GMC ตอนที่ 623 สถานการณ์ที่อยู่นอกความคาดหวัง!
ท้องฟ้าดูมืด
บนท้องฟ้ามีทุกคนเห็นสายฟ้าที่กระพริบ ดูเหมือนว่าอาจารย์ทุกคนข้างนอกใช้พลังงานทุกอย่างที่พวกเขาสามารถใช้ได้เพื่อโจมตีอย่างบ้าคลั่ง มันราวกับว่าวันโลกาวินาศใกล้เข้ามาในโดเมนภาพลวงตา
แผ่นดินก็เปิดออก
หินเริ่มลอย
ที่ไหนสักแห่งในซากที่เต็มไปด้วยหิน …
เอสเปอร์มืออาชีพกว่าโหลได้ใช้การโจมตีที่ทรงพลังที่สุด การโจมตีแต่ละครั้งจะเต็มไปด้วยจิตสังหารหนาแน่น ถ้าสิ่งเหล่านี้โดนใครเข้าจิตใตของเขาจะได้รับผลกระทบโดยตรง แม้ว่าเขาจะตื่นขึ้นมาในความจริง เขาจะจบลงด้วยการเป็นเจ้าหญิงนิทรา
ด้านหน้าการโจมตีของทุกคน ร่างนั้นดูผอมบาง
ราวกับว่าร่างนี้สามารถหายไปในเวลาใดก็ได้
อย่างไรก็ตามทุกอย่างหยุดนิ่ง! ด้วยคลื่นในมือของซูฮ่าวคนทั้งโลกก็ตกอยู่ในความเงียบงัน
เวลายังคงอยู่
ลำดับ
กล่าวอย่างแม่นยำ
มันควรจะเป็นเวลาและพื้นที่ทั้งหมดหยุดนิ่ง
วูป ~
ร่างกายของทุกคนเริ่มกระจายไปและกลายเป็นจุดแสง เช่นเดียวกับที่พวกเขาหายไปจากพื้นดิน
หลังจากที่ทุกคนหายไปก็ถึงเวลาที่ต้นไม้จะหายไป หลังจากชีวิตทุกรูปแบบได้หายไปโลกนี้ก็ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง
มันเป็นบรรยากาศที่สงบสุข
วูป ~
เสียงแปลก ๆ
ในความว่างเปล่ามีลวดลายแปลกๆกระพริบ
แม้ว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะหายไป แต่รอยสักผีเสื้อยังคงอยู่ที่นี่ในรูปแบบขแงผีเสื้อ
ในขณะที่ยังสับสนอยู่ผีเสื้อก็เปิดตาและขยับปีกอย่างเชื่องช้า
บูม!
ในช่องว่างอันไม่มีที่สิ้นสุดผู้ที่หายไป พวกเขาเริ่มหมุนเร็วขึ้นและเร็วขึ้นเหมือนกระแสน้ำวนยักษ์เนื่องจากความปั่นป่วน มันถูกดูดเข้าไปในกระแสน้ำวนนี้เกิดเป็นเหมือนหลุมดำ พวกมันมุ่งหน้าไปที่ผีเสื้อ
ทุกๆอย่าง …
แสงทุกจุด …
เหมือนกาแลคซียักษ์พวกมันหมุนรอบจุดศูนย์กลาง เมื่อปีกของผีเสื้อสบัดเบาๆพลังงานทั้งหมดก็แปรสภาพเป็นหลุมดำ
พลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดหลั่งไหลเข้ามา
ตอนแรกซูฮ่าวคิดว่าเขาจะกลับสู่ความเป็นจริง เขาไม่คิดว่าเขาจะได้มาเป็นพยานในฉากดังกล่าวได้ ฉากตรงหน้าเขา จากความว่างเปล่าอันไม่รู้จบแปลงกลับเป็นป่าอันกว้างใหญ่
ป่า …
มันเป็นทะเลแห่งจิตสำนึกของผีเสื้อฝันสีฟ้า!
ซูฮ่าวมองอย่างตะลึง ตอนนี้ดอกไม้ปีศาจยักษ์นั้นเติบโตขึ้นในระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้มันมีพลังมากกว่าครั้งแรกที่เขาเห็นมันด้วยความต่างมหาศาล!
อย่างไรก็ตาม …
ที่ใจกลางดอกไม้ปีศาจ …
ที่ซึ่งผีเสื้อฝันสีฟ้าถูกขังอยู่ ร่างกายของเธอส่องแสงระยิบระยับราวกับว่าเธอเป็นรังไหมขนาดใหญ่รอช่วงเวลาที่เหมาะสมเพื่อจะเกิด
ดอกไม้ปีศาจตื่นตระหนกอย่างมาก แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรกับสถานการณ์ได้
แตก!
