บทที่ 8 มังกรถดถอย
เจ้าบ้านตระกูลหลี่และนางผู้ดูแลได้จากไปแล้วเหลือเพียงหลี่หยุนซี, หลัวเสี่ยวและจู มิงหลางเท่านั้นที่อยู่ในห้องโถงไม้ลูกแพร์
หลัวเสี่ยวรอให้เจ้าบ้านลี่จากไปสักพักก่อนจะลุกขึ้นอย่างช้าๆ
เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและเดินไปหา หลี่หยุนซี
“แม่นางหยุนซีลูกน้องคนนี้ไร้ความสามารถไร้ความสามารถ ทำให้ท่านได้รับความอัปยศอดสู… ไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นจะคิดยังงัยกับท่าน หลังจากกลับมาที่ตระกูลหลี่ข้าจะทำงานให้หนักขึ้นเพื่อเป็นแกนนำของตระกูลหลี่ ข้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ข้าได้หมั้นหมายกับเจ้า ข้าผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของตระกูลลี่ ข้า….ข้า หลัวเสี่ยวมีความจริงใจต่อ ลี่ยุนซีจริงๆ ข้า…ตอนนี้มันค่อนข้างน่ารังเกียจ แต่ข้าจะใช้การกระทำจริงเพื่อพิสูจน์ให้เจ้าเห็น หลี่หยุนซี โปรดให้เวลาข้าสักหน่อย” หลัวเสี่ยว ดูเหมือนจะพูดติดอ่างและประหม่าเล็กน้อยเมื่อเขาพูดแบบนี้
จู มิงหลาง อยู่ด้านข้างและอ้าปากกว้าง
เขาพูดจริงเหรอ! !
ไม่ว่าหลัวเสี่ยวจะบิดเบือนแค่ไหน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะจริงใจกับหลี่หยุนซีและเขายังเลือกเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการสารภาพรักกับหลี่หยุนซีแสดงให้เห็นอย่างจริงใจว่าเขาเป็นคนที่ไม่สนใจอดีตของหลี่หหยุนซีเลย
หลี่หยุนซีไม่ตอบสนองและนางไม่สามารถมองเห็นอารมณ์ของนางได้ในเวลานี้
“นาง…. หยุนซีไม่จำเป็นต้องรีบตอบกลับตราบใดที่นางเข้าใจความภักดีและความหลงใหลของหลัวเสี่ยว หยุนซีน่าจะเหนื่อยข้าขอให้หมิงหลาง ให้คนรับใช้ของนางพากลับไปพักผ่อนข้าจะไปหาเจ้าบ้านเพื่อรับคำสั่ง” หลัวเสี่ยวกล่าว
หลัวเสี่ยว ยังเข้าใจว่าหลี่หยุนซี ยังไม่ได้ออกมาจากเงามืดและต้องการเวลา
“ ข้าขอให้นายหลัวมีอนาคตที่สดใสล่วงหน้า” จู มิงหลาง กล่าวอย่างอ่อนโยน
หลัวเสี่ยวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจโดยคิดว่า จู มิงหลางยังคงเป็นน้องชายที่มีสติสัมปชัญญะ
ในท้ายที่สุดเขาก็ละสายตาไปจากหลี่หยุนซีด้วยความไม่เต็มใจหลัวเสี่ยวเดินไปที่ส่วนในของคฤหาสน์ นับจากนี้ไปหลั่วเสี่ยวกำลังก้าวสู่เส้นทางสู่เมฆาอย่างแท้จริง!
อำนาจความร่ำรวยผู้หญิงเขาจะมีให้! !
“ ชี เหลียน”เจ้าจำคนที่รังแกพวกเรามาก่อนได้ไหม? ฮ่าฮ่าพวกเขาไม่เคยคิดว่าข้าจะกลับมาในฐานะมังกรไฟทองและผู้เลี้ยงมังกร!” หลัวเสี่ยวมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาและลูบนิ้วมือสัมผัสแหวนโมราสีแดงนั่น
วงแหวนมีความแวววาวแปลกประหลาดและสามารถมองเห็นเงาของมังกรปรากฏขึ้นอย่างช้าๆในการไหลเวียน
ก็ควรที่จะไม่หุนหันพลันแล่นใน วูตู!
ข้าต้องทำได้มากขึ้นเท่านั้นและในที่สุดหลี่หยุนซีก็จะเป็นของเขาเอง!
เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นข้ากลัวว่าคนที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนจะแต่งงานกับนาง ด้วยวิธีนี้ตราบใดที่ข้าปฏิบัติตัวได้ดีภายใต้ปรมาจารย์หลี่ก็เป็นไปได้ที่เจ้าบ้านหลี่จะให้ข้าได้แต่งงานกับหลี่หยุนซี!
