บทที่ 33: มังกรเล็บเคียว
“ โย่…!” มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าส่งเสียงร้องยาวกางปีกหลักที่สง่างามของเขาดูเหมือนนกฟีนิกซ์น้ำแข็งจากตำนาน
คลื่นของอากาศเย็นที่แผ่ออกมาจากขนที่ปกคลุมไปด้วยหิมะของเขากวาดป่าที่ถูกทำลายราวกับพายุที่รวดเร็วและดุร้าย น้ำเย็นที่ระเหยกลายเป็นน้ำแข็งด้วยความเร็วที่มองเห็นได้จากน้ำแข็งเปล่ากลั่นตัวเป็นน้ำแข็งแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ!
เสียงแตกเสียงแตก…
ต้นไม้แข็งตัวหินแข็งและน้ำค้างแข็งสีขาวทั่วพื้นช่วยยับยั้งคลื่นความร้อนของ มังกรไฟทอง แม้แต่งูเหลือมน้ำที่กักขังมังกรไฟทองก็ถูกแช่แข็งเป็นวงน้ำแข็ง!
วงแหวนน้ำแข็ง แข็งแกร่งเหมือนห่วงมัดมังกรไฟทองไว้แน่น ทำให้ไม่สามารถลุกขึ้นได้
อาจารย์ ดวนหลาน มองไปที่ จู มิงหลาง ด้วยความยินดีบนใบหน้าของเธอ
เมื่อเห็นโอกาสที่หายากเช่นนี้ เคเบ่ย จึงรีบก้าวไปไม่กี่ก้าวแล้วเอื้อมมือซ้ายฝ่ามือของเขาหันเข้าหาพื้นและเปิดใช้งาน อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเขา
รูปแบบของตราประทับของอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเขาปรากฏบนฝ่ามือของเขาและสะท้อนให้เห็นบนดินตรงหน้าเขา ทันใดนั้นพื้นดินก็เริ่มสั่นคลอนทันที
หินและดินบินไปมา สิ่งที่ เคเบ่ย เรียกคือมังกรโคลน แม้ว่ามันจะอ่อนแอกว่า มังกรอินทรี แต่มังกรโคลนก็มีร่างกายที่แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อและสามารถต้านทานการโจมตีเต็มกำลังของ มังกรไฟทอง ได้
พวกเขาถูกซุ่มโจมตีและเขาไม่มีโอกาสที่จะเรียกมังกรตัวอื่นของเขา ถ้าไม่ใช่สำหรับทั้งมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าและมังกรแม่น้ำลึกที่ควบคุมมังกรเพลิงทอง เคเบ่ย ก็คงไม่กล้าเปิดใช้งานตราประทับของเขาอย่างแผ่วเบา การอัญเชิญต้องใช้เวลาเล็กน้อยรวมถึงความเข้มข้นเต็มที่ของ ผู้ฝึกมังกร!
“ อาจารย์ เคเบ่ย ระวัง!” จู มิงหลาง ตะโกนอย่างกะทันหัน
เคเบ่ย กำลังจะเสร็จสิ้นการอัญเชิญของเขา แต่ในขณะนั้นเขารู้สึกหนาวสั่นเหมือนมีใครบางคนเหวี่ยงดาบเย็นใส่เขาจากด้านหลัง!
เขาหันกลับมาและเห็นกรงเล็บอันแหลมคม!
กรงเล็บนั้นไม่มีกระดูกเลย มันเหมือนกับเคียวที่สับเขา!
จู มิงหลาง อยู่ห่างออกไปไม่ไกลเห็นฉากนี้ อนิจจาเขาไม่มีมังกรตัวอื่นอยู่กับเขา ถ้าวิญญาณจระเข้อยู่เขาสามารถซื้อเวลาให้ เคเบ่ย ได้ …
ชั้ว!
เล็บเคียวหั่นเข้าที่หน้าอกของ เคเบ่ย เลือดสดไหลทะลัก
เคเบ่ย ล้มลงบนพื้นกลิ้ง มังกรกรงเล็บเคียว ไม่มีเจตนาที่จะปล่อยให้เขาหนีไป!
