บทที่ 61 ความอัปยศ
ใบหน้าของ หยินเหยาซู และ เฉินเล่ยหลู ซีดลงพวกเขามองไปที่ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ที่ศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งบนท้องฟ้าจากนั้นก็มองไปที่ จู มิงหลาง ที่ไม่เด่นในฝูงชน
ราวกับว่าข้าเพิ่งเรียนรู้ว่า จู มิงหลาง เป็นคนจรจัดดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแสงวิเศษ!
ทำไมคน ๆ นี้ถึงมีสิ่งมีชีวิตระดับมังกร!
เขาไม่ควรจะเป็นแรงงานที่ขี้เกียจและเร่ร่อน! !
คนที่ต่ำต้อยเช่นนี้เขาไม่ควรตายด้วยการเหน็บแนม!
“ เขาเพียงคนเดียว หากพวกเราเป็นหนึ่งเดียวกันเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเราแน่นอน” หยินเหยาซู กดความเสียใจลงไปที่ก้นบึ้งของหัวใจและพูดกับผู้เลี้ยงมังกรคนอื่น ๆ
“ จู มิงหลาง คนนี้ดูเหมือนจะแตกต่างจากข่าวลือ” นักเรียนที่เป็นเจ้าของมังกรป่าเขียวตัวเต็มวัยกล่าว
“ถึงอย่างนั้น เขาไม่มีคุณสมบัติ อย่าลืมสิ่งที่เขาพูด พวกเราไม่มีคุณสมบัติที่จะชื่นชมเจ้าหญิงด้วยซ้ำ บางทีเจ้าหญิงก็อาจถูกตีกรอบที่หวู่ตู เขาเป็นคนสั่ง เขาเป็นคนโลภ เขาจึงคิดวิธีที่เลวร้ายเช่นนี้ไม่เช่นนั้นทำไมเขาถึงปรากฏตัวในคุกใต้ดิน!” หยินเหยาซู กล่าวกับทุกคน
“ ใช่มันต้องเป็นการสมคบคิดที่เขาตั้งขึ้นเพื่อตีตราชื่อเสียงของเจ้าหญิงจากนั้นก็เริ่มใช้วิธีการที่น่ารังเกียจและความคิดเห็นที่สกปรกของสาธารณชนเพื่อลักพาตัว! คนประเภทนี้ควรถูกทอดทิ้งและไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่ในเมืองหลี่ฉวนซึ่งเป็นเมืองและสถาบันฝึกอบรมมังกรหลี่ฉวนอันสูงส่งของพวกเรา!” เฉินเล่ยหลู สะท้อนคำพูดของ หยินเหยาซู ทันที
“ ข้าหมายความว่าเขาต้องเป็นผู้ร้าย!”
“ มันสมเหตุสมผล…มันสมเหตุสมผล!”
ทำไมเขาถึงปรากฏตัวในคุกใต้ดิน ไม่ใช่คนอื่น? ?
ต้องมีการสมรู้ร่วมคิด!
โดยไม่ได้ตั้งใจทุกอย่างเป็นการสมรู้ร่วมคิดและกลอุบาย!
“คนเลวทรามเช่นนี้ไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่ สังหารมังกรของเขาเสียก่อน!!” ไม่รู้ว่าผู้ส่งเสียงดังเป็นใคร
ทันทีที่เสียงของเขาลดลง ก็เห็นมังกรเทียนคลานอยู่เหนือแม่น้ำที่หนาวจัด
มังกรเทียนเงยหน้าขึ้นและดวงตาที่มีความสว่างเล็กน้อยก็เปลี่ยนเป็นประกายไฟราวกับดวงอาทิตย์สีทองที่ส่องแสงอุณหภูมิสูงและแสงจ้าบนพื้นโลกในไม่ช้าแสงแดดสีทองก็ห่อหุ้มธารน้ำแข็ง
พื้นผิวของแม่น้ำละลายและชั้นน้ำแข็งแตกเป็นเสี่ยง ๆ มังกรที่ติดอยู่ในน้ำแข็งหนาเริ่มแยกตัวและต่อสู้กันและในไม่ช้ามังกรโบราณที่ทรงพลังหลายตัวก็หลุดพ้นจากน้ำแข็ง
“ มาอยู่ด้วยกันมันไม่สามารถทำอะไรพวกเราได้!” เจ้าของมังกรเทียนพูดอีกครั้ง
มังกรเทียนข้ามพื้นน้ำแข็งและมีมังกรโบราณสี่หรือห้าตัวอยู่ข้างๆมัน ภายใต้การนำของมังกรเทียนที่ทรงพลังมังกรโบราณเหล่านี้รีบวิ่งข้ามแม่น้ำและตรงไปยังที่ตั้งของมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
เห็นได้ชัดว่ามังกรเทียนตัวนี้ไม่มีปีกสามารถกระโจนขึ้นได้ด้วยความยืดหยุ่นของร่างกายราวกับงูพิษ
ไป๋ฉี ลอยตัวขึ้นไปในอากาศทันทีพยายามกำจัดการโจมตีของมังกรเทียน แต่ แรบเต้อร์ และ มังกรเชื้อโรคเล็บแดง ปรากฏตัวขึ้นใกล้ ๆ พวกเขาต่อสู้จากที่สูง บังคับให้ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า หมดหนทางหลบ
“ ฮิ้วววววววว !!!”
