การประกาศผลแต่ละครั้ง ผู้เข้าสอบจะเดินขึ้นไปข้างหน้าและขอบคุณองค์จักรพรรดิ เมื่อทหารในชุดทองได้ยินทุกคนก็มั่นใจ
ไม่มีใครได้ยินผิดพลาด
การประกาศผลจะไล่จากอันดับที่ 4 ไปยังอันดับที่ 10
3 อันดับแรกยังไม่ประกาศ!
งานของพวกเขาคือกระจายข่าวพวกนี้ไปให้ไวที่สุด ไม่มีเรื่องอะไรให้พวกเขากังวล
พวกเขาไม่ต้องขยับตัวไปไหน
แต่ยืนนิ่งด้วยท่าทีอันสงบ
อย่างไรก็ตาม วู่ เฟิง ไม่สามารถสงบได้ การที่ได้ยืนอยู่ข้างๆผู้เข้าแข่งขัน 10 อันดับแรกล้วนเป็นเกียรติ
แต่เขาไม่สามารถยิ้มให้ตัวเองได้ เขารู้สึกกระอักกระอวนทุกครั้งที่คนอื่นมองมา
“คนแรก… ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้น?” วู่ เฟิง ไม่เต็มใจยอมรับความจริงว่าเขาเป็นอันดับ4 เขาหวังว่า ยู่ ยี่ปิง จะพูดขึ้นมาว่าเขาประกาศผิด
อย่างไรก็ตาม ยู่ ยี่ปิง กลับพูดชื่อทั้งหมดออกมาอย่างต่อเนื่อง จากนั้นเขาก็วางประดาษไว้ที่มือขององค์จักรพรรดิ
“ฝ่าบาทโปรดประกาศรายชื่อ 3 อันดับแรก!“่
“อืม” องค์จักรพรรดิพยักหน้า
องค์จักรพรรดิยังไม่เปิดกระดาษออกมาเขามองไปที่ฝูงชนด้วยสายตาอันแหลมคม
“ฟาง เจิ้งจือ อยู่ที่ไหน!?“่
มันเป็นสิ่งที่องค์จักรพรรดิกังวลมากที่สุด
เขาสามารถประกาศผลได้ในขณะนี้ แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ล่ะ? ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้มากล่าวขอบคุณเขา!
หรือ ฟาง เจิ้งจือ ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชน?
องค์จักรพรรดิหวังไว้เป็นเช่นนั้น เขาไม่อยากจะเชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ จะหาญกล้าที่จะไม่มาในวันนี
ถ้าเขาทำให้ข้าต้องอับอายละก็ ข้าจะบั่นหัวเขาซะ!
องค์จักรพรรดิสบถกับตัวเองและเริ่มอ่าน ” ในระหว่างที่ข้าตรวจข้อสอบ ข้าก็ได้แนวคิดต่างๆมากมาย อนาคตของอาณาจักรเซี่ย ต้องสดใสแน่นอน อย่างไรก็ตามก็มีได้เพียง 3 ชื่อเท่านั้น ข้าได้ตัดสินใจหลังจากที่ศึกษาเป็นอย่างดี แม้ว่าจะไม่มีชื่อพวกเจ้า ก็อย่าได้หมดหวัง ขยันให้มากขึ้นและมาสอบได้ในครั้งถัดไป!“่
“ขอบคุณฝ่าบาท“่
ผู้เข้าสอบทุกคนขอบคุณองค์จักรพรรดิ
องค์จักรพรรดิพยักหน้าอีกครั้ง จากนั้นเขาก็กางกระดาษออก หลังจากลังเลสักพัก เขาก็ประกาศ “ผู้ได้คะแนนสูงสุดในการทดสอบคือ…หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ !“่
การประกาศของเขาไม่ได้ตามมาด้วยเสียงอะไรเลย ทุกคนต่างเงียบและมองไปที่องค์จักรพรรดิ
หลังจากความลังเลใจ ความเงียบก็ถูกทำลายลง อย่างไรก็ตามไม่มีเสียงแสดงความยินดี ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความไม่เชื่อ
“ข้าได้ยินไม่ผิดใช่ไหม หนานกง เฮา? หนานกง เฮา?!“่
“ข้าไม่คิดว่าเจ้าได้ยินผิดนะ ข้าเองก็ได้ยินแบบเจ้า แต่ว่าจะเป็น หนานกง เฮา ได้ยังไงกัน? เขาไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดินะ!?“่
“บางทีเขาอาจโกหก วู่ เฟิง?“่
ทุกคนต่างไม่รู้ต้องทำหน้ายังไงเมื่อได้ยินชื่อ หนานกง เฮาเพราะเขาบอกว่าตัวเองไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดิ
แล้วทำไมเขาถึงเป็นอันดับ 1 ล่ะ?
