Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 2057 ภูติประจำตัวตนที่สาม (2)

เฉียวฉู่รู้สึกสะเทือนใจอย่างแรง!
จวินอู๋เสียได้สติกลับมา นางมองไปที่ตู๋เถิง ดูเหมือนกำลังพยายามย่อยข้อมูล
ตู๋เถิงนิ่งมาก ว่ากันตามจริงแล้ว ถึงแม้เขาจะไม่คิดว่ามนุษย์ดีอะไรนัก แต่ตู๋เถิงต้องยอมรับว่าเขามีความประทับใจที่ดีต่อจวินอู๋เสีย เขาจำตอนที่จวินอู๋เสียอุ้มเจ้าแมวดำตัวน้อยไปหาเขาได้ ความกังวลที่อยู่ในแววตาของนางเป็นความกังวลอย่างลึกล้ำที่ไม่สามารถแสร้งทำได้
แมวดำตัวน้อยก็แค่วิญญาณอีกดวงที่ไม่ได้ดูแข็งแกร่งทรงพลังอะไรนัก แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น จวินอู๋เสียก็ยังดูร้อนอกร้อนใจเป็นห่วงเจ้าแมวดำตัวนั้น บางทีตู๋เถิงอาจถูกลิขิตให้เป็นภูติประจำตัวของจวินอู๋เสียตั้งแต่วันนั้น
“เจ้านายดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นมาก” ตู๋เถิงกลายเป็นภูติประจำตัวของจวินอู๋เสียแล้ว เขาย่อมรู้ถึงสภาพของจวินอู๋เสีย จากระดับพลังวิญญาณของจวินอู๋เสีย เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าจวินอู๋เสียแข็งแกร่งขึ้นมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้ระยะเวลาที่ผ่านไปอย่างชัดเจน ตู๋เถิงคงเชื่อไม่ลงว่าวิญญาณใดจะสามารถพัฒนาจากวิญญาณใหม่ที่อ่อนแอไปจนถึงขั้นพลังวิญญาณแผ่พุ่งได้ภายในเวลาแค่ครึ่งปี!
ถูกต้องแล้ว ตอนนี้จวินอู๋เสียได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตพลังวิญญาณแผ่พุ่งแล้ว วิญญาณมนุษย์ทั่วทั้งโลกวิญญาณ มีเพียงสี่คนเท่านั้นที่สามารถบรรลุถึงระดับนี้ได้ แต่ตอนนี้จวินอู๋เสียกลายเป็นคนที่ห้าได้อย่างง่ายดาย ตู๋เถิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับเจ้านายคนใหม่ของเขา.ไอลีนโนเวล.
“อืม” จวินอู๋เสียสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เป็นเพราะพลังวิญญาณของนางแข็งแกร่งขึ้นจนนางสามารถต้านทานการมาของภูติประจำตัวตนที่สามได้ แต่ตัวตนของภูติประจำตัวนั้น……ทำให้นางประหลาดใจอย่างแท้จริง
เช่นเดียวกับที่ตู๋เถิงรู้สึก จวินอู๋เสียก็ไม่ได้รู้สึกต่อต้านตู๋เถิงเช่นกัน
ตู๋เถิงมองไปรอบตัว และรู้ทันทีว่าเขาอยู่ในป่าโยวเมิ่ง เขาอาศัยอยู่ที่ชายป่าโยวเมิ่งนี่เอง เรื่องที่พวกจวินอู๋เสียกลับมาที่ป่าโยวเมิ่งแล้ว เขาก็สังเกตเห็น แค่ไม่ได้ใส่ใจเท่านั้น
“เจ้านายจะอยู่ฝึกฝนที่นี่ต่อรึเปล่า?” ดูเหมือนตู๋เถิงจะยอมรับเรื่องที่เขากลายเป็นภูติประจำตัวของจวินอู๋เสียได้อย่างรวดเร็ว ที่จริงเขารู้มานานแล้วว่าจวินอู๋เสียไม่ใช่วิญญาณที่เสียชีวิตแล้ว กายเนื้อของนางยังคงมีชีวิตอยู่
“เราจะอยู่ที่นี่อีกสองสามวัน แล้วจะไปที่หอคอยโยวหลิงแห่งแรก” จวินอู๋เสียพยักหน้า
ตู๋เถิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “นั่นไม่ใช่สถานที่ที่เจ้านายควรจะไปเลยนะ” พร้อมกับพูด สายตาของตู๋เถิงก็มองไปที่แมวดำตัวน้อยที่นอนหมดสติอยู่ข้างๆ
เนื่องจากตู๋เถิงกลายเป็นภูติประจำตัวของนางแล้ว จวินอู๋เสียรู้ว่าภูติประจำตัวมีความจงรักภักดีต่อเจ้านายเช่นไร ดังนั้น นางจึงไม่จำเป็นต้องปกปิดอะไรจากตู๋เถิง นางเล่าทุกอย่างที่ค้นพบในหอคอยโยวหลิงให้ตู๋เถิงฟัง รวมถึงความตั้งใจที่จะทำลายหอคอยโยวหลิงแห่งแรกเพื่อช่วยเจ้าแมวดำ
ตู๋เถิงฟังทุกอย่างอย่างเงียบๆ แต่คิ้วที่ขมวดอยู่ไม่คลายลงแม้แต่น้อย กลับยิ่งขมวดแน่นเข้าไปอีก
“หอคอยโยวหลิงเป็นสถานที่ที่ชั่วร้ายและน่ากลัวจริงๆ” ตู๋เถิงรู้สึกว่าหอคอยโยวหลิงมีบางอย่างผิดปกติมาตลอดเวลา แต่คิดไม่ถึงว่าหอคอยโยวหลิงจะดูดกลืนวิญญาณ สำหรับโลกวิญญาณ ข่าวนี้คือหายนะดีๆนี่เอง!
“ใช่ไหมล่ะ! อูจิ่วนั่นเป็นปีศาจบ้าคลั่งชัดๆ! ไม่นึกเลยว่าจะสร้างที่น่ากลัวแบบนั้นอย่างกระตือรือร้นแบบนี้ แถมยังจะใช้หมีวิญญาณเพื่อให้สร้างหอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่สำเร็จอีกด้วย! ฝันไปเถอะ ชาตินี้อย่าหวังจะจับหมีวิญญาณได้เลย!” เมื่อพูดถึงอูจิ่วและเจียงอวิ๋นหลง ไฟโทสะก็ลุกโหมขึ้นในใจเฉียวฉู่ เนื่องจากหมีหยินหยางก็เป็นวิญญาณหมีเหมือนจงจง เฉียวฉู่จึงชอบจงจงมาก!!!