“สามล้านเหรียญจักรวาล”
เซี่ยปิงตะโกนราคาออกมา เพิ่มราคาขึ้นมา3-4เท่าอย่างกะทันหัน
เมื่อได้ยินการเสนอราคานี้ ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็อยู่ในความโกลาหล
“บัดซบ เจ้าลูกล้างผลาญของตระกูลที่ร่ำรวยนี่ได้เสนอราคาขึ้นมาอีกแล้ว”
“ช่างเสียสติอย่างแท้จริง ไม่คาดคิดว่าสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ที่เสียหายเช่นนี้จะมีมูลค่าถึงสามล้านเหรียญจักรวาล”
“นี่มันไม่ถูกต้อง การที่เปิดราคาขึ้นมาสูงเช่นนี้ หรือว่าลูกปัดสีดำนี่จะเป็นสมบัติที่พิเศษบางอย่าง?”
“สมบัติตูดข้าสิ ก่อนหน้านี้ข้าก็ได้เห็นลูกปัดสีดำนี้มาแล้วหลายครั้ง ไม่สามารถสัมผัสถึงจิตวิญญาณภายในได้แม้แต่น้อย มันจะเรียกว่าเป็นสมบัติได้อย่างไรอีก เจ้าเด็กนี่เพียงแค่โยนเงินทิ้งขว้างเท่านั้น วางมาดใหญ่โตอยู่ที่นี่”
“หากร่ำรวยจริงๆล่ะก็ทำไมถึงไม่ไปที่อื่น ทำไมจะต้องมารังแกพวกเราที่นี่ นี่พวกเราจะยังเสนอราคาอะไรได้อีกหรือ?”
กลุ่มของผู้คนที่กัดฟันกันอย่างแน่น รู้สึกโศกเศร้าและไม่พึงพอใจ เดิมทีพวกเขานั้นต้องการที่จะมาที่นี่เพื่อซื้อสมบัติ ไม่คาดคิดว่าจะมีเศรษฐีที่ร่ำรวยและไร้ยางอายปรากฏขึ้นมาเช่นนี้ ซึ่งทำการกวาดสินค้าในงานประมูลไปจนหมด
อีกทั้งบางคนที่คิดจะซื้อลูกปัดสีดำนี้ไปเพื่อศึกษา อาจจะสามารถหาทางฟื้นฟูวิญญาณของมันกลับคืนมาได้ ทว่าเมื่อได้ยินราคาสามล้านเหรียญจักรวาลนั้น พวกเขาก็ล่าถอยไปอย่างกะทันหัน
การที่ใช้เงินสามล้านเหรียญจักรวาลเพื่อซื้อลูกปัดที่เสียหายนั้น มีเพียงแค่การที่พวกเขาเป็นบุคคลที่เสียสติเท่านั้นที่จะทำเรื่องเช่นนี้ได้
เหล่าผู้คนที่อยู่ในห้องวีไอพีก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมา เป้าหมายของพวกเขานั้นก็คือสินค้าหลักของงานประมูลคครั้งนี้ สินค้าอื่นๆนั้นพวกเขาไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย จะไม่มีทางเสนอราคา เป็นการสิ้นเปลืองความมั่งคั่งของตนเองไปเปล่าๆ
“เอาล่ะ ปิดประมูลที่สามล้านเหรียญจักรวาล”
ผู้จัดการถานหมิงก็เคาะค้อนลงบนโต๊ะทันที ทำการประกาศขายออกไป ในช่วงเวลานี้เขารู้สึกมีความสุขอย่างมาก ในที่สุดขยะชินนี้ก็ถูกประมูลออกไป ยิ่งไปกว่านั้นยังประมูลไปในราคาที่สูงมาก
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกซาบซึ้งในการกระทำของเซี่ยปิง หากไม่ใช่เพราะเจ้าคนโง่เขลานี่ที่ปรากฏตัวขึ้นมานั้น มีที่ไหนที่บริษัทของพวกเขาจะได้รับผลกำไรไปมากเช่นนี้
“เหอะ กลุ่มคนยากคนจน กล้าที่จะแข่งขันกับข้า วันนี้พวกเจ้าทำได้เพียงแค่รับชมการประมูลเท่านั้น สินค้าของงานประมูลครั้งนื้ ข้าต้องการทั้งหมด!” เซี่ยปิงยโสโอหังอย่างมาก พูดจาเหยียดหยามคนอื่นๆอย่างต่อเนื่อง มองไปที่ผู้คนรอบๆด้วยสีหน้าที่ดูถูกจากห้องวีไอพีของเขา
เขาบอกว่าครั้งนี้เขาต้องการที่จะกวาดสินค้าในงานประมูลไปทั้งหมด
“ต้องการทั้งหมด? นี่มันช่างเป็นการที่คางคกอยากกินเนื้อห่านฟ้าจริงๆ พูดจาใหญ่โตยิ่งนัก”
“บัดซบ สิ่งที่ข้าเกลียดชังที่สุดคือนายน้อยประเภทนี้ นำทรัพย์สินเงินทองของตระกูลมาวางมาดใหญ่โตที่นี่ หากไม่มีพ่อแม่ที่ร่ำรวยล่ะก็ คนแบบนี้จะมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นๆกัน”
“เหอะ ในเมื่อเขาต้องการก็ให้เขาไป พวกเราจะช่วยสนองให้เขา”
“พูดถูก พวกเราควรที่จะเสนอราคาไปเช่นกัน ทำให้เจ้าเด็กนี่เผชิญกับความสูญเสีย ทำให้เงินจำนวนมหาศาลของเขาไหลออกมาจากระเป๋า ข้าอยากจะรู้เหมือนกันว่าสุดท้ายแล้วเขาจะทิ้งขว้างเงินได้มากแค่ไหน”
บางคนที่พูดออกมาด้วยเจตนาที่ชั่วร้าย พวกเขานั้นต้องการที่จะเสนอราคาเพื่อทำให้เซี่ยปิงเผชิญกับความสูญเสีย ปั่นราคาให้เจ้านี่ซื้อสิ้นค้าในราคาที่สูงกว่ามูลค่าจริงหลายเท่า
“สินค้าประมูลชิ้นที่สี่ นี่คือสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำ ดาบฟ้าน้ำแข็ง”
ผู้จัดการถานหมิงเริ่มการประมูลสินค้าที่สี่อย่างรวดเร็ว “ดาบเล่มนี้มีพลังอำนาจที่มหาศาล เหมาะสำหรับยอดฝีมือที่มีความสามารถศักดิ์สิทธิ์ธาตุน้ำแข็ง การที่มีดาบนี้อยู่นั้นจะเพิ่มพลังโจมตีได้ถึง30% เพียงแค่ดาบที่ฟันออกไป ก็สามารถที่จะทำให้พื้นที่ในระยะพันกิโลเมตรกลายเป็นน้ำแข็ง”
“ราคาเริ่มต้นประมูลของดาบเล่มนี้อยู่ที่1.3ล้านเหรียญจักรวาล!”
อย่างไม่ต้องสงสัย เซี่ยปิงก็เป็นผู้ที่เสนอราคาเป็นคนแรกอีกเช่นเดิม เขาได้เสนอราคาออกไปสี่ล้านเหรียญจักรวาล เพิ่มราคาขึ้นมากว่าสามเท่า
“ห้าล้าน!”
