บทที่ 381: พระอาทิตย์ตก ไฟฟีนิกซ์
หางของมันโบยบินโดยไม่มีลม
หางฟีนิกซ์เรียวและอ่อนนุ่มขนที่บางเบาเครามังกรและกํามะหยี่สืบนมังกรสีน้ําเงินของมังกรศักดิ์สิทธิ์ล์วนถูกกักขังโดย
พลังของเมฆและฝนของคู่ต่อสู้แต่มีเพียงตาของมันเท่านั้นที่มีทั้งสีหางหางฟีนิกซ์ที่โบยบินและยืดหยุ่นยังคงไม่ลดน้อยลง
ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่าด้วยความพ่ายแพ้ในการต่อสู้มันกลับสดใสขึ้นราวกับดาบที่ลับคม!
ขนหางสั่นไหว แต่ร่างกายของ มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินค่อยๆห่อหุ้มด้วยเปลวไฟสีฟ้า นี่คือแสงจ้าที่เบ่งบานจนสุดขั้วไม่ใช่
เปลวไฟจริง เพียงเพราะแสงนั้นร้อนเกินไป!
ดูเหมือนอักเสบแต่ไม่แกว่ง รัศมีของแสงถูกพันเข้าด้วยกันอย่างแยกไม่ออกในกระจุกของมงกุฎแห่งแสงที่พร่างพรายที่สุด
ในเวลาเดียวกัน ที่หางของ มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินมันก็ค่อยๆคลหางที่งดงามออกมา
“นิพพานดําเนินต่อไป!”
ไม่สามารถเพิ่มรูปลักษณ์ที่ตกใจบนใบหน้าของชั้นวานได้!
ครอบครัวฟีนิกซ์ครอบครองพลังแห่งนิพพานเมื่อท้อแท้หรือตายกระดูกและเลือดจะสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดการรักษา
อาการบาดเจ็บทั่วร่างกายอย่างสมบูรณ์และจุดประกายความสามารถอันทรงพลังที่เกินขีดจํากัดของตัวเอง
คุณลักษณะที่ชัดเจนที่สุดของกระบวนการนี้คือพวกมันจะมีหางฟีนิกซ์เสริม!
ว่ากันว่าเผ่าฟีนิกซ์โบราณบางเผ่าสามารถบรรลุนิพพานได้สามหรือสี่ครั้งในการต่อสู้ จนถึงรูปแบบการต่อสู้สูงสุดของ
ฟีนิกซ์เจ็ดหาง และบ่อยครั้งที่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์บางตัวที่มีอายุมากกว่า 50,000 ปียังต้องล่าถอย!
มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินยังมีความสามารถนี้!!
และเห็นได้ชัดว่าเมื่อ มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงิน เสร็จสิ้นการต่อสู้ครั้งนี้และรัศมีของมันก็แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลาย
เท่าและพลังก็ไม่ด้อยกว่ามังกรที่ทรงพลังที่สุดอย่าง ราชามังกร! ! !
จ มิงหลางก็ประหลาดใจเช่นกัน
นี่คือความสามารถที่เขาไม่ได้ค้นพบในการทดลองและการฝึกอบรมครั้งก่อน
เสี่ยวชิงจั่วตัวน้อยนี้กําลังปลุกทักษะที่ทรงพลังมากขึ้นในการเผชิญกับความทุกข์ยาก!
หางทั้งห้านั้นกระพืองดงามราวกับนกฟีนิกซ์ศักดิ์สิทธิ์ตัวจริง ขนนกที่ถูกทําลายโดยสายฝนก่อนหน้านี้ได้รับการฟื้นฟู
สดใสและสวยงามยิ่งกว่าเดิมและแสงที่หางฟีนิกซ์มอบให้นั้นดูสมจริงยิ่งขึ้นไฟสีเขียวปกคลุมร่างกายของมังกรศักดิ์สิทธิ์
เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ธรรมชาติของไฟแต่ดูเหมือนว่าร่างกายจะร้อนระอุนี่คือแสงที่แรงถึงขีดสุดและยังทําให้ผู้คนรู้สึกถึง
ความยิ่งใหญ่อีกด้วย!!
