ในช่วงเวลานี้ ณ บริเวณใกล้เคียงกับเมืองฮวายหนิง
มีผู้คนจำนวนมากที่ถูกดึงดูดโดยข่าวของการที่เซนต์โลหิตวิญญาณยังมีชีวิตอยู่ บางคนเชื่อข่าวลือนี้เป็นความจริง บางคนต้องการที่จะแกะรอยตามผู้ที่อยู่เบื้องหลังของข่าวลือนี้และมีบางคนที่ต้องการจะดูอะไรที่สนุกสนาน
ผู้คนจำนวนมากต่างก็ปรากฏตัวอยู่ที่นี่
“ถึงแม้ว่าจะเดินทางมาถึงที่เมืองฮวายหนิงตามข้อมูลบนใบปลิว ทว่าปัญหาก็คือบริเวณพื้นที่ที่ใกล้เคียงกับเมืองฮวายหนิงนั้นก็มีขนาดกว้างใหญ่ เป็นพื้นที่เทือกเขาที่มีอย่างน้อยหลายหมื่นกิโลเมตร มีต้นไม้ที่ปกคลุมทั่วทั้งผืนป่า หุบเขาจำนวนนับไม่ถ้วน เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเราจะตามหาสถานที่ที่เซนต์โลหิตวิญญาณถูกผนึกอยู่ได้?” บางคนที่พูดออกมาอย่างเคร่งขรึม รู้สึกสบสนในตอนนี้ ไม่มีเบาะแสแม้แต่น้อย
นี่ก็เป็นความคิดของผู้คนจำนวนมากที่ได้เดินทางมายังเมืองฮวายหนิงเช่นกัน เพราะว่าข้อมูลที่บอกบนใบปลิวนั้นเป็นเพียงแค่ข้อมูลคร่าวๆเท่านั้น ไม่ได้มีพิกัดที่แม่นยำ ทำให้พวกเขาไม่รู้ว่าควรที่จะเริ่มจากตรงไหน
“ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ นี่คือสถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณ การที่มันเป็นความลับนั้นก็เป็นเรื่องที่ปกติอย่างมาก มีที่ไหนที่จะหาเจอได้ง่ายดายเช่นนั้น ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องใช้ระยะเวลาอันยาวนานในการเดินทางสำรวจครั้งนี้”
“ถูกต้อง ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้วนั้น แน่นอนว่าจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางอันยาวนาน”
“พวกเราสามารถทำการสำรวจหาอย่างช้าๆ อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้ตำแหน่งคร่าวๆมา”
บางคนที่คิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ปกติ หากสถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณนั้นเป็นสิ่งที่สามารถตามหาได้อย่างง่ายดาย จากนั้นในระยะเวลาหลายหมื่นปีที่ผ่านมานั้น ก็คงจะมีบางคนที่ได้พบเจอเซนต์โลหิตวิญญาณแล้ว มีที่ไหนที่จะต้องรอจนถึงตอนนี้
พวกเขานั้นได้เตรียมตัวเตรียมใจมาเป็นอย่างดี คาดการณ์ได้ว่าอาจจะต้องใช้ระยะเวลาหลายเดือนในการออกสำรวจ
“ไม่ ไม่จำเป็นต้องสำรวจหา ข้าพอจะรู้ว่าสถานที่ที่เซนต์โลหิตวิญญาณถูกผนึกอยู่ตรงไหน” บางคนที่พูดออกมาอย่างกะทันหันพร้อมกับมีท่าทางที่แปลกประหลาด
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ เจ้าค้นพบสถานที่แห่งนั้นได้อย่างไร?”
“ใช่ เจ้าจะบอกว่าเจ้าเคยไปที่นั่นหรือ?!”
“ผู้คนจำนวนมากไม่ค้นพบ แต่มีเจ้าเพียงคนเดียวที่ค้นพบ อย่าพูดจาโอ้อวดคุยโวที่นี่”
กลุ่มของผู้คนที่มองคนๆนั้นด้วยสีหน้าที่เหยียดหยาม คิดว่าเจ้านี่กำลังโกหกอยู่
“ข้าไม่ได้โอ้อวดคุยโว เจ้าลองมองดูนี่” คนๆนั้นชี้ไปที่ต้นไม้ขนาดใหญ่ตรงหน้า
อะไรนะ?!
ผู้คนต่างก็มองไปที่ยังทิศทางที่ฝ่ายตรงข้ามได้ชี้ออกไป เห็นทันทีว่าบนต้นไม้นั้นมีป้ายไม้ขนาดใหญ่แขวนอยู่ ซึ่งเป็นเหมือนกับป้ายบอกทางก็ว่าได้ ชี้ออกไปที่ทางทิศตะวันออก อีกทั้งยังเขียนตัวอักษรขนาดใหญ่ไว้เช่นกัน: สถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณ
“เวรเอ๊ย เมื่อไหร่กันที่มีป้ายบอกทางไปสู่สถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณ”
“แม่เจ้า ช่างรู้ใจกันเกินไป เกรงกลัวว่าพวกเราจะหลงทาง ไม่สามารถที่จะหาที่ปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณได้อย่างนั้นหรือ?”
“ใครกัน ท้ายที่สุดแล้วนี่เป็นฝีมือของใครกัน ช่างแปลกประหลาดจริงๆ”
ผู้คนต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก ต่อให้จินตนาการของพวกเขาจะกว้างไกลแค่ไหน พวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น สถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณควรต้องเป็นความลับสุดยอด ตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะมีบางคนที่ได้ทำป้ายบอกทาง ชี้พวกเขายังตำแหน่งนั้น
พวกเขายิ่งรู้สึกได้มากขึ้นเรื่อยๆว่าตนเองกำลังตกอยู่ในหลุมพราง เหมือนกับว่าผู้ที่ได้ทำป้ายบอกทางนี้มีเจตนาที่ไม่ดี ล่อลวงพวกเขาไปสู่กับดัก
ทว่าหากเป็นการหลอกลวงจริงๆ นี่มันช่างเป็นการหลอกลวงที่เปิดเผยและไม่เกรงกลัว ช่างเป็นวิธีการที่โง่เขลาเกินไป เจ้านักต้มตุ๋นนั่นไม่กังวลว่าการหลอกลวงของตนเองจะถูกเปิดโปงหรือ?
เพราะว่าวิธีการหลอกลวงของเจ้านี่ดูโง่เง่าอย่างมาก พวกเขาจึงรู้สึกสงสัยอย่างถึงที่สุด คิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เป็นเรื่องที่ปกติ อาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ชอบมาพากล
“ในเมื่อมีป้ายบอกทางเช่นนี้ พวกเราก็ควรที่จะลองไปดูก่อน” ผู้คนต่างก็มองหน้าซึ่งกันและกัน ในเมื่อเดินทางมาถึงที่นี่แล้วนั้น ก็ไม่สามารถที่จะหันหลังกลับไปอีก
อย่างน้อยก็ต้องลองไปดูว่าสิ่งที่เรียกว่าสถานที่ปิดผนึกนี้มีสภาพเป็นอย่างไร
หลายชั่วโมงต่อมา
พวกเขาก็เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ผ่านพื้นที่กว้างใหญ่ ผ่านผืนป่ามากมาย ภายใต้การชี้นำของป้ายบอกทางที่แม่นยำนั้น ในที่สุดพวกเขาก็ได้มาถึงที่หุบเขาซึ่งดูลึกลับแห่งหนึ่ง
ในช่วงเวลานี้ คนเหล่านี้ต่างก็แอบดีใจกันอย่างลับๆ โชคดีที่มีป้ายบอกทางเหล่านี้ ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องใช้ระยะเวลานานแค่ไหนกว่าที่จะหาสถานที่ที่ทุรกันดารซึ่งอยู่ห่างไกลเช่นนี้ได้
เห็นได้ชัดว่าข้างหน้าของหุบเขาแห่งนี้นั้นก็มีก้อนหินขนาดยักษ์ที่ตั้งอยู่อย่างสูงตระหง่าน ซึ่งบนก้อนหินนี้ก็มีตัวอักษรที่ถูกเขียนไว้เช่นกัน: สถานที่ถูกปิดผนึกของเซนต์โลหิตวิญญาณ
บัดซบ เจ้าคนผนึกนี่ไม่เกรงกลัวว่าคนอื่นๆจะล่วงรู้ถึงสถานที่ปิดผนึกเซนต์โลหิตวิญญาณอย่างนั้นหรือ ไม่คาดคิดว่าจะเขียนตัวอักษรขนาดใหญ่เช่นนี้ บ่งบอกว่าสถานที่แห่งนี้ก็คือสถานที่ที่เซนต์โลหิตวิญญาณถูกผนึกไว้
ผู้คนที่ได้มาถึงที่นี่ก็ยิ่งรู้สึกว่าตนเองดูโง่เขลามากขึ้นเรื่อยๆ ไม่คาดคิดว่าจะหลงเชื่อตำหลอกลวงของผู้ที่ปล่อยข่าวลือนี้ อีกทั้งยังเดินทางมาอย่างยาวนานและลำบากลำบน มาถึงที่พื้นที่ซึ่งห่างไกลและทุรกันดารแห่งนี้ เป็นสถานที่ที่แม้แต่นกก็ไม่เข้ามาอุจจาระ
“ทุกๆคน ในเมื่อมาถึงที่นี่ ก็ควรที่จะเข้าไปดูสักหน่อย”
“พูดถูก มาถึงที่นี่แล้ว ไม่สามารถที่จะหันหลังกลับได้อีกต่อไป”
“เข้าไปดูกันเถอะ ข้าอยากจะรู้เหมือนกับว่าข้างในจะมีอะไรรอพวกเราอยู่”
ผู้คนต่างก็ยับยั้งอารมณ์ความหงุดหงิดของตนเองไว้ อันที่จริงอย่างน้อยก็ควรเข้าไปดูว่าท้ายที่สุดแล้วเจ้าบัดซบที่ไหนกันที่กล้าหลอกลวงพวกเขาเช่นนี้ ไม่คาดคิดว่าจะปล่อยข่าวลือหลอกลวงผู้อื่น ทำให้ทั่วทั้งทวีปโลหิตวิญญาณอยู่ในความปั่นป่วน
โดยเฉพาะบางคนที่เป็นสายลับของสำนักวิญญาณนั้น ดวงตาของพวกเขามีแสงที่หนาวเหน็บส่องประกายออกมา รอให้ได้จับตัวผู้ที่ทำเรื่องนี้ จะต้องอัดเจ้านั่นอย่างป่าเถื่อน ทำให้เจ้าบัดซบนั่นล่วงรู้ว่าสิ่งที่เรียกว่ากำปั้นเหล็กของสำนักวิญญาณนั้นเป็นอย่างไร
ซู่ ซู่ ซู่!!!
โดยที่ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม พวกเขาก็เข้าไปในถ้ำทันที เดินเข้าไปอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดก็มาถึงที่ส่วนที่ลึกที่สุดของถ้ำ
ทว่าเมื่อคนเหล่านี้ได้มาถึงจุดสิ้นสุดของถ้ำนั้น พวกเขาแต่ละคนก็ช็อกไปตามๆกัน เพราะพวกเขาค้นพบว่าปลายทางของถ้ำนั้นมีค่ายกลบาเรียขนาดใหญ่ที่ปรากฏอยู่อย่างไม่คาดคิด มีรูปร่างโปร่งใส ปกคลุมรอบๆเหมือนกับเป็นเปลือกไข่ก็ว่าได้
“บาเรีย นี่มันค่ายกลบาเรีย!”
“แม่เจ้า สถานที่แห่งนี้มีค่ายกลปิดผนึกอยู่จริงๆ นี่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลย”
“ทว่านี่ก็อาจจะไม่ใช่สถานที่ที่เซนต์โลหิตวิญญาณถูกปิดผนึกอยู่”
“ต่อให้จะไม่ใช่ ทว่าจะต้องเป็นซากปรักหักพังโบราณที่มีความสำคัญอย่างมาก นี่เป็นค่ายกลบาเรียที่มีมาตั้งแต่ยุคสมัยโบราณ ข้างในจะต้องมีสมบัติที่ล้ำค่าอย่างแน่นอน”
“ซากปรักพักพังโบราณหรือ? ไม่คาดคิดว่าจะพวกเราจะค้นพบซากปรักหักพังโบราณ ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ”
ผู้คนต่างก็ตกใจ พวกเขานั้นไม่ได้มีอารมณ์โมโหอีกต่อไป ทว่าถูกแทนที่ด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น แต่ละคนต่างก็รู้สึกปลื้มปิติอย่างที่เกินบรรยาย ตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด นี่มันเป็นเหมือนกับการที่มีเนื้อพายตกลงใส่หัวก็ว่าได้
ภายในทวีปโลหิตวิญญาณนั้น เป็นระยะเวลานานมากกว่าจะมีซากปรักพักพังโบราณปรากฏขึ้นมา ทว่าเมื่อใดซากปรักหักพังโบราณเหล่านี้ปรากฏขึ้นมานั้น ก็มักที่จะมีสมบัติจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ภายใน
บุคคลในตำนานจำนวนมากที่ได้ครอบครองสมบัติลับที่ซากปรักหักพังโบราณได้ทิ้งไว้นั้น พวกเขาต่างก็ทะยานขึ้นมาและมีจำนวนมากก็ได้กลายเป็นจ้าวสำนักวิญญาณ ได้รับพลังอำนาจในการปกครองทั่วทวีป
เรื่องราวเช่นนี้ได้กระจายไปทั่วทั้งทวีปโลหิตวิญญาณ เป็นที่ล่วงรู้โดยผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วน พวกเขาล่วงรู้ว่าการที่ได้พบเจอซากปรักหักพังโบราณนั้นหมายถึงอะไร นี่คือตัวแทนของความมั่งคั่งและพลังอำนาจ รวมถึงความอายุยืนเช่นกัน!
ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะได้ค้นพบซากปรักหักพังโบราณที่ใหม่เอี่ยม ไม่เคยมีใครค้นพบมาก่อน หากนี่ไม่ใช่เนื้อพาย แล้วอะไรกันที่จะเรียกว่าเนื้อพาย
อย่าพูดถึงว่าพื้นที่ข้างในบาเรียนั้นอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับเซนต์โลหิตวิญญาณเช่นกัน นี่มันเป็นเหมือนกับขุมสมบัติขนาดใหญ่ก็ว่าได้
พวกเขาคิดว่าเลือดของตนเองกำลังเดือดระอุขึ้นมา