ท่านต้องรู้ว่า หลัวเสี่ยวเคยเป็นคนรับใช้ภายในบ้าน หลี่ และสถานะของเขาก็ต่ำต้อยมาก!
แต่ตอนนี้เขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!
……
ในห้องโถง
จูมิงหลางเดินไปที่ที่นั่งหลักหยิบผ้าเช็ดหน้าที่นางคนนั้นทิ้งไว้และส่งให้ หลี่หยุนซี
“ ตอนนี้ยังมีเลือดออกอยู่ พูดถึงชายคนนั้นเขาคือพ่อของท่านใช่มั้ย” จูมิงหลาง กล่าว
ลี่หยุนซีไม่ได้เช็ดแผล แต่เมื่อ จู มิงหลางไม่ได้ให้ความสนใจน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลลงมาและกลายเป็นน้ำตาที่แก้มของเธอ
ลี่หยุนซีเองก็ไม่ได้คาดหวังว่านางจะอดทนกับมันมานานขนาดนี้และในที่สุดนางก็ยังไม่รอให้ทุกคนจากไป
เหตุใดการป้องกันทางจิตใจขั้นพื้นฐานต่อชายตรงหน้าจึงลดลง?
, จูหมิงหลางไม่รู้ว่าจะปลอบนางอย่างไรดี
มันจะดีกว่านี้ถ้าน้ำตาของนางไหลรินเหมือนฤดูใบไม้ผลิ แต่มันเป็นเพียงหยดน้ำตาไม่มีความเจ็บปวดไม่มีความเศร้าในทางกลับกันนางให้ความเพียรพยายามที่อดทนต่อทุกสิ่งแก่ผู้คนมาตลอด
อย่างไรก็ตามการได้เห็นนางในแบบนี้ทำให้เขารู้สึกปวดใจ
นางเป็นเหยื่อ แต่นางกลายเป็นคนบาปในสายตาของผู้คน ในที่สุดนางก็กลับมาบ้าน แต่นางก็ได้รับการทารุณกรรมเช่นนี้
หากสามารถตัดความสัมพันธ์ทางสายเลือดได้หัวหน้าตระกูลหลี่คงจะไม่ลังเลที่จะทำเช่นนั้น
นี่คือสถานที่ที่หลี่หยุนซีกลับมาจากหลายพันลี้หรือไม่?
“ ข้าจะช่วยให้ท่านกลับไปพักผ่อนก่อนอย่าคิดมากเรื่องนี้” จู มิงหลาง รักษามารยาทของเขาและช่วยหลี่หยุนซีให้เดินออกไปนอกห้องโถง
“มาทางนี้”
“ โอ้”
……
เมื่อมาถึงลานของหลี่หยุนซี จูมิงหลาง ก็หันไป
จู มิงหลางสามารถเข้าใจได้เช่นกันเพราะไม่มีประโยชน์ที่จะปลอบโยนนาง เหตุเพราะตัวเขาเองก็เป็นผู้ร้าย
ในโลกที่มีความแตกต่างระหว่างปมด้อยและลำเอียง ไม่น่าแปลกใจที่หลี่หยุนซีจะฆ่าตัวตายเพื่อระบายความโกรธของนาง
ตอนนี้ข้าควรไปที่ไหน
ถูกลักพาตัวมายังนครรัฐมังกรอย่างลึกลับ …
หนึ่งไม่มีตัวตนสองไม่มีที่ดินสามไม่มีบ้านและสี่ไม่มีเงิน ข้าขอไปเป็นขอทานบนถนนอีกครั้งไม่ได้หรือ
ทำไมข้าถึงต้องการคิดเรื่องนี้อีกครั้ง?
ข้าไม่เคยขออาหารเย็น!
หลี่หยุนซีไม่ได้โกรธตัวเอง แต่นางคงไม่อยากเจอข้าอีกแล้ว
ในความเป็นจริง หลี่หยุนซี ถูกขังไว้ในคุกดินและเขาช่วยชีวิตนางไว้ ในตอนนั้นหลัวเสียววางแผนที่จะทำลายเซียวซางเจิ้นด้วย
เมื่อมาแล้วก็อุ่นใจ หาสถานที่ ที่ข้าสามารถเลี้ยงดูตัวเองและเริ่มงานชั่วคราว ที่ดีที่สุดคือปลูกต้นหม่อน เสี่ยวไป๋ราชาท้องโตจะอารมณ์เสียได้ เมื่อตื่นขึ้นมาโดยไม่มีอาหาร?
