God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1597

หลังจากที่ครุ่นคิดเป็นระยะเวลาหนึ่ง เซี่ยปิงก็ตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังดินแดนไม้มังกรแห่งนี้ เพราะว่าถึงอย่างไรมันก็เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ มีแก่นไม้มังกรที่เป็นสมบัติธาตุไม้ระดับสุดยอด จะต้องไม่พลาดโอกาสเช่นนี้ไป

ทว่ามันก็ยังมีเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เป็นกังวล อันดับแรกจะต้องทำการบ่มเพาะในระยะเวลาหลายวันนี้ พัฒนาตนเองจนไปอยู่ในสภาวะที่สมบูรณ์ที่สุด ถือว่าเป็นการเตรียมพร้อมสำหรับความท้าทายที่จะตามมา

ทว่าในระหว่างที่เซี่ยปิงบ่มเพาะอยู่นั้น ข่าวที่เขาได้ทำลายล้างกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงก็ได้แพร่กระจายออกไปทั่วทั้งตะวันออกของจักรวาลอย่างรวดเร็ว กระตุ้นให้เจ้าหน้าที่หน่วยสอดแนมจำนวนนับไม่ถ้วนเดินทางมาที่ดาวรังอสูร ต้องการขุดคุ้ยความจริงของเรื่องนี้

เพราะว่าถึงอย่างไรการที่กำจัดกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่ถือว่าก่อภัยพิบัติมานานหลายร้อยปีได้นั้น นี่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง เพียงพอที่จะสั่นคลอนไปทั่วทั้งทางตะวันออกของจักรวาล

ทว่าผลลัพธ์ที่ได้จากการสืบสวนของหน่วยสอดแนมเหล่านี้ สถานะที่แท้จริงของเซี่ยปิงก็ถูกเปิดโปงออกไปอย่างกะทันหัน ไม่สามารถปกปิดได้ ซึ่งนี่ก็สร้างความโกลาหลวุ่นวายให้กับกลุ่มอิทธิพลมากมายในทางตะวันออกของจักรวาล

โดยเฉพาะนิกายห้าธาตุ นิกายเมฆาทะยานและนิกายระดับเซนต์อื่นๆที่อยู่ใกล้กับนิกายฟ้าดินนั้น ลูกศิษย์จำนวนมากและบรรดาผู้อาวุโสของนิกายต่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปพร้อมกับพูดอะไรไม่ออก ยากที่จะเชื่อข้อมูลที่ได้รับมานี้

“เข้าร่วมกับนิกายฟ้าดินได้เพียงแค่สองปี ไม่คาดคิดว่าจะเลื่อนขั้นไปในระดับแกนทองได้?! นี่มันเป็นความเร็วการพัฒนาที่รวดเร็วเกินไป อันที่จริงเจ้านี่ใช้สารเสพติดอะไรกัน?”

“แม้แต่พรสวรรค์ของผู้ที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจก็ไม่ได้น่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้ อันที่จริงในตัวของเขาซ่อนความลับอะไรอยู่?”

“เพียงแค่ความเร็วการบ่มเพาะก็ถือว่ารวดเร็วมากแล้ว ทว่าพลังการต่อสู้ของเขากลับน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่า สามารถกระโดดข้ามระดับ เย้ยฟ้าท้าสวรรค์ แม้แต่ยอดฝีมือในระดับแตกฉานก็ตายไปด้วยน้ำมือของเขา ช่างน่าเหลือเชื่อเกินไป ข้าไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้”

“นี่คือสัญญาณของว่าที่เซนต์ ตราบใดที่ไม่ตายไปกลางคัน เจ้าเด็กคนนี้จะต้องกลายเป็นเซนต์อย่างแน่นอน”

“ทำไมความแตกต่างระหว่างบุคคลถึงได้มากมายเพียงนี้ ทำไมถึงไม่มีลูกศิษย์คนใดในนิกายของพวกเราที่มีความโดดเด่นอย่างเช่นเจ้าเซี่ยปิงกัน”

“ดูเหมือนว่าพวกเราจะผ่อนปรนมากเกินไป ปล่อยให้พวกเขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ทำให้การบ่มเพาะเชื่องช้ากว่าคนอื่นๆ”

