บทที่ 254: รางวัลสำหรับคู่หมั้น
เช้าตรู่ ห่าวเย่ ถาม จู มิงหลาง อย่างจริงจังเกี่ยวกับรายละเอียดของการใช้ดาบ
จู มิงหลาง พูดกับ ห่าวเย่ ด้วยการแสดงออกที่จริงใจ: “ เจ้าสามารถจินตนาการว่าตัวเองเป็นแม่บ้านที่ต้องตัดหญ้าด้วย
ดาบที่บอบบางจนไม่ทำร้ายดอกไม้หรือต้นไม้โดยรอบ กำจัดวัชพืชทั้งหมดออกจากบ้านทั้งหลัง ซึ่งเป็นวิธีปฏิบัติ
เช่นเดียวกัน”
เช้าวันหนึ่ง ห่าวเย่ กำลังฝึกซ้อม และเห็นได้ชัดว่าเขามีวิชาดาบที่แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องดอกไม้ทั้งบ้าน ดาบถูกปรับ
ระดับ แต่มันจะต้องละเอียดอ่อนมากจนดาบแต่ละเล่มตัดเพียงวัชพืชเท่านั้น!
จู มิงหลาง ออกไปดูนอกหน้าต่างของ หลี่หยุนซี และเห็นว่านางยังคงพักผ่อนอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่กังวล และเดินออกไปด้วย
ตัวเองเพื่อดูว่ามีปลาและมังกรชนิดใดบ้างในเมืองรันยู นี้
นอกจากนี้เขายังพึ่งพาเมืองรันยู เพื่อช่วยลดภาระค่าอาหารของสัตว์เลี้ยงมังกรและเขาต้องให้ความสำคัญกับเมืองนี้อย่าง
จริงจัง
เมื่อออกไปคนเดียว จู มิงหลาง กำลังเดินไปตามถนนที่ทรุดโทรม และเห็นร้านค้า อิฐและกระเบื้องกระจัดกระจายไปทั่ว
คานและเสาพังทลาย มีบ้านไม่กี่หลังที่สร้างเสร็จแล้ว
ในถนนที่พังยับเยินเช่นนี้ ยังมีคนค้าขายอยู่มากมาย เช่น ตลาดเล็กๆ แต่ของที่ขายไม่ใช่ผัก ผลไม้ เสื้อผ้า ฯลฯ แต่เป็น
อาวุธ ชุดเกราะ หนังมังกร กระดูกปีศาจ ยารักษาโรค ฯลฯ
ด้านหน้าตลาดซากปรักหักพังมีกระดานไม้ขนาดใหญ่ซึ่งสามารถมองเห็นได้จากระยะไกล
รายชื่อไม้เต็มไปด้วยรูปคนร้ายที่ต้องการตัว และมีเอกสารเกี่ยวกับรางวัล การนัดหมาย และการจ้างงานมากมาย ผู้คน
มากมายรายล้อมอยู่ที่นั่น
“ดูเหมือนว่าแม้เมืองนี้จะวุ่นวายเพียงใด แต่ก็กลายเป็นสังคมเล็กๆ ด้วยตัวของมันเอง ทหารรับจ้าง ผู้คุ้มกัน กองกำลัง
นักล่า พ่อค้า และคนร้ายต่างพึ่งพาเมืองรันยู เพื่อความอยู่รอดในพื้นที่นี้” จู มิงหลาง มองดูบรรยากาศที่เกิดขึ้นที่นี่อย่าง
ชัดเจน เขารู้สึกคลุมเครือว่ามันค่อนข้างคล้ายกับเมืองแห่งบาป!
อาจมีการสังหารที่ไร้มนุษยธรรมเพิ่มอีกสองสามอย่างที่นี่ และเมืองรันยู จะถูกลดขนาดลงเป็นเมืองแห่งความชั่วร้าย
อาชญากร และกลุ่มชั่วร้าย
จู มิงหลาง มาที่รายการไม้นี้และดูที่ใบประกาศ สิ่งนี้ทำให้ จู มิงหลาง นึกถึงสำนักงานแต่งตั้งของ สถาบันฝึกมังกร ซึ่งเขา
สามารถหาการนัดหมายที่เหมาะสมและรับรางวัลที่เกี่ยวข้อง
“รวบรวมตะขอก้ามปูงานศพแล้วเอาไปทำอาวุธ?”
“ต้องการกบฏ?”
“มีการเสนอรางวัลให้คนหนึ่งคนหนีออกนอกประเทศ
จู มิงหลาง อยู่ในฝูงชน ชำเลืองมองอย่างจริงจัง และทันใดนั้นก็เห็นภาพของตัวเอง น่าประทับใจในใจกลางแผ่นไม้
และภาพบุคคลนั้นน่าประทับใจมากจนสามารถถ่ายทอดใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซึ่งหายากในหลายพันปีได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยพื้นฐานแล้ว คุณสามารถจำเขาได้ตราบเท่าที่คุณเห็นเขา!
ฉันหวังว่า Minglang จะเป็นหัวใจที่แย่มาก! !
จับตาดูปาร์ตี้ที่คุ้มค่าอย่างราชา!
เวินหลิงเฟย
มีปัญหาทางจิตในการฝึกฝนดาบหรือไม่?
ในฐานะราชาร่างจิ๋ว ข้อเสนอสุดฉูดฉาดสำหรับการแต่งงานที่หนีไม่พ้น คุณไม่อยากเผชิญหน้าเลย!
คุณไม่ควรละอายที่จะเปิดเผยสิ่งต่าง ๆ ต่อสาธารณะ!
“ซ่งไท่นี้ดูคุ้นเคย” ในขณะนี้ ชายคนหนึ่งที่มีงูหลามขนาดใหญ่อยู่บนร่างของเขาหันศีรษะและมองที่ Zhu Minglang อย่างระมัดระวัง
“ปรากฎว่าฉันอ่านไม่ผิด เจ้าคิดว่าชายผู้นี้ดูเหมือนผู้ที่ถวายรางวัลเพื่ออำนาจของกษัตริย์หรือ?”
“ไม่ใช่เขา!”
“เป็นเขาจริงๆ ด้วยความปรารถนาดี!!”
“โอ้พระเจ้า ทำไมมีชายผู้โหดร้ายเช่นนี้ในโลกนี้ที่รอดพ้นจากการเป็นชาวชนบทได้ ยกโทษให้ไม่ได้และให้รางวัลแก่คนๆ นั้น ไม่มีอีกแล้ว คุณต้องเหยียบย่ำเขาในเนื้อหนัง!!”
“มีการเสนอรางวัลสามล้านเหรียญทอง และมันจะต้องมีชีวิตอยู่”
“โอ้ ถ้าอย่างนั้น ออกไปให้หมด อย่าบาดเจ็บสามล้าน”
ผู้คนที่ล้อมรอบรายชื่อไม้ซึ่งตอนนี้ยังเป็นมิตรอยู่ จู่ๆ ก็กลายเป็นหมาป่าดุร้าย ดวงตาคู่นั้นดูโลภเมื่อเห็นสมบัติล้ำค่า จ้อง
มองที่ จู มิงหลาง
จู มิงหลาง เองไม่เคยคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะพัฒนาอย่างน่าขัน
ในฐานะเจ้าเมืองรันยูที่มีโฉนด เขาไม่มีอะไรมากไปกว่าการตรวจสอบเมืองในฐานะเจ้าหน้าที่ของผู้ปกครองที่นี่แต่เช้าตรู่
ใครจะรู้ว่าการตรวจสอบ นี่คือปัญหา
ทองสามล้าน!!
นางสนมเหวินหลิงเต็มใจอย่างยิ่ง และนางเสนอราคาเพียง 2.75 ล้านเหรียญทองเท่านั้น!
“ใจเย็นๆ ทุกคน ช่วยฟังและพูดอะไรหน่อยได้ไหม? “ จู มิงหลาง มองไปที่ฝูงชนที่เดือดดาลด้วยใบหน้าหมองคล้ำ
“เจ้าเป็นความอัปยศของมนุษย์อย่างพวกเรา!” “ในเวลานี้ท่านที่อ้างตัวว่าเป็นพระศาสดากล่าว
“ในรายการไม้นี้มีทองคำนับพัน ทองคำหลายหมื่น และแม้แต่ทองคำหลายแสนรายการ มีมากเท่ากับขนนก พวกเจ้าต้อง
คิดให้รอบคอบและชั่งน้ำหนัก บอกข้าทีว่าจะสามารถจัดการมันได้อย่างเหมาะสมหรือไม่ และ เหตุใดข้าจึงมีรางวัลค่าตัว
สามล้านเหรียญทอง ทุกคนควรจะชัดเจนในใจว่าข้าเป็นคนอันตราย แนะนำให้ทำในสิ่งที่ควรทำเสียก่อน อย่าพยายาม
ทำให้พวกเจ้าเสียใจไปตลอดชีวิต “ จู มิงหลาง พูดอย่างมีเหตุผล และเป็นกลาง
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครที่เกรงกลัวคำพูดของ จู มิงหลาง แต่กลับทำให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นที่กำลังมองหาเป้าหมายรางวัล
หยิ่งเกินไป!
