God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1588

เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!

เซี่ยปิงพึ่งพาอาศัยพลังอำนาจของปีกอีกานรกทองคำ เป็นเหมือนกับวิญญาณที่ลอยอยู่ท่ามกลางดวงดาวก็ว่าได้ หลบหลีกลำแสงพลังงานอย่างต่อเนื่อง ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้ายานอวกาศอีกลำหนึ่งอย่างกะทันหัน

ลำแสงพลังงานเหล่านี้ไม่สามารถโจมตีถูกเขาได้ ทว่าเขากลับทำลายยานอวกาศเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้ายานอวกาศลำหนึ่ง ยานอวกาศลำนั้นก็จะต้องถูกทำลายไป ระเบิดออกมาต่อหน้าทุกๆคน กระจุยกระจายออกไปเป็นชิ้นๆ

ต่อให้มีบางคนที่รอดชีวิตออกมาจากการระเบิดของยานอวกาศได้ ทว่าท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ไม่ใช่ยอดฝีมือในระดับแตกฉานและร่างกายของพวกเขาก็ไม่ได้มีสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์อย่างลูกปัดพิภพอยู่ ไม่สามารถที่จะเอาชีวิตรอดในสภาวะสุญญากาศได้

ดังนั้นโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงแต่ละคนจึงได้ตายอยู่ในสภาวะสุญญากาศ นี่คือความโหดร้ายของสงครามจักรวาล มีเพียงแค่ความเป็นกับความตายเท่านั้น การจับตัวนักโทษมีน้อยมาก

ภายในระยะเวลาสิบนาที ยานอวกาศจำนวนกว่าร้อยลำก็ถูกทำลายไป ส่งผลให้กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเผชิญกับความสูญเสียที่ร้ายแรง

“อ๊ากก สังหารเขา สังหารเจ้าบัดซบนี่ซะ ไม่คาดคิดว่าจะทำลายยานอวกาศของพวกเราไปกว่าหนึ่งร้อยลำ นี่เป็นความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแน่นอน”

“จะสังหารอย่างไร ปืนใหญ่เลเซอร์ของพวกเราไม่สามารถที่จะยิงโดนเขาได้ ความเร็วของเขารวดเร็วเกินไป”

“ยิ่งไปกว่านั้นเป้าหมายก็มีขนาดเล็กเกินไป เล็งเป้าได้ยากมาก”

“เทียบกับฝ่ายตรงข้ามแล้ว ยานอวกาศของพวกเรามีขนาดใหญ่มาก เหมือนกับเป็นเป้าหมายให้ฝ่ายตรงข้ามโจมตีฝ่ายเดียว”

โจรสลัดผ้าคาดหีวสีแดงจำนวนมากต่างก็กัดฟันอย่างแน่น โมโหอย่างถึงที่สุด พวกเขาไม่เคยรู้สึกหดหู่เช่นนี้มาก่อน ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะเป็นฝ่ายถูกโจมตีอยู่ข้างเดียว ไม่สามารถโจมตีโต้กลับไปได้เลย

ทว่านี่ก็ไม่มีทางเลือกใดๆ เดิมทีระบบอาวุธของยานอวกาศก็มีไว้เพื่อจัดการกับยานอวกาศด้วยกัน การที่ต้องการจะจัดการกับมนุษย์ ยิ่งไปกว่านั้นก็เป็นมนุษย์ที่มีความเร็วที่รวดเร็วอย่างถึงที่สุดนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ยากมาก นี่ไม่ได้แตกต่างไปจากการใช้ปืนใหญ่ยิงยุงแม้แต่น้อย

“ท่านผู้นำ พวกเราปล่อยให้เจ้าเด็กนี่อาละวาดตามอำเภอใจเช่นนี้ต่อไปไม่ได้ พวกเราจะต้องลงมือ สังหารเจ้าอาชญากรนี้ด้วยตนเอง กำจัดปัญหาในอนาคตให้หมดไป” รองผู้นำคนหนึ่งตะโกนออกมาอย่างโมโห เขาไม่สามารถอดทนอดกลั้นได้อีกต่อไป

สำหรับพวกเขานั้น ไม่รู้ว่าได้ทุ่มเทให้กับกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงมามากแค่ไหน การที่เห็นยอดฝีมือของตนเองเป็นเหมือนกับแมลงที่กำลังถูกบดขยี้ไปทีละตัวๆนั้น พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่ามีมีดกรีดอยู่ภายในหัวใจตนเอง

การที่จะให้พวกเขาทดแทนสำหรับความสูญเสียของยานอวกาศเหล่านี้นั้น ไม่รู้ว่าจะต้องใช้ทรัพย์สินเงินทองมากแค่ไหน

“ลงมือกันเถอะ สังหารเจ้านี่ให้สิ้นซาก”

อู๋อันผู้นำกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงไม่สามารถที่จะนั่งอยู่เฉยได้อีก หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คาดการณ์ได้ว่ายานอวกาศทั้งหมดจะต้องถูกศัตรูทำลายไป เมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาก็จะกลายเป็นผู้บัญชาการที่ไร้ซึ่งลูกน้อง ระยะเวลาหนึ่งร้อยก็ไม่สามารถทดแทนให้หับความสูญเสียเช่นนี้ได้

ซู่ ซู่ ซู่!!!

หลังจากที่พูดจบ ยอดฝีมือในระดับแตกฉานทั้งห้าคนของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงก็ได้เคลื่อนไหวออกไป ทันใดนั้นก็ได้บินออกไปจากป้อมปราการเคลื่อนที่นี้ มาถึงตรงหน้าของเซี่ยปิงอย่างกะทันหัน ขัดขวางเขาไม่ให้ทำลายยานอวกาศลำอื่นๆอีก

เห็นเพียงแค่ว่าห้าคนนี้ปรากฏตัวขึ้นมา ทันใดนั้นก็มีพลังอำนาจในระดับแตกฉานปะทุออกมาอย่างมหาศาล กลุ่มของพลังงานล้อมรอบร่างกายของพวกเขาเหมือนกับจะก่อตัวกลายเป็นพื้นที่อิสระรอบร่างกายพวกเขา สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ในสภาวะสุญญากาศได้

ในเวลาเดียวกันพลังอำนาจของจิตศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็เติมเต็มบนอากาศ เชื่อมโยงกับจักรวาล ก่อตัวเป็นค่ายกล พลังงานที่มหาศาลท่วมท้นไปทั้วร่างกายของพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง พลังอำนาจเพิ่มขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

เหมือนกับว่าในช่วงเวลานี้พวกเขาทั้งห้าไม่ใช่มนุษย์ แต่ว่าเป็นเทพเจ้าห้าองค์ก็ว่าได้

“เจ้าปีศาจร้าย หยุดเดี๋ยวนี้ โทษฐานที่เจ้าได้สังหารผู้คนในกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงของข้า เจ้าจะต้องตาย!”

อู๋อันผู้นำกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงตะโกนออกมาอย่างโมโห เขาไม่ต้องการที่จะพูดจาไร้สาระกับเซี่ยปิง ทันใดนั้นก็เริ่มลงมือโดยตรง

ความสามารถศักดิ์สิทธิ์—ฝ่ามือสวรรค์หลั่งน้ำตาโลหิต!

ฝ่ามือของเขาได้ตบออกไป มือขนาดใหญ่ได้ครอบคลุมทั่วทั้งพื้นที่ แอบแฝงไปด้วยปริศนาของวิทยายุทธที่ไร้ที่สิ้นสุด เกือบที่จะห่อหุ้มดาวเคราะห์ รอบๆฝ่ามือมีรูนที่ทรงอำนาจปรากฏขึ้นมามากมาย

ในพื้นที่ระยะรัศมีหลายพันกิโลเมตรเต็มไปด้วยสีเลือดลางๆ เหมือนกับว่าสวรรค์กำลังร้องไห้ หลั่งน้ำตาโลหิตออกมา มีกลิ่นไอของความสิ้นหวัง เหมือนกับว่าต้องการที่จะกวาดล้างพื้นที่แห่งนี้ให้หายไป

นี่คือความสามารถศักดิ์สิทธิ์ระดับสุดยอดของอู๋อัน เป็นความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้เขากวาดล้างศัตรูได้นับไม่ถ้วน สร้างบารมีที่ยิ่งใหญ่ให้กับตนเอง ฝ่ามือที่ตบออกไปนั้น สามารถที่จะพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินได้!