“ข้านึกขึ้นได้ถึงดินแดนลับที่อันตรายหลายแห่ง ควรที่จะส่งลูกศิษย์ของนิกายเข้าไปหาประสบการณ์ บางทีอาจจะสามารถกระตุ้นศักยภาพที่แท้จริงของพวกเขาผ่านความยากลำบากและความอันตรายได้”

“ดี นี่เป็นความคิดที่ดี ปกติแล้วพวกเรามักที่จะใจดีกับพวกเขามากเกินไป จะต้องแสดงความโหดเหี้ยมบ้าง หยกที่ดีจะต้องผ่านการขัดเกลามามากมาย”

ผู้อาวุโสจำนนมากของนิกายหนึ่งกำลังพูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม การที่เซี่ยปิงเลื่อนขั้นไปในระดับแกนทองได้ อีกทั้งยังกระโดดข้ามระดับและกำจัดกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงไปได้นั้น เรื่องนี้ได้กระตุ้นอารมณ์ของพวกเขาอย่างแท้จริง แต่ละคนเหมือนถูกฉีดเลือดไก่ ไม่เต็มใจยอมรับเรื่องนี้

พวกเขาไม่เชื่อว่าลูกศิษย์ในนิกายของตนเองจะเทียบกับลูกศิษย์สายตรงของนิกายฟ้าดินไม่ได้ คิดว่าจะต้องเพิ่มระดับความเข้มข้นของการฝึกฝน กระตุ้นศักยภาพในตัวของลูกศิษย์สายตรงในนิกายตนเอง

ทว่าการตัดสินใจนี้ก็ส่งผลให้เกิดเสียงร่ำไห้คร่ำครวญของลูกศิษย์เป็นจำนวนมาก ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้สึกเกลียดชังเซี่ยปิงที่เป็นตัวการของเรื่องนี้

“เวรเอ๊ย พวกผู้อาวุโสเสียสติไปแล้ว ต้องการที่จะมอบภารกิจให้กับพวกเรา ให้พวกเราออกไปไล่ล่าอสูรดุร้ายในดินแดนลับ สถานที่แห่งนั้นมีอสูรป่าเถื่อนโบราณที่ใช้ชีวิตอยู่เป็นจำนวนมหาศาล แต่ละตัวต่างก็โหดเหี้ยมอย่างมาก ชื่นชอบการกินมนุษย์ มนุษย์ที่มีผิวอ่อนนุ่มและเรียบเนียนอย่างพวกเราที่เข้าไปในดินแดนลับแห่งนั้น จะไม่ถูกพวกอสูรป่าเถื่อนกินไปจนหมดหรือ?!”

“จะต้องกังวลเรื่องนี้ไปทำไมกัน?! ถึงแม้ว่าดินแดนลับแห่งนั้นจะอันตรายอย่างมาก ทว่าถึงอย่างไรมันก็เป็นเหมือนกับโลกปกติ มีป่า ภูเขา ท้องทะเลและสถานที่อื่นๆ สามารถที่จะหาสถานที่หลบซ่อนได้ จะไม่มีอันตรายที่ถึงแก่ชีวิต ทว่าปัญหาก็คือว่าผู้อาวุโสของพวกเราต้องการส่งพวกเราไปในดินแดนลับ–คุกทมิฬ!”

“บัดซบ นั่นคือดินแดนคุกทมิฬ นั่นคือแดนล้างบาปของมนุษย์ก็ว่าได้ มีภูเขาไฟอยู่ทุกหนแห่ง แม้แต่นกก็ไม่เข้ามาเยี่ยว มีอุณหภูมิที่สูงอย่างถึงที่สุด แม้แต่หญ้าก็ไม่มีทางเอาชีวิตรอดได้”

“ว่ากันว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นที่กักขังอาชญากรที่โหดเหี้ยมและชั่วร้ายนับไม่ถ้วน พวกเราคนหนุ่มที่หล่อเหลาที่เข้าไปในสถานที่แห่งนั้นก็เป็นเหมือนกับการฆ่าตัวตาย อีกทั้งหากถูกอาชญากรเหล่านั้นจับได้ ก็ไม่สามารถรับประกันความเป็นความตายได้ บางทีอาจจะต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น”

“ทำไมพวกผู้อาวุโสถึงได้เสียสติเช่นนี้ ต้องการที่จะจัดภารกิจทดสอบให้กับพวกเราอย่างกะทันหัน? พวกเขาต่างก็มีสมองที่กลวงอย่างนั้นหรือ?”

“เป็นเพราะเจ้าเซี่ยปิงของนิกายฟ้าดินนั่น ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ข่าวที่ชายคนนี้ได้พัฒนาอย่างรวดเร็วและกำจัดกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่เป็นดั่งภัยพิบัติมานาหลายปีไปได้ สังหารยอดฝีมือในระดับแตกฉานด้วยแกนพลังฉีในระดับแกนทอง ต่อสู้ข้ามระดับ”

“เมื่อเรื่องนี้แพร่งพรายมาถึงหูของผู้อาวุโสจำนวนมาก พวกเขาจึงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา วางแผนที่จะฝึกฝนพวกเราลูกศิษย์สายตรงของนิกาย ต้องการให้พวกเขาไล่ตามเจ้านั่นให้ทัน นำพาเกียรติยศและชื่อเสียงมาสู่นิกาย”

“ไล่ตามตูดข้าสิ อีกฝ่ายกระโดดข้ามระดับได้ พลังการต่อสู้ทรงอำนาจอย่างถึงที่สุด อัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจเช่นนี้ถือว่ามีศักยภาพของการเป็นเซนต์ในอนาคต ใครกันที่จะเอาชนะเขาได้ ใครกันที่จะไล่ตามเขาได้ ทำไมพวกผู้อาวุโสไม่ไล่ตามเจ้าเด็กนั่นเองล่ะ แทนที่จะทำให้พวกเราเดือดร้อนเช่นนี้?”

“ฮ่าฮ่า แน่จริงเจ้าก็ไปพูดคำเหล่านี้กับบรรดาผู้อาวุโสสิ ดูสิว่าพวกเขาจะลงโทษเจ้าหรือไม่”

“บัดซบ เจ้าเซี่ยปิงนี่วันๆกินอิ่มไม่มีอะไรทำ มักที่จะสร้างเรื่องจนเป็นข่าวดังขึ้นมา ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ในทุกครั้ง ข้าเกลียดชังบุคคลที่มีพรสวรรค์เช่นนี้ที่สุด มักที่จะสร้างเรื่องให้ผู้อื่นถูกเปรียบเทียบ”

“สวรรค์จงเมตตาเถิด ส่งสายฟ้าลงมาเพื่อผ่าเจ้านี่ อย่าให้เขาได้วางมาดใหญ่โตเช่นนี้ต่อไป ทำให้ผู้อื่นอยู่ไม่สุข”

ลูกศิษย์จำนวนมากของนิกายต่างก็ส่งเสียงร้องเรียนออกมา เพราะว่าเรื่องนี้ได้บีบบังคับให้พวกเขาต้องเข้าร่วมในภารกิจที่อันตราย พวกเขารู้สึกเกลียดชังเซี่ยปิงจนคันไม้คันมือขึ้นมา หากมีโอกาสได้พบกัน พวกเขาปรารถนาที่จะอัดเจ้าบัดซบนี่อย่างป่าเถื่อน

…………….

นอกจากนี้ก็ยังมีกลุ่มอิทธิพลมากมายที่รู้สึกเกลียดชังเซี่ยปิงจนกัดฟันอย่างแน่น เพราะว่ากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงมีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มอิทธิพลจำนวนมากในทางตะวันออกของจักรวาล มีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน มีส่วนร่วมในธุรกิจมากมาย มีผลประโยชน์ร่วมกันบางอย่าง ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงสามารถใช้ชีวิตอย่างอิสระในทางตะวันออกของจักรวาล

ทว่าตอนนี้เมื่อกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงถูกกำจัดไป ธุรกิจจำนวนมากจึงล่มสลายไปอย่างกะทันหัน ทำให้กลุ่มอิทธิพลจำนวนมากตกอยู่ในความโกลาหล