ทุกคนต่างหลงใหลในการต่อสู้อันสูงส่งและสง่างามเช่นนี้ราวกับว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินที่อ่อนแอก่อนหน้านี้เป็นเพียง
รูปแบบที่ปลอมตัว ในขณะนี้ แสงสว่างที่แผดเผาด้วยเปลวเพลิงนี้เป็นของจริง !!
นี่เป็นรูปแบบที่แข็งแกร่งที่สุดของ มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงิน! !
นิพพานยังคงดําเนินต่อไปราวกับอยู่ในชั่วขณะแห่งการเลื่อนขั้นและการเปลี่ยนแปลงไปสู่ระดับที่สูงขึ้น
ความต่อเนื่องของนิพพานนี้แน่นอนก็ต่อเมื่อเจตจํานงที่จะต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจะได้รับแรงบันดาลใจจากเลือดของ
มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงิน อย่างสมบูรณ์
จ ถึงหลางเองก็ประหลาดใจเช่นกัน
เสี่ยวชิงจั่ว ตอนนี้แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!!
“มังกรของข้า กระดูกและกล้ามเนื้อของเขาเคลื่อนไหวแล้วข้าไม่รู้ว่ามังกรนิมบัส ของเจ้ามีอะไรบ้างไม่ต้องสนใจข้า
หรอก” จมิงหลางหัวเราะและรอยยิ้มของเขากลายเป็นเหมือนมังกรฟ้าบินและหยิ่ง
ใบหน้าของ กวนเหวินฉี สับสนเล็กน้อย
สถานการณ์อะไร!
มังกรตัวนี้จะแปลงร่างอีกแล้วเหรอ? ? ?
เห็นได้ชัดว่าตอนนั้นมันถูกมังกรนิมบัสของเขาทุบตีกระดูกปีกหักไปหมดแล้ว และมันก็ยากที่จะบินได้อาการบาดเจ็บ
ทั้งหมดหายในพริบตาได้อย่างไรไม่ต้องพูดถึงมันแตกออกมากกว่าเดิมเขาไม่รู้ว่าโมเมนตัมแข็งแกร่งขึ้นเท่า!!
เมฆ ฝน มังกรนิมบัสลอยอยู่ในหมอกร่างกายส่วนใหญ่ของเขาปรากฏอยู่ในเมฆมืด
มังกรนิมบัส ตัวนี้ก็สับสนเช่นกัน
มังกรตัวเดียวกันทําไมเขาถึงไม่มีร่างบทที่บาดเจ็บ? ?
ด้วยอีกหนึ่งหาง มันแข็งแกร่งขึ้นมันเกิดมาพร้อมกับหางที่ควบคุมฝนได้!
เมื่อมังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินกระพือปีกมันส่องแสงอย่างเจิดจ้าและทรงพลังอย่างมาก
ปีกมันแกว่งไปมาอย่างไร้ความปราณีในท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยเมฆสีด่า
เห็นว่าเมฆฝนที่หนาแน่นถูกล่าแสงของฟีนิกซ์แตกสลายและแสงแดดที่แผดเผาก็เข้ามาปกคลุมท้องฟ้าแห่งนี้อีกครั้งทําให้
มังกรเมฆฝนซ่อนตัวอยู่ในก้อนเมฆโดยสมบูรณ์โผล่ออกมา!
