GMC ตอนที่ 600 แก่นแท้ภาพลวงตา
“ เป็นไปได้อย่างไร!” เลอหยินตื่นตระหนก
ด้วยระดับความสับสนของเขา เขาจะไม่สามารถทำให้ซูฮ่าวสับสนได้อย่างไร? ท้ายที่สุดแล้วซูฮ่าวก็เป็นแค่คนที่ไม่มีความสามารถด้านภาพลวงตา! ในโดเมนภาพลวงตาความแข็งแกร่งของซูฮ่าวนั้นไม่มีประโยชน์!
สถานการณ์นี้ไม่ควรเกิดขึ้น!
“ เป็นไปไม่ได้!” เลอหยินคำรามด้วยความโกรธ!
เมื่อนิ้วมือของเขาขยับเหมือนคลื่น นกอินทรีตัวใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าพร้อมกับกรงเล็บอันแหลมคมมุ่งไปทางซูฮ่าว เมื่อมันลงมาจากท้องฟ้า ใครๆก็สามารถเห็นได้ว่าโมเมนตัมที่เกิดขึ้นนั้นแข็งแกร่งเพียงใด!
ก้า ~
สายลมหนาวถูกแบ่งครึ่ง
ออร่าโดยรอบมีความผันผวนครอบคลุมทุกซอกทุกมุมรอบซูฮ่าว ในขณะนี้ซูฮ่าวคิดว่ามันดูเหมือนจักรพรรดิอินทรีที่ตายไปแล้ว นกอินทรีตัวนี้มีรูปร่างที่ใหญ่โตและออร่าของมันหาที่เปรียบมิได้ มันเหมือนกับจักรพรรดิอินทรี? ลักษณะนี้จริงๆมันทำให้คิดถึงบางสิ่ง
ซูฮ่าวถอนหายใจอย่างลึกซึ้ง
กรงเล็บของนกอินทรียักษ์กำลังเข้าใกล้ซูฮ่าวมากขึ้นเรื่อยๆ กรงเล็บแหลมนั้นเปล่งประกายแสงเย็นชาที่สะท้อนภาพของซูฮ่าว
วูป!
กรงเล็บผ่านทะลุซูฮ่าวโดยไม่เกิดผลกระทบอะไร!
อย่างที่เขาคิดไว้
ซูฮ่าวยิ้มอย่างสงบ
สำหรับเลอหยิน เขามองที่ฉากนี้อย่างไม่เชื่อ มันถูกละเว้นอีกครั้ง! ภาพลวงตานี้ถูกมองข้ามอีกครั้ง! นี่เป็นวิธีที่เขาไม่สามารถสร้างความสับสนให้กับซูฮ่าว?!
“ คุณ…เป็นไปได้อย่างไร” ในที่สุดเลอหยินก็สามารถรู้สึกได้ถึงความร้อนที่ดิ่งลงมารอบตัวเขา ความกลัวเริ่มปรากฏอยู่ในใจของเขา
ซูฮ่าวยิ้มและส่ายหัว
ด้วยการก้าวไปข้างหน้าครั้งใหญ่ พริบตาเขาบย่นระยะไปได้หนึ่งร้อยเมตรอย่างง่ายดาย!
ก่อนที่เลอหยินจะตอบโต้ซูฮ่าวก็มาถึงหน้าเขาแล้ว
“ มันไม่ดีแน่!”
เลอหยินตกใจอย่างมากและต้องการใช้ภาพมายาเพื่อสร้างพื้นที่ให้เขาหนี อย่างไรก็ตามซูฮ่าวยกมือขึ้นและโจมตีเลอหยิน
แรงมหาศาลมาจากร่างกายของซูฮ่าว
“ พลังนี้…” ดวงตาของเลอหยินสดสัย “ นี่เป็นภาพลวงตา!”
ในใจของเขา ภาพลวงตาของซูฮ่าวมีความสับสนเป็น 0 อยู่ภายใน เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เลอหยินแพ้ด้วยเคล็ดลับนี้ ตราบใดที่เขาเชื่อว่ามันไม่จริง มันเป็นไปไม่ได้ที่ซูฮ่าวจะทำร้ายเขา
อย่างไรก็ตามในขณะที่ความคิดโผล่ขึ้นในใจ…
ปัง!
เลอหยินกระแทกเข้ากับพื้นด้วยฝ่ามือ
เมื่อรวมกับการชกอีกครั้งบนหัวใจของเขาโดยตรง เลอหยินที่เตือนตัวเองว่าการโจมตีนั้นเป็นของปลอมตายทันที! ก่อนที่จะตายเลอหยินก็รับรู้ได้ในหลังจากได้รับการโจมตี
แมร่*!