ซูฮ่าวดูเหมือนจะได้ยินเสียงแตกราวของรังไหม รอยแตกเปล่งประกายพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวยับยั้งดอกไม้ปีศาจ
แตก!
ยินเสียงการแหวกออกมา
รังไหมยังคงดำเนินต่อไป
ที่จริงแล้วเขาสามารถมองเห็นหญิงสาวคนหนึ่งขดตัวอยู่เงียบๆ ราวกับเด็กทารกนอนหลับอยู่ ในขณะนี้เธอลืมตา
บูม!
รังไหมแตก
พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมาจากข้างในและปกคลุมทั้งโลก ดอกไม้ปีศาจดูน่าเกลียด โดยที่ไม่สามารถต้านทานได้ มันถูกกำจัดออกไป! นี่ไม่ใช่การโจมตีใดๆ เพียงพลังงานที่ปล่อยออกมาก็เพียงพอที่จะปราบปรามดอกไม้ปีศาจที่น่ากลัวนี้ได้อย่างสมบูรณ์!
“ นี่…” ซูฮ่าวตกตะลึงอย่างมาก
ฉากนี้ไกลเกินความคาดหมายของเขา
ไม่ว่าจะเป็นฉากของกาแล็กซี่หรือฉากที่เกิดใหม่ของเธอ ทั้งคู่อยู่เหนือจินตนาการของเขา พลังแบบนี้มันคืออะไรกัน?
มีสิ่งใดบ้างที่ถูกผนึกไว้ในร่างกายของผีเสื้อฝันสีฟ้า
ซูฮ่าวไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับมัน
วูป~
ฉากที่อยู่ข้างหน้าเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวสว่าง
ในจัตุรัสของโรงเรียนอาจารย์โม่และคนอื่นๆต่างก็โจมตีโดเมนภาพลวงตา อย่างไรก็ตาม 2 นาทียังไม่ถึงกลับมีรอยร้าวบอาร์ติแฟค ผู้คนนับไม่ถ้วนก็ตกใจ!
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ เป็นไปได้ไหมที่เราทำลายมัน”
“ไม่มีทาง!”
อาจารย์โม่ปฏิเสธความคิดนี้ “ นี่เป็นสิ่งที่สามารถรับพลังงานจำนวนมหาศาลในการสนับสนุนโดเมนภาพลวงตาได้ การโจมตีของเราจะทำลายมันได้อย่างไร?”
อาจารย์โม่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อดูและใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ นี่เป็นการทำลายจากภายใน! การทำลายเกิดขึ้นภายในโดเมนภาพลวงตา”
“ อะไรนะ!” อาจารย์ทุกคนเดือดดาล
“ พวกเขาต้องการทำอะไรกันแน่!”
“ พวกเขาล้มเหลวในการฆ่าซูฮ่าวดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจลากทุกคนลงไปด้วยกัน?” อาจารย์คนหนึ่งกำกำปั้นของเขาอย่างแน่น “ พวกไอ้นั่น พวกมันจะล้ำเส้นเกินไปแล้ว”
“ เร็วเรียกเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุง” วิศวกรรีบเข้าไปตรวจสอบ
อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านการซ่อมบำรุงไปครู่หนึ่ง ภายในก็แตกรอยอีกครั้ง นี่ทำให้ทุกคนไม่สามารถนั่งนิ่งได้ นี่เป็นการพยายามทำลายโดเมนภาพลวงตา!
“ อาจารย์โม่!”
ทุกคนมองเขา
ปากของอาจารย์โม่เผยให้เห็นถึงความขมขื่น “ เนื่องจากภายในถูกทำลายจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะสำรองสถานการณ์อีกต่อไป”
บูม!
ขณะเดียวกับอาจารย์โม่พูดจบ อาร์ติแฟคสิ่งนี้ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงมาเป็นเวลาหลายปีในแผนกภาพลวงตาแตกออกเป็นชิ้นๆและถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์!
วูป~
คลื่นของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวกวาดไปรอบๆ
นักเรียนทุกคนกลับมามีสติอีกครั้งในขณะที่เปิดเปลือกตาอันหนักอึ้ง
สำหรับอาจารย์ คนแรกที่พวกเขาให้ความสนใจคือซูฮ่าวเพราะพวกเขารู้ว่าเป้าหมายของศัตรูคือเขา ถ้าซูฮ่าวตาย…
วูป
ซูฮ่าวเปิดตาของเขา
“ ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า” อาจารย์โม่มองเขาด้วยความประหลาดใจ
“ สวัสดีอาจารย์โม่” ซูฮ่าวกล่าวกับเขาด้วยความเคารพ ครูคนนี้สมควรได้รับความเคารพจากเขาทุกประการ
“ ฮ่าๆมันเยี่ยมมากตราบใดที่คุณยังมีชีวิตอยู่” อาจารย์โม่มีความสุขมาก
ทุกคนตื่นขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ในเวลานี้เมื่อพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาตื่นตระหนกเล็กน้อย ถ้าก่อนหน้านี้มีอุบัติเหตุจริงๆ… ถ้างั้นทุกคนจะไม่ตายงั้นหรอ?
ความคิดนี้น่ากลัวเกินไป!
สำหรับนักเรียนที่มีส่วนเกี่ยวกับการโจมตีซูฮ่าวพวกเขายืนยันว่ามันเป็นเพียงการประลองภาพลวงตาระหว่างนักเรียน สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหลังพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยว!
“ ฉันไม่สามารถยอมรับเหตุผลของคุณได้”
อาจารย์โมพูดเยาะเย้ย “ นี่คือแผนกภาพลวงตาสวนหลังบ้านของฉัน อย่าพยายามทำตัวไร้เดียงสาที่นี่? จับพวกเขาทั้งหมด!”
วูป ~
ผู้คนนับไม่ถ้วนจากทีมรักษากฎหมายรีบพุ่งเข้าไป
ที่นี่คือแผนกภาพลวงตา!
อาจารย์โม่มีอำนาจในการทำเช่นนั้น
“ ใครกล้า?!”
นักเรียนเหล่านั้นกรีดร้องและมองอาจารย์โม่อย่างเย็นชา “ ฉันเคารพคุณในฐานะผู้อาวุโสในแผนกภาพลวงตานี้ อย่างไรก็ตามหากคุณคิดว่าคุณสามารถย้อนขาวเป็นดำได้โดยการใช้อำนาจในทางที่ผิดคุณก็ทำผิดพลากครั้งใหญ่ แม้ว่านี่จะเป็นแผนกภาพลวงตา แต่ก็ยังเป็นของวิทยาลัยจานเจียง!”
บูม!
พลังงานเกิดความผันผวน
ทันใดนั้นช่องว่างก็เกิดขึ้นในอากาศ
ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากการฉีกขาดของอากาศ ก่อนที่เขาจะลงถึงพื้นออร่าที่เขาปล่อยออกมาก็ทำให้ทุกคนในพื้นที่ตกตะลึง นี่คือเอสเปอร์โดเมน!
นอกจากนี้เขาเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรนี้!
“ เฮ้ อาจารย์โม่คุณคิดว่าที่นี่คือสวนหลังบ้านของคุณหรอ?”
บูม!
ชายคนนั้นถามคำถาม เสียงของเขาดังสนั่นราวกับว่าคำถามของเขาเป็นเสียงคำราม
“มันเป็นคุณ”
ใบหน้าขออาจารย์โมเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดและเขาเย้ยหยัน “ คุณน่าจะเป็นหัวหน้าแผนกกลยุทธ์ของโรงเรียนที่ดี ทำไมคุณถึงวิ่งมาที่แผนกภาพลวงตาของฉัน คุณกล้าที่จะทำสิ่งที่เกินกว่าสิทธิอำนาจของคุณหรือ”
วิทยาลัยจานเจียง หัวหน้าแผนกกลยุทธ์ หลินซงเล่ย
“ แน่นอนฉันไม่…”
หลินซงเล่ยมองอาจารย์โม่ แล้วหยิบเอกสารคำสั่งออกมา “มีคนกล่าวว่ามีปัญหากับการประเมินภาพลวงตานี้ ดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อตรวจสอบเรื่องนี้ จากการสืบสวน คุณถูกสงสัยว่าได้ทำบางอย่างกับการประลองภาพลวงตาทำให้อาต์ติแฟคถูกทำลาย การสูญเสียนี้เป็นสิ่งสำคัญอย่างแน่นอน ฉันเกรงว่าคุณจะต้องอธิบายเรื่องนี้ให้แก่ฉัน”
“ แล้วเรื่องหลักฐานล่ะ” ดวงตาของอาจารย์โม่ไม่แสดงจุดอ่อนใด ๆ
หลินซงเล่ยมองเหล่าอาจารย์จากแผนกภาพลวงตา จริงๆแล้วมีอาจารย์ไม่กี่คนที่ก้าวไปข้างหน้าและจากนั้นก็ไปอยู่ด้านหลังหลินซงเล่ย
“ เฒ่าหวัง คุณ..!”