ไม่รู้ว่าพายุฝุ่นปรากฏขึ้นเมื่อใด หนอนโคลนที่เต็มไปด้วยโคลนโจมตี มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ที่โดดเดี่ยวและเพื่อให้ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ไม่มีโอกาสได้ใช้เทคนิคน้ำค้างแข็งที่ทรงพลังเหล่านั้นอีก!
หลังจากการล้อม มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า สามารถเผชิญหน้ากับมังกรเทียนวิ่งด้วยขาของเขาเท่านั้น
และมังกรเทียนนี้แข็งแกร่งกว่ามังกรตัวอื่นอย่างเห็นได้ชัด เกล็ดบนตัวของมันเปล่งแสงระยิบระยับอย่างมากและเมื่อใครจ้องไปที่ตัวมันดูเหมือนว่ากำลังจ้องมองไปที่ดวงอาทิตย์ที่แผดจ้า …
ดวงตาของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า กำลังจะลุกไหม้และไม่สามารถตัดสินมุมของการโจมตี ของมังกรเทียนได้อย่างแม่นยำ
“ ไป๋ฉี…ไปเฮยยะ!” เสียงของ จู มิงหลาง ดังขึ้น
เมื่อมังกรเทียนเข้ามาใกล้ดวงตาของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ก็เจ็บมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าเขาจะหลับตาแน่นเขาก็ไม่สามารถต้านทานแสงสีทองที่ทะลุทะลวงได้
ฟันดำอยู่ที่พื้นและมีมังกรมากกว่าหนึ่งโหลอยู่บนพื้น เมื่อบินต่ำหรือต่อสู้บนพื้นดิน มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะถูกปิดล้อมโดยมังกร
ไป๋ฉี เชื่อในการตัดสินของ จู มิงหลาง
มันพับปีกและรีดกระแสลมเหมือนหมวก
ทันใดนั้นร่างสีขาวก็ลอยลงมาและเห็นได้ชัดว่า มังกรเทียน ไม่คาดคิดว่า มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะเลือกที่จะลงจอด ด้วยการระเบิดครั้งนี้เขากวาดไปในอากาศและกวาดไปที่ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
“ มันลงมาแล้วมาเลย !!” หยินเหยาซู รู้สึกตื่นเต้นและรีบตะโกนบอกทุกคน
“ ระวังเวทย์น้ำแข็งของมันมังกรของเราจะต้านทานเวทย์ระดับทั่วไปไม่ได้เลย!”
“ ไม่ต้องกังวลไม่มีโอกาสนี้!” เฉินเล่ยหลู กล่าว
มังกรหินโคลนยืนอยู่บนพื้นราบ หางของมันเอื้อมถึงดิน ณ จุดหนึ่ง และมันก็ทำให้เกิดหลุมทรายขนาดใหญ่ขึ้น!
“ คำราม !!!”
ด้วยเสียงคำรามมังกรหินโคลนใช้เทคนิคในการควบคุมทรายและดินและเห็นฝุ่นทั้งหมดในบ่อทรายโคลนลอยขึ้นไปในอากาศและค่อยๆดึงพายุทอร์นาโดทรายที่ทรงพลังออกมา!
การไหลของทรายปกคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่เหมือนกระแสอากาศ ทันทีที่มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าตกลงบนพื้นเขาก็เห็นพายุทอร์นาโดที่ไหลจากทรายดักมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าไว้ข้างใน …
กระแสทรายปลิวว่อนไปรอบ ๆ และพวกมันกระทบขนน้ำแข็งและเกราะน้ำแข็งของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
พวกมันไม่สามารถทำลายเกราะน้ำแข็งได้และโดยธรรมชาติแล้วพวกมันไม่สามารถทำร้ายมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ได้ แต่พายุทอร์นาโดธารทรายจะบดบังการมองเห็นของ ไป๋ฉี ทำให้ยากที่จะมองเห็นสถานการณ์โดยรอบนับประสาที่ศัตรูจะพุ่งเข้าชน
การมองเห็นที่มีฝุ่นทรายมากทำให้หาเป้าหมายได้ยาก ไม่ว่าเวทย์มนตร์น้ำแข็งจะทรงพลังเพียงใดก็ยากที่จะทำงานได้หากไม่มีเป้าหมายที่แม่นยำ
นอกจากนี้ศัตรูยังอยู่ใกล้ ๆ และ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าไม่มีโอกาศที่จะใช้เวทย์มนตร์ได้เหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปโดยไม่สามารถปล่อยเทคนิคน้ำแข็งที่หลากหลายออกมา!