เสี่ยวไป๋ ชื่อหนอนน้ำแข็งตัวน้อย.
เมื่อพูดถึงเสี่ยวไป๋มันไม่ได้หายใจมาหลายวันแล้วและเป็นเรื่องยากที่จะนอนอยู่ในดินแดนแห่งจิตวิญญาณของตัวเองเพื่อเตรียมจำศีล
จูมิงหลางหลับตาลงเบา ๆ และตรวจสอบอาณาจักรจิตวิญญาณของเขา
“ แปลกทำไมมีดักแด้น้ำแข็งเพิ่ม…”
เมื่อสำรวจในดินแดนแห่งจิตวิญญาณของเขา จู มิงหลาง ประหลาดใจเมื่อพบว่าหนอนน้ำแข็งตัวน้อยพันตัวด้วยไหมน้ำแข็งที่มันอาเจียนออกมาและกลายเป็นดักแด้น้ำแข็งขนาดใหญ่
สิ่งนี้จะเปลี่ยนไปหรือไม่?
แต่มันเคยเป็นมังกรฟ้าของมังกรระดับทั่วไป ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าสิ่งมีชีวิตในสายเลือดมังกรฟ้ามีความสามารถนี้?
ดักแด้น้ำแข็งยังไม่ปิดสนิทในขณะนี้และมีรูอยู่ด้านบน
ผ่านช่องนี้ จู มิงหลาง เห็นสถานการณ์ภายใน
เมื่อดูครั้งนี้เขาตกตะลึงกับโลกในดักแด้น้ำแข็ง!
โลกในดักแด้ช่างไม่ธรรมดา!
ผ้าไหมน้ำแข็งที่ห่อหุ้มชั้นนอกนั้นพันกันอย่างแม่นยำโดยไม่รู้สึกวุ่นวาย แต่เป็นงานศิลปะที่สมบูรณ์แบบตั้งแต่กระจัดกระจายไปจนถึงสมบูรณ์
และจุดในรังไหมที่หนาวจัดเหล่านี้เป็นผลึกน้ำแข็งเจิดจ้าราวกับเพชรสีขาวหายากและเหมือนดวงดาวสีขาวในยามค่ำคืนที่กว้างใหญ่กระจายอย่างเป็นระเบียบในโลกใบเล็กนี้ราวกับความฝัน
ไหมฝ้าเส้นเล็กลายไหมโบราณยาว ๆ บนผ้าไหม
ภายในรูหนอนเล็ก ๆ มันเหมือนมีโลกที่น่าทึ่งมากกว่า
ในที่สุดทั้งหมดนี้ก็ถูกล้อมรอบด้วยวิญญาณบริสุทธิ์นั่นคือเสี่ยวไป๋ที่ค่อยๆเติบโตมีปีกและมีความสวยงามอย่างมาก!
ที่แกนกลางของดักแด้เสี่ยวไป๋รู้สึกเซื่องซึม มันค่อยๆยืดปีกที่ไม่เต็มออกและดวงตาคู่สวยและฉลาดคู่หนึ่งกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อเฝ้าดู จู มิงหลาง ที่มาถึงดินแดนแห่งจิตวิญญาณ
แต่เจ้าตัวเล็กง่วงเกินไป
ในที่สุดมันก็ลดตาลง
ทันใดนั้นเส้นใยน้ำแข็งเหล่านั้นก็เริ่มเต้นและประกายน้ำแข็งเหล่านั้นก็เริ่มส่องแสง ในขณะที่ เสี่ยวไป๋น้อยหลับไปอีกครั้งโลกในดักแด้น้ำแข็งนี้ก็เริ่มทำงานอย่างดุเดือดมีตาเล็ก ๆ ที่ทำลายน้ำแข็งและมีดอกไม้น้ำแข็งขนาดเล็กกำลังเบ่งบาน ต้นไม้หิมะที่มีชีวิตกำลังแผ่กิ่งก้านใบที่บังตาโลกสิ่งเล็ก ๆ ถูกสร้างขึ้นที่นี่ …
ดูเหมือนว่าจะได้สัมผัสกับความแปลกใหม่และความผันผวนของชีวิต!
ในเวลาเดียวกันรูนั้นเต็มไปด้วยไหมน้ำค้างแข็งพุ่งออกมาจากภายในสู่ภายนอกและดักแด้น้ำแข็งก็ปิดสนิท
หวังว่า จู มิงหลางจะไม่เห็นอะไรภายใน
ดักแด้น้ำแข็งดูไม่ธรรมดาจากภายนอก แต่โลกใบเล็กที่น่าตกตะลึงภายในยังคงอยู่ในใจของ จู มิงหลาง! !
