บทที่ 98: บุตรแห่งโชคชะตา
“ถึงจะเป็นจิตวิญญาณแห่งการวาดภาพมังกรของบรรพบุรุษ พวกเราจะร่วมมือกัน นางเป็นพระเจ้าและมนุษย์ แต่เป็นการยากที่จะหลุดพ้นจากการปิดล้อมโดยมังกรของพวกเรา!” ผู้เฒ่าฟานสูดหายใจเข้าลึก ๆ และตัดสินใจที่จะไม่ต่อสู้กับ น่านหลิงซาเพียงลำพังโดยประมาท
ในเวลานี้ น่านไท่กงกระซิบคำสองสามคำที่หูของผู้เฒ่าฟาน ซึ่งทำให้สีหน้าของผู้อาวุโสฟานดูน่าเกลียดยิ่งขึ้น
“เป็นไปได้อย่างไร ไม่มีใครในโลกนี้สามารถควบคุมพลังทั้งสองนี้ได้!” ผู้เฒ่าฟานปฏิเสธอย่างรวดเร็วว่าเขาไม่เชื่อสิ่งที่น่านไท่กงพูด
น่านไท่กงก็ไม่เต็มใจที่จะเชื่อเช่นกัน
แต่ในความเป็นจริง เขาได้เห็น น่านหลิงชา ปลุกกระดูกมังกรบรรพบุรุษใน สุสานมังกร ซึ่งเป็นมังกรกระดูก
“ผู้กระทำความผิด พี่สาวน้องสาวล้วนเป็นผู้ร้าย พวกเขาคือวิญญาณของแม่มดชั่วร้าย และพวกเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะอาศัยอยู่ในดินแดนนี้!” ผู้เฒ่าฟานไม่ต้องการฟังคำกล่าวเตือนสติของ น่านไท่กง
น่านไท่กง รู้ความสามารถของ น่านหลิงชา ดังนั้นเขาจึงกลัว
ผู้เฒ่าฟานและหลี่หยุนซีมีความขุ่นเคือง และตอนนี้พวกเขาถูกจับได้ว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของ น่านหลิงซา ย่อมโกรธเป็นธรรมดา
วังสง่า เจ้ายังกลัวน้องสาวแม่มดคนนี้อยู่หรือไม่? ? ?
แม้ว่าเขาจะเสียชีวิตที่นี่ในวันนี้ แต่วังก็ไม่มีวันปล่อยพวกนางไป! !
“หลิงชา พวกเรารุ่นก่อน ๆ เป็นคนอวดดีจริง ๆ และได้ปิดกั้นสาเหตุที่ยิ่งใหญ่ของมังกรบรรพบุรุษ ตอนนี้มันยากที่จะต่อสู้กับเจ้า ข้าสามารถสาบานกับบรรพบุรุษของพวกเราว่า ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องครอบครัว ตั้งแต่นี้ไป ข้าจะเป็นชายชราที่เกษียณแล้ว แค่อยากสนุกกับวัยชราของเขา” เสียงของ น่านไท่กง อ่อนแอ และเขาต้องการให้ น่านหลิงชา เมตตาหาทางเอาตัวรอดด้วยความรักเล็กน้อย
“ข้าวาดโลงศพและเจ้าสามารถเพลิดเพลินกับวัยชราของเจ้า!” ดวงตาของ น่านหลิงชา เต็มไปด้วยความเฉยเมยที่ไม่แยแส
ใบหน้าของ น่านไท่กง เต็มไปด้วยความสยดสยอง ตอนนี้เขาหมดหนทางสำหรับชายชราแล้ว แต่ตอนนี้เขากัดฟันเหมือนวิญญาณชั่วร้าย!
ทางเลือกได้รับตั้งแต่เริ่มต้น
ถูกเนรเทศหรือประหารชีวิต
หาก น่านไท่กงหวงแหนความรักของครอบครัวและความรักในสายเลือดจริง ๆ เหตุใดจึงต้องเลือกระหว่างการเนรเทศและการประหารชีวิต
เขาสามารถอยู่รอดได้เพียงเพราะจิตใจส่วนลึกของเขา ไม่ใช่เพราะเขาทิ้งหนทางให้หลี่หยุนซี!
ความเมตตา? ?
ใจดีจัง!
การสมรู้ร่วมคิดกับเมืองหลิงเซียว
พระราชวังหลิงเซียว
ครอบครัวของ หลี่เจี่ยเหนียน
เพียงเพื่อฆ่าผู้หญิงที่ส่องประกายเหนือทุกคน!
พวกเขาทำเช่นนี้!
นางเป็น น่านหลิงซามาโดยตลอด
เพียงเพราะโลกนี้ช่างทรยศ!
หญิงสาวทั้งสองถูกบีบให้ต้องแยกจากกันตั้งแต่ยังเด็ก เพื่อที่จะไม่ได้เป็นผู้พิทักษ์ลับของกันและกัน
น้องสาวอยู่วัง
พี่สาวอยู่ที่มืด
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องสาวจะเกิดกับ น่านหลิงชา แต่มันเป็นเรื่องของเวลา
นางเห็นชัด!
ขับไล่ มีชีวิตอยู่
ให้ตายก็ตาย
จะไม่มีความเมตตาใดๆ เกิดขึ้น เมืองซูหลง ควรถูกกำจัดไปนานแล้ว หากเป็นกรณีนี้เมื่อปีที่แล้ว เหตุการณ์ หย่งเฉิงจะเกิดขึ้นได้อย่างไร? ?
“เจ้าคิดว่า หลี่หยุนซี สามารถอาศัยอยู่กับพวกเราที่นี่ได้หรือไม่”
“ตอนนี้นางเป็นศพแล้ว”
“พวกเราผู้น้อยแห่งวังตู้เฉิง เป็นบุตรแห่งโชคชะตาที่แท้จริง!”
“ผู้หญิงหยาบคาย ทำได้แค่เชื่อฟัง!!” ผู้เฒ่าฟานยิ้มและเขาเรียกมังกรสวรรค์ห้ากรงเล็บของเขาออกมา
เมื่อเห็นผู้รอดชีวิตร้องเรียกมังกรและสัตว์ร้าย น่านหลิงซาจึงเดินไปหามังกรแทนที่จะถอยกลับ ห้องโถงเหล็กเริ่มสั่นไหวในบางจุด
ทั่วทั้งเมืองน่าน คฤหาสน์ของตระกูลนั้นอาศัยกำแพงเมืองอันวิจิตรงดงาม และกำแพงก็สั่นสะเทือน กำแพงหินสูงตระหง่านราวกับมีชีวิต กลายเป็นสัตว์ร้ายยุคก่อนประวัติศาสตร์ ล้อมรอบคฤหาสน์ของตระกูลน่าน
“อย่าตกใจ มันคือเงา!” น่านไท่กงพูดเสียงดัง
เขาพูดอย่างนั้น แต่ภาพวาดนั้นเหมือนจริงเกินไป รู้สึกเหมือนกำแพงกำลังคืบคลานเหมือนมังกรและเมืองกำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเนื่องจากการตื่นขึ้น
พลังแห่งพระเจ้าของ น่านหลิงชาไม่เคยได้ยินจากอำนาจของวัง พวกเขาจะโต้แย้งได้อย่างไร? ?
ดูเหมือนว่าพวกเขาถูกตัดสินประหารชีวิตตั้งแต่แรก!
พระราชวังตระกูลหลี่
รกร้างว่างเปล่า
ชายสี่คนของ สงกง และตู้เฉิง เดินไปที่ลานบ้านของ หลี่หยุนซี ด้วยกัน ผู้นำทางคือหลี่คงซี นางดูไม่รู้ทุกอย่างและคิดว่าตู้เฉิงเจิ้นกำลังมาเยี่ยมหลี่หยุนซี ในนามของ จงกงเท่านั้น
“หลังจากผ่านสวนนี้ก็เป็นที่อยู่อาศัยของหลี่หยุนซี นางอยู่คนเดียวเหงาและไม่แยแสอยู่เสมอ พี่สาวของข้าไม่มีอะไรจะทำและจะไม่ไปที่นั่น อย่างไรก็ตาม ข้าได้ยินมาว่ามีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ในลานบ้านของ หลี่หยุนซี เมื่อเร็วๆ นี้ เขาบอกว่าเขาเป็นยาม การปรากฏตัวของเขาดูเหมือนจะเป็น จูมิงหลาง ที่มีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับ หลี่หยุนซี” หลี่คงซีพูดต่อด้วยรอยยิ้ม
“หวังว่า มิงหลาง อาจเป็นผู้ลี้ภัยที่ดื้อรั้น ไอ้สารเลวที่โชคดี?” ตู้เฉิงก็หัวเราะเช่นกัน แต่ดวงตาของเขาไม่ได้ดูถูกเหยียดหยาม แต่กลับมืดมน!
