Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 1623-1624

ตอนที่ 1623  อันตรายในค่ำคืนที่มืดมิด (10)
ในหอพักของศิษย์ใหม่กลิ่นคาวเลือดลอยตลบอบอวลอยู่ในทางเดิน
คนชุดดำ6 คนนอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น พวกเขาไม่เคยคิดฝันเลยว่าวันหนึ่งพวกเขาจะพ่ายแพ้ให้กับเด็กที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเช่นนี้ สิ่งที่ทำให้พวกเขายิ่งเจ็บใจมากขึ้นก็คือ พวกเขาพ่ายแพ้โดยที่ไม่สามารถตอบโต้ได้เลย
แม้ว่าพวกเฉียวฉู่จะได้บาดแผลเล็กๆน้อยๆกันไปบ้างแต่เมื่อเทียบกับสภาพของคนชุดดำแล้ว พวกเขาอยู่ในสภาพที่ดีกว่ามาก นอกจากนั้น จวินอู๋เสียได้ปรุงยาสำหรับรักษาบาดแผลให้เพื่อนๆของนางเอาไว้แล้วด้วย จึงไม่ต้องพูดถึงเลย
“ชิข้าก็คิดว่าพวกนี้จะปิดปากเงียบได้นานแค่ไหน โดนไปสองสามทีก็สารภาพออกมาหมดเปลือกแล้วเนี่ยนะ?” เฉียวฉู่ลูบคาง สายตาของเขามองไปที่คนชุดดำคนหนึ่ง
คนชุดดำคนนั้นคือผู้ใช้พลังวิญญาณสีม่วงขั้นสี่ที่ต่อสู้กับจวินอู๋เสียพลังวิญญาณสีม่วงขั้นสี่ในสิบสองวิหารนั้นคือระดับผู้อาวุโสที่เป็นรองแค่ประมุขวิหาร แต่ตอนนี้คนที่แข็งแกร่งขนาดนั้นกลับอยู่ในสภาพที่ผู้คนไม่อาจทนมองได้เลย แขนขาของเขาบิดไปในมุมแปลกๆ ข้อต่อทั้งหมดมีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว
ดวงตาของเขาบวมจนดูเหมือนตาปลาทองบาดแผลบนร่างกายก็มีเลือดสีดำคล้ำไหลออกมา
คนชุดดำที่บาดเจ็บคนอื่นๆพากันตัวสั่นงันงกอยู่ทางด้านหนึ่งพวกเขากลัวมากจริงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ใครจะคิดว่ายาเพียงเม็ดเดียวจะทำให้ผู้ใช้พลังวิญญาณสีม่วงขั้นสี่ต้องประสบชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายแบบนี้?
พวกเขาได้เห็นด้วยตาตัวเองว่าจวินอู๋เสียป้อนยาให้กับชายคนนั้นหนึ่งเม็ดแล้วไม่ได้ทำอะไรอีกเลย จากนั้นข้อต่อของชายคนนั้นก็ส่งเสียงดังกรอบติดต่อกันไม่หยุด คล้ายกับว่ากระดูกข้อต่อของเขาถูกหัก ไม่สามารถควบคุมกระดูกได้ ได้แต่นอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น
ความเจ็บปวดที่ไม่ใช่มนุษย์แบบนั้นแค่มองก็ทำให้พวกเขาขนพองสยองเกล้าแล้ว
พวกเขายอมตายดีกว่าต้องเจอกับความเจ็บปวดทรมานแบบนั้น!
“ที่ควรถามก็ถามไปเกือบหมดแล้วอย่าเสียเวลาเลย ฟ้าเกือบสว่างแล้ว” ฟ่านจั๋วมองท้องฟ้านอกหน้าต่างและเห็นว่าขอบฟ้าค่อยๆสว่างขึ้น คืนนี้พวกเขาสู้กันอยู่นานพอสมควร และได้ข้อมูลที่ต้องการจากคนชุดดำแล้ว ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
“เอาล่ะให้ข้าส่งพวกเขาไปที่ชอบๆได้รึยัง?” เฉียวฉู่ลงนั่งยองๆ พร้อมหักข้อนิ้วเสียงดังกรอบ แต่เขาไม่ได้ลงมือใดๆทั้งสิ้น แต่กลับมองไปที่จวินอู๋เสียเหมือนจะถามความคิดเห็นของนาง
จวินอู๋เสียมองไปที่กลุ่มคนชุดดำที่กลัวจนหัวหดจากปากของหัวหน้ากลุ่ม นางได้รู้ว่ากู่อิ่งเป็นคนส่งคนพวกนี้มาจริงๆ แต่มีจุดหนึ่งที่จวินอู๋เสียสงสัยอย่างมาก ไม่ว่านางจะซักถามถึงที่มาของพวกเขาอย่างหนักขนาดไหนก็ตาม นางก็ไม่ได้คำตอบใดๆ พวกเขาถ้าไม่ขบกรามแน่นไม่ยอมพูด ก็ดูเหมือนจะไม่รู้จริงๆว่าตัวเองมาจากไหน สิ่งเดียวที่พวกเขารู้ก็คือเป้าหมายที่มาที่นี่เท่านั้น
เมื่อมองไปที่ท้องฟ้าด้านนอกจวินอู๋เสียก็รู้ว่านางไม่สามารถลากไปได้นานกว่านี้แล้ว ก่อนที่คนชุดดำพวกนี้จะมาถึง นางได้ใช้ยาพิเศษบางอย่างเพื่อทำให้ทุกคนหลับสนิทไม่ตื่น ตอนนี้ยากำลังจะหมดฤทธิ์แล้ว อีกไม่นานทุกคนก็จะตกใจตื่นจากกลิ่นคาวเลือดที่รุนแรง
นางไม่อยากให้ตัวตนของนางถูกเปิดเผยในตอนนี้
“อย่าเพิ่งฆ่าพวกเขาข้ายังอยากใช้ประโยชน์บางอย่าง” ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของจวินอู๋เสีย คนชุดดำกลุ่มนี้ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่นางรู้สึกว่าน่าจะมีวิธีที่เหมาะกับการตายของพวกเขามากกว่านี้
ถือซะว่าเป็น“ของขวัญตอบแทน” ที่นางส่งให้กับคนผู้นั้นก็แล้วกัน