อย่าสนใจทหารรับจ้างและนักล่าที่หวังผลตอบแทน!
คนเหล่านี้ซึ่งไม่ใช่ทีมที่ทรงพลังที่กองทัพออร์โธดอกซ์เกณฑ์มาอย่างบ้าคลั่งสามารถยืนอยู่คนเดียวในกองทัพของประเทศใดก็ได้!
“ดูเหมือนว่าพวกเจ้ายังหุนหันพลันแล่นเกินไป” มิงหลาง หวังจะโน้มน้าวใจพวกเขา
“ให้ข้าเถอะ พี่น้องพวกเราจะพาเขาไปด้วยกัน มันเป็นเรื่องใหญ่ ทุกคนจะมีส่วนแบ่งสามล้านเหรียญทอง!” ชายก่อนหน้า
นี้ตะโกน
บุคคลนี้คงเดินในเมืองรันยู บ่อยๆ ทีม และแก๊งส่วนใหญ่ในรายการนี้รู้จักเขา ภายใต้มนต์เสน่ห์ของรางวัลมหาศาลเช่นนี้
จะมีสักกี่คนที่ยอมถอย!
จู มิงหลาง ได้ใช้เสื้อผ้าของ แพนท่อม เพื่อลอยไปยังซากปรักหักพังแล้ว เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้และหมาป่า พวกเขารีบวิ่งไป
ข้างหน้าและแสดงพลังเวทย์มนตร์ของพวกเขา จู มิงหลาง ผู้ซึ่งเดิมต้องการหลีกหนีจากความคิดอย่างรอบคอบ ในอนาคต
เขาต้องการตั้งหลักที่เมืองรันยู แห่งนี้ นอกจากนี้ยังเป็นทางเลือกที่ดีที่จะเลือกกลุ่มนักล่า ทหารรับจ้าง และผู้ชายกลุ่มนี้
เป็นพวกก่อน
“โอ้!!!”
ไทแรนโนซอรัส สายฟ้า ซึ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับหลัก พุ่งออกจากอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของ จู มิงหลาง
อย่างรุนแรง ไม่สนใจว่าจะถูกฆ่า หรือถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มมังกรและสัตว์ดุร้ายจำนวนมาก ราวกับว่ามังกรเล็บแหลม
เหล่านี้เป็นเพียงกลุ่มกิ้งก่า
เกราะที่หลอมละลายได้เผาไหม้เปลวไฟสีแดงบน ไทแรนโนซอรัส สายฟ้า ซึ่งมาพร้อมกับฟ้าร้องและฟ้าผ่าอย่างต่อเนื่อง
ในระดับของมัน ไม่ต้องพูดถึงการเป็นเด็กหรือสัตว์มังกรทั่วไปแม้แต่มังกรโบราณระดับหลักก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตี
ของ ไทแรนโนซอรัส สายฟ้าได้!
“ชิงจั่ว มา!”
จู มิงหลาง ซ่อนอยู่ข้างหลัง แม้ว่าเขาจะถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มคน เขาก็ยังสามารถปอกส้มได้ในขณะที่ต่อสู้กับกลุ่มคน
เหล่านั้น
ซ้าย ไทแรนโมซอรัส ขวา มังกรศักดิ์สิทธิ์ และมังกรวิญญาณดาบ อยู่ตรงกลาง!
สิ่งมีชีวิตที่เป็นมนุษย์จริงๆ ที่แข็งแกร่งและเดินออกมา มังกรวิญญาณดาบก็ยิงช้าๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีศัตรูภายใน 10
เมตรจาก จู มิงหลาง และไม่ส่งผลต่อการกินส้มของ จู มิงหลาง