มังกรนิมบัสที่มีร่างกายยาวเป็นท่าทาง มังกร มาตรฐาน
แต่หางและลําตัวส่วนล่างเหมือนปลาตัวใหญ่รูนสายฝนหนาทึบบนตัวมันทําให้ดูมีพลังมากกว่าที่จินตนาการไว้
ไม่น่าแปลกใจที่มันซ่อนตัวอยู่ในก้อนเมฆตั้งแต่ต้นจนจบเผยให้เห็นเพียงบางส่วนของมังกรฟ้าเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่า มังกรนิมบัส นี้ถูกแปลงโดยอสูรปลาบางชนิดมันทรงพลังจริง ๆ แต่รูปลักษณ์ของมันแปลกไปหน่อยเมื่อ
เปรียบเทียบกับมังกรดั้งเดิมแล้วสามารถมองเห็นได้เพียงครึ่งบนเท่านั้น
“มันคือมังกรอสูรปลาที่เรียกตัวเองว่าลอร์ด” จมิงหลางยิ้ม
กวนเหวิน กัดริมฝีปากแน่นและไม่พูดอะไร
ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของมังกรตัวนี้คือมันไม่มีชื่อเสียงเพียงพอ
ส่วนใหญ่แล้ว กวนเหวินฉีจะไม่ปล่อยให้มันแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริง แต่ซ่อนมันไว้ในก้อนเมฆซึ่งทําให้ผู้คนรู้สึกลึกลับและ
มีพลังโดยไม่ทําลายพลังอันยิ่งใหญ่ของมันในฐานะเจ้าแห่งมังกร
ท่าทางของหางทั้งห้าทําให้ มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินเป็นเสน่ห์อันศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเปล่งประกายที่แผด
เผาราวกับเปลวไฟบนร่างกายช่างสูงส่งและงดงามมาก
มังกรศักดิ์สิทธิ์สีน้ําเงินฟีนิกซ์ ที่ต่อสู้เพื่อนิพพาน ได้เหนือกว่ามังกรนิมบัสแล้วมันโฉบลงจากที่สูงอย่างเฉียงๆและทันใด
นั้น ขนรอบๆก็ลอยอย่างอิสระและขนนกสีฟ้าก็พร่างพราวราวกับกลีบไฟและในที่สุดก็ก่อตัวเป็นโครงร่างของนกฟีนิกซ์
สกายเบิร์ดขนาดมหึมา! !
พระอาทิตย์ตก ไฟฟีนิกซ์! !
เขาเป็นบุตรของดวงอาทิตย์โดยสมบูรณ์ตกลงมาจากท้องฟ้าสู่แนวชายฝั่งที่ทอดยาวนี้ ไม่เพียงแค่สถาบันฝึกมังกร
เท่านั้นที่สามารถเห็นการแบ่งเขตที่ไม่มีใครเทียบได้แต่ยังรวมถึงผู้คนมากมายบนท้องถนนในเมืองด้วยบางคนถึงกับคิด
ผิดว่าดวงอาทิตย์ตกลงไปในทะเลก่อนเวลาอันควร
“บูม!!!”
แสงระยิบระยับรุนแรงมากจนทุกคนลืมตาไม่ขึ้น
แต่พลังทําลายล้างอันยิ่งใหญ่ยังคงพุ่งเข้าหาใบหน้าของพวกเขานักเรียนหลายคนที่มองตามสัญชาตญาณได้หนีออกไป
ข้างนอกโดยกลัวว่าพลังงานดังกล่าวจะส่งผลกระทบต่อพวกเขา
ในช่วงกลางอากาศของการแข่งขันครั้งใหญ่เมฆและฝนทั้งหมดในมังกรนิมบัสได้ระเหยออกไปและไม่สามารถควบคุม
เวทมนตร์ใดๆได้อีกต่อไป
ร่างกายของมันถูกกระแทกลงกับพื้นด้วยพลังอันกว้างใหญ่นี้มวลหินจมลงในทันใด และรอยแยกก็แพร่กระจายโดยตรง
จากลานประลองดาบสู่ภายนอก
นี่ไม่ใช่พลังงานที่น่าตกใจที่สุด ขนที่บางเบากระจัดกระจายไปในอากาศก่อตัวเป็นรูปไฟฟีนิกซ์ขนาดยักษ์กวาดล้างแสง
แม้กระทั่งเม็ดทรายเล็กๆ ในเนินทราย โชคดีที่ทุกอย่างกลายเป็นสีดํา!!
เดิมที่อารีน่าต้าบถูกเตรียมไว้สําหรับนักเรียนระดับกลางพลังงานการต่อสู้สูงสุดที่สามารถต้านทานได้นั้นก็
อยู่ในระดับปรมาจารย์ระดับสูงเช่นกันแต่การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่นี้ดูเหมือนจะระเหยไป เหลือเพียงเศษดินที่ไหม้เกรียม! !
มังกรนิมบัสล้มลงบนพื้นและร่างของรูนฝนถูกเผาจนไม่เหลืออะไรเลย
ล่าตัวที่ยาวของมันกลายเป็นสีดําสนิทและถูกไฟไหม้
มันกระดิกหางเหมือนปลาทะเลที่เกยตื้นพยายามจะหันไปทางมหาสมุทรแต่หลายครั้งมันก็กลิ้งกลับมา
