God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1308

“นี่มัน นี่มัน!”

ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิอีกสองคนมีความรู้สึกที่แตกตื่นอย่างมาก ในฐานะที่เป็นยอดฝีมือในระดับจักรพรรดิ เป็นยอดฝีมือในระดับสูงสุดของทวีปเทพเจ้ามังกร เดิมทีพวกเขาไม่ควรที่จะมีอารมณ์ความรู้สึกเช่นนี้ถึงจะถูก

ทว่าในตอนนี้การที่ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิสองคนตายไปอย่างกะทันหันเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะสลัดความแตกตื่นนี้ไปได้

เพราะว่าตามพลังอำนาจของดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิสองคนที่ได้ตายไปนั้น พวกเขาและทั้งสองที่ได้ตายไปก็ไม่ได้มีพลังอำนาจที่แตกต่างกันมากนัก ดังนั้นหากยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้สามารถที่จะสังหารจักรพรรดิไคล์ได้อย่างง่ายดายนั้น แน่นอนว่าสามารถที่จะสังหารพวกเขาทั้งสองไปอย่างง่ายดายเช่นกัน

นี่ไม่ใช่ความคิดที่อยู่เหนือจินตนาการ ทว่าเป็นข้อเท็จจริงที่ชัดเจน

“เจ้ามนุษย์!”

จักรพรรดิซีซ่าร์มีสีหน้าที่มืดมนอย่างถึงที่สุด ไม่มีใครที่จะจินตนาการได้ถึงความโมโหของเขาในตอนนี้ รอบๆร่างกายเต็มไปด้วยออร่าความมืดมิดที่มหาศาล เหมือนกับว่าจะบิดเบือนรังสีรอบๆ เปลี่ยนกลายเป็นหลุมดำ กลืนกินพลังอำนาจทั้งหมดเข้าไป

“การที่เจ้าแอบใช้กลอุบายในการลอบโจมตีข้าครั้งหนึ่ง ข้าก็ได้สังหารดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิของเจ้าไปสองคน นี่เป็นเรื่องที่ยุติธรรมมาก” เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้าง มองจักรพรรดิซีซ่าร์และดราโกเนี่ยนคนอื่นๆด้วยสีหน้าที่ดูถูก

“ยุติธรรมตูดข้าสิ มนุษย์เจ้าจะต้องตาย ไม่มีใครที่จะสามารถช่วยเจ้าได้!”

จักรพรรดิซีซ่าร์เดือดระอุขึ้นมาอย่างแท้จริง วิซ เขาได้เปลี่ยนกลายเป็นควันสีดำทันที หายไปจากจุดๆเดิม

ทักษะจ้าวแห่งศาสตร์มืด–เคลื่อนย้ายเงา!

ภายในพริบตา ทั่วทั้งร่างกายของเขาก็ได้ผสมผสานเข้ากับห้วงอากาศ ปกปิดตนเองและล่องหนหายไปในความมืดมิด แม้แต่ออร่าของเขาก็ได้หายไปจากโลกนี้เช่นกัน

นี่คือความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่จักรพรรดิซีซ่าร์ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว สามารถที่จะเปลี่ยนร่างกายให้เป็นความมืดมิด หลบซ่อนอยู่ในความว่างเปล่า ปกปิดออร่าของตนเอง ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถหาร่องรอยของเขาได้

ก่อนหน้านี้ด้วยความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ ทำให้ทุกๆคนไม่รู้ถึงตำแหน่งของเขา อีกทั้งยังได้โอกาสที่จะลอบสังหารฝ่ายตรงข้ามอย่างกะทันหัน หากไม่ใช่เป็นเพราะเซี่ยปิงมีร่างอีกานรกทองคำล่ะก็ คาดการณ์ได้ว่าหมัดๆนั้นที่โจมตีออกไป หากไม่ตายก็คงจะบาดเจ็บสาหัส

เมื่อนานมาแล้ว จักรพรรดิซีซ่าร์ถือว่าเป็นราชาแห่งการลอบสังหารของทวีปเทพเจ้ามังกรก็ว่าได้ ผู้ที่ถูกเขาจับจ้องนั้นต่างก็ตายไปทุกคน ไม่มีใครสามารถรอดชีวิตไปจากการลอบสังหารของเขาได้

ด้วยทักษะจ้าวแห่งศาสตร์มืดของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน การลอบสังหารของเขาก็ราบลื่นไปในทุกหนแห่ง แม้แต่ยอดฝีมือระดับจักรพรรดิทั้งห้าคนของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนที่ร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่มือของเขา

“เจ้าคิดว่าข้าจะให้โอกาสเจ้าลอบโจมตีข้าอีกครั้งหรือ?”

เซี่ยปิงแสยะออกมา ก่อนหน้านี้เขาเพียงแค่ประมาท ไม่ทันได้ระวังตัว ดังนั้นจึงได้หลงกลจักรพรรดิซีซ่าร์ ทว่าตอนนี้เขาเตรียมพร้อมเป็นอย่างดี เป็นไปไม่ได้ที่จักรพรรดิซีซ่าร์จะสามารถหลบซ่อนไปจากเขา

ดวงตาอีกานรกทองคำ!

ทันใดนั้นเขาก็ได้เปิดดวงตาข้างขวาขึ้นมา ดวงตาอีกานรกทองคำได้เริ่มหมุนเวียนเหมือนกับดวงอาทิตย์ กระตุ้นแสงศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถมองทะลุห้วงมิติได้ แสงนี้ได้กวาดออกไป ไม่มีสิ่งใดในพื้นที่บริเวณนี้ที่จะสามารถหลบซ่อนไปจากเขาได้

เจอแล้ว!

เพียงแค่หนึ่งลมหายใจ เขาก็เห็นกลุ่มเงาที่บินอยู่บนอากาศ เส้นทางการเคลื่อนไหวนั้นแปลกประหลาดอย่างมาก กำลังพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

ตึบ!

เซี่ยปิงประเคนหมัดออกไปโดยที่ไม่มีความลังเล พลังหมัดระเบิดออกมากลางอากาศ เปลวไฟที่ร้อนระอุได้ปะทุออกมา กวาดออกไปในพื้นที่บริเวณนั้น

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นกลุ่มเงาสีดำก็ส่งเสียงร้องอย่างน่าสมเพชออกมา เห็นได้ชัดว่าพลังฉีหยางได้ถูกแผดเผา แผดเผาเงาทั่วทั้งร่างกายของเขาจนไหม้เกรียม อีกทั้งยังสร้างความเสียหายต่อร่างหลักของเขา

วินาทีต่อมา กลุ่มของเงานี้ก็ได้เผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเขา นั่นก็คือจักรพรรดิซีซ่าร์นั่นเอง

เห็นเพียงแค่ว่าทั่วทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ทุกหนแห่งถูกเผาไหม้จนไหม้เกรียม สีหน้านั้นสะดุ้งตกใจและโมโห เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าเซี่ยปิงค้นพบตำแหน่งของตนเองได้อย่างไร

“จักรพรรดิที่เป็นที่รู้จักในฐานะยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนมีฝีมือเพียงแค่นี้หรือ ทำได้เพียงแค่หลบซ่อนและซุ่มโจมตีผู้อื่นหรือ? นอกจากการซุ่มโจมตีนั้น เจ้าสามารถใช้ทักษะอื่นๆได้อีกหรือไม่? ช่างน่าผิดหวังจริงๆ”

เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมองจักรพรรดิซีซ่าร์ด้วยสีหน้าที่เหยียดหยาม

“เจ้ามนุษย์อันธพาล เจ้าทำให้ข้าเดือดระอุอย่างแท้จริง”