นั่นไม่ใช่ภาพลวงตา!
มนุษย์ธรรมดาจะมีร่างกายที่แข็งแรงเช่นนี้ได้อย่างไร
นี่ไม่ใช่การโกงใช่มั้ย!
เลอหยินเสียชีวิต
ร่างของเขาค่อยๆสลายไปและลอยหายไปพร้อมกับสายลมพัด
“มันกลายเป็นเช่นนี้” ซูฮ่าวตื่นเต้นมาก
กว่าหน้านี้เขากังวลว่าเขาอาจจะต้องได้ออกไปเร็ว นี่จะทำให้ผีเสื้อฝันสีฟ้าไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้ อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นไร! เขาเจอคุณสมบัติของโดเมนภาพลวงตานี้แล้ว!
ใช่เขามีศูนย์คะแนนความสับสน เขาไม่มีความสามารถในการโน้มน้าวอีกฝ่ายว่าภาพลวงตาของเขาเป็นจริงแม้ว่าจะดูสมจริง
อย่างไรก็ตามเขามีลักษณะเฉพาะของเขาเอง
ซึ่งเป็นหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ในความสมจริง!
ไม่ว่าภาพลวงตาของซูฮ่าวจะสร้างขึ้นมาแบบใด ระดับของความสมจริงจะเป็น 100 เปอร์เซ็นต์ ไม่ว่าภาพลวงตาจะซับซ้อนแค่ไหน ซูฮ่าวก็สามารถทำให้สมบูรณ์แบบได้อย่างง่ายดาย
แน่นอนความสับสนของภาพลวงตาจะเป็นศูนย์เช่นเคย
เขาไม่สามารถสร้างความสับสนให้คนอื่นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่แผนกภาพลวงตา ตราบใดที่ซูฮ่าวสร้างภาพลวงตาไม่ว่าภาพลวงตาจะสมจริงเพียงใด พวกเขาก็สามารถบอกได้ว่ามันเป็นของปลอมด้วยภาพรวม
แต่…
พวกเขาสามารถสร้างความสับสนให้กับซูฮ่าวได้ไหม?
ความแข็งแกร่งของเลอหยินนั้นไม่เลว
ด้วยการรวมกันของความสมจริง 71% และความสับสน 30% เมื่อทั้งสองปัจจัยเกื้อหนุนกันผลที่ได้คือภาพที่สมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตามอย่างรวดเร็วซูฮ่าวสามารถระบุภาพลวงตาได้อย่างชัดเจนและเปรียบเทียบภาพลวงตาของเขาโดยไม่รู้ตัว ภาพลวงตาเดียวกันนั้นจะปรากฏในใจของซูฮ่าว
แล้วซูฮ่าวก็จะพบกับความแตกต่าง!
ความแตกต่างอย่างมาก!
ซูฮ่าวรู้ว่าภาพลวงตาของเลอหยินเป็นของปลอม แต่ความสับสน 30% ทำให้ซูฮ่าวเชื่อโดยไม่รู้ตัวว่าเป็นของจริง ทรายดูดก่อนหน้านี้เป็นของจริง หากเขาไม่หลบเขาจะตาย! ท้ายที่สุดนี่คือโดเมนภาพลวงตา ความสับสนในระดับสูงเพียงพอที่จะทำให้คนเชื่ออย่างสุดใจ
ซูฮ่าวไม่สามารถแยกแยะความจริงเช่นกัน
ตอนนั้นเขาเกือบจมลงไปในทรายดูด
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเปรียบเทียบกับภาพลวงตาของเขาเอง ซูฮ่าวค้นพบปัญหาและภาพลวงตาของเลอหยินก็พังทันที
ความสมจริงของเลอหยิน 71% เมื่อเทียบกับซูฮ่าว 100%!
นี่คือความแตกต่างระหว่างสองภาพลวงตา!
71% นั้นค่อนข้างใกล้เคียงกับของจริง แต่ก็ยังอ่อนเมื่อเทียบกับการจำลองที่สมบูรณ์แบบของซูฮ่าว
มันแตกต่างกันมากเกินไป!
หลังจากสังเกตเห็นความแตกต่างซูฮ่าวก็ตื่นขึ้นจากความสับสนซึ่งทำให้ภาพลวงของเลอหยินผิดพลาด!
