Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 1651 ทั้งหมดเป็นการแสดง (3)

ตอนที่ 1651  ทั้งหมดเป็นการแสดง (3)
ความจริงเรื่องที่เกิดกับเฟยเหยียนนั้นดูไร้เหตุผลอย่างมากในตอนแรกแต่เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย
เด็กสาวที่มีบุคลิกอ่อนแอใบหน้างดงาม ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธคนอื่นอย่างไร อาจทำให้พวกเด็กหนุ่มที่มีความคิดชั่วร้ายคิดว่าตัวเองสามารถเอาเปรียบนางได้
ทั้งหมดนี้จะเป็นไปได้ก็ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่ว่าเฟยเหยียนเป็นคน“อ่อนแอบอบบาง” และ “ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธอย่างไร” ถึงแม้ว่านางจะมีภูติประจำตัวที่แข็งแกร่ง แต่ตัวนางเองไม่ได้มีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่ง
และเฟยเหยียนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผู้อาวุโสก็เข้าเกณฑ์นั้นอย่างสมบูรณ์แบบดูดวงตาที่ร้องไห้จนแดงก่ำนั่นก็รู้แล้วว่า “เด็ก” คนนี้บอบบางแค่ไหน
เขาแค่ถามสองสามคำก็ร้องไห้เป็นเผาเต่าแล้วดูไม่เหมือนคนที่สามารถวางแผนการร้ายได้เลย
ตามหลักเหตุผลแล้วถ้าวิหารอื่นส่งสายลับเข้ามา พวกเขาจะเลือกคนที่ไม่โดดเด่นเพื่อจะแทรกซึมเข้าไปในสถานที่นั้นได้ ด้วยความแข็งแกร่งของภูติประจำตัวของเฟยเหยียน วิหารอื่นย่อมทำใจใช้นางเป็นสายลับไม่ได้ นอกจากนั้น ไม่มีวิหารไหนโง่พอจะให้ศิษย์ที่ไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการต้องเข้าไปข้องเกี่ยวกับความขัดแย้งกับวิหารอื่นในระหว่างทางหรอก
นั่นจะไม่เท่ากับการเปิดเผยตัวตนของพวกเขาหรอกหรือ?
ต้องบอกว่าเฟยเหยียนไม่ได้พูดอะไรมากเลยตั้งแต่ต้นจนจบแต่การกระทำเล็กๆน้อยๆทุกอย่างที่เขาทำนั้นได้แอบชี้นำคนของวิหารมังกรให้มองสิ่งต่างๆไปในทิศทางที่เขาต้องการ
ผู้อาวุโสซึ่งภูมิใจในตัวเองที่มีสายตาเฉียบคมสังเกตเห็นรายละเอียดพวกนี้นั้นไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขาถูกหลอกให้เดินลงหลุมจากการแสดงที่ยอดเยี่ยมไร้ที่ติของเฟยเหยียน
“เอาล่ะวันนี้ก็เย็นแล้ว เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ ทางวิหารจะจัดการเรื่องนี้เอง เจ้าไม่ต้องคิดมากหรอก” ผู้อาวุโสกล่าวอย่างเป็นมิตร
ต่อให้ใจแข็งเป็นหินก็ไม่สามารถทำหน้าบึ้งตึงใส่เด็กสาวผู้งดงามและอ่อนแอบอบบาง แถมยังเป็นคนที่มีศักยภาพมากจากวิหารตัวเองเช่นนี้ได้ลงคอหรอก
เฟยเหยียนพยักหน้าอย่างว่าง่ายเขาเช็ดน้ำตาขณะเดินออกไปจากห้องโถง
เขาเพิ่งก้าวออกไปทางประตูก็มีกลุ่มผู้เยาว์จากวิหารมังกรที่รออยู่ข้างนอกพุ่งเข้ามาหาอย่างกระวนกระวายทันทีที่เห็นเฟยเหยียน
“เหยียนเอ๋อร์เป็นยังไงบ้าง? ผู้อาวุโสโหดกับเจ้ารึเปล่า?” ผู้เยาว์คนหนึ่งมองเฟยเหยียนด้วยความเป็นห่วง
กลุ่มผู้เยาว์พากันรุมล้อมเฟยเหยียนทุกคนต่างกระตือรือร้นพยายามแสดงตัวต่อหน้าหญิงงาม
พวกเขาค้นพบอย่างรวดเร็วว่าดวงตาของเฟยเหยียนแดงก่ำและยังมีประกายน้ำตาอยู่ในดวงตาด้วยท่าทางลังเลลำบากใจนั้นทำให้พวกเด็กหนุ่มยิ่งกระวนกระวาย
ผู้เยาว์พวกนี้เข้าสำนักธาราเมฆมาในรุ่นเดียวกับเฟยเหยียนตอนอยู่ในสำนัก พวกเขาก็ยุ่งวนเวียนอยู่กับ “เทพธิดา” ในดวงใจของพวกเขาทั้งวัน
แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะมาที่วิหารมังกรแล้วแต่พวกเขาก็ยังคงแสดงความเป็นห่วงเป็นใยเฟยเหยียนอย่างมาก
“ข้าไม่เป็นไรขอบคุณทุกคน” เฟยเหยียนดูเหมือนกำลังอดทนต่อความคับแค้นใจอย่างมากขณะที่เผยรอยยิ้มบางออกมา
รอยยิ้มนั้นทำเอาหัวใจของเหล่าเด็กหนุ่มละลายกันทั้งกลุ่ม
“ไม่ต้องห่วงเหยียนเอ๋อร์! เราจะบอกผู้อาวุโสถึงเรื่องในวันนั้นทั้งหมดเอง! เราจะให้ผู้อาวุโสทวงความยุติธรรมให้กับเจ้าอย่างแน่นอน!” เมื่อเห็นรอยยิ้มนั้น เหล่าเด็กหนุ่มเลือดเดือดทั้งหลายก็รีบทุบอกตัวเองเพื่อให้สัญญา
[เหยียนเอ๋อร์ของพวกเขาไม่ได้รับความเป็นธรรม!พวกเขาต้องทำทุกอย่างเพื่อทวงความยุติธรรมให้นาง!]
เฟยเหยียนพยักหน้าเงียบๆอย่างซาบซึ้งเขาเดินจากไปอย่างช้าๆภายใต้สายตาหลงใหลของเหล่าเด็กหนุ่ม น่าเสียดายที่พวกเขาไม่รู้ตัวกันเลยว่า “เทพธิดา” ของพวกเขานั้นสูงกว่าพวกเขาหลายคนในกลุ่มถึงครึ่งหัว!