เสี่ยวไป๋เหมือนราชินีที่กำลังหลับใหลอยู่ในโลกที่หนาวเหน็บนั้นมันคืออะไร?
นี่อาจเป็นปีที่ห้าของการหลงทางของ จู มิงหลาง
เสี่ยวไป๋เป็นมังกรฟ้าได้ยังไง
เมื่อ จู มิงหลาง ยังเป็นชายหนุ่มเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งและเขาเป็นคนเลี้ยงแกะมังกรที่ผู้คนสังเกตเห็นและเป็นที่ต้องการของผู้คน
แต่เมื่อ จู มิงหลาง คิดว่าเขาจะมีช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ในอนาคต เสี่ยวไป๋ ก็เสื่อมถอยจากมังกรที่น่าภาคภูมิใจเป็นหนอนน้ำแข็งตัวเล็กและอ่อนแอที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหมด
ค่ำคืน…
จนถึงตอนนี้ จู มิงหลาง ยังไม่ลืมผ้าไหมสีขาวที่พันกันอยู่ครึ่งเมือง! ! !
รังไหมน้ำแข็งขนาดใหญ่ห่อมังกรสีฟ้าสีขาวปกคลุมครึ่งหนึ่งของเมืองและแถบสีขาวศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่มากราวกับเทพวิญญาณหิมะ
ภาพที่น่าตกใจนี้คงอยู่ตลอดทั้งคืน
แต่ในที่สุดผ้าไหมสีขาวก็ละลายไปกับแสงยามเช้า มังกรฟ้า ก็ทิ้งร่างที่ไร้วี่แววของชีวิตพร้อมกับไหมที่มีน้ำค้างแข็งละลายเป็นน้ำในดวงอาทิตย์มีเพียงหนอนน้ำแข็งตัวเล็ก เกือบจะเป็นหนอนน้ำแข็งตัวน้อยโดยไม่คิดอะไรค่อยๆคลานออกมา …
จู มิงหลาง ยืนอยู่บนเมืองน้ำแข็งดูหนอนน้ำแข็งตัวน้อยที่คลานออกมาจากเมืองน้ำแข็ง เขาจะเชื่อได้อย่างไรเมื่อเขายังเป็นวัยรุ่น!
มังกรขาวเสื่อม!
ชายหนุ่มที่อยู่ท่ามกลางท้องฟ้าตั้งแต่นั้นมาก็กลายเป็นเม็ดทรายในทะเลและเริ่มการเดินทางอันยาวนานของตัวเอง
หลังจากผ่านไปหลายปีเด็กชายก็โตเป็นหนุ่มและหัวใจของเขามีวิธีที่ดีในการกินและรอวันตาย
ข้าจำไม่ได้ว่า ข้าไปมาแล้วกี่แห่ง
เป็นหนอนน้ำแข็งตัวน้อย ชายชราคนนี้ คอยดูแลเขาเป็นอย่างดีโดยไม่รู้ตัวว่ามันกลายเป็นโซ่ตรวนไปแล้วไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะอธิบายว่าเป็นญาติ
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเสี่ยวไป๋จะรักษาสภาพของหนอนน้ำแข็งตัวน้อยโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร
แต่เวลานี้มันกำลังเปลี่ยนไป! !
เพียงแวบเดียวจูหมิงหลางก็เห็นรูปลักษณ์ที่กลายร่างครึ่งหนึ่งของ เสี่ยวไป๋มีปีกบาง ๆ โครงร่างที่สง่างามและหางเรียว …
ดูเหมือนว่าจะมีความนุ่มนวลและว่องไวของจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของมังกรผีเสื้อและดูเหมือนว่าจะมีร่างของมังกรขาวดั้งเดิม!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือสัญญาณว่ากำลังจะแปลงร่างมังกร! ! !
ดักแด้น้ำแข็งคือประตูมังกร
โผล่ออกมาจากดักแด้มันจะกลับไปที่ตำแหน่งมังกร! ! !
ในขณะนี้หัวใจของ จู มิงหลาง ที่แทบจะหยุดนิ่งก็พลันเดือด! !
มังกรขาวกำลังจะกลับมา! !
สิ่งที่ข้าได้สัมผัสเมื่อไม่นานมานี้คือคนที่มีจิตใจเยือกเย็นจะมีความปรารถนา เหตุผลที่ข้าไม่กล้าทำอะไรเลยก็คือ ข้ามองไม่เห็นอนาคตของตัวเอง …
ไป๋ฉีกลับมาแล้วมันแตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง! !