ฝ่ามือหยินหยางเขย่าอนุสรณ์!

เซี่ยปิงก็เคลื่อนไหวออกไปเช่นกัน ส่วนลึกของจิตใต้สำนึกมีรูนหยินหยางที่กำลังสั่นไหว ถ่ายทอดปริศนานับไม่ถ้วนของวิทยายุทธ กระแสพลังฉีหยินหยางควบแน่นขึ้นมาจากส่วนลึกของความว่างเปล่า

วิซ!

ฝ่ามือของเขาได้ตบออกไป พลังฉีหยินหยางได้ควบแน่นกลายเป็นเหมือนกับแผ่นหินโม่สีดำขาว มีแผนผังต่างๆปรากฏขึ้นมา ธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ภาพต่างๆกำลังปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

และท้ายที่สุด ไม่คาดคิดว่าฝ่ามือขนาดใหญ่นี้จะมีภาพธรรมชาติปรากฏขึ้นมาเช่นกัน ไม่ว่าจะภูเขา แม่น้ำ หุบเขา ทะเลทราย ท้องทะเล ท้องฟ้าและอื่นๆ ธรรมชาติต่างๆที่เกิดขึ้นมาจากฝีมือของพระเจ้าต่างก็ปรากฏขึ้นมา แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของฝ่ามือนี้

วัฎจักรหยินหยาง ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์สลับกัน ออร่าที่ครอบจักรวาลและไม่สามารถหยั่งถึงปกคลุมทั่วทั้งอากาศ ทุกสิ่งทุกอย่างได้ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเซี่ยปิงและได้โจมตีออกไปสู่อู๋อันอย่างกะทันหัน

ตึบ!

ฝ่ามือขนาดใหญ่ทั้งสองได้ปะทะกัน เป็นเหมือนกับอุกกาบาตที่พุ่งชนแผ่นดิน เสียงที่สะเทือนน้ำสะเทือนบกปะทุออกมา เกิดการผันผวนที่น่าสะพรึงกลัว กวาดออกไปในทุกทิศทาง ส่งผลกระทบในพื้นที่ระยะนับหมื่นกิโลเมตร

ในระหว่างที่คลื่นผันผวนเหล่านี้กวาดออกไป อุกกาบาตถูกบดทำลายจนแตกกลายเป็นเสี่ยงๆ แม้แต่ยานอวกาศกว่าสิบลำที่ไม่สามารถหลบหลีกไปได้ก็ถูกทำลายจนกลายเป็นเศษเหล็กอย่างกะทันหัน เหล่าโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่อยู่ข้างในก็ถูกสังหารไปทั้งหมด เปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่าน

หากนี่เป็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในดาวเคราะห์นั้น บางทีทั่วทั้งดาวเคราะห์ก็อาจจะฟ้าถล่มดินทลายได้

หลังจากที่ทั้งสองคนปะทะกันได้ไม่นาน พวกเขาทั้งคู่ก็กระเด็นถอยหลังออกไปหลายกิโลเมตร

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

อู๋อันมีสายตาที่เป็นประกาย แสดงสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ “จริงอยู่ที่แกนพลังฉีของเจ้าอยู่ในระดับแกนทองขั้นกลาง ซึ่งแข็งแกร่งกว่าข้อมูลที่ได้รับมาหนึ่งขั้น ทว่าท้ายที่สุดแล้วก็ยังคงเป็นผู้บ่มเพาะในระดับแกนทองเท่านั้น”

“ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะต้านทานฝ่ามือของผู้บ่มเพาะในระดับแตกฉานขั้นกลางอย่างข้าได้ อีกทั้งยังไม่ได้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบแม้แต่น้อย ยอดฝีมือในระดับแกนทองเช่นเจ้านี้ ข้าไม่เคยพบไม่เคยเจอมาก่อน เจ้าจะต้องไม่ใช่ลูกศิษย์สายตรงธรรมดาทั่วไปอย่างแน่นอน บอกข้ามา สุดท้ายแล้วสถานะของเจ้าคืออะไรกันแน่?”