ชายหัวโล้นคนหนึ่งที่มีเจตนาที่มุ่งร้าย เขาต้องการที่จะปั่นราคาเพื่อให้เซี่ยปิงซื้อไปในราคาที่สูงเกินจริง
“หกล้าน!” เซี่ยปิงตะโกนออกไปโดยที่ไม่มีความลังเล จิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ของเขาได้แผ่ออกไป ไหลเวียนทักษะการเชื่อมโยงจิตใจ เป็นพลังอำนาจของความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถสัมผัสได้ถึงความผันผวนของความรู้สึกผู้อื่น คล้ายคลึงกับความสามารถในการอ่านจิตใจก็ว่าได้
ถึงแม้ว่าเขานั้นจะไม่สามารถตรวจจับความรู้สึกภายในของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างชัดเจน ทว่าก็สามารถที่จะสัมผัสถึงผลสรุปราคาสุดท้ายของฝ่ายตรงข้ามได้ การที่ชายหัวโล้นคนนี้ต้องการที่จะปั่นราคาเขานั้น ยังเร็วไปร้อยปี
“6.5ล้าน ข้าจะต่อสู้กับเจ้าจนถึงที่สุด ข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ว่าบนโลกนี้ไม่ใช่มีเพียงแค่เจ้าเท่านั้นที่ร่ำรวย” ชายหัวโล้นพูดจาปลุกเร้าออกมา มีท่าทางเหมือนกับว่าต้องการที่จะต่อสู้กับเซี่ยปิงไปจนถึงที่สุด
ทว่าเขานั้นกลับมีเจตนาที่ชั่วร้ายอยู่ หลังจากที่ได้ปั่นราคาจนพึงพอใจแล้วนั้น เขาก็จะล้มเลิกการเสนอราคาทันที
“น่าสนใจ ข้าจะดูสิว่าเจ้าจะมีเงินมากพอที่จะต่อสู้กับข้าได้หรือไม่ เจ็ดล้านเหรียญจักรวาล” เซี่ยปิงเพิ่มราคาขึ้นมาอีกห้าแสนเหรียญจักรวาลอย่างกะทันหัน เขาไม่ได้มีท่าทางที่หวาดกลัวแม้แต่น้อย วางแผนที่จะต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามจนถึงที่สุดเช่นกัน
“7.5ล้าน” ชายหัวโล้นตะโกนออกมา ไม่ได้แสดงความอ่อนแอ
เซี่ยปิงก็ตะโกนตามไปติดๆพร้อมกับมีท่าทางที่ฮึกเหิมอย่างมาก “8ล้าน!”
หลังจากการเสนอราคาอีกไม่กี่ครั้ง ราคาก็เพิ่มขึ้นจนมาถึงที่10ล้านเหรียญจักรวาล
ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็หวาดกลัวจนขวัญกระเจิง สิบล้านเหรียญจักรวาลนี่เป็นสิ่งที่อยู่เหนือจินตนาการของพวกเขาอย่างมาก ช่างเป็นจำนวนเงินที่ทำให้ใจสั่นระรัว ยิ่งไปกว่านั้นนี่ก็เป็นเพียงแค่สิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำเท่านั้น ราคานี้มันช่างน่าเหลือเชื่อเกินไป
ชายหัวโล้นก็รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ เขาตัดสินใจว่าหากเซี่ยปิงเสนอราคาอีกครั้ง เขาก็จะยอมแพ้ จะต้องทำให้เจ้าเด็กนี่สูญเสียเงินไปอย่างมหาศาล
“สิบล้านเหรียญจักรวาล? ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะใช้เงินได้อย่างฟุ่มเฟือยเช่นนี้ เอาล่ะ เจ้าชนะ ข้ายอมแพ้” ทว่าสิ่งที่เหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น เดิมทีเซี่ยปิงที่มีท่าทางเหมือนกับไม่มีวันที่จะยอมแพ้นั้น ทันใดนั้นก็ตัดสินใจที่จะล้มเลิกการเสนอราคาอย่างกะทันหัน
หลังจากที่ได้ยินคำเหล่านี้ ชายหัวโล้นก็รู้สึกงุนงง “นี่ข้า..นี่ข้าชนะอย่างนั้นหรือ?”
“ใช่ เจ้าชนะ ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะร่ำรวยถึงขั้นนี้ ซื้อสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำด้วยเงินถึงสิบล้านเหรียญจักรวาล เจ้าเป็นบุคคลที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง ข้าสู้เจ้าไม่ได้จริงๆ” เซี่ยปิงบ่งบอกว่าตนเองนับถือชายหัวโล้นอย่างมาก มีท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตน เหมือนกับล่วงรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า ไม่คาดคิดว่าจะมีบางคนที่ใช้เงินทิ้งขว้างได้มากไปกว่าเขา ต้องยอมรับจริงๆ
“ม่ายยย ข้าไม่ได้ต้องการสิ่งนี้ ข้าไม่ได้ต้องการซื้อสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำนี้ คืนสินค้า ข้าจะต้องคืนสินค้า” ชายหัวโล้นมีสีหน้าที่ซีดเซียว ในที่สุดเขาก็ล่วงรู้ว่าตนเองได้ทำเรื่องที่โง่เขลาแค่ไหน
การใช้เงินจำนวนสิบล้านเหรียญจักรวาลในการซื้อสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำนั้น นี่เป็นพฤติกรรมที่ทำให้ตนเองล้มละลายอย่างแท้จริง ในความเป็นจริงเงินจำนวนนี้นั้น สามารถที่จะนำไปซื้อสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำชิ้นอื่นๆได้ถึง5-6ชิ้น
สำหรับเขา เงินจำนวนนี้เป็นดั่งทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดของครอบครัว เป็นเหมือนการที่ฟ้าฝ่าตอนกลางวัน เป็นเรื่องที่ไม่คาดฝันซึ่งทำให้เขาตกใจอย่างมาก
“คืนสินค้า?”
