GMC ตอนที่ 597 ฉนวน
พรสวรรค์เป็นศูนย์!
ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น
พื้นฐานของภาพลวงตาเป็นเพียงบืนำ หากปราศจากพรสวรรค์ใดๆเรายังสามารถทำได้ ตราบใดที่คุณมีพลังงานในร่างกายของคุณ คุณสามารถบรรลุความสำเร็จนี้ อย่างไรก็ตามหากคุณต้องการที่จะพัฒนาต่อไปคุณต้องมีความสามารถพิเศษช่วย
ความสามารถพิเศษเป็นศูนย์หมายความว่าการวิเคราะห์แบบจำลองไม่ได้มีบทบาทใดๆในด้านภาพลวงตา!
“ ดูเหมือนว่าฉันจะหวังมากเกินไป” ซูฮ่าวถอนหายใจ
ท้ายที่สุดความสับสนก็เป็นไปได้เฉพาะกับความสามารถพิเศษที่เหมาะสม
ตราบใดที่มีใครสร้างภาพลวงตา ความสามารถพิเศษส่วนใหญ่จะเพิ่มความสับสนให้อย่างน้อย ความสับสนนี้เป็นสิ่งที่ทักษะภาพลวงตาส่วนใหญ่ใช้ในการต่อสู้
หากความสับสนถูกแทนด้วยกระแสไฟฟ้า ความสามารถพิเศษจะทำหน้าที่เหมือนสายไฟ
อย่างน้อยความสามารถพิเศษอื่นๆ จะมีระดับการนำไฟฟ้าของน้ำหรือสิ่งที่คล้ายกันแม้ว่าจะไม่ใช่ระดับลวดทองแดงหรือลวดเหล็กก็ตาม แม้แต่ความสามารถพิเศษที่ธรรมดาที่สุดก็สามารถเทียบได้กับอากาศ ในบางสถานการณ์พวกมันยังคงสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้
เราแค่ต้องการหาวิธีที่จะกระตุ้นมัน
อย่างไรก็ตามสิ่งที่โชคร้ายคือการวิเคราะห์แบบจำลองของซูฮ่าวเป็นฉนวนโดยสมบูรณ์
กล่าวอีกนัยหนึ่งซูฮ่าวไม่เหมาะกับแผนกภาพลวงตา
หนึ่งจะต้องทราบว่าเมื่อนักเรียนคนใดเลือกแผนกภาพลวงตาจะต้องผ่านการทดสอบ เฉพาะเมื่อความสามารถพิเศษของพวกเขาผ่ารการทดสอบหรือมีคุณสมบัติตรงตามความต้องการ การสมัครของพวกเขาจะประสบความสำเร็จ ผู้ที่มีความสามารถธรรมดาที่ต้องการเรียนรู้ภาพลวงตาจะเข้าร่วมแผนกอื่นในที่สุด สำหรับคนเช่นซูฮ่าวที่เป็นฉนวนแค่เข้าร่วมแผนกเพื่อความสนุกสนานนั้นโดยทั่วไปแล้วไม่มีใครเหมือนเขาเลย!
แม้แต่อาจารย์โจวหรูก็รู้สึกอึดอัดใจ หากไม่มีความสามารถพิเศษใดๆก็ยังไม่เท่าไรในห้องมือใหม่ แต่พวกเขาจะฝึกฝนได้อย่างไรเมื่อพวกเขาก้าวหน้าไปถึงขั้นที่สูงขึ้น?
เมื่อการประเมินสิ้นสุดลงก็ถึงเวลาจบคาบ
หลังเลิกเรียนโจวหวูเรียกซูฮ่าวไปพบเขาเป็นส่วนตัวที่ออฟฟิศของเขา เกี่ยวกับปัญหาความสามารถพิเศษด้านภาพลวงตาของซูฮ่าว เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องเตือนซูฮ่าว
“ พรสวรรค์ของคุณ…”
“ เป็นศูนย์” ซูฮ่าวยักไหล่ ก่อนที่โจวหรูจะจบประโยคซูฮ่าวก็พูดไปแล้ว
“ คุณรู้” โจวหรูตกตะลึง
“ ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไร?” ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น “ ฉันไม่เคยจินตนาการว่าตัวเองมีพรสวรรค์ในด้านภาพลวงตา แม้แต่ความสามารถธรรมดาๆก็ยังฝึกฝนได้อย่างปกติ ฉันไม่เคยคิดว่าความสามารถพิเศษของฉันจะพิเศษสุดๆ!”
