บทที่ 319: ค้นหาสัมผัสของพระเจ้า
“ไปนี่สิ หลิงชาน่าจะมาทางนี้” ดวงตาของ หลี่ซิงหัว ส่องประกายแวววาวราวกับอัญมณีที่สวยงาม
นางชี้ไปที่แสงสลัวของป่ายักษ์ จู มิงหลาง เรียก เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง และพาพวกเขาไปข้างหน้า
ต้นไม้สูงและหนาแน่น มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ำเงินต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์บินอยู่ระหว่างลําต้นขนาดใหญ่ ม่านตาแนวตั้งสีฟ้าของมัน
เหลือบมองไปยังท้องฟ้าเป็นครั้งคราว ราวกับว่ามีอะไรอยู่ข้างใน แอบมองพวกเขา
หลังจากบินเป็นระยะทางประมาณสิบไมล์ จู มิงหลาง เห็นแม่น้ำแห่งความว่างเปล่า ซึ่งกระแทกลงมาจากต้นไม้ และ
กระแทกเข้ากับพื้นแข็ง
บนพื้นดินมีมังกรหลงทาง
มังกรหลงทาง ตัวนี้พิเศษมาก หัวเป็นแบบกึ่งโปร่งใส สามารถมองเห็นสมองที่ใสสะอาดผ่านกะโหลกศีรษะของมัน ทั้ง
ร่างของมังกรหลงทาง ตัวนี้ถูกเผาไหม้ด้วยไฟสีดําเช่นกัน กรงเล็บของมัน หางและคอก็มีเกล็ดอักเสบ แสดงเป็นสีน้ำเงิน!
แม่น้ำแห่งความว่างเปล่าได้ชลประทานและรีบเร่ง มังกรไฟสีดํา นี้ไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่กลางภูเขา และเห็นว่าต้นไม้ใหญ่ที่
อยู่กลางภูเขายังคงนิ่งอยู่ แต่ มังกรไฟสีดํา นั้นเกือบจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
ไม่นานหลังจากนั้น หญิงงามผู้หนึ่งก็ลอยลงมาจากยอดไม้ กระโปรงของนางปลิวเบาๆ ผิวของนางก็ขาว และริมฝีปาก
ของนางก็แดงเหมือนเปลวไฟ เหมือนกับนางฟ้าที่ไม่ต้องการคําหยาบคายแม้แต่น้อยในหัวใจของนาง
“หลิงซา” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ หลี่ซิงหัว
“ หลิงชา พวกเรายังคงกังวลว่าเจ้าจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่ ดูเหมือนว่าความกังวลจะซ้ำซ้อนเล็กน้อย” จู มิงหลาง
เหลือบมองไปที่มังกรไฟสีดําที่กําลังจะตายและกล่าว
สิ่งมีชีวิตในซากปรักหักพังโบราณนี้ควรระวังจิตรกรหญิงคนนี้
“ ข้าเจอสิ่งนี้” านหลิงชา เหยียดฝ่ามือสีขาวและอ่อนโยนของนางออกมา โดยมีเกล็ดขนนกที่สั้นมากอยู่บนนั้น
จู มิงหลาง ระบุอย่างระมัดระวัง ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะคล้ายกับขนเกล็ดของ มังกรดารามาร!
จู มิงหลาง จงใจสัมผัสมันด้วยมือของเขา และพบว่าฝ่ามือของ น่านหลิงชา นั้นนิ่มมากและพบว่าความเย็นที่เกิดจากขน
เกล็ดกระจายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว ทําให้เขาสั่นสะท้านโดยไม่ได้ตั้งใจ !