ผู้จัดการถานหมิงพูดออกมาอย่างเยือกเย็นทันที “ในงานประมูลนั้น เมื่อใดที่ประมูลสำเร็จ จะไม่มีการคืนสินค้า นอกจากว่าท่านจะต้องการกลายเป็นศัตรูกับบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาล”
จิตสังหารของเขาเดือดดาลออกมา
ทันใดนั้นชายหัวโล้นก็หวาดกลัวจนเจียนตาย ทั่วทั้งร่างกายสั่นเทา การที่ท้าทายบริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาลนั้น ต่อให้มีกี่ชีวิตก็ไม่เพียงพอ
“แต่..แต่ในตัวของข้าไม่ได้มีเงินจำนวนมากเช่นนั้น”
ชายหัวโล้นรู้สึกผิดอย่างถึงที่สุด หากก่อนหน้านี้เขารู้ล่ะก็ เขาจะไม่แข่งขันกับเจ้าลูกล้างผลาญนี่เด็ดขาด ไม่ได้ทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกหลุมพรางไม่พอ หนำซ้ำยังทำให้ตนเองตกลงไปในตกหลุมพรางเสียเอง ทำให้ตนเองสูญเสียทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวไป จบสิ้นไปทั้งชีวิต
การใช้เงินสิบล้านเหรียญจักรวาลเพื่อซื้อสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นต่ำนั้น แม้แต่คนที่ใช้เงินทิ้งขว้างก็ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนี้
“ไม่มีปัญหา ท่านสามารถค้างชำระบริษัทและทำงานให้กับบริษัทของข้าเป็นระยะเวลาเพียงแค่สามร้อยปีโดยที่ไม่มีค่าตอบแทน ท่านก็จะสามารถจ่ายหนี้ในครั้งนี้ได้”
ผู้จัดการถานหมิงพูดออกมาอย่างไม่แยแส ไม่มีใครกล้าที่จะติดหนี้บริษัทมหาสมุทรแห่งจักรวาล ซึ่งหากไม่มีเงินล่ะก็ ก็สามารถที่จะทำงานเป็นทาสรับใช้ของบริษัทจนกว่าจะจ่ายหนี้หมด
ชายหัวโล้นหวาดกลัวจนแข้งขาไม่มีแรงและล้มลงไปกับพื้นทันที ทำงานโดยที่ไม่มีค่าแรงตอบแทนเป็นระยะเวลาสามร้อยปี นี่มีที่ไหนที่เป็นการทำงาน เห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงแค่ทาส
“เจ้าทำลายชีวิตข้า!”
ชายหัวโล้นคำรามออกมาอย่างเสียงดังพร้อมทั้งจ้องมองเซี่ยปิงอย่างโกรธแค้น เขาไม่สามารถที่จะยับยั้งความโมโหของตนเองได้ ในช่วงเวลานี้เขาเกลียดชังเซี่ยปิงไปจนถึงไขกระดูก
“เจ้าเป็นฝ่ายที่ทำลายชีวิตตนเอง การที่ไม่มีเงินแต่ต้องการที่จะต่อสู้กับข้า ช่างไม่รู้จักการเจียมเนื้อเจียมตัว” เซี่ยปิงพูดออกมาอย่างดูถูกเหยียดหยาม
“ทั้งชีวิตนี้ข้าและเจ้าจะมีความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด!”
อั่ก ชายหัวโล้นโมโหจนกระอักเลือดออกมาโดยตรง กล้ามเนื้อหัวใจวายเฉียบพลัน ล้มลงและหมดสติไปอย่างกะทันหัน
คนอื่นๆก็ล่วงรู้ได้ทันที เจ้าเด็กนี่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ลูกไม่เอาไหนของตระกูลที่ร่ำรวย แต่ว่ามีความชั่วร้าย กินเลือดเนื้อของผู้คนโดยที่ไม่คายกระดูกออกมาด้วยซ้ำ