“ แล้วคุณวางแผนจะทำอะไรต่อไป” โจวหรูกล่าวเสียงต่ำ
“ ฉันคิดว่าฉันจะลองดู” ซูฮ่าวไตร่ตรองก่อนพูด “ เพราะฉันมาที่นี่เพื่อเรียนรู้ ฉันไม่สามารถยอมแพ้ได้ง่ายๆเช่นนี้ ฉันจะคิดหาวิธีอื่น ถ้ามันไม่สำเร็จก็แค่ยอมแพ้เท่านั้น”
แน่นอนซูฮ่าวมีเหตุผลที่เขาไม่ได้พูดถึง
ซึ่งเป็นผีเสื้อฝันสีฟ้า!
ร่างของเขาที่ซึมซับพลังงานภาพลวงตาอย่างช้าๆเป็นโอกาสเดียวที่ผีเสื้อฝันสีฟ้าจะฟื้นคืนชีพ! หากเขาออกไปเธออาจถูกฆ่าโดยดอกตูม เขาจะยอมแพ้ได้อย่างไร
“ดี”
โจวหรูไตร่ตรองสักครู่ก่อนหยิบสมุดบันทึกออกมาจากลิ้นชักแล้วส่งให้ซูฮ่าว “ สิ่งนี้เป็นสื่อการเรียนรู้สำหรับภาพลวงตาที่ฉันบันทึกไว้ คุณสามารถเอามันไปศึกษาได้ ฉันไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะช่วยคุณได้หรือไม่ หากเป็นไปไม่ได้จริงๆคุณควรรีบไปให้เร็วที่สุดมิฉะนั้นความก้าวหน้าของคุณจะล่าช้า”
“ ขอบคุณมากครับ อาจารย์” ซูฮ่าวขอบคุณเขามากจริงๆ
เมื่อเทียบกับที่สำนักงานใหญ่นี่เป็นวิธีที่อาจารย์ที่แท้จริงควรปฏิบัติ!
หลังจากได้รับสมุดบันทึกแล้ว ซูฮ่าวก็กลับไป
โจวหรูมองที่ร่ายที่ออกของซูฮ่าวด้วยร่องรอยของความเสียใจ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความสามารถพิเศษของซูฮ่าวนั้นทรงพลัง น่าเสียดายที่มันไม่มีค่าอะไรในด้านภาพลวงตา!
“ ฉันหวังว่าเด็กคนนี้จะตระหนักได้ในไม่ช้า” โจวหรูพึมพำกับตัวเอง
คาบแรกของซูฮ่าวจบลงแค่นี้
การมีความสามารถเป็นศูนย์ในสิ่งหนึ่งมักทำให้ใจสลาย แต่ซูฮ่าวเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้ไว้แล้ว ซูฮ่าวไม่เปลี่ยนความสนใจของเขาจากเหตุผลที่ความสามารถพิเศษด้านจิตวิญญาณของเขาไม่มีพรสวรรค์ ข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวที่ภาพลวงตามีคือสิ่งรอบตัวและรากฐาน ( ความสามารถพิเศา กับ พรสวรรค์ มันใช้ talent เหมือนกันเลยจะงงๆหน่อย)
ภาพลวงตาพื้นฐานไม่ยาก
หลังจากเรียนรู้ทักษะภาพลวงตาดอกไม้นี้ บทเรียนต่อไปซึ่งครอบคลุมภาพลวงตาพื้นฐานอื่นๆเริ่มปรากฏขึ้นและความสามารถของซูฮาวก็น่าเหลือเชื่อเช่นเคย
ความละเอียด: 100%
ความสมจริง: 100%
สำหรับความสับสนนั้นยังคงอยู่ที่ 0% เช่นเคย
ในเวลานี้นักเรียนในห้องมือใหม่ 8 ในที่สุดก็สังเกตเห็นปัญหา ชายตรงหน้าพวกเขานี่ทรงพลังมากจนเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวนี้ ในความจริงมีความสามารถเป็นศูนย์ในด้านภาพลวงตา
ความสมจริงของเขาสมบูรณ์แบบดี
แต่ในหลายกรณีความสมจริงนั้นดีในตอนเริ่มเท่านั้น แม้ว่าภาพลวงตาจะดูเป็นสมจริงแต่นั้นทำอะไรได้ ถ้าไม่มีใครมองมัน!
ศัตรูจะจ้องมองที่ดอกไม้ตรงหน้าพวกเขาหรือไม่?
ในเวลานี้พลังแห่งความสับสนจะมีผลมากที่สุด!