มันจับ เคเบ่ย เพียงไม่กี่ก้าวแทงกรงเล็บอีกข้างเข้าที่หน้าท้องของเขา หลังจากนั้น มังกรกรงเล็บเคียว ก็ยก เคเบ่ย ขึ้นสูงในอากาศอวดถ้วยรางวัลของมัน!
ลักษณะของ มังกรกรงเล็บเคียว นั้นคล้ายคลึงกับบุคลิกของ หลัวเสี่ยว มาก
ไม่มีใครรู้ว่าเขาเรียกสิ่งมีชีวิตกระหายเลือดนี้ออกมาเมื่อใด ดูเหมือนว่าจะรออยู่ในบริเวณโดยรอบรอโอกาสนี้!
เคเบ่ย ไม่ได้ตายในทันทีที่ถูกกรงเล็บจับ ดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาเบิกกว้างมองไปในทิศทางของ จู มิงหลาง และร้องออกมาด้วยความยากลำบาก“ วิ่ง…วิ่ง…”
“ พวกเจ้าทุกคนต้องตาย!” หลัวเสี่ยว กรีดร้องอีกครั้ง คราวนี้เป้าหมายของเขาคือ จู มิงหลาง
หลัวเสี่ยว เป็นคนบ้าเลือด แต่จิตใจของเขาชัดเจนมาก
เขาตระหนักดีว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสามคนคือ เคเบ่ย เป้าหมายแรกของเขา ตั้งแต่การซุ่มโจมตีครั้งแรกในอากาศไปจนถึงจังหวะเวลาและลำดับเป้าหมายของเขา …
แม้ว่า มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะคุกคามชีวิตของ หลัวเสี่ยว แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้ มังกรกรงเล็บเคียว แสดงตัวเองทั้งหมดนี้ก็เพื่อที่จะจัดการกับ เคเบ่ย ในช่วงเวลาสำคัญนี้!
“ ยู…!”
ไป๋ฉี สังเกตเห็น มังกรกรงเล็บเคียว เขาฟาดปีกไปในทิศทางของ จู มิงหลาง ทำให้เกิดลมกระโชกแรง
กำมะหยี่ใต้ปีกของมันบินไปตามสายลมกลายเป็นหนามแหลมน้ำแข็งพุ่งเข้าหามังกรกรงเล็บเคียว ในระยะลุกลาม
มังกรกรงเล็บเคียวนั้นอ่อนแอกว่า มังกรไฟทองมากและเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่เชี่ยวชาญในการซุ่มโจมตี ไป๋ฉีเข้าสู่ช่วงการเติบโตของเขาแล้วและความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าแม่ทัพมังกรที่อ่อนแอกว่า แหลมน้ำแข็งบินมาในแนวนอนพร้อมกับลมกระโชกเหมือนพายุหินงอกน้ำแข็งปิดผนึกทุกเส้นทางการโจมตีที่มีให้กับมังกรกรงเล็บเคียว
มังกรกรงเล็บเคียวเคยวางแผนที่จะตัดทั้ง เคเบ่ย และ จู มิงหลาง ลง แต่ตอนนี้มันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ในการฆ่า จู มิงหลาง
น้ำแข็งพุ่งเข้ามาอย่างมากมาย มังกรกรงเล็บเคียว พยายามที่จะล่าถอยอยู่แล้ว แต่หนามน้ำแข็งบางตัวก็พบเป้าหมายของพวกมันพุ่งเข้าใส่หลังของมัน
มังกรกรงเล็บเคียวส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดหนีเข้าไปในป่าทึบทันทีโดยไม่แสดงตัวอีกต่อไป
น่าเสียดายที่ถ้าแหลมน้ำแข็งอีกสองสามอันโดนมันจะทำให้กล้ามเนื้อหลังของ มังกรกรงเล็บเคียว แข็งตัวทำให้มันวิ่งได้อย่างแข็งกร้าว
“ ไป๋ฉีออกไป!” จู้หมิงหลางตะโกนอย่างเด็ดขาดหลังจากที่เหลือบไปเห็นมังกรไฟทองซึ่งกำลังพยายามที่จะหลุดพ้นจากล็อคน้ำแข็ง
มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าเหินที่ระดับความสูงต่ำบินไปหา จู มิงหลาง หลังคว้ากรงเล็บของมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าและกอดไว้
“ อาจารย์ดวนหลานหยุดเสียใจ ตื่นมาช่วยกัน!”