แน่นอน…
พวกเขาต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อได้ยินชื่อที่ตามมา เป็นชื่อที่เจ้าหน้าที่ทุกคนหวาดกลัว
“ฟาง เจิ้งจือ ?!“่
“ผู้ที่ได้คะแนนสูงสุดเป็น หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ?!“่
เสียงขององค์จักรพรรดิดังก้องในใจของพวกเขา
“หมายความว่ายังไงกัน…หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ !“่
“พวกเขาเป็นอันดับ 1 ร่วมอย่างงั้นหรือ?!“่
“ทำไมถึงมี 2 คนล่ะ?!“่
“ยิ่งไปกว่านั้นทำไมเป็น ฟาง เจิ้งจือ ? เขาเองก็ไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดินะ! มันไม่สมเหตุสมผลเลย!“่
ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น การที่ หนานกง เฮา ได้คะแนนสูงสุดยังพอรับได้
แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดิ
หนานกง เฮา เป็นที่ 1 ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกเลย แต่การที่ ฟาง เจิ้งจือ ได้ด้วยถือเป็นเรื่องที่ไม่ปกติ
แต่ผู้ที่ไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดิจะเป็นผู้ชนะได้ยังไง?
อันดับ 1 ร่วม?
มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์!
ตาของ วู่ เฟิง แทบถลนออกมาจากเบ้า
เกิดอะไรขึ้น?
ที่ 1 ของเขาถูกขโมยโดย ฟาง เจิ้งจือ และ หนานกง เฮา? เขาทั้งสองคนไม่ได้เข้าพบองค์จักรพรรดินะ ทำไมล่ะ?
“ฝ่าบาท ข้า… ” ปากของ วู่ เฟิง อ้าค้างขณะเดินไปข้างหน้า จากนั้นเขาก็เห็นองค์จักรพรรดิจ้องมองมา
ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย
มันแสดงให้เห็นถึงอำนาจ
ขา วู่ เฟิง แข็งค้างทันที เขาไม่กล้าก้าวไปต่อเพื่อถาม
ยู่ ยี่ปิง และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆเองก็ไม่อยากจะเชื่อ พวกเขาไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ได้ยังไง
นี่คือการทดสอบระดับสภา!
ไม่เคยมีการได้อันดับร่วม การทดสอบนี้เพื่อหาอัจฉริยะสูงสุด
จะเกิดขึ้นพร้อมกันในสองคนได้ยังไงกัน?
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ นั้นมีความสามารถเท่า หนานกง เฮา
มุมปากของ ยู่ ยี่ปิง กระตุก แต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา
เจ้าหน้าที่ทุกคนมองไปที่องค์จักรพรรดิอย่างสงสัย
แม้แต่คนส่งสาร เขาก็ไม่รู้ว่าควรจะประกาศข่าวเช่นไรดี
องค์จักรพรรดิรู้ว่าใบหน้าของทุกคนคงเต็มไปด้วยคำถาม อย่างไรก็ตามเขาเป็นจักรพรรดิ
ใครจะกล้าขัดเขา?
ที่จริงก่อนจะฟังความเห็นของราชาหลี่ฉิน เขาก็โน้มเอียงไปด้านหนึ่ง แต่เมื่อฟังราชาหลี่ฉินแล้ว ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป
ความเป็นธรรม!
เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด เขาคิดว่าเขาทำมันได้แน่นอน แต่ความเป็นจริงแล้วไม่
กฎระบุว่าเขาต้องเลือกผู้ชนะ!
แต่นโยบายทั้งสองนั้นเท่าเทียม การเลือกผู้ชนะจะไม่ยุติธรรม
เขาคือกฎ?