“มันคือขนเกล็ดของ มังกรดารามาร มังกรดารามาร ซ่อนตัวอยู่ในซากปรักหักพังนี้จริงๆ!” จู มิงหลาง กล่าวด้วยความยินดี
“มังกรตัวนี้แข็งแกร่งมาก ” น่านหลิงซา กล่าว
ทันใดนั้น น่านหลิงชา ก็ขว้างปากกาหมึก ซึ่งเหมือนดาบสีดําคม เจาะหัวมังกรไฟสีดําที่กําลังจะตาย กะโหลกคริสตัล ไข
กระดูกมังกร ถูกฆ่าตายในที่นั้น และไขสมองกึ่งของเหลวก็ทะลักออกมาจากกะโหลก
“นี่คือไขกระดูกของดวงดาว ซึ่งดูดซับพลังของดวงดาวและเปลี่ยนมันให้เป็นเวทย์มนตร์ของสิ่งมีชีวิตพิเศษบางชนิด
สะสมเพิ่ม” นายก้อย ลอยออกไปโดยไม่มีการเตือนและศึกษาหัวนี้อย่างจริงจัง สมองของมังกรไฟสีดํา
“ เจ้าสะสมสิ่งนี้ไว้เพื่ออะไร” จู มิงหลาง ถาม
“แน่นอนว่า ไป๋ฉี จะเสริมความแข็งแกร่งให้กับมัน ข้างนอกหาของดีแบบนี้ไม่ได้แล้ว” นายก้อยพูดอย่างโกรธเคือง
“เหนือต้นไม้กลางภูเขา มีถ้ำเล็กๆ สําหรับมังกรไฟสีดํา และมังกรไฟสีดําเหล่านี้กําลังหยิบขนขนาดนี้ขึ้นมา” น่านหลิงซา
ชี้ไปที่ยอดมงกุฏต้นไม้
“งั้นข้าจะจัดการกับมันเดี๋ยวนี้” จูมิงหลาง กล่าวอย่างกระตือรือร้น
เพราะมันเป็นสิ่งที่น่ายินดี
“อันนี้อันสุดท้าย” น่านหลิงชา ชี้ไปที่ มังกรไฟสีดํา ที่เพิ่งเสียชีวิตและพูดเบา ๆ
จู มิงหลาง กระโดดขึ้นไปบนยอดไม้ กระโดดผ่านกิ่งก้านหนาทึบ และเห็นรังของมังกรที่ประกอบด้วยลําต้นสีดํา
เพียงแต่ว่ารังของมังกรอยู่ทุกหนทุกแห่ง มีซากศพของมังกรไฟสีดํา จํานวนมาก และการตายของพวกมันก็ถือว่าน่าสังเวช
ทําไมมังกรไฟสีดํา เหล่านี้จึงไปกระตุ้น น่านหลิงชา?
จู มิงหลาง รวบรวมไขกระดูกแสงดาวเหล่านี้ตามคําสั่งของ นายก้อย แม้ว่าจะมีรสชาติที่ไม่มีอะไร แต่ จู มิงหลาง ก็ไม่
รังเกียจที่จะเป็นผู้ติดตาม ตัวน้อยที่ติดตามเจ้านายเพื่อรับสมบัติ
ขณะประมวลผล จูมิงหลาง ได้พบเกล็ดขนนกปีศาจมารสองสามชิ้น
ก็ยังแปลกที่จะบอกว่าทําไม มังกรไฟสีดํา เหล่านี้ถึงถือเกล็ดของมังกรดดารามาร? มังกรยังเป็นที่นิยมในวัฒนธรรมการ
บูชาและพวกเขาสามารถให้เกล็ดตัวเองโดยมังกรที่แข็งแกร่ง นําโชคดี?
เขานําเกล็ดขนนกเหล่านี้ไปให้ หลี่ซิงหัว หลี่ซิงหัว ถือเกล็ดขนนกแต่ละอันไว้ในมือชั่วขณะหนึ่ง หลับตาลงและแสดงความรู้
อันศักดิ์สิทธิ์ของผู้เผยคําทํานาย
ด้วยความช่วยเหลือของเกล็ดขนนกเหล่านี้ หลี่ซิงหัว สามารถเห็นภาพพร่ามัวเมื่อตกลงมา
ยิ่งลดขนาดลงใหม่ ยิ่งมีค่าสําหรับการอ้างอิง!