ดวนหลาน ยังไม่ฟื้นจากการเสียชีวิตอันน่าเศร้าของ เคเบ่ย ก็ต่อเมื่อ จู มิงหลาง และ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า บินมาตรงหน้าแล้วนางก็เอื้อมมือไปจับมือของ จู มิงหลาง
“ กูลู! …”
มังกรกรงเล็บเคียว ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้พวกมันบินออกไป มังกรกินเนื้อดุร้ายปีนขึ้นไปบนต้นไม้ขนาดใหญ่ด้วยความเร็วที่เกินจริงและกระโดดลงจากยอดของต้นไม้กรงเล็บหน้าคล้ายเคียวของมันที่แกว่งไปมาในอากาศอย่างไร้ความปรานี มันฟาดฟันอย่างเยือกเย็นที่ทั้ง จู มิงหลาง และ ดวนหลาน ที่ห้อยอยู่ใต้มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
“ อาววว !!!”
มังกรแม่น้ำลึกปรากฏตัวขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ แกว่งหางของมันขึ้นจากพื้นและตบมังกรกรงเล็บเคียวออกไป
มังกรกรงเล็บเคียวส่งเสียงร้องอย่างน่าสังเวชขณะที่มันตกลงไปในกองหินเลือดไหลไปทั่ว
“ อาจารย์ดวนหลานระลึกถึงมังกรแม่น้ำลึกของท่านด่วน!” จู มิงหลาง รีบเตือนเธอ
เมื่อพวกเขาอยู่นอกระยะแล้ว มังกรแม่น้ำลึก จะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง พวกเขาไม่กล้าหยุดแม้แต่ครู่เดียว หากมังกรไฟทองหลุดพ้นทุกคนอาจทิ้งการมีชีวิตอยู่ได้!
ดวนหลาน ยื่นฝ่ามือออก รอยประทับปรากฏบนฝ่ามือของนางและรอยประทับขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นรอบ ๆ มังกรแม่น้ำลึกทันทีราวกับประตูอัญเชิญขนาดมหึมาปล่อยให้มันข้ามไปได้ตามที่ต้องการ
มังกรแม่น้ำลึกบินเข้าไปในสำนักประทับอัญเชิญทันทีเข้าสู่อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของ ดวนหลาน ก่อนที่มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะบินไปไกลเกินไป
“ เจ้าคิดว่าจะสามารถหนีได้หรือไม่” หลัวเสี่ยว หัวเราะ
มังกรไฟทองใช้เปลวไฟเพื่อละลายน้ำแข็ง แขนขาของมันชาเล็กน้อยจากความหนาวเย็น แต่มันกลับฟื้นคืนความแข็งแกร่งในการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่พ่นไฟใส่พวกมัน
เมื่อคลานอย่างแข็งกร้าวจากความหนาวเย็นมังกรไฟทองกำลังจะกางปีกออกและไล่ล่า แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำรามตามมาด้วยมังกรโคลนที่บ้าคลั่งพุ่งเข้าใส่มังกรไฟทอง!
“ ไอ้พวกมึงอยากตาย!” หลัวเสี่ยว คำรามด้วยความโกรธ
มังกรโคลนตัวนั้นเป็นมังกรตัวที่สอง ที่เคเบ่ย ได้อัญเชิญมาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต มังกรอินทรี เสียชีวิตและ เคเบ่ย เจ้านายของมันก็ตายไปเช่นกัน มังกรโคลนสามารถหลบหนีเข้าไปในป่าได้ แต่ในตอนนี้มันดูโกรธเกรี้ยวราวกับต้องการล้างแค้นให้เจ้านายของมัน!
อนิจจามังกรโคลนอยู่ในอันดับลูกมังกรเท่านั้น การต่อสู้กับแม่ทัพมังกรชั้นสูงก็เหมือนกับการขว้างไข่ใส่ก้อนหิน
เหตุผลที่หลัวเสี่ยวโกรธมากก็เพราะ มังกรโคลนที่แข็งแกร่งตัวนี้ขัดขวางโอกาสของเขาที่จะฆ่าจู้หมิงหลางและดวนหลาน!