ได้ยินคำเหล่านี้ จักรพรรดิซีซ่าร์ก็โมโหอย่างมาก จมูกแดงขึ้นมา ในฐานะจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน แม้แต่ในทวีปเทพเจ้ามังกรก็ถือว่าแข็งแกร่งที่สุด ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะโดนดูถูกเหยียดหยามโดยเจ้ามนุษย์คนนี้ คิดว่าตนเองเป็นเพียงแค่อาชญากรที่ซุ่มโจมตีได้เพียงอย่างเดียว

ถามว่าการที่ถูกเหยียดหยามเช่นนี้ เขาจะสามารถอดทนอดกลั้นได้อย่างไร ในตอนนี้ปอดของเขาแทบจะระเบิดออกมา

ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน–โลกแห่งความมืด!

ปัง!

ทันใดนั้นจักรพรรดิซีซ่าร์ก็ได้โบกมือออกไป บนท้องฟ้าปรากฏเป็นค่ายกลแห่งความมืดขึ้นมาทันที เส้นแต่ละเส้นเชื่อมต่อกันอย่างหนาแน่น ทันใดนั้นก็ได้สร้างหลุมดำขึ้นมา เหมือนกับว่าจะเชื่อมโยงกับความมืดมิดที่ไร้ที่สิ้นสุดของโลกก็ว่าได้

พลังงานความมืดที่มหาศาลได้เอ่อล้นออกมาจากค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้ ภายในไม่กี่ลมหายใจ กลุ่มของพลังงานนี้ก็ได้ส่งผลกระทบออกไปในพื้นที่นับร้อยกิโลเมตร ปกคลุมทั่วทั้งพื้นที่

ความเร็วในการแผ่กระจายของมันรวดเร็วอย่างสุดขีด รวดเร็วจนถึงจุดที่เซี่ยปิงไม่สามารถหลีกเลี่ยงออกไปได้

“หืมม?!”

เซี่ยปิงมีสายตาที่เย็นชา เขารู้สึกว่าร่างกายของตนเองได้เข้ามาสู่พื้นที่แห่งความมืดมิดทันที รอบๆมีเพียงแต่ความว่างเปล่าและความมืดมิด ไม่สามารถที่จะมองเห็น ได้ยินหรือว่ารู้สึกถึงอะไร นี่คือสภาวะว่างเปล่า เหมือนกับว่าตนเองได้ตายไปแล้วก็ว่าได้

“ฮ่าฮ่า ความสามารถศักดิ์สิทธิ์โลกแห่งความมืดนี้เป็นสิ่งที่ข้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ ในพื้นที่แห่งนี้ เจ้าจะไม่สามารถมองเห็น ได้ยินหรือว่าพูดอะไรออกมา เจ้าจะไม่สามารถสัมผัสถึงสิ่งใดๆ เป็นเหมือนกับซากศพก็ว่าได้ ถามว่าเมื่อเป็นเช่นนี้เจ้าจะสามารถต้านทานข้าได้อย่างไร?”

จักรพรรดิซีซ่าร์หัวเราะออกมาอย่างคลุ้มคลั่ง รู้สึกภาคภูมิใจในตนเอง เหมือนกับว่าในที่สุดก็สามารถที่จะจัดการกับเจ้ามนุษย์คนนี้ได้ ทว่าหลังจากที่ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ไม่ได้มีเสียงตอบรับใดๆมาจากเซี่ยปิง

เขาได้เคาะหัวของตนเอง เหมือนกับจะนึกอะไรบางอย่างได้ “ใช่สิ ข้าเกือบลืมไป เจ้าไม่สามารถที่จะได้ยินอะไรในพื้นที่ความมืดแห่งนี้ ไม่สามารถที่จะตอบสนองอะไรได้ ไม่ประหลาดใจว่าทำไมถึงเงียบไป”

