Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 2021 ไม่พบกันนาน สบายดีไหม (4)

หลังจากครูวิญญาณค้นพบความไม่ชอบมาพากลของหอคอยโยวหลิง เขาก็ไปหาอูจิ่ว แต่อูจิ่วไม่แสดงความเคารพต่อเขาอีกแล้ว ครูวิญญาณสังเกตเห็นด้านมืดที่ซ่อนอยู่ตัวอูจิ่ว นี่เป็นสิ่งที่ครูวิญญาณไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อนหน้านี้เลย เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์ของพวกเขาได้ตายไปแล้วจริงๆ
“พูดตามตรง ตอนที่ข้ารู้ว่าท่านมาถึงโลกวิญญาณก่อนหน้านี้ ข้าอยากไปรายงานต่อท่านจ้าววิญญาณทันที โชคร้ายที่ตอนนี้ท่านจ้าววิญญาณไม่ยอมพบข้า ข้าไม่รู้ว่าอูจิ่วทำให้เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร แต่ข้าแน่ใจอยู่อย่างหนึ่ง ตอนนี้ท่านจ้าววิญญาณมีความไว้วางใจในตัวเขามากกว่าข้าแล้ว” ครูวิญญาณฝืนยิ้ม หมาป่าตาขาวที่เลี้ยงมากับมือหันมาแว้งกัดเขา กัดทีฉีกทั้งเนื้อทั้งหนัง เจ็บปวดจนอยากร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตา
จวินอู๋เหยาฟังครูวิญญาณพูดจนจบ เขาเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นและกำลังจะจากไป
ครูวิญญาณมองชายที่เคยนำฝันร้ายไม่รู้จบมาให้เขา แล้วอดถามไม่ได้ว่า “จักรพรรดิแห่งความมืด! ท่านรู้วิธีใช่ไหม? ท่านสามารถหยุดเรื่องทั้งหมดนี้ได้ใช่ไหม?”
จวินอู๋เหยาไม่ได้หันกลับไป เขาพูดทั้งๆที่หันหลังให้ครูวิญญาณว่า
“อาจจะ”
พูดจบจวินอู๋เหยาก็จากไป
ครูวิญญาณถูกทิ้งให้คุกเข่าอยู่บนพื้น เขาไม่ได้รู้สึกโล่งใจกับการจากไปของจวินอู๋เหยาเลยแม้แต่น้อย แต่กลับรู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก
[ไม่มีหนทางที่จะพลิกสถานการณ์ได้จริงๆหรือ?]
………………..ไอลีนโนเวล
เจียงอวิ๋นหลงส่งคนไปเฝ้าดูในป่าโยวเมิ่งหลายวัน แต่ยังไม่เห็นร่องรอยของน่าหลานเยว่ ทำให้เขาหงุดหงิดอย่างมาก
การที่หมีวิญญาณหลุดมือไปทำให้อูจิ่วอาจารย์ของเขาโกรธจัด แม้แต่บรรดาศิษย์ของเขาก็โดนกดดันอย่างหนักไปด้วย ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา สีหน้าของเจียงอวิ๋นหลงไม่ดีเลย ขนาดเมิ่งอีเหลียงที่ติดตามเขาก็ยังต้องระวังตัวอย่างมาก
“ศิษย์พี่ใหญ่ ครั้งนี้อาจารย์โกรธมากเลยหรือ?” เมิ่งอีเหลียงหดคอถามเจียงอวิ๋นหลงด้วยความกลัว
เจียงอวิ๋นหลงขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าหาหมีวิญญาณไม่เจอ หอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่ก็ไม่สามารถสร้างต่อได้ อาจารย์ย่อมโกรธอยู่แล้ว”
“แต่เราส่งคนไปตามหาหมีวิญญาณและน่าหลานเยว่ตั้งเยอะแยะแล้วไม่ใช่หรือ? ยังไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลย……” เมิ่งอีเหลียงกล่าว
“ไม่ได้ข่าวก็แปลว่าล้มเหลวไง ถ้าเรายังหาน่าหลานเยว่ให้เจอเร็วๆไม่ได้ล่ะก็ เราก็จะหาที่อยู่ของหมีวิญญาณไม่พบ ถึงตอนนั้นทั้งเจ้าและข้าต้องเจอกับผลลัพธ์ที่เกินกว่าเราจะรับได้แน่!” สีหน้าของเจียงอวิ๋นหลงดูน่าเกลียดเอามากๆ
เมิ่งอีเหลียงยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น ถึงยังไง ตอนที่หมีวิญญาณหลุดมือไปนั้น เขาก็อยู่ที่นั่นด้วย
“ไม่มีข่าวอะไรจากคนที่เฝ้าป่าโยวเมิ่งเลยหรือ?”
เมิ่งอีเหลียงพยักหน้า
“น่าหลานเยว่เจ้าเล่ห์เกินไป ข้าคิดว่าเขาน่าจะสมคบคิดกับวิญญาณสัตว์อสูรพวกนั้นแล้ว เขาต้องเป็นคนพาพวกงูกระดูกสองหัวนั่นมาแน่!”
เจียงอวิ๋นหลงกล่าวว่า “พูดเรื่องนั้นตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เราต้องระดมกำลังทั้งหมดของเรา ไม่ว่าจะทำยังไงต้องหาตัวน่าหลานเยว่ให้เจอโดยเร็วที่สุด!”
“ขอรับ!” เมิ่งอีเหลียงตอบรับอย่างรวดเร็ว แล้วจู่ๆเขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาทันที
“ศิษย์พี่ใหญ่! ข้ารู้จักวิญญาณมนุษย์ที่น่าจะรู้ว่าน่าหลานเยว่อยู่ที่ไหน!”
“ใคร?”
“จวินอู๋เสีย! นางเป็นวิญญาณใหม่ ตอนที่ข้าเจอนางครั้งแรก นางอยู่กับน่าหลานเยว่ และในวันที่หมีวิญญาณปรากฏตัว นางก็นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน่าหลานเยว่ด้วย! ข้าว่านางน่าจะเรียนวิธีฝึกจากน่าหลานเยว่ เราอาจจะหาตัวน่าหลานเยว่จากนางได้!”