มีเสียงดังก้องในหูของเขาพายุทอร์นาโดในธารทรายมีเสียงดังมากและมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวในบริเวณใกล้เคียง
“ หืม !!!”
ทันใดนั้นกรงเล็บแหลมคมสีแดงเข้มก็ข้ามมาจากปีกด้านข้างของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
มันคือมังกรเล็บสีแดง ในพายุทอร์นาโดทรายเช่นนี้ มังกรเชื้อโรคเล็บแดง สามารถแสดงลักษณะที่ซ่อนอยู่ของป่าเพื่อให้แน่ใจว่าทุกการโจมตีเป็นกุญแจสำคัญของมัน และยังเป็นจุดบอดของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ที่ยากจะตอบสนอง
มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า กางปีกออกและขนบนปีกแข็งเป็นเกราะแข็งในขณะนี้เหมือนโล่ปีกสีขาวปิดกั้นการโจมตีอย่างกะทันหันของ มังกรเชื้อโรคเล็บแดง
ด้วยหางยาวที่ยกขึ้นมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า กำลังจะฆ่ามังกรเชื้อโรคเล็บแดง เถาวัลย์หนางอกขึ้นมาจากพื้นดิน พวกมันเป็นเหมือนหนวดนักล่าของหมึกยักษ์แห่งทะเลลึกที่ว่องไวและทรงพลัง กัดขึ้นมา …
มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ต้องยอมแพ้ใช้หางต่อยและกระโดดออกจากเถาวัลย์เหล่านี้
สายตาของ มังกนรน้ำแข็งขาวยามเช้าหันไปเห็นร่างที่แข็งแกร่งในพายุทอร์นาโดธารทรายที่มีทัศนวิสัยต่ำมาก มันอยู่ห่างจากเขาไม่ถึงห้าเมตรและร่างกายที่ดุร้ายก็รีบวิ่งเข้ามาในสภาพที่พุ่งทะลวง!
มันคือมังกรตัวโตแห่งป่าเขียว! !
มังกรป่าเขียวก็แข็งแกร่งเช่นกัน แม้ว่า มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะมีขนที่เป็นเกราะน้ำแข็ง แต่ก็ยากที่จะต้านทานแรงกระแทกโดยตรงนี้ มันสายเกินไปที่จะใช้เวทมนตร์กำแพงน้ำแข็งชั่วคราว
“ โอ้ !!!”
ไป๋ฉี ไม่มีที่ให้หลบซ่อนนักล่าที่แข็งแกร่งก็วิ่งเข้ามาบนผืนทราย มันแข็งแกร่งและสูงกว่ามังกรแห่งป่าเขียวและผลกระทบของมันก็ทรงพลังยิ่งกว่า
“ ตูม !!!”
ดวงตาของมังกรป่าเขียวมุ่งไปที่จะทำร้ายมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า เงาดำตระหง่านพุ่งเข้ามาสกัดกั้นจากอีกด้านหนึ่ง และมังกรป่าเขียวก็ลอยออกไปพร้อมกับเสียงคร่ำครวญและลอยไปตกบนทรายโคลน
เสียงและการเคลื่อนไหวมีขนาดใหญ่มากแม้ว่า ไบ๋หาน จะมองไม่เห็น แต่เขาก็เข้าใจได้ตั้งแต่เสียงบูมว่ามังกรป่าเขียวถูกตีอย่างน่าสังเวชและมันไถลไปได้ไกลแค่ไหน
หลังจากที่เงาดำปะทะกับมังกรอย่างมังกรแห่งป่าเขียวร่างกายของเขาก็ยังคงไม่เคลื่อนไหว
มันเข้าใกล้ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ร่างกายสีดำสนิทของมันเหมือนกับกำแพงหนา…
“ โอ้ !!” โมซาซอเร็กส์แบล็ค เปิดปากของเขาด้วยรอยยิ้มและเขี้ยวสีดำของเขายื่นออกมาราวกับว่าเขาภูมิใจในตัวเองมาก
“ ไป๋ฉี ใช้ลมเพื่อไล่ฝุ่น” จู มิงหลาง กล่าว
จู มิงหลางอยู่ไม่ไกล เขาอยู่บนหลังของ โมซาซอเร็กส์แบล็ค ในเวลานี้ เมื่อเขาเห็นทรายและฝุ่นสะสมในพื้นที่ขนาดใหญ่ จู มิงหลาง ก็วิ่งมาที่นี่มิฉะนั้นสายตาของเขาจะถูกซ่อนไว้ มันยากที่จะควบคุมการต่อสู้นี้
ด้วยการปกป้องรอบตัวเขาในที่สุด ไป๋ฉี ก็สามารถควบคุมกระแสลมรอบตัวเขาได้ด้วยสมาธิ
มังกรหินโคลนรู้แค่เวทมนตร์ฝุ่นพื้นฐานบางอย่างเท่านั้น และการควบคุมลมของมันไม่สามารถเทียบได้กับมังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า
ด้วยสายตาที่เฉียบคม มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า มองไปที่ทรายที่ไหลอยู่ใกล้ ๆ และเขาสามารถเห็นได้ว่าออร่าที่รุนแรงที่ทำให้ทรายไหลกลิ้งได้อย่างอิสระนั้นเคลื่อนไหวและรวมตัวกัน!