ในระยะที่ห่างออกไป เมื่อจักรพรรดิซีซ่าร์ได้เริ่มใช้โลกแห่งความมืดนี้ ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิทั้งสองคนก็ได้หลบหนีออกมาอย่างรวดเร็วเช่นกัน เพราะว่าพวกเขานั้นรู้ดีถึงความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ของจักรพรรดิซีซ่าร์

“โลกแห่งความมืดเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ ไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งข้าก็ยังรู้สึกหวาดกลัวจนสั่นเทา”

“ใช่ไหม? ไม่สามารถพูด ได้ยินหรือมองเห็นอะไร นี่จะสามารถทำอะไรได้อีก เป็นเหมือนกับการเฝ้ารอความตายเพียงอย่างเดียวก็ว่าได้”

“ใช่ มีเพียงแค่จักรพรรดิซีซ่าร์ที่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ เรียกได้ว่าภายในพื้นที่ความมืดนี้ ท่านจักรพรรดิซีซ่าร์เป็นตัวตนที่ไร้เทียมทาน ไม่มีใครที่จะสามารถเอาชนะเขาได้”

“การที่ว่าจักรพรรดิซีซ่าร์สามารถต่อกรกับยอดฝีมือในระดับเดียวกันได้10คนนั้น นี่ไม่ใช่การพูดเกินจริงเลย มันคือความเป็นจริง”

“ในที่สุดก็ถึงคราวตายของเจ้ามนุษย์นี่ การที่ทำให้จักรพรรดิซีซ่าร์ใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ออกมาได้นั้น เขาก็ควรที่จะรู้สึกภาคภูมิใจกับตนเอง”

“มนุษย์ที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจเช่นนี้ยิ่งตายไปเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น ไม่อย่างนั้นเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของพวกเราจะต้องตกเป็นทาสของเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างแน่นอน”

ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิทั้งสองรู้สึกผ่อนคลายลงอย่างมาก การที่เห็นเซี่ยปิงตกอยู่ในพื้นที่ความมืดนั้น พวกเขารู้สึกสบายใจขึ้นมาทันที เพราะเมื่อใดที่ตกอยู่ในพื้นที่แห่งความมืดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีออกไป

รอให้พื้นที่แห่งความมืดนี้หายไป ในตอนนั้นก็คงจะได้เห็นการตายของเจ้ามนุษย์เซี่ยปิง

“ตายซะ!”

ในตอนนี้จักรพรรดิซีซ่าร์เผยสายตาที่เย็นชาออกมา เขาได้เปลี่ยนกลายเป็นควันสีดำ ผสมผสานเข้ากับพื้นที่แห่งความมืดนี้ นำมีดสั้นแห่งความมืดขึ้นมา เข้าไปใกล้เซี่ยปิงอย่างเงียบๆ ต้องการที่จะใช้การโจมตีนี้สังหารฝ่ายตรงข้ามให้ได้

ถึงแม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจในตนเองอย่างเต็มเปี่ยม ทว่าสำหรับเจ้ามนุษย์ที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจเช่นนี้ ควรที่จะรีบกำจัดให้ได้โดยรวดเร็วที่สุด

ไม่อย่างนั้น หากรอเวลาและเจ้ามนุษย์คนนี้คิดค้นวิธีการรับมือได้ล่ะก็ สถานการณ์อาจจะเปลี่ยนไปได้

“น่าสนใจจริงๆ”

เซี่ยปิงยืนอยู่ภายในพื้นที่แห่งความมืดนี้ เขาไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลย ทว่ามันกลับให้ความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์ เป็นประสบการณ์ที่ไม่เคยเจอมาก่อน เหมือนกับในโลกแห่งความมืดมิดนี้ เขาเป็นตัวตนที่โดดเดี่ยว นอกจากตนเอง ก็ไม่มีอะไรอื่นอีก นี่คือสภาวะที่ว่างเปล่า สูญเสียประสาทสัมผัสทั้งหมดไป เป็นเหมือนกับคนตายก็ว่าได้