เมื่อความสับสนของคนๆหนึ่งประสบความสำเร็จมากกว่า 30% จิตใจของศัตรูก็จะถูกดึงไปยังภาพลวงตาโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าเขาจะเกลียดสิ่งนั้นมาก
เมื่อภาพลวงตาปรากฏขึ้นเขาจะหลงไหล
นี่คือบทบาทของความสับสน
ภาพลวงตาขั้นสูงโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับระดับของความสมจริงและความช่วยเหลือของความสับสนเพื่อสร้างภาพลวงตาที่มีประสิทธิภาพ
เมื่อคนที่มีพรสวรรค์เป็นศูนย์หมายความว่าคุณไม่สามารถไปตามเส้นทางของภาพลวงตาได้ ในการต่อสู้จริง การปรากฏขึ้นอย่างฉับพลันของภาพลวงตาโดยปราศจากความสับสนแม้แต่คนโง่ก็สามารถระบุได้ว่าเป็นของปลอม
แม้ว่าจะไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับซูฮ่าว แต่สายตาที่พวกเขามองซูฮ่าวก็ดูถูกเหยียดหยาม
สำหรับซูหมิงฮุ่ยที่เกลียดชังซูฮ่าวก็ไม่จำเป็นต้องพูด
เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ซูฮ่าวไม่สนใจ
เขาไม่มีเล่นนัก
เนื่องจากเขาไม่สามารถพัฒนาความสับสนได้ซูฮ่าวก็ต้องเริ่มจากแง่มุมอื่นๆเท่านั้น ดังนั้นทุกวันนี้เขาใช้เวลาทั้งหมดในการคำนวณและวิเคราะห์
การประยุกต์ใช้จิตวิทยา
การคำนวณความแตกต่างของภาพ
ซูฮ่าวดาวน์โหลดหนังสือทุกเล่มในห้องสมุดที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อเหล่านี้เพื่อทำการวิเคราะห์ที่หลากหลาย
ความสับสน?
พรสวรรค์ภาพลวงตา
บางคนสามารถสร้างภาพลวงตาที่สมบูรณ์แบบได้โดยใช้สองสิ่งนี้ จริงหรือไม่
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นทั้งคู่ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีการรับรู้ เมื่อเราเห็นบางสิ่ง บางครั้งจะมีความแตกต่างของภาพ ภายใต้อิทธิพลของจิตใจเราอาจเห็นสิ่งแปลกๆ
ภาพลวงตา?
หรืออย่างอื่น?
เมื่อจิตวิทยาและความแตกต่างของภาพรวมเข้าด้วยกัน บางทีอาจมีผลกระทบบางอย่างที่สามารถทำได้
เวลาหนึ่งเดือน!
ซูฮ่าวหมกมุ่นอยู่กับการศึกษาอย่างบ้าคลั่ง แต่เมื่อผลสุดท้ายออกมาเขาก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้
ความสับสน: 1%
ถูกตัอง
เขาพัฒนาขึ้น
แต่มันหยุดแค่ตรงนี้
“ มันอ่อนเกินไป” ซูฮ่าวส่ายหัวอย่างไร้หนทาง
เขาอ่านสมุดบันทึกที่อาจารย์มอบให้ แต่สิ่งเหล่านี้มีประโยชน์ในการทำให้รากฐานของซูฮ่าวแข็งแกร่งเท่านั้น เมื่อมีประสบการณ์มากขึ้นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นจะสมจริงและมีประโยชน์มากขึ้น ในเรื่องของความก้าวหน้า จริงๆแล้วมันป็น 0 อยู่ดี! ท้ายที่สุดไม่มีการสอนเกี่ยวกับความสามารถพิเศษ
สิ่งเดียวที่ทำให้ซูฮ่าวรู้สึกดีขึ้น คือผีเสื้อฝันสีฟ้าฟื้นตัวได้ดี
พลังงานภาพลวงตาที่แขนของเขาดูดซับก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน จากความเร็วนี้เขาเชื่อว่าในเวลานานเธอจะตื่น
ความคิดนี้ทำให้อารมณ์ของเขาสดใสยิ่งขึ้น
และในช่วงเวลานี้ซูฮ่าวพยายามที่จะคัดลอกการ์ดภารลวงตา
ในความจริง ในตอนแรกเขามีเป้าหมายนี้อยู่แล้ว
เมื่อเขามีพื้นฐานและความรู้มากขึ้นเขาจะสามารถการวิเคราะห์ของเขาเองได้โดยทำให้เขาล่องเรือต่อไปในเส้นทางความสามารถพิเศษของเขา ก่อนหน้านี้เขาได้ท้าทายคนอื่นๆอย่างบ้าคลั่งเพื่อให้ได้ทักษะการบ่มเพาะมากขึ้น
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาหดหู่ใจก็คือทุกคนที่นี่เรียนรู้ภาพลวงตา ความแข็งแกร่งทางจิตใจของพวกเขาไม่ธรรมดา!