เขารู้สึกสงสัยเกี่ยวกับสถานะของเซี่ยปิงอย่างมาก การที่มีพลังการต่อสู้ที่ทรงอำนาจถึงขั้นนี้ จะต้องไม่ใช่บุคคลที่มีสถานะธรรมดาๆอย่างแน่นอน

ผู้บ่มเพาะก่อนหน้านี้ที่เขาเคยพบเจอมานั้น ไม่มีใครที่จะเทียบกับเจ้าเด็กนี่ได้ เขาคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แปลกพิกลอย่างมาก

“ท่านผู้นำ ไม่จำเป็นต้องคาดเดา ข้ารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้ว”

รองผู้นำที่อยู่ใกล้ๆได้พูดออกมา “ฝ่ามือเมื่อครู่นี้น่าจะเป็นฝ่ามือหยินหยางเขย่าอนุสรณ์ในตำนาน เป็นทักษะลับระดับสุดยอดของนิกายฟ้าดิน เป็นความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่สูญหายไปเป็นระยะเวลากว่าหลายหมื่นปีแล้ว”

“อย่างไรก็ตาม ว่ากันว่าเมื่อไม่นานมานี้มีคนๆหนึ่งที่ได้รับการสืบทอดความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ไป นั่นก็คือเซี่ยปิง ลูกศิษย์ของเซนต์อสูรมืด หากข้าคาดเดาไม่ผิด เจ้าเด็กนี่ก็คือเซี่ยปิง หยางปู๋ตงเป็นเพียงแค่สถานะปลอมของเขา”

ดวงตาของเขาเป็นประกาย เขานั้นถือว่าเป็นมันสมองของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง มีความรู้มากมาย มีสติปัญญาที่ชาญฉลาด ภายในไม่กี่ลมหายใจ ก็สามารถที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวจนล่วงรู้ได้ถึงสถานะที่แท้จริงของเซี่ยปิง

“เซี่ยปิง?!”

ร่างกายของอู๋อันสั่นเทาขึ้นมาทันที เห็นได้ชัดว่าเขาก็เคยได้ยินชื่อของลูกศิษย์ของเซนต์อสูรมืดคนนี้มาแล้ว เดิมทีแล้วชื่อนี้ในช่วงเวลาหนึ่งเป็นชื่อที่สั่นคลอนอาณาเขตดวงดาวหลายแห่ง เป็นที่ล่วงรู้โดยกลุ่มอิทธิพลจำนวนนับไม่ถ้วน

แน่นอนว่าเขาในฐานะผู้นำของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง เขาก็ต้องได้รับข่าวเรื่องนี้เช่นกัน

“ไม่มีทาง ก่อนหน้านี้จดจำได้ว่าเจ้าเซี่ยปิงเพิ่งเข้าร่วมกับนิกายฟ้าดินและกลายเป็นลูกศิษย์ของเซนต์เมื่อสองปีที่แล้ว ในตอนนั้นเขาเป็นเพียงแค่ผู้บ่มเพาะในระดับราชวังสีม่วง ทว่าในตอนนี้ระยะเวลาเพียงแค่สองปีที่ผ่านไป เขากลับเลื่อนขั้นขึ้นมาในระดับแกนทองขั้นกลางอย่างนั้นหรือ? เรื่องนี้ช่างเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลเกินไป!”

เมื่ออู๋อันปะติดปะต่อข้อมูลที่ตนเองมีนั้น เขาก็ไม่อยากที่จะเชื่อเรื่องนี้ ตกใจอย่างมาก แม้แต่เขาก็อดใจที่จะรู้สึกอิจฉาไม่ได้ ทำไมความแตกต่างระหว่างบุคคลถึงได้มีมากมายเช่นนี้ สวรรค์ช่างไม่ยุติธรรม

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset