God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1225

“ขออภัยด้วยท่านสุภาพบุรุษ”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยชุดดำมองไปที่เซี่ยปิง “ไม่ทราบว่าท่านมีบัตรเชิญหรือไม่? หากไม่มีบัตรเชิญ ก็ไม่สามารถที่จะเข้าร่วมงานประมูลครั้งนี้ได้ โปรดกลับไปเถอะ”

สายตาของเขานั้นเผยให้เห็นถึงการเหยียดหยาม เห็นได้ว่าดูถูกเซี่ยปิงอย่างมาก

เพราะว่าเซี่ยปิงนั้นไม่ได้มีท่าทางเหมือนกับเศรษฐีที่ร่ำรวย ดูเหมือนจะไม่ใช่ผู้ที่มีคุณสมบัติในการเข้าร่วมงานประมูลนี้ได้

เพราะว่าถึงอย่างไรผู้ที่เข้าร่วมงานประมูลครั้งนี้นั้น หากไม่ได้เป็นปีศาจที่มีแกนพลังฉีในระดับสูง ก็จะเป็นทายาทของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ต่างๆนาๆ ซึ่งวิธีการเดินทางของคนเหล่านี้นั้นแตกต่างกันคนทั่วไปอย่างมาก

หากเป็นผู้ที่มีพลังอำนาจแข็งแกร่ง ก็จะขี่ดาบบินเข้ามา อีกทั้งก็ยังมีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

หากผู้ที่มีพลังอำนาจที่อ่อนแอลงมา ก็จะขี่สัตว์ที่แปลกประหลาดเข้ามา ข้างกายก็มีผู้คุ้มกันติดตามมาเป็นจำนวนมาก ดูยิ่งใหญ่และเกรียงไกร

นี่คือท่าทางของเศรษฐีและผู้มีอิทธิพลที่แท้จริง มีที่ไหนที่คนอย่างเซี่ยปิงจะเทียบกับพวกเขาได้ ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขาก็สังเกตเห็นว่าเจ้าเด็กนี่เดินทางมาโดยรถแท็กซี่

เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้เป็นคนยากคนจน เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีคุณสมบัติในการเข้าร่วมกับงานประมูลครั้งนี้

“ไม่มีบัตรเชิญก็เข้าไปไม่ได้หรือ? ถ้าอย่างนั้นคนเหล่านี้คืออะไรกัน? ไม่เห็นว่าพวกเขาจะต้องมีบัตรเชิญ” เซี่ยปิงบ่งบอกว่าก่อนหน้านี้เฉียนซานและคนอื่นๆสามารถที่จะเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ทว่าทำไมตอนนี้ตนเองถึงไม่สามารถเข้าไปได้

“เหอะ คนเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่และมีอิทธิพล ลงทะเบียนอยู่ในระบบบริษัทของพวกเรา เพียงแค่เห็นใบหน้าของพวกเขาก็สามารถที่จะเข้าไปได้ แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องต้องมีบัตรเชิญ และสำหรับท่าน…อะแฮ่ม” เป็นเพราะว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยชุดดำคนนี้ยังคงมีความเป็นมืออาชีพ ดังนั้นจึงไม่ได้พูดคำที่เหลือออกมา ทว่าก็เห็นได้ชัดว่ามีความหมายเป็นการดูถูกเหยียดหยาม

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นๆก็มองไปที่เซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่เหยียดหยามเช่นกัน เหมือนกับว่าหากเซี่ยปิงกล้าที่จะทำอะไรที่ไม่เหมาะสม พวกเขาก็พร้อมที่จะโยนเซี่ยปิงออกไปจากสถานที่แห่งนี้ทันที

“เจ้าเด็กยากจนนั่นก็ต้องการที่จะเข้าไปในงานประมูลหรือ? นี่เขาเสียสติหรือไม่?”

“ไม่มีเงิน ต่อให้เข้าไปได้ก็ทำได้เพียงแค่จ้องมองอย่างไร้หนทาง ไม่ได้มีประโยชน์อันใด”

“คาดการณ์ได้ว่าคงจะต้องการเข้าไปหาประสบการณ์ ต้องการรู้ว่างานประมูลที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร บางทีอาจจะสามารถนำไปคุยโวโอ้อวดกับเพื่อนได้”

“ทำไมเขาถึงไม่นำเวลานี้ไปบ่มเพาะตนเองและทำสิ่งต่างๆเพื่อให้ชีวิตของตนเองดีขึ้น?”

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลามและมองไปที่เซี่ยปิงด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามเช่นกัน

“นี่เป็นความจริงหรือ การที่มีเพียงแค่บัตรนี้ไม่เพียงพอหรือ?”

เซี่ยปิงดึงบัตรธนาคารออกมาจากตัว ซึ่งก็คือบัตรวีไอพีของธนาคารจักรวาล ทันใดนั้นก็ได้ยื่นให้กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ตรงหน้า

“นี่มันคือบัตรอะไรกัน?!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้จ้องมองอย่างวอกแวกทันที มองดูบัตรสีดำตรงหน้าซึ่งมีลวดลาดที่พิเศษและดูหรูหราอย่างมาก มีออร่าของชนชั้นสูงและความยิ่งใหญ่แผ่ออกมา เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่บัตรธรรมดาทั่วไป

ทว่าด้วยประสบการณ์อันน้อยนิดของเขา เขาจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนเองเห็นนั้นคืออะไร

“เจ้าโง่!”

ในตอนนี้ชายวัยกลางคนที่สวมใส่ชุดสีขาวได้เดินออกมาจากข้างใน ทันใดนั้นก็ต่อว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นทันที “นี่คือบัตรวีไอพีของธนาคารจักรวาล ผู้ที่มีบัตรนี้ได้นั้น อย่างน้อยก็ต้องมีทรัพย์สินกว่าสองพันล้านเหรียญจักรวาล”

“นี่คือแขกผู้มีเกียรติของพวกเราบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาล ไม่จำเป็นต้องมีบัตรเชิญ”

เขาได้หันไปพูดกับเซี่ยปิงอย่างเคารพ “ข้าคือเจ้าหน้าที่ดูแลของบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาลสาขาย่อย มีนามว่าไป๋เป่ย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ยังอ่อนประสบการณ์ หวังว่าท่านจะไม่ถือสาพวกเขา”

กิริยาท่าทางของเขานั้นอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วฝ่ายตรงข้ามคือบุคคลที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีบัตรวีไอพีของธนาคารจักรวาล แม้แต่ผู้บริหารของบริษัทสาขาย่อยของพวกเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะครอบครองบัตรนี้ได้ เห็นได้ชัดว่านี่คือตัวแทนของสถานะชนชั้นสูง

อะไรนะ?!

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็สะดุ้งตกใจ ร่างกายต่างก็สั่นเทา บัตรวีไอพีของธนาคารจักรวาล อย่างน้อยก็มีทรัพย์สินสองพันล้านเหรียญจักรวาล นี่มันเป็นข่าวที่ทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก

แม้แต่ทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดของตระกูลขนาดเล็กนั้น คาดการณ์ได้ว่าก็คงจะไม่มากไปกว่าหนึ่งพันล้านเหรียญจักรวาล ทว่าเจ้าเด็กนี่เพียงคนเดียวกลับมีเงินอย่างน้อยสองพันล้านเหรียญจักรวาล นี่มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไป

อย่าพูดถึงว่าเจ้านี่ดูมีอายุน้อยอย่างมาก ไม่ใช่ดูเหมือนผู้ที่สร้างทุกอย่างขึ้นมาด้วยตนเอง อย่างไม่ต้องสงสัย เจ้าเด็กนี่จะต้องเป็นผู้สืบทอดโดยตรงของตระกูลโบราณสักตระกูล ไม่อย่างนั้นเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีเงินจำนวนมากเช่นนี้ อีกทั้งยังเป็นลูกค้าวีไอพีของธนาคารจักรวาล

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นหวาดกลัวจนฉี่ราด ทั่วทั้งร่างกายสั่นเทา ก่อนหน้านี้เขาได้ดูถูกเหยียดหยามคิดว่าเจ้าเด็กนี่ยากจน ทว่าตอนนี้กลับกลายมาเป็นบุคคลที่ร่ำรวยอย่างมหาศาล เป็นผู้ที่มีอำนาจและอิทธิพล

อย่างน้อยบัตรวีไอพีนี้ก็มีเงินสองพันล้านเหรียญจักรวาล นี่มันเป็นความมั่งคั่งที่ทั้งชีวิตนี้เขาไม่สามารถที่จะจินตนาการได้ บางทีหากบุคคลในระดับนี้เอ่ยขึ้นมาเพียงไม่กี่คำ ก็มีผู้คนนับร้อยที่พร้อมจะจัดการกับเขาในทันที

การที่ท้าทายบุคคลระดับนี้นั้น เป็นการตัดอายุขัยของตนเองอย่างแท้จริง

“ข้าสามารถที่จะเข้าไปได้หรือไม่?”

เซี่ยปิงไม่ได้สนใจเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ เขาได้นำบัตรวีไอพีของธนาคารจักรวาลมาเก็บไว้เหมือนเดิม จากนั้นก็ยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้าง

“แน่นอนว่าไม่มีปัญหา หากบุคคลระดับท่านไม่สามารถที่จะเข้าไปได้ ก็คงจะไม่มีใครที่สามารถเข้าไปได้อีก” เจ้าหน้าที่ดูแลไป๋เป่ยตอบกลับไปทันที

นี่คือสิทธิพิเศษอย่างหนึ่งของการเป็นลูกค้าวีไอพีของธนาคารจักรวาล เพราะว่าธนาคารจักรวาลและบริษัทขนาดใหญ่อื่นๆนั้นมีการทำธุรกิจร่วมกันอยู่เช่นกัน ดังนั้นการที่เป็นลูกค้าวีไอพีของธนาคารจักรวาลนั้น ก็จะกลายเป็นลูกค้าวีไอพีของบริษัทอื่นๆเช่นกัน ไม่มีใครกล้าที่จะเพิกเฉย

ไม่อย่างนั้นหากบริษัทอื่นๆล่วงรู้ว่าบริษัทของพวกเขาเพิกเฉยต่อลูกค้าวีไอพีของธนาคารจักรวาลล่ะก็ บางทีอาจจะถูกบันทึกลงในบัญชีดำก็เป็นไปได้ เมื่อถึงเวลานั้นบริษัทของพวกเขาจะต้องเผชิญกับความสูญเสียที่มหาศาลอย่างแน่นอน

“นำทางข้าไป”

เซี่ยปิงโบกมือ

“รับทราบนายท่าน”

เจ้าหน้าที่ดูแลไป๋เป่ยนำทางไปทันที อย่างรวดเร็วทั้งสองคนก็ได้หายไปจากประตูทางเข้านี้

“แม่เจ้า บัตรสีดำเมื่อครู่นี้ก็คือบัตรวีไอพีของธนาคารจักวาลหรือ?! ช่างไม่สามารถคาดฝันจริงๆ ข้าเคยได้อ่านเจอภายในอินเทอร์เน็ตเท่านั้น ทว่าไม่เคยพบเห็นมาก่อน ตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นบัตรจริงๆ”

คนๆหนึ่งที่กล่าวอย่างประหลาดใจ

“บัตรวีไอพีนั้นอย่างน้อยก็ต้องมีเงินสองพันล้านเหรียญจักรวาลจึงจะมีสิทธิได้ครอบครอง แม้แต่ทายาทของตระกูลโบราณบางตระกูลก็ไม่ได้มีบัตรนี้เช่นกัน เพราะว่าสุดท้ายแล้วมันวิเคราะห์จากทรัพย์สินเงินทองของตัวผู้ถือบัตรเอง ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทองของตระกูล” กลุ่มของผู้คนที่รู้สึกอิจฉาตาร้อน นี่เป็นความมั่งคั่งที่ทั้งชีวิตนี้พวกเขาไม่มีทางที่จะจินตนาการได้

“ไม่คาดคิดว่าบุคคลที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้จะเดินทางมาอย่างเงียบๆ ไม่ได้สร้างความสะดุดตาใดๆ นี่คือผู้ถือบัตรวีไอพี ไม่รู้ว่ามีต้นกำเนิดมาจากตระกูลโบราณไหน? หากไม่ใช่เป็นผู้สืบทอดโดยตรงของตระกูลโบราณล่ะก็ คงจะไม่มีเงินเป็นจำนวนมากเช่นนี้” บางคนที่คาดเดาออกมา

ผู้คนจำนวนมากก็พยักหน้า ทายาทของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ใดกันที่จะไม่เดินทางมาพร้อมกับบรรดาผู้ติดตามจำนวนมาก การที่มีความสามารถในการหลบซ่อนและไม่แสดงตัวเช่นนี้ มีเพียงแค่การที่ทางตระกูลได้อบรมฝึกฝนวินัยมาเป็นอย่างดี ซึ่งหากไม่ใช่ตระกูลระดับสุดยอดล่ะก็ ไม่มีทางที่จะฝึกฝนทายาทออกมาเช่นนี้ได้

ยิ่งพวกเขานึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้มากแค่ไหน พวกเขาก็ยิ่งค้นพบถึงความพิเศษของเซี่ยปิง

“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นจะต้องตายแน่ ไม่คาดคิดว่าจะดูหมิ่นผู้ถือบัตรวีไอพี นี่มันเป็นการเบื่อหน่ายกับชีวิตอย่างนั้นหรือ?”

“เป็นไปได้ว่าอาจจะไม่ได้อยู่เห็นแสงตะวันของวันพรุ่งนี้ นี่เป็นความผิดของเขาที่มีสายตามืดบอด”

“บัดซบ โชคดีที่เมื่อครู่นี้ข้าไม่ได้พูดจาดูถูกออกมาเสียงดัง ไม่อย่างนั้นข้าก็คงจะมีจุดจบเหมือนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้”

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม การที่ได้เห็นบัตรวีไอพีนั้นทำให้พวกเขาช็อกไปตามๆกัน พวกเขาทั้งหมดต่างก็คิดว่าครั้งนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้คงจะเผชิญกับจุดจบแล้ว

“นี่มัน นี่มัน!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ปรารถนาที่จะตบใบหน้าของตนเอง ตอนนี้ร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนทั้งชีวิต รู้สึกผิดจนใบหน้าซีดเซียว หากก่อนหน้านี้ล่วงรู้ว่าเจ้าเด็กที่ดูยากจนคนนี้มีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ล่ะก็ ต่อให้ตายเขาก็จะไม่พูดคำเหล่านั้นออกไป

ตอนนี้จิตใจของเขาพะว้าพะวงอยู่ไม่เป็นสุข หวังว่าหลังจากนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับตนเอง

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset