวนหลาน

จู มิงหลาง ไม่แน่ใจว่าเขาควรขัดจังหวะหรือไม่เพื่อขอคำแนะนำจากครู อย่างไรก็ตามครูดวนหลาน สังเกตเห็นเขาและหันหน้าไปรอบ ๆ ถามว่า“ มีอะไรที่ จู มิงหลางไม่เข้าใจจากชั้นเรียนวันนี้หรือไม่?”

จู มิงหลาง สว่างขึ้นและรีบเดินไปหาครู

เขาเหลือบไปเห็นชายในชุดเสื้อคลุมผ้าไหมตัวยาว เมื่อพิจารณาจากการแต่งกายของเขาดูเหมือนว่าเขาจะเป็นครูด้วย

“ ข้ามีคำถามบางอย่างเกี่ยวกับการให้อาหาร…” จู มิงหลาง เริ่ม

ดวนหลาน ฟังคำถามของเขาอย่างจริงจัง ชายสวมชุดไหมยังแสดงท่าทีของเขารอคอยอย่างเงียบ ๆ และไม่ขัดจังหวะพวกเขา

“ ในช่วงฤดูนี้มีต้นไม้หิมะที่หนาวจัดชนิดหนึ่งซึ่งมีน้ำหวานเหมาะสำหรับการเติบโตของมังกรแม้ว่าความยากลำบากในการเก็บเกี่ยวจะสูงเล็กน้อย ต้นไม้ชนิดนี้มักจะถูกล้อมรอบด้วย ผึ้งเพชรฤดูหนาว ฝูงใหญ่ เจ้าสามารถพิจารณาใช้เงินบางส่วนเพื่อว่าจ้างผู้อื่นเพื่อเก็บเกี่ยวสิ่งเหล่านี้ให้เจ้า” ดวนหลาน แนะนำ

จู มิงหลาง ยิ้มอย่างขมขื่น

สิ่งที่เขาขาดที่สุดในตอนนี้คือเงิน!

“ ข้ายากจนครู มีทางเลือกอื่นไหม” จู มิงหลาง ถาม

“ข้ามีน้ำหวานอยู่บ้าง แต่ไม่สามารถให้ฟรีได้แม้ว่าข้าจะเป็นครูของเจ้าก็ตาม แล้วเรื่องนี้ล่ะ? ข้าจะพานักเรียนในสถาบัน บางคนไปที่ เมืองหุบเขารุ่งโรจน์ ในอนาคตอันใกล้นี้เพื่อเรียกฝน มาช่วยข้าทำงานเบ็ดเตล็ดและน้ำหวานจากหิมะที่หนาวจัดจะเป็นของเจ้าในฐานะค่าแรงทำงาน

เรียกฝนและเมฆมาหล่อเลี้ยงธรรมชาติ นั่นคือ ศาสตร์อาคมมังกรฟ้า!

ครูดวนหลานไม่ใช่ใครที่ไหน!

“ แน่ใจนะ” จู้หมิงหลางรีบพยักหน้า นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาขอได้!

น้ำหวานของต้นไม้หิมะที่หนาวจัดมีราคาแพงกว่าน้ำหวานธรรมดาอย่างแน่นอน จู มิงหลาง รู้สึกกังวลเกี่ยวกับการหาเงิน

“มากับข้า. หากเจ้ามีความจำเป็นเร่งด่วนข้าจะมอบให้เจ้าก่อน” ดวนหลาน กล่าว หลังจากพูดเสร็จ ดวนหลาน ก็ยิ้มจาง ๆ และพูดกับครูชายอย่างสุภาพว่า“ อาจารย์ เคเบ่ย ข้าจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ท่านพูดอย่างตรึกตรอง ข้าจะพานักเรียนไปหาของก่อน”
“ อืมไม่เป็นไร” อาจารย์ เคเบ่ย ตอบอย่างแผ่วเบา

จู มิงหลาง ทำตัวเป็นนักเรียนและส่งเขาออกไปอย่างสุภาพ หลังจากที่ครูเคเบ่ยหันไปจากเขา ก็มองไปที่ครูดวนหลานพร้อมกับเอียงศีรษะ …

– เขาเป็นที่ชื่นชอบของครูหรือเปล่า?

-ดวนหลาน ต้องตั้งใจให้เขาอยู่ด้วยเพื่อปฏิเสธ เคเบ่ย

– ดูเหมือนว่า เคเบ่ย รออยู่ที่นี่โดยตั้งใจเมื่อชั้นเรียนของครูจบลง

– ข้าได้กำไรจากสิ่งนี้แม้ว่าจะได้รับน้ำหวานจากต้นไม้หิมะที่หนาวจัดล่วงหน้า! –

“ วิญญาณจระเข้ของเจ้าอยู่ที่ไหน” ดวนหลาน ถาม

“ มันพักอยู่ด้านหลังที่พักของข้า” จู มิงหลาง ตอบ

“ ช่วยข้าในเรื่องเล็กน้อยอีกเรื่องหนึ่งเจ้าจะ?” ดวนหลาน ถาม

“ไม่มีปัญหา!” จู มิงหลาง รับปากโดยไม่รอให้ครูพูดจบ..