การรวมตัวครั้งนี้ทำให้ลมที่เป็นเพียงการปั่นป่วนแบบสุ่มมีความรุนแรงขึ้นและแรงขึ้นและลมที่ขุ่นได้กลายเป็นพายุเฮอริเคนสีเหลืองอย่างสมบูรณ์
การเคลื่อนที่ของกระแสลมแรงนี้ออกจากพื้นที่ ที่มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้าอยู่ ค่อยๆ กวาดไปทางมังกรหิน! !
แม่น้ำยาวและสนามรบกว้างใหญ่ พายุเฮอริเคนที่เต็มไปด้วยทรายวิ่งผ่านไปราวกับหายนะในทุ่งหญ้า มังกรหินเห็นพายุ
ทอร์นาโดของทรายที่เพิ่มจำนวนครั้งอย่างไม่สามารถอธิบายได้และตื่นตระหนกเพื่อหลีกเลี่ยงแม่น้ำ .
แต่บางส่วนของแม่น้ำก็กลายเป็นน้ำแข็ง สถานที่ ที่มันกระโดดเป็นเพียงชิ้นที่หนาที่สุด มันโดนน้ำแข็งฟาดเข้าที่หัวหนึ่งทีและเวียนหัวมาก พายุเฮอริเคนทรายได้ไล่มันไปและโยนมันขึ้นไปในอากาศ
“ โฮโฮ !!”
บนพื้นน้ำแข็งมังกรปีศาจสี่ขา ที่เพิ่งแตกออกจากน้ำแข็งกำลังจะเข้าร่วมสนามรบ แต่เห็นมังกรหินตัวใหญ่หมุนอยู่ห่างจากพื้นน้ำแข็งไม่ถึงสองเมตร
“ คำราม?” มังกรปีศาจสี่ขากางอุ้งเท้าเพื่อวิ่ง เพียงเพื่อไถลไปบนน้ำแข็งจากนั้นก็กระแทกเข้ากับมังกรหิน
ไม่ต้องพูดถึงว่าศีรษะได้รับความเสียหายจากการชนนี้และพายุเฮอริเคนที่แข็งแกร่งได้กลิ้งมังกรสองตัวให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ และหมุนวนไปบนท้องฟ้า!
“ ตูม !!!!!! บูม!!!!!!”
ในที่สุดพวกมันก็ตกลงไปอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำซึ่งอยู่ไม่ไกลจากนักเรียนคนเลี้ยงมังกร
เฉินเล่ยหลู มองไปที่มังกรหินโคลนของเขาด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงและไม่คาดคิดว่าเขาจะเป็นเช่นนี้
และจ้าวแห่งมังกรปีศาจสี่ขาตบหน้าเขาด้วยมือใหญ่และรีบนำมังกรปีศาจสี่ขาที่หักกลับเข้าสู่อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเขา
น่าละอาย…น่าละอายจริงๆ
มังกรปีศาจสี่ขาของเขาทำอะไรได้บ้าง?
มังกรตัวอื่นๆถูกแช่แข็งบนผิวน้ำ หลังจากที่เป็นอิสระในที่สุด พวกมันก็ถูกพายุเฮอริเคนที่พัดผ่านขึ้นไปในอากาศทันที ลมไม่ได้พุ่งไปที่สัตว์ปีศาจสี่ขาของเขา …
การต่อสู้ของเขาจบลงแล้ว