“ พี่หลิว คุณ…”
อาจารย์บางคนมองพวกเขาอย่างไม่เชื่อ พวกเขาจินตนาการไม่ถึงเลยว่าเพื่อนของพวกเขาจะย้ายฝั่งไปอีกด้านในช่วงเวลาที่สำคัญนี้
“ ขอโทษที ฉันอยากเป็นคนชอบธรรมสำหรับความยุติธรรมในใจของฉัน” ชายที่ชื่อพี่หลิวพูดกับทุกคน
“ใช่”
สำหรับผู้ทรยศคนอื่นๆ มีเพียงความสบายใจในสายตาของพวกเขา
“พวกคุณ…”
“ ลืมเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับพวกเขา” อาจารย์โม่โบกมือ ไม่มีสัญญาณของความโกรธจากเขา
เขาเพียงแค่มองหลินซงเล่ย “ เจ้าจิ้งจอกแก่ คุณมีสิทธิ์อะไร อย่างไรก็ตามคุณเคยคิดบ้างไหมว่าพวกเขาเหล่านั้นจากกลุ่มของคุณกำลังเข้าสู่อาณาจักรโลกกันแล้ว? เหลือคุณเพียงคนเดียวที่ยังคงดิ้นรนอยู่ภายในอาณาจักรโดเมน ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหัวใจของคุณมันสกปรกเกินไป!”
“ คุณไม่ต้องมาสนใจเรื่องของฉัน!”
มีความโกรธเล็กๆที่มาจากคำพูดของหลินซงเล่ย “ คุณมีคุณสมบัติอะไรมีต่อปากต่อคำกับฉัน หลังจากวันนี้จบลงคุณจะ้องออกจากตำแหน่งและไปบ่มเพาะอย่างสงบสุข คุณไม่ต้องกังวลกับเรื่องเกี่ยวกับแผนกภาพลวงตาอีกต่อไป การทำลายอาร์ติแฟคไม่ว่าคุณจะมีส่วนร่วมมากแค่ไหน คุณก็ยังต้องชดใช้!”
“ โอ้งั้นเหรอ?”
อาจารย์โมอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น “ มีอะไรอีกไหม”
“ สำหรับซูฮ่าวเขาไม่ได้โชคดีอย่างคุณ เป็นแค่นักเรียนเขากล้าที่จะมีส่วนร่วมในการสมรู้ร่วมคิดนี้ แน่นอนว่าเขามีส่วนร่วมในการทำลายอาจ์ติแฟค ตลอดชีวิตของเขาเขาจะต้องใช้ชีวิตในคุก” หลินซงเล่ยเย้ยหยัน
จากนั้นเขามองที่ซูฮ่าว “ คุณต้องชดใช้สำหรับการกระทำทั้งหมดของคุณ”
คิ้วของซูฮ่าวกระตุก
“ คุณไม่โกรธ?” อาจารย์โม่ไม่ได้กังวลกับหลินซงเล่ย เขาหันกลับไปที่ซูฮ่าวแทน
กล่าวอีกนัยหนึ่งนักเรียนคนไหนที่จะยังเก็กหล่อได้หลังจากถูกล้อมเช่นนี้? อย่างไรก็ตามซูฮ่าวยังคงนิ่งเหมือนเคย
“ ไม่ต้องกลัว ถ้าเราไม่ผิด” ซูฮ่าวพูดอย่างมั่นใจด้วนน้ำเสียงที่ชอบธรรม เขาไม่ได้โกรธอะไรเลย
เพราะยังไงเขาก็เป็นผู้ทำลายอุปกรณ์และภาพลวงตาจริงๆ มีอะไรให้โกรธ?
“ เยี่ยมมาก คุณเป็นบุตรแห่งสวรรค์ที่หยิ่งผยองจริงๆ” อาจารย์โม่หัวเราะ “ วันนี้เหล่าอาจารย์จะร่วมกับคุณ ฉันอยากจะดูด้วยตัวเองว่ามีความยุติธรรมเหลืออยู่ในวิทยาลัยหรือไม่”
บูม!
โมเมนตัมที่ทรงพลังพุ่งทะยานขึ้นและมันก็ไม่น้อยหน้าเมื่อเทียบกับออร่าก่อนหน้านี้
“เผชิญมันด้วยกัน!”
มีอาจารย์อีกจำนวนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าเพื่อต่อสู้
ในบรรดาพวกเขามีอาจาร์ยจำนวนหนึ่งที่ประทับใจในตัวซูฮ่าว “ ไม่ว่าฉันจะเกลียดเขามากแค่ไหน เขาก็ยังเป็นนักเรียนในแผนกภาพลวงตาของฉัน ฉันต้องการดูว่าใครมันกล้าแสดงต่อตัวหน้าฉัน!”