การป้องกันทางจิตที่แข็งแกร่งมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกชักนำโดยภาพลวงตาบางอย่าง
แต่สำหรับซูฮ่าวความผันผวนของพลังงานที่มาจากตัวเขานั้นถูกปิดกั้นทั้งหมด
ซึ่งหมายความว่าความคิดในการสร้างการ์ดจากคนอื่นๆผ่านการวิเคราะห์แบบจำลอง นั้นไม่น่าเชื่อถือว่าเขาจะถูกกั้นโดนทุกคน!
ซูฮ่าวเงยหน้าขึ้นมองอาจารย์โจวหรูที่กำลังบรรยาย ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ต่อความคิดนี้
เขาประสบกับพายุในสำนักงานใหญ่ ถ้าเขาทำอย่างนี้ต่อไปก่อนที่เขาจะขยับ อาจารย์อาจจะส่งเขาลอยลิ่วไป
ติ้งตอง~
คลาสจบลง
ซูฮ่าวทำลายดอกไม้ที่เขาเพิ่งสร้างขึ้น
ในเวลาหนึ่งเดือนทุกคนก้าวหน้าไปมาก ซูหมิงฮุ่ยก็ไม่มีข้อยกเว้น เขาพัฒนาขึ้นทีละขั้น คงอีกไม่นานนักก่อนที่เขาจะก้าวเข้าสู่ห้องชั้นกลาง
จากทุกคนในห้องมือใหม่ 8 มีบุคคลเดียวที่ไม่ได้ก้าวหน้ามากนักคือซูฮ่าว
ด้วยเหตุนี้ข่าวที่ซูฮ่าวจึงไม่สามารถพัฒนาได้อีกจึงได้รับความสนใจอีกครั้ง ท้ายที่สุดมันก็ค่อนข้างนานแล้วที่ซูฮ่าวแสดงผลลัพธ์ที่น่าทึ่ง
“ ศักยภาพของเขาหมดลงแล้ว?”
“ ฉันว่าน่าจะเป็นแบบนั้น”
“ ครั้งที่แล้วเมื่อฉันได้ยินข่าวลือฉันไม่เชื่อ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะจริง”
“ ไม่ช้าก็เร็วคนอื่นๆจะก้าวข้ามเขา”
“ชู่ ลดเสียงของคุณ”
ทุกคนกำลังสนทนากันอย่างดุเดือดเกี่ยวกับหัวข้อนี้
อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไม่เคยรู้เลยว่าซูฮ่าวได้ยินเสียงกระซิบเหล่านี้อย่างชัดเจนภายใต้การวิเคราะห์แบบจำลอง
“ มันเป็นข่าวลือเหล่านี้อีกครั้ง” ซูฮ่าวส่ายหัว
การฆ่าคนไม่กี่คนนั่นไม่เป็นไร แต่การฆ่าทุกคนเป็นไปไม่ได้
ท้ายที่สุดแล้วการซุบซิบเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ก็ไม่ได้มีผลอะไรกับซูฮ่าว เทียบกับเวลาที่อยุ่ในสำนักงานใหญ่แต่ล่ะวันที่นี่ดีกว่ามาก เดือนนี้ถือได้ว่าเป็นเดือนที่ปลอดภัยที่สุดที่ซูฮ่าวเคยมีเจอมาตั้งแต่เข้าวิทยาลัยจานเจียง
ผ่านการฝึกฝนในแต่ล่ะวันของการหลอมร่างกาย การพัฒนาทักษะบ่มเพาะของเขาก็ค่อยๆดีขึ้น
อย่างไรก็ตามซูฮ่าวให้ความสำคัญกับความสามารถพิเศษของเขามากขึ้นในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับมากนักก็ตาม
เก็บกวาดสิ่งต่างๆของเขา ซูฮ่าวกำลังจะออกจากห้องเรียน จากนั้นเขาสังเกตเห็นว่าทุกคนจ้องมองเขาอีกครั้งทำให้เขาขมวดคิ้ว
เสียงฝีเท้าดังขึ้นในขณะที่ซูหมิงฮุ่ยเข้ามาใกล้ “ ซูฮ่าว”
ซูฮ่าวเงยหน้าขึ้นมองอาจารย์โจวหรูที่อยู่บนเวที สายตาของโจวหรูมองพวกเขา ท้ายที่สุดพวกเขาก็ยังอยู่ในห้องเรียน
“ คุณต้องการทำอีกครั้งไหม” คิ้วของซูฮ่าวขมวด