“เจ้าบัดซบเซี่ยปิงของนิกายฟ้าดินนั่น ไม่คาดคิดว่าจะกำจัดกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง หลังจากที่พวกเขาตายไป ใครกันที่จะฟอกเงินให้กับพวกเราอีก ใครกันที่จะจัดหาอาวุธให้กับพวกเรา การที่ต้องการจะหาตัวแทนที่มีคุณสมบัติอีกนั้น ไม่ใช่เรื่องที่เรียบง่าย”

“การที่ไม่มีข้าวคริสตัล นี่ก็มีความเกี่ยวข้องกับอนาคตของคนหนุ่มสาวในตระกูลพวกเรา หากปราศจากข้าวคริสตัล พวกเขาจะบ่มเพาะอย่างรวดเร็วได้อย่างไร จะพัฒนาอย่างรวดเร็วได้อย่างไรอีก?”

“เจ้าบัดซบนั่นไม่รู้ว่ากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงมีส่วนร่วมทางธุรกิจกับพวกเราอย่างนั้นหรือ? ไม่คาดคิดว่าจะกล้าลงมือกำจัดกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ช่างเป็นการเบื่อหน่ายกับชีวิตจริงๆ เจ้านี่ควรที่จะถูกฟันกลายเป็นชิ้นๆ”

“อย่าทำอะไรวู่วามไป ฝ่ายตรงข้ามนั้นเป็นถึงลูกศิษย์สายตรงของนิกายฟ้าดิน อีกทั้งก็ยังเป็นลูกศิษย์ของเซนต์อสูรมืด มีสถานะที่สูงส่ง การที่ต้องการจะจัดการกับเจ้าเด็กนี่ไม่ใช่เรื่องง่าย”

“หากเขาไม่ใช่ลูกศิษย์ของเซนต์อสูรมืดล่ะก็ พ่อคงจะส่งคนไปสังหารเขาทันที เป็นไปได้อย่างไรที่จะรอจนถึงตอนนี้”

“พึ่งพาอาศัยการที่ตนเองมีสถานะสูงส่ง ใช้อำนาจในการกดขี่ข่มเหงผู้อื่น ไม่มีใครสั่งสอนให้เขารู้หรือว่าตะวันออกของจักรวาลก็มีกฎระเบียบอยู่เช่นกัน”

“รอก่อนเถอะ เรื่องนี้ยังไม่จบลงแค่นี้ อย่าคิดว่าการที่ตนเองเป็นลูกศิษย์ของเซนต์อสูรมืดแล้วจะออกอาละวาดได้ตามใจชอบ หากมีช่วงเวลาที่เจ้าเด็กนี่ล้มลงล่ะก็ ข้าจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน”

“เซี่ยปิง? ข้าจะจดจำชื่อนี้ให้ขึ้นใจ”

ผู้คนของกลุ่มอิทธิพลจำนวนมากต่างก็กัดฟันอย่างแน่น พวกเขารู้สึกเกลียดชังเซี่ยปิงอย่างถึงที่สุด เพราะว่าการที่กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงสูญสลายไปนั้น มันก็ส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์ของพวกเขาเป็นอย่างมาก ไม่สามารถดำเนินธุรกิจของตนเองไปได้อีก

ทว่าพวกเขาก็รู้ดีถึงสถานะและอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังเซี่ยปิง ไม่กล้าที่จะทำการล้างแค้นใดๆ

ทว่าต่อให้เป็นเช่นนั้น พวกเขาก็ยังคงมีความรู้สึกเกลียดชังเจ้าเซี่ยปิงที่สร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเขาเช่นกัน พวกเขาไม่ถือสาที่จะซ้ำเติมผู้อื่นในขณะที่ล้มอยู่ หากมีโอกาสล่ะก็ พวกเขาจะลงมืออย่างแน่นอน

ในตอนนี้ มีกลุ่มอิทธิพลจำนวนมากที่พร้อมจะแทงข้างหลังเซี่ยปิงหากเขาไม่ทันได้ระวังตัว

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset