God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1297

“ท่าไม่ดีแล้ว ศัตรูแข็งแกร่งเกินไป พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้แม้แต่น้อย”

“ล่าถอย ล่าถอยโดยเร็ว กลับไปที่เมืองเทพเจ้ามังกร เรื่องนี้ต้องให้ท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เคลื่อนไหวด้วยตนเอง”

“หลบหนี แยกกันออกไปคนละทิศทาง นี่เป็นทางเดียวที่พวกเราจะสามารถหนีรอดออกไปเป็นจำนวนมาก”

ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็มีสีหน้าที่มืดมนอย่างถึงที่สุด พวกเขาไม่ต้องการยอมรับเรื่องนี้อย่างมาก

ทว่าต่อให้ไม่เต็มใจยอมรับ พวกเขาก็สามารถเห็นได้ถึงพลังอำนาจที่เซี่ยปิงแสดงออกมา พลังอำนาจนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าระดับจักรพรรดิ การคำรามเพียงครั้งเดียว ก็สามารถทำให้ดราโกเนี่ยนทั่วทั้งเมืองหมดสติไป นี่มันคือพลังอำนาจประเภทใดกัน?!

บางทีต่อให้ทหารดราโกเนี่ยนทั้งหมดที่หมดสติไปตื่นขึ้นมาในตอนนี้ก็ยังยากที่จะต่อกรกับชายคนนี้ เพราะแม้แต่ดราโกเนี่ยนระดับราชันกว่าร้อยคนก็ไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้เกินสิบนาทีด้วยซ้ำ

มีเพียงแค่การที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เคลื่อนไหวออกมาเท่านั้น ที่จะสามารถหยุดยั้งการกระทำของเจ้ามนุษย์คนนี้ได้

ซู่ ซู่ ซู่!!!

ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็หลบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว บางคนแสดงทักษะการเคลื่อนที่ระดับสุดยอดออกมา หนึ่งวินาทีก็หลบหนีไปได้ไกลห้ากิโลเมตร

บางคนก้าวผ่านห้วงมิติ

บางคนเจาะลงไปใต้พื้นดิน

บางคนรวบรวมพลังอำนาจเข้าด้วยกัน เสริมพลังอำนาจของกันและกันให้มากขึ้น หลบหนีออกไปเป็นกลุ่ม ควบคุมลมพายุที่รุนแรงออกไป

ดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้ต่างก็แสดงความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่แตกต่างกันออกมา ความเร็วของพวกเขาต่างก็รวดเร็วกันอย่างมาก เหมือนกับปรารถนาให้พ่อแม่ของตนเองให้กำเนิดมาพร้อมกับจำนวนขาที่มากกว่านี้ หลบหนีออกไปอย่างไม่คิดชีวิต

เซี่ยปิงเดินเตร่อย่างสบายๆ ไม่ได้เร่งรีบที่จะไล่ตามไป ทว่าเหล่าดราโกเนี่ยนระดับราชันที่อยู่ใกล้กับเขา เขาก็เพียงยกมือขึ้นมาและประเคนหมัดออกไป ทันใดนั้นพลังหมัดก็ได้เดินทางออกไปหลายกิโลเมตรและไปถึงตัวของพวกเขาในทันที

ตึบ!

ทันใดนั้นบนอากาศก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมา ร่างกายของดราโกเนี่ยนระดับราชันหลายคนก็ระเบิดออกมาด้วยหมัดนี้ เปลี่ยนกลายเป็นก้อนเนื้อบดและตกลงไปสู่พื้น

จากนั้นเขาก็ได้ประเคนหมัดออกมาอีก2-3หมัดซึ่งได้สังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันไปมากกว่าสิบคน เรียบง่ายเหมือนการเชือดหมาเชือดไก่ก็ว่าได้

ทว่าภาพที่เห็นนี้ก็ทำให้พวกเขาหวาดกลัวจนแตกตื่น ไม่กล้าที่จะหลบหนีช้าไปแม้แต่วินาทีเดียว เกรงกลัวว่าจะถูกเซี่ยปิงตามไล่ล่าและสังหารพวกเขาทั้งหมดที่อยู่ในเมืองเขามังกรแห่งนี้

……………

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง

เหล่าดราโกเนี่ยนระดับราชันก็ได้หลบหนีออกไปจากเมืองเขามังกรอย่างรวดเร็ว หลบหนีเข้าไปสู่เมืองเทพเจ้ามังกร ทว่าการที่พวกเขาถูกเซี่ยปิงไล่ตามมาตลอดทางนั้น ท้ายที่สุดก็ทำให้พวกเขาล้มตายไปกว่าครึ่งหนึ่ง เป็นเหมือนกับหมาข้างถนนที่หลบหนีอย่างไม่คิดชีวิตก็ว่าได้

ในช่วงเวลานี้เรียกได้ว่าเมืองเขามังกรมีแต่ความว่างเปล่า สำหรับดราโกเนี่ยนปกติธรรมดาที่หมดสติไปนั้น คาดการณ์ได้ว่าอย่างน้อยต้องใช้ระยะเวลาครึ่งวันกว่าที่จะได้สติกลับคืนมา

ในตอนนี้ เซี่ยปิงก็ได้มาถึงที่บ้านผู้ปกครองเมืองของเมืองเขามังกร ซึ่งเป็นศูนย์กลางความมั่งคั่งของเมืองแห่งนี้

ในเมื่อมาถึงที่เมืองของศัตรูและได้ขับไล่ฝ่ายตรงข้ามออกไปจนหมด อีกทั้งยังขับไล่ออกไปโดยที่พวกเขาไม่มีเวลามากพอที่จะหอบทรัพย์สมบัติหนีไปนั้น เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะเข้ามาในแหล่งขุมทรัพย์แห่งนี้โดยที่กลับไปมือเปล่า?

เพราะว่าดราโกเนี่ยนระดับราชันได้หลบหนีกันออกไปทั้งหมด บ้านผู้ปกครองเมืองจึงไร้ซึ่งการป้องกัน ทหารที่เดิมทีคุ้มกันที่นี่อยู่ก็หมดสติอยู่ที่พื้น ดังนั้นเซี่ยปิงก็สามารถที่จะเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

“ปล้นชิง ปล้นชิงทั้งหมด”

เซี่ยปิงมาถึงที่คลังสมบัติของบ้านผู้ปกครองเมืองโดยตรงและได้ประเคนหมัดออกไปเพื่อทำลายประตูเหล็กของคลังสมบัติแห่งนี้ ทันใดนั้นเมื่อก้าวเข้าไปข้างใน เขาก็เห็นสมบัติมหาศาลที่ส่องประกายอย่างเจิดจ้า

พูดได้เพียงแค่ว่าสมกับที่เป็นเมืองเขามังกรซึ่งเป็นหนึ่งในเมืองที่ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน รุ่งโรจน์มานานหลายหมื่นปี ความมั่งคั่งที่พวกเขาได้สั่งสมมานานนั้นก็อยู่ในจุดที่น่าอัศจรรย์

ทอง เงิน อัญมนี เพชรพลอยและสิ่งอื่นๆต่างก็กองอยู่ข้างในคลังสมบัติแห่งนี้ ทว่านี่ก็เป็นเพียงแค่ทรัพย์สินที่ไม่ได้มีค่ามากมายสำหรับบรรดาดราโกเนี่ยนระดับราชัน

สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขานั้นก็คือทรัพยากรในการบ่มเพาะมหาศาลที่พวกเขาได้ปล้นชิงมาทั่วทั้งทวีปเทพเจ้ามังกรแห่งนี้

เพียงแค่กวาดสายตามองสมุนไพรวิญญาณภายในคลังสมบัติแห่งนี้ เซี่ยปิงก็เห็นว่ามีมากกว่าร้อยชนิด สมุนไพรวิญญาณแต่ละอย่างมีพลังงานฉีที่อุดมสมบูรณ์อย่างมาก ทำให้ผู้คนรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา ทั่วทั้งร่างกายมีความสุข

“เจ้านาย รีบปล้นชิงพวกมันมาทั้งหมดเถอะ สมุนไพรวิญญาณเหล่านี้สามารถที่จะนำมาปลูกข้างในลูกปัดพิภพได้ เชื่อว่าการที่มีชายชราผู้นี้คอยดูแลและเอาใจใส่นั้น จะสามารถผลิตสมุนไพรวิญญาณขึ้นมาได้อีกเป็นจำนวนมาก” ในตอนนี้ กระทิงสีครามวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ของลูกปัดพิภพได้พูดออกมา มันเห็นสมุนไพรวิญญาณที่อยู่ในภายในคลังสมบัติแห่งนี้ มันก็เกือบที่จะน้ำลายไหลออกมา

แน่นอนว่าสำหรับกระทิงสีครามที่เคยเป็นสิ่งประดิษฐ์เซนต์มาก่อนนั้น สมุนไพรวิญญาณเหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่มันได้พบเห็นมามากแล้ว

ทว่ามันก็ไม่รู้ว่าเป็นระยะเวลานานแค่ไหนที่มันไม่ได้เพาะปลูกสมุนไพรวิญญาณ ลูกปัดพิภพก็แห้งแล้งมาเป็นระยะเวลาที่เนิ่นนาน ดังนั้นมันจึงปรารถนาที่จะเพิ่มพลังชีวิตให้กับพื้นที่ภายในลูกปัดพิภพอย่างมาก

“เยี่ยม!”

เซี่ยปิงโบกมือออกไป ทันใดนั้นก็ได้ขนย้ายสมุนไพรวิญญาณทั้งหมดเหล่านี้มาไว้ภายในพื้นที่ของลูกปัดพิภพทันที ให้กระทิงสีครามจัดการดูแล

“หืมม? นี่มัน…มีน้ำวิญญาณด้วยหรือ?!”

หลังจากที่สำรวจไปทั่วทั้งคลังสมบัติแห่งนี้ เซี่ยปิงก็มีสายตาเป็นประกายทันที ทันใดนั้นก็ได้เห็นบ่อน้ำเล็กๆซึ่งภายในก็คือน้ำวิญญาณในปริมาณมหาศาล มีกลิ่นที่หอมโชยออกมา

นี่คือน้ำวิญญาณที่มาจากชีพจรมังกร ทว่าตอนนี้ถูกปล้นชิงมาโดยเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนและเก็บไว้ในคลังสมบัติแห่งนี้ทั้งหมด

การที่ก่อนหน้านี้เขาได้บ่มเพาะอยู่ภายในชีพจรมังกรนั้น แน่นอนต้องรู้ว่าน้ำวิญญาณเหล่านี้ล้ำค่าเพียงใด มีประสิทธิภาพที่โดดเด่นอย่างมากสำหรับการเพิ่มพลังเวทมนตร์ ไม่รู้ว่ามีสรรพคุณที่ยอดเยี่ยมกว่าเม็ดยาอื่นๆมากแค่ไหน

วิซ!

เขาก็ไม่ได้ลังเลแม้แต่น้อย ขนย้ายน้ำวิญญาณในบ่อมาทั้งหมด นำมาไว้ภายในพื้นที่ของลูกปัดพิภพเช่นกัน

ถึงอย่างไรซะพื้นที่ภายในลูกปัดพิภพก็กว้างใหญ่ไพศาล ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะไม่มีพื้นที่รองรับพวกมัน

เซี่ยปิงก็ค้นพบว่าภายในคลังสมบัติแห่งนี้มีวัสดุในการหล่อหลอมมากมาย มีเหล็กที่ล้ำค่าต่างๆนาๆของทวีปเทพเจ้ามังกร ไม่ว่าจะเป็นเหล็กอุกกาบาต เหล็กเย็น เหล็กร้อนและแร่อื่นๆ

ทว่าเขาก็ได้มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับสไลม์ทองทั้งหมด มันมีความสุขอย่างมาก พยายามอย่างขยันขันแข็งในการเขมือบเหล็กเหล่านี้เข้าไป

ประตูของคลังสมบัติแห่งนี้ก็ได้ถูกมันกลืนกินเข้าไปเช่นกัน

หากดราโกเนี่ยนระดับราชันล่วงรู้ว่าแร่ที่ล้ำค่าที่พวกเขาทำงานอย่างหนักเพื่อสั่งสมมา ใช้ทรัพยากรและกำลังคนไปอย่างมหาศาล ทว่าในช่วงเวลานี้ถูกสไลม์ทองกลืนกินไปทั้งหมดนั้น บางทีพวกเขาอาจจะโมโหจนคลุ้มคลั่งออกมาก็เป็นได้

“หืมมม? ไม่คาดคิดว่าจะมีคริสตัลมังกรเช่นกัน?!”