“ ในระยะสั้น ถ้าระดับของความสมจริงต่ำเกินไป มันควรจะไร้ประโยชน์กับฉัน” ซูฮ่าวสรุป
ตราบใดที่เขาไม่ได้พบกับบุคคลผิดปกติที่มีความสมจริงหรือความสับสนในระดับสูงมากๆ ภาพลวงตาระดับต่ำเหล่านั้นไม่ควรสร้างปัญหาใดๆให้แก่เขา
ในขณะที่ซูฮ่าวไตร่ตรองเรื่องนี้ ร่างกายของเลอหยินก็สลายไปทั้งหมด อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้ซูฮ่าวประหลาดใจก็คือจุดที่ร่างกายของเลอหยินหายไป เกิดก้อนพลังงานบริสุทธิ์ขึ้นที่นั่นเหมือนหิ่งห้อยที่เปล่งประกายระยิบระยับ
“ หืม?” ซูฮ่าวสังเกตุอย่างสงสัย
ซูฮ่าวยื่นมือออกมาอย่างเบามือเพื่อจับและคว้าก้อนพลังงานไว้ในมือของเขา ก่อนที่ซูฮ่าวจะตอบสนองมันก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาตามแขนของเขา
บูม!
เสียงดังก้องดังก้องในร่างกายของเขา
พลังงานแปลกๆดังกล่าวระเบิดขึ้นในใจของซูฮ่าวและเผยให้เห็นฉากหนึ่ง
ฉากนี้ทำให้เขาประหลาดใจเพราะมันคุ้นเคยกับเขามาก อย่างไรก็ตามนี่คือโดเมนภาพลวงตา!
ฉากต่างๆเปล่งประกายอยู่ในใจของเขา
ซูฮ่าวจำได้และเก็บทุกสิ่งที่เขาเห็น
เมื่อซูฮ่าวกลับสู่ความจริงเขารู้สึกประหลาดใจ มันกลายเป็นประสบการณ์ของเลอหยิน เมื่อเขาฝึกฝนภาพลวงตา!
นี่คือวิธีการทำงานของมัน!
ซูฮ่าวประหลาดใจ
ไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนจำนวนมากให้ความสนใจต่อการประลองครั้งนี้อย่างมาก!
ไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนจำนวนมากต้องการเข้าร่วมในการประลองภาพลวงตานี้!
รางวัลและอันดับนั้นเป็นเรื่องรอง! ปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่นี่อยู่ในประสบการณ์ของการฝึกฝน! เพราะนี่เป็นพื้นที่ภาพลวงตาเมื่อมีคนตายชิ้นส่วนบางส่วนจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง!
แก่นแท้ภาพลวงตา!
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงส่วนหนึ่ง แต่ก็ยังคงเป็นประสบการณ์ที่หาได้ยาก
และสิ่งเหล่านี้มีค่าอย่างมากต่อซูฮ่าวในปัจจุบัน!
จุดประสงค์ของเขาในการมาที่นี่คืออะไร?
เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพลวงตา!
เพื่อฝึกฝนภาพลวงตาของเขา!
ในความเป็นจริงก่อนที่เขาจะมาที่นี่เขาวางแผนที่จะสร้างการ์ดจากนักเรียนคนอื่นๆ อย่างไรก็ตามชีวิตเต็มไปด้วยการพลิกผัน การป้องกันจิตใจที่ทรงพลังของทุกคนทำให้เขายอมแพ้ต่อแผนนี้ แต่ตอนนี้ในการปะลองภาพลวงตานี้ เขาแปลกใจอีกครั้ง
แก่นแท้ภาพลวงตา?
ซูฮ่าวหลับตาเพื่อเรียนรู้
นี่เป็นเพียงห้องมือใหม่เท่านั้น จึงไม่มีอะไรมากสำหรับทักษะภาพลวงตาระดับสูง แต่ความเชี่ยวชาญของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป ความรู้และประสบการณ์การบ่มเพาะปลูกของเลอหยิน จะเป็นประโยชน์อย่างแน่นอนต่อซูฮ่าว
ในไม่ช้าความรู้ของเลอหยินก็ถูกดูดซับอย่างสมบูรณ์
ไม่มีข้อมูลมากนักให้ดูดซับ ท้ายที่สุดมันก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งจากความตายของเขา
อย่างไรก็ตามการแข่งขันครั้งนี้ได้เปลี่ยนความคิดของซูฮ่าว ตอนแรกเขาตั้งใจจะอยู่ให้นานขึ้นเพื่อช่วยเหลือผีเสื้อฝันสีฟ้า
แต่ตอนนี้เขามีเป้าหมายใหม่!
มีอะไรสนุกกว่าการฆ่าคนอื่นเพื่อให้ได้รับประสบการณ์การฝึกฝน?
ซูฮ่าวหยุดนิ่งที่อาณาจักรมืออาชีพระดับ 1 มานานแล้ว!
แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ความคืบหน้าในอาณาจักรของเขาก็ยังคงทำให้เขาหดหู่ เขาไม่เคยลืมจุดประสงค์ของเขาในการเข้าร่วมแผนกภาพลวงตา เพื่อเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับภาพลวงตา!
จากนั้นเขาจะใช้ภาพลวตาเป็นฐานในการก้าวเข้าสู่โลกจิตวิญญาณ!
โลกจิตวิญญาณนั้นน่าสะพรึงกลัว มันไม่มีความสามารถพิเศษที่เหมาะสมจะเทียบเคียงกับมันได้! อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนกันสำหรับภาพลวงตา เนื่องจากซูฮ่าวอยู่ที่นี่ตราบใดที่มันไม่ใช่อุปสรรค เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะได้ ตราบใดที่ยังมีแสงแห่งความหวัง ซูฮ่าวก็จะเดินต่อไปบนเส้นทางนั้น!
สำหรับคนอื่นๆอาจเป็นโอกาสหนึ่งในล้าน!
แต่สำหรับเขาตราบใดที่เขาสรุปและดำเนินการอย่างรอบคอบ มันจะเป็น 100 เปอร์เซ็นต์!
นี่คือความภาคภูมิใจของซูฮ่าว!
โดยไม่รู้ตัวสายตาของซูฮ่าวเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น เกี่ยวกับภาพลวงตาในที่สุดเขาก็จริงจัง
“ โดเมนภาพลวงตา…ฉันมาแล้ว!”
ซูฮาวหายตัวไปจากที่เดิม
ในจัตุรัสแผนกภาพลวงตา …
อาจารย์ทุกคนนั่งอย่างสบายๆบนเก้าอี้ โต๊ะเต็มไปด้วยอาหารหลายประเภทและอาจารย์บางคนกำลังกินอาหารกันชิวๆ! หน้าจอเสมือนจริงนับไม่ถ้วนลอยอยู่กลางอากาศและแสดงฉากที่เกิดขึ้นในโดเมนภาพลวงตาราวกับว่าเป็นการฉายภาพยนตร์บนหน้าจอขนาดยักษ์
อาจารย์โมที่ดูแลโดเมนภาพลวงตา เฝ้าดูเด็กเหลือขอเหล่านั้นและมีเส้นสีดำนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นที่หน้าผากของเขา
เขารู้ดี!
แต่ละครั้งมันจะออกมาเป็นแบบนี้!
ไม่ว่าเขาจะเตือนพวกเขากี่ครั้งก็ตาม ไอ้พวกนี้จะขี้เกียจหลังจากสร้างโดเมนภาพลวงตา ในความจริงหลังจากที่ตั้งค่าโดเมนภาพลวงตาตราบใดที่มีการส่งพลังงานอย่างต่อเนื่องทุกอย่างจะปกติ ด้วยเครื่องจักรอันทรงพลังของโรงเรียนในการส่งพลังงาน มันเป็นที่เข้าใจได้ถ้าเหล่าอาจารย์จะพักผ่อน
“ สนใจหน่าย” อาจารย์โม่เตือนพวกเขาอย่างช่วยไม่ได้
“ มั่นใจได้เฒ่าโม่ ปัญหาอะไรจะเกิดขึ้น?” มีคนหัวเราะคำเตือนของเขา
“ ใช่ เราทำอย่างนี้มากี่ครั้งต่อปีและเราไม่เคยเจอปัญหาเลย นี่เป็นเพียงโดเมนภาพลวงตา มันจะไม่มีปัญหาเกิดขึ้น”
ครูคนอื่นหัวเราะ “ แม้ว่าจะตาย แต่ในความเป็นจริงแล้วคุณกำลังหลับอยู่”
“ คุณควรรักษาภาพลักษณ์ของคุณ ถ้านักเรียนเห็นสิ่งนี้…” อาจารย์โม่พูดไม่ออกจริงๆ
“ เฮ้อ… ไม่ต้องกังวล” อาจารย์อีกคนกล่าว “ เวลาที่ภาพลวงตาจะเริ่มต้นและสิ้นสุดอยู่ในมือของเรา! หากนักเรียนตายเขาจะสนุกไปกับการงีบหลับ ทุกคนจะตื่นขึ้นมาเมื่อการประลองภาพลวงตาสิ้นสุดลงจริงๆเท่านั้น นักเรียนคนใดจะเห็นสิ่งนี้”
“ถูก”.
“ มานี่ อาจารย์โม่ ปูขนนี่ค่อนข้างดี คุณต้องการไหม”