การที่เขาไม่ได้พบกับ ฟาง เจิ้งจือ และ หนานกง เฮา? เหตุผลก็ง่ายๆ มีเพียงแค่ 3 นโยบายที่เสนอให้ต่อสู้
3 อันดับแรกได้ถูกตัดสินใจแล้ว
ในเมื่อรู้แล้วว่าใครเป็น 3 อันดับแรกทำไมต้องไปพบพวกเขา
ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือจัดลำดับที่ 4-10 การพบพวกเขาจะทำให้จัดลำดับได้ง่ายขึ้น
องค์จักรพรรดิไม่ได้ขี้เกียจ เขาใช้เวลาดูกระดาษคำตอบ200แผ่นในช่วงที่ผ่านมา
นอกจากนี้ ฟาง เจิ้งจือ…
มันไม่สำคัญว่าเขาจะพบ ฟาง เจิ้งจือ หรือไม่
องค์จักรพรรดิรู้ว่าการตัดสินใจของเขาจะไม่ถูกขัดขวาง อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องอธิบายการตัดสินใจของเขา และมันต้องเป็นคำตอบที่ดี
“การตัดสินใจของข้าในวันนี้อาจทำให้ทุกคนตกใจ แต่นี่เป็นสิ่งที่มีเหตุผลอย่างชัดเจน ว่ากันว่าควรจะมีผู้ชนะที่ชัดเจน นับตั้งแต่ที่ข้าขึ้นครองบัลลังก์ ข้าเห็นกระดาษคำตอบมานับไม่ถ้วน ข้าคิดเสมอว่าควรเลือกแผ่นเดียวเป็นผู้ชนะ อย่างไรก็ตามระหว่าง หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ ข้าไม่สามารถเลือกได้ว่าแผ่นไหนเหนือกว่า!“่
“ข้าไม่สามารถเลือกได้จริงๆ!“่
ประโยคนี้สะท้อนไปทั่วบริเวณ
ผู้เข้าสอบและเจ้าหน้าที่ทุกคนมองหน้ากัน
มันเป็นข้อความที่เข้าใจได้ง่าย
นั่นหมายความว่ากระดาษคำตอบทั้ง 2 นั้นไร้ที่ติ?
มันแสดงให้เห็นถึงความถ่อมตนขององค์จักรพรรดิพร้อมทั้งยกย่อง ฟาง เจิ้งจือ และ หนานกง เฮา ไปในเวลาเดียวกัน
ใบหน้าของ วู่ เฟิง หน้าซีดสนิท
เขานึกถึงตอนที่อยู่หอแห่งปัญญา ตอนนั้นพวกเขาพูดคุยกันเรื่องนโยบายต่อหน้า ฟาง เจิ้งจือ
ตอนนี้ …
เขารู้สึกใบหน้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“องค์จักรพรรดิทรงยุติธรรมและทรงปัญญาเหนือใคร!“เจ้าหน้าที่คนหนึ่งล้มลงคุกเข่า
เจ้าหน้าที่คนอื่นก็เช่นกัน
องค์จักรพรรดิได้ตัดสินใจอย่างชาญฉลาดแล้ว!“่
ไม่มีใครกล้าสงสัยในตัวองค์จักรพรรดิ เขาเป็นผู้นำของอาณาจักร
ผู้เข้าสอบคนอื่นๆก็คุกเข่าเช่นกัน
ผู้ที่รับผิดชอบในการกระจายข่าวก็ได้สติ
“อันดับที่ 1 เป็น หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ !“่
“อันดับที่ 1 เป็น หนานกง เฮา และ ฟาง เจิ้งจือ !“่
“อันดับที่ 1…”
ข่าวถูกส่งออกจากพระราชวังอย่างรวดเร็ว
ฝูงชนด้านนอกตกอยู่ในความวุ่วายทันที อันดับร่วม? และเป็น หนานกง เฮา กับ ฟาง เจิ้งจือ?
ฟาง เจิ้งจือ!
เขาสามารถเทียบเท่ากับ หนานกง เฮา ?!
ชาวบ้านที่แต่งตัวธรรมดาต่างโห่ร้องแสงความยินดีกับ ฟาง เจิ้งจือ ชายชุดดำที่ยืนอยู่ตรงกลางผู้คนก็มองหน้ากันและจากไป
ไม่นานข่าวก็ถูกส่งไปทั่วเมืองหลวง
หนานกง เฮา ที่สวมชุดสีขาวเดินออกมาจากฝูงชน เขาเดินอย่างช้าๆและมั่นคง
อย่างไรก็ตามปากของเขากระตุกด้ยความตื่นเต้น นี่ไม่ใช่ความตื่นเต้นเนื่องจากผลการทดสอบ เขารู้สึกตื่นเต้นที่ได้พบคู่ต่อสู้ที่มีค่าพอ