เซี่ยปิงทำการสำรวจต่อไป ทันใดนั้นก็ค้นพบทันทีว่าในห้องขนาดเล็กห้องหนึ่งมีคริสตัลมังกรอยู่ เขาได้ทำการนับอย่างคร่าวๆ อย่างน้อยก็มีคริสตัลมังกรกว่าหนึ่งพันก้อน

คริสตัลมังกรเหล่านี้ก็ได้กองกันอยู่ พลังฉีมังกรได้ผสมผสานกัน ข้างบนอากาศเหมือนกับว่าจะก่อตัวกลายเป็นมังกรสีแดงขนาดเล็ก โลดแล่นไปตามเมฆาและหมอกควัน มีออร่าที่ยิ่งใหญ่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้แผ่ออกมา

เห็นได้ชัดว่าคริสตัลมังกรเหล่านี้มีคุณภาพที่แตกต่างกับคริสตัลที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้

คริสตัลมังกรที่อยู่ภายในห้องแห่งนี้นั้น เห็นได้ชัดว่ามีคุณภาพที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าคริสตัลมังกรที่เซี่ยปิงได้รับมาก่อนหน้านี้ พวกมันมีพลังงานที่ไม่สามารถจะเทียบกันได้ คาดการณ์ได้ว่าคริสตัลมังกรเหล่านี้ก็คือสมบัติที่แท้จริง ไม่สามารถที่จะประเมินราคาได้

“ขนย้ายไปทั้งหมด!”

เซี่ยปิงรู้สึกซาบซึ้งกับความมั่งคั่งของดราโกเนี่ยนเหล่านี้ หากไม่ใช่เป็นเพราะว่าพวกเขาร่ำรวยเกินไป เป็นไปได้อย่างไรที่วันนี้เขาจะได้รับการเก็บเกี่ยวที่มากมายเช่นนี้ การที่จะบอกว่าร่ำรวยขึ้นมาภายในคืนเดียวนั้น ก็ไม่ใช่การกล่าวเกินจริงเลย

หลังจากนั้นก็ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง

ในตอนนี้ สมบัติทุกอย่างภายในคลังสมบัติแห่งนี้ก็ได้ถูกเซี่ยปิงขนย้ายไปอย่างสมบูรณ์ สะอาดยิ่งกว่าใบหน้าเสียอีก ต่อให้จะมีแม่บ้านจำนวนมากที่เข้ามาทำความสะอาด ก็ไม่ได้สะอาดถึงเพียงนี้

หากผู้ปกครองเมืองบาตะฟื้นคืนชีพขึ้นมาและเห็นว่าสมบัติภายในคลังสมบัติของตนเองได้หายไปเช่นนี้ล่ะก็ บางทีอาจจะโมโหจนตายไปอีกครั้งก็เป็นได้

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่จะเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกร”

เซี่ยปิงปรบมือหนึ่งครั้ง มีสีหน้าที่พึงพอใจอย่างถึงที่สุด หลังจากที่ได้ปล้นสะดมทรัพย์สินเงินทองของที่นี่ไปจนหมด ขั้นตอนต่อไปก็คือการเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกร

…………

ทว่าในตอนนี้ เหล่าดราโกเนี่ยนระดับราชันที่หลบหนีออกไปมาจากเมืองเขามังกรก็ได้มาถึงที่เมืองเทพเจ้ามังกร พวกเขาต่างก็หวาดกลัวจนขวัญกระเจิง มาถึงอย่างรวดเร็ว จะต้องรายงานเรื่องนี้กับท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ เกิดเรื่องที่สะเทือนน้ำสะเทือนบกขึ้นที่เมืองเขามังกร

ด๊อง ด๊อง ด๊อง!!!

ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรสงครามที่ดังก้องไปทั่วทั้งเมืองเทพเจ้ามังกร นี่คือเสียงแตรสงครามที่ไม่เคยดังขึ้นมาก่อนนับตั้งแต่ที่ก่อตั้งเมืองเทพเจ้ามังกรขึ้นมา นี่เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการบุกรุกของศัตรู เข้าสู่สถานการณ์ที่ร้ายแรง

ดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็สะดุ้งตกใจขึ้นมา