“หญ้าดาวมืด ยอดภูเขา น้ำตก พระจันทร์หายไป” หลี่ชิงหัว พึมพํากับตัวเอง
นางเห็นรอยเท้าและเหยียบอย่างหนักบนหญ้าดาวสีดําที่เติบโตบนกําแพงภูเขา ในขณะที่เศษขนที่แตกกระจายแขวนอยู่
บนหญ้าดาวมืด
จากนั้นนางก็เห็นยอดเขา ตามด้วยน้ำตก และในที่สุดก็มีดวงจันทร์หายไปในท้องฟ้าที่มืดมิดพระจันทร์ดวงนี้ที่หายไป
หลี่ซิงหัว ก็ลืมตาขึ้นมาทันที ความสว่างราวกับดวงดาวอันวิจิตรงดงามค่อยๆ จางหายไปจากส่วนลึกของดวงตาของนาง
และนางก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่ท้องฟ้าที่มืดสลัวที่สุดในขณะนี้
พระจันทร์หาย!
ตอนนี้พระจันทร์หาย!
หลี่ซิงหัว ปล่อยมือของเขาและส่งขนเกล็ดกลับไปที่ จูมิงหลาง โดยกล่าวว่า “นี่คือขนขนาดที่มันเพิ่งตกลงมา ข้าคิดว่า
ข้ารู้ว่ามันซ่อนอยู่ที่ไหน”
จู มิงหลาง อดไม่ได้ที่จะชื่นชมพี่สะใภ้ของผู้เผยคําทํานาย ในใจของเขา
นางยังสามารถค้นหามังกรโบราณแบบนี้ได้ เขารู้สึกว่าสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์อันรุ่มรวยและความสามารถในการ
ติดตามที่ยอดเยี่ยมของนักล่ามังกรเหล่านั้นไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึงเมื่ออยู่ต่อหน้า หลี่ซิงหัว!
หลังจากผ่านปายักษ์ หน้าผาขนาดใหญ่ที่กระจัดกระจายปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา
โดยพื้นฐานแล้วหน้าผาขนาดใหญ่เหล่านี้แยกจากพื้นโลก พวกมันถูกเถาวัลย์แข็งกระด้างชูขึ้นไปในอากาศ ราวกับ
ปราสาทที่ยืนอยู่ริมหน้าผา ให้พลังแก่ผู้คนใต้ท้องฟ้าสลัว แรงกดขี่เปรียบเสมือนหน้าผาภูเขายักษ์ที่ลอยอยู่ทุกแห่ง สัตว์
ประหลาดโบราณและทรงพลัง!
“มันคือหญ้าดาวมืด” หลี่ซิงหัว ชี้ไปที่ด้านหนึ่งของหน้าผาและเห็นสนามหญ้าพิเศษที่ส่องแสงระยิบระยับ
“ พวกเราเข้าใกล้ มังกรดารามาร มากขึ้นเรื่อยๆ หลิงชา อย่ารีบเร่งที่จะยิงซักพัก พวกเราไม่สามารถประเมินความ
แข็งแกร่งของ มังกรดารามาร ได้” จู มิงหลาง กล่าว
” ได้ “ น่านหลิงชา ตอบกลับอย่างไม่เป็นทางการ
มังกร..!
นางไม่สนใจจริงๆ
ถ้าเป็น น่านหยูซู ไม่ควรเป็นการแสดงออกเช่นนี้
กระโดดข้ามหน้าผาลอยน้ำขนาดใหญ่หลายแห่ง จูมิงหลาง เห็นหน้าผาลอยน้ำ!
มันยังคงเป็นเถาวัลย์ท้องฟ้าซึ่งยกภูเขาขนาดใหญ่ไปสู่ท้องฟ้ามืด แต่บนหน้าผาภูเขาขนาดใหญ่นี้มีลําธารหลายสายไหล
ลงมาก่อตัวเป็นกระโปรงน้ำตกที่สวยงามมากที่ด้านล่างของหน้าผา!
“ มังกรดารามาร “ จูมิงหลาง เห็นภาพที่ไม่ใหญ่โตและแข็งแรงอย่างที่เขาคิด แต่เป็น มังกรที่เพรียวบาง !
ร่างมังกรของมันอยู่บนยอดเขา เกียจคร้านและสูงส่ง ปีกคู่หนึ่งบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวค่อยๆ ยืดออกและแกว่งไป
มา ความฉลาดของปีกมังกรนั้นดีกว่าท้องฟ้ายามค่ำคืนจริงๆ!!!