“นายน้อย นั่นเขาเอง ให้ข้าจัดการเขาไหม” ในเวลานี้ ชายสวมหน้ากากข้างตู้เฉิงกล่าว
“แน่นอน แต่ลุงสองสามคนสามารถทิ้งนาง เมื่อปิดล้อม หลี่หยุนซี ชั่วขณะหนึ่ง ข้าได้ยินมาว่านางสวยเหมือนเทพธิดาที่ลงมายังโลก ข้าเองก็อยากลองชิมดู” ตู้เฉิงกล่าว
“คุณชายตู้ เจ้าพูดอย่างนี้ได้อย่างไร เจ้ากับข้ามีสัญญาแต่งงานกัน!” ใบหน้าของ หลี่คงซี แดงก่ำไปที่เส้นศูนย์สูตร
“ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเยี่ยมชมซ่องและทำตัวเป็นผู้ชาย ทำไมเจ้าถึงขี้งกจัง” ตู้เฉิงกล่าว
หลี่คงซี กัดฟันด้วยความโกรธแล้ว
ตู้เฉิงนี้ประมาทเกินไป และต่อหน้าภรรยาในอนาคตของเขา เขาไม่บังคับจิตใจเลย แม้ว่าเขาจะจ้องไปที่ น่านหลิงชาที่ถูกปกคลุมก่อนหน้านี้ สิ่งนี้เพิ่งจะเสร็จสิ้น ช่างไร้ยางอาย! !
“มีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตหนึ่ง” ในขณะนี้ ชายผู้มีชื่อเสียงในหมู่วีรบุรุษทั้งสี่แห่งวังซงกล่าวว่า ชายผู้นี้สูงเกินจริงและมีหน้าผากที่ยื่นออกมา เหมือนโครงกระดูกใต้แสงอาทิตย์!
“ลมหายใจหนึ่ง” ชายคนนั้นพูดต่อ และดูเหมือนว่าเขามีวิสัยทัศน์ที่เฉียบคมกว่าคนอื่นๆ
“จริง ๆ แล้วไม่มีผู้พิทักษ์คนอื่น ๆ หลี่หยุนซี อาจไม่เคยฝันว่าทั้งตระกูลหลี่จะละทิ้งนาง” ตู้เฉิงกล่าว แต่ค่อนข้างแปลกใจ
“ข้าจำได้ว่าหลังจากที่นางเดินออกจากหย่งเฉิง ลมหายใจของนางก็อ่อนแรงเช่นกัน” ชายสวมหน้ากากกล่าว
“เป็นเรื่องปกติที่มนุษย์จะมีหัวใจและปีศาจ ในขณะที่นายน้อยไม่ควรประมาทศัตรู นางอาจฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บและแข็งแรงพอๆ กับปรมาจารย์มังกร” ชายร่างผอมกล่าว
“แล้วความแข็งแกร่งของเจ้าล่ะ?” ในเวลานี้ สงกงเซียง อีกคนถาม
“อืม อย่างดีที่สุด แม่ทัพมังกรคนต่อไป เขาถูกข้าไล่ตามไปหลายร้อยลี้ และเขาก็หนีไปที่ สถาบันฝึกมังกร ด้วยความตื่นตระหนก!” คนใส่หน้ากากพูดอย่างดูถูก
เมื่อเขารู้ว่า จู มิงหลาง เคยอาศัยอยู่ในลานบ้านของ หลี่หยุนซี ใบหน้าของบุคคลนี้เกือบจะฉีกขาด
“ตอนนี้อาจไม่อยู่ ข้าฟังบางคนพูดใน สถาบันฝึกมังกร” ในขณะนี้ หลี่คงซี ยังคงพูด
“ถ้าเจ้าพัฒนาขึ้นอีก เจ้าจะเปรียบเทียบกับข้าได้อย่างไร? ตั้งแต่การเดินทางของเก้าคนตายในภูเขาโบราณ คืนนี้ข้าแตกต่างจากเมื่อก่อน!!” ชายปิดหน้ากล่าวต่อ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่พอใจเด็กที่ชื่อ จู มิงหลาง จริงๆ และเจ้าจะได้จัดการกับเขาในไม่ช้านี้!!” ตู้เฉิงกล่าว
