Godly Model Creator – ตอนที่ 685 การกลับมาของจางเย่ติง!

GMC ตอนที่ 685 การกลับมาของจางเย่ติง!

 

 

 

 

 

“ทำลาย!”

 

 

 

ปิงหยางชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

 

 

วูป~

 

 

 

พลังรวมตัวกันในพื้นที่หนึ่งและกำลังจะปะทุขึ้นมีคลื่นของออร่าพัดไปทั่วบริเวณ ในช่วงเวลาสำคัญนี้เสียงเองที่ไพเราะและร่าเริงดังขึ้นในหูของเขา

 

 

 

“ปิงหยาง?”

 

 

 

ปิงหยางตัวสั่นราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่า เขายืนอยู่นิ่งๆ “เสียงนี้…”

 

 

 

ปิงหยางหันกลับมาอย่างรวดเร็ว ร่างสีน้ำเงินยืนมองอย่างเงียบๆ ร่างที่เปล่งออร่าที่คุ้นเคยซึ่งทำให้เขาหลั่งน้ำตาทันที

 

 

 

“ พี่สาวเย่ติง…นั่นพี่ใช่ไหม?”

 

 

 

“ ฉันเอง” จางเย่ติงมองดูเขาอย่างสงบเหมือนในช่วงเวลาที่พวกเขาฐาน เย็นชาและสง่างาม “ตลอดหลายปีที่ผ่านมาคุณเป็นยังไงบ้าง”

 

 

 

“ไม่ดีเลย”

 

 

 

ร่างสัตว์ร้ายค่อยๆหดตัวเปลี่ยนกลับไปเป็นร่างมนุษย์ ปิงหยางเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาขณะที่จ้องมองจางเย่ติง “พี่สาวฉันคิดถึงพี่ ตลอดเวลาฉันคิดถึงทุกคน เป็นฉันเองที่ฆ่าทุกคน ถ้าฉันไม่พยายามทำตัวอวดฉลาดล่ะก็… ”

 

 

 

“ ขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ!”

 

 

 

ปิงหยางคุกเข่าลงต่อหน้าจางเย่ติงและร้องไห้อย่างทุกข์ใจ

 

 

 

ดวงตาของซูฮ่าวเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย ผ่านการย้อนรอยเขาได้เห็นมามากมาย เขาเห็นอย่างชัดเจนยิ่งว่าปิงหยางผ่านช่วงเวลาอย่างไรมาบ้างในช่วงหกปีที่ผ่านมา การถูกทรมานจากความเศร้าโศกและความเจ็บปวดทุกวันรู้สึกราวกับตกนรก แต่ปิงหยางก็ยังคงผลักดันตัวเองให้มีชีวิตอยู่!

 

 

 

วันนี้…

 

 

 

สภาพจิตใจของเขาทรุดลงเมื่อเขาเห็นจางเย่ติ้งซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่เขาเก็บไว้ในใจ

 

 

 

เขาร้องไห้…

 

 

 

อาจเป็นครั้งแรกที่เขาร้องไห้ในรอบหกปี

 

 

 

ปิงหยางในปีนั้นยังเป็นเด็กอยู่! โดยไม่มีการสื่อสารกับคนอื่นเป็นเวลาหกปีมีแต่ต่อสู้กับสัตว์ร้ายและมนุษย์ ความนึกคิดในปัจจุบันของเขาจะไม่อยู่ในฐานะเด็กได้อย่างไร

 

 

 

“ บางครั้งมันจะเป็นการดีกว่าที่จะร้องไห้ออกมา” ซูฮ่าวพึมพำกับตัวเองเมือดูฉากนี้

 

 

 

“ ฉันจะไม่ตำหนิคุณ” จางเย่ติงส่ายหัว “สิ่งที่คุณทำถูกต้องแล้ว”

 

 

 

“ พี่สาว…” ปิงหยางยังคงร้องไห้อย่างเงียบๆ

 

 

 

ทุกคนเงียบสนิท

 

 

 

หลังจากนั้นไม่นานปิงหยางก็ไม่หลั่งน้ำตาอีกต่อไป “พี่สาวคุณเป็นอย่างไรในช่วงหลายปีนี้”

 

 

 

“ ฉันสบายดี” ดวงตาของจางเย่ติงกวาดไปทั่วซูฮ่าว “มีคนคอยดูแลฉัน ฉันสบายดี”

 

 

 

“ เยี่ยมมาก ตอนนี้ฉันสามารถผ่อนคลายได้แล้ว” ปิงหยางพึมพำกับตัวเอง “คุณทำได้ดี เธอควรจะมีความสุขดีในอีกด้านหนึ่ง เมื่อเธออยู่ดี ฉันก็วางใจได้”

 

 

 

เช็ดน้ำตาของเขาปิงหยางค่อยๆลุกขึ้นยืน “พี่สาว ขอบคุณที่ให้อภัยฉัน”

 

 

 

จางเย่ติงยังไม่ได้เปิดปาก แต่ปิงหยางหันไปแล้วและยิ้มอย่างขมขื่นต่อซูฮ่าว“ ขอบคุณซูฮ่าว”

 

 

 

“ หือ?” ซูฮ่าวรู้สึกแปลก ๆ ทำไมเขาถึงขอบคุณฉัน

 

 

 

“ แม้ว่าฉันจะรู้ว่านี่เป็นของปลอมแม้ว่านี่จะเป็นภาพลวงตา แต่ฉันก็ยังพอใจ” สามารถมองเห็นความทุกข์ทรมานอันไม่สิ้นสุดภายในดวงตาของปิงหยางได้ “ฉันอยากบอกตัวเองว่านี่เป็นเรื่องจริง แต่ฉันก็ไม่สามารถทำได้ ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่นี่เป็นของปลอม ถ้าฉันไม่มีพลังเช่นนี้มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหน”

 

 

 

“ดังนั้นฉันคงจะสามารถนำภาพลวงตาของคุณไปได้ และงติดอยู่ในภาพลวงตานี้ตลอดไป!”

 

 

 

ปิงหยางบ่น “ เหตุผลของฉันคงเลยร้ายเกินไปบอกฉันว่าทุกอย่างที่นี่เป็นภาพลวงตา พี่สาวเย่ติงตายไปแล้ว เธอก็เช่นกัน ฉันเป็นคนที่ทำให้พวกเธอตาย … ”

 

 

 

 

ซูฮ่าว “ …”

 

 

 

“ ฉันจะไม่ฆ่าคุณ” ปิงหยางเปิดเผยรูปลักษณ์ที่แน่วแน่ “แต่ฉันจะทำลายเมืองเกาหยวนอย่างแน่นอน! แม้ว่านี่จะเป็นบาปใหญ่หลวง แต่ว่ามันจะถูกชดใช้ด้วยชีวิตของฉัน! “

 

 

 

หลังจากปิงหยางพูดจบเขาก็ตัดสินใจจากไป

 

 

 

“…”

 

 

 

ซูฮ่าวตกตะลึงหลายวินาทีและถามคำถามออกไป “ ใครบอกคุณว่านี่เป็นภาพลวงตา?”

 

 

 

ร่างของปิงหยางหยุดลงชั่วครู่ “ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา ฉันไม่รู้ว่านี่คือสถานที่แบบไหน แต่ฉันไม่เคยลืมความจริงที่ว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงจากแผนกภาพลวงตา แม้ว่าฉันจะมองไม่เห็น แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นภาพลวงตา ยิ่งกว่านั้นแม้ว่าพี่สาวเย่ติงยังมีชีวิตอยู่ เธอจะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”

 

 

 

“ แม้ว่าเธอจะยังมีชีวิตอยู่ เธอจะเอาตัวรอดตลอดหลายปีนี้ได้อย่างไร?”

 

 

 

“ มีช่องโหว่มากเกินไป ระดับความสมจริงของภาพลวงตาของคุณนั้นสมดับ 100% แต่ไม่สามารถปรับปรุงดึงดูและแง่มุมอื่นๆได้ ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถปิดบังช่องโหว่เหล่านี้ได้” ปิงหยางอธิบายอย่างไม่สนใจ

 

 

 

ซูฮ่าว:“ …”

 

 

 

ช่องโหว่ …

 

 

 

ไม่มีเหตุผล…

 

 

 

ซูฮ่าวพูดไม่ออก ถ้ามันเป็นภาพลวงตาจริงๆแล้วคงไม่เป็นไร อย่างไรก็ตามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคือจางเย่ติงจริงๆ มันก็แค่นั้น …

 

 

 

“ เฮ้เฮ้เฮ้อย่าเข้ามา”

 

 

 

ซูฮ่าวยกศีรษะขึ้นแล้วรู้สึกตกใจ ปิงหยางที่เพิ่งพูดจบเขาเข้าไปใกล้จางเย่ติงเพื่อมองให้ชัดขึ้น อย่างประหลาดใจจางเย่ติงตกตะลึงในขณะก้าวถอยหลังมองดูเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ “ ฉันบอกคุณแล้ว คุณไม่ควรจะมาที่นี่”

 

 

 

“ ห๊ะ?” ปิงหยางตกตะลึงเมื่อมองหญิงสาวที่มีชีวิตชีวาคนนี้ “นี่ไม่ใช่ภาพลวงตาเหรอ?”

 

 

 

“ คุณสิเป็นภาพลวงตา!”

 

 

 

“ ทั้งตระกูลของคุณก็เป็นภาพลวงตา!”

 

 

 

หญิงสาวเธอพูดคำข่มขู่ที่เลวร้ายออกมาและจากนั้นก้าวเท้าด้วยเท้าเล็กๆของเธอ เธอไปซ่อนตัวอยู่หลังซูฮ่าวมันทำให้เขาตะลึง

 

 

 

เด็กเหลือขอตัวน้อย ถ้าคุณจะแสดงคุณก็ต้องแสดงจนถึงฉากสุดท้าย

 

 

 

คุณจะหยุดครึ่งทางได้อย่างไร

 

 

 

ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น

 

 

 

นี่คือแผนที่เขาคิดขึ้นมา โดยปล่อยให้ผีเสื้อฝันสีฟ้าทำหน้าที่เป็นหยางเย่ติงและชักชวนให้ปิงหยางกลับไปยังเส้นทางที่ถูกต้อง แม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดว่าปิงหยางจะไม่ตกหลุมพรางตั้งแต่ต้น ในความเป็นจริงเขายังถือว่าเป็นภาพลวงตา …

 

 

 

“ เกิดอะไรขึ้น” ปิงหยางสับสนอย่างสมบูรณ์

 

 

 

พลังงานกวาดไปทั่วร่างกายของผีเสื้อฝันสีฟ้าและเขายืนยันได้ว่าสิ่งที่อยู่ข้างหน้าไม่ใช่ภาพลวงตา! เธอคนนี้เธอคือของจริง

 

 

 

“ นี่…” ปิงหยางไม่รู้จะพูดยังไง

 

 

 

6 ปีแม้แต่เขายังเติบโตจางเย่ติงยังคงเหมือนเดิมอย่างไร? เธอคนนี้เธอเป็นน้องสาวตัวน้อยของจางเย่ติงหรอืไม่

 

 

 

ด้วยความคิดเช่นนั้น ปิงหยางจึงมองซูฮ่วา

 

 

 

ซูฮาวถามว่า “คุณรู้ข้อมูลของฉันใช่ไหม”

 

 

 

“ ใช่” ปิงหยางพยักหน้า หลังจากการเผชิญหน้าที่ยอดภูเขาเขากลับไปทำศึกษาเกี่ยวกับซูฮ่าว

 

 

 

“ดังนั้นคุณคงสังเกตเห็นว่าจากข้อมูลของฉันมีผีเสื้อฝันสีฟ้าคอยติดตามฉันอยู่เสมอ?” ซูฮ่าวถามต่อไปอย่างใจเย็น

 

 

 

“ ผีเสื้อฝันสีฟ้า…” ปิงหยางไตร่ตรองสักครู่ “ฉันคิดว่าฉันเห็นมัน”

 

 

 

เขาเพิ่งทำศึกษาอย่างคร่าวๆแต่จากข้อมูลก่อนที่ซูฮ่าวจะเข้าเรียนในวิทยาลัยดูเหมือนว่าจะมีผีเสื้อฝันสีฟ้าซึ่งที่ทรงพลัง อย่างไรก็ตามมันหายไปโดยไม่มีคำอธิบาย

 

 

 

“ คุณพยายามจะสื่ออะไร” ปิงหยางไม่เข้าใจ

 

 

 

“ คุณกลายเป็นสัตว์ร้าย ตอนนี้คุณยังจำเรื่องเมื่อหกปีที่แล้วในเวลานั้น ในห้องทดลองร่างที่จางเย่ติงกลายเป็นคืออะไร?” ซูฮ่าวกล่าวต่อ

 

 

 

“ จางเย่ติง…”

 

 

 

“ ร่างของเธอ…”

 

 

 

ปิงหยางพึมพำกับตัวเอง

 

 

 

บูม!

 

 

 

ราวกับว่าเขาถูกสายฟ้าฟาดดวงตาของปิงหยางเบิกกว้าง ฉากอันเจ็บปวดที่เขาพยายามลืมไปก็ปรากฏอีกครั้งในใจของเขา จางเย่ติงกลายเป็นผีเสื้อและแฟนสาวของเขาก็เสียชีวิตอย่างกะทันหัน

 

 

 

ฉากนั้น …

 

 

 

ผีเสื้อ…

 

 

 

รู้สึกได้เลยว่าเสียงของปิงหยางสั่นไหวเล็กน้อย “เป็นไปได้ไหมว่า”

 

 

 

ซูฮ่าวพยักหน้า “ไม่ใช่ว่าคุณรู้สึกว่าออร่าของฉันหรอ? ตอนนี้คุณยังรู้สึกออร่าที่คุ้นเคยนั้นได้หรือไม่”

 

 

 

“ ที่คุ้นเคย…” ในที่สุดปิงหยางก็นึกถึง จ้องมองที่ผีเสื้อฝันสีฟ้าเขาตกตะลึงซักพักก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะ อันที่จริงมีน้ำตาเคล็ดแแกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของเขา “ดังนั้นมันกลายเป็นเช่นนี้ ไม่แปลกใจเลยกับออร่าที่คุ้นเคยนั้น… จริงๆแล้วคุณ คุณยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นคุณก็สามารถหลบหนีได้เช่นกัน”

 

 

 

“ เยี่ยมมาก ในเมื่อที่คุณยังมีชีวิตอยู่ทุกอย่างก็ดีแล้ว” ปิงหยางหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน

 

 

 

ผีเสื้อฝันสีฟ้าตกตะลึงกับฉากนี้ ซูฮ่าวเพิ่งเล่าเรื่องชีวิตก่อนหน้านี้ให้เธอฟัง แต่เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงจำไม่ได้เลย เมื่อมองดูปิงหยางเธอรู้สึกคุ้นเคยมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปราวกับว่าเขาเป็นน้องชายของเธอ

 

 

 

“ จางเย่ติ้ง…”

 

 

 

“ ฉันเป็นเธองั้นหรอ?”

 

 

 

ผีเสื้อฝันสีฟ้าพูดกับตัวเองและคิดลึกลงไป

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?”

 

 

 

ปิงหยางมองผีเสื้อฝันสีฟ้าอย่างรวดเร็วและสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ ซูฮ่าวเพียงส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นก่อนที่จะอธิบายสั้นๆ ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปีนั้นทำให้เธอสูญเสียความทรงจำ

 

 

 

ปิงหยางครุ่นคิด “ ดีแล้วที่เธอจำไม่ได้”

 

 

 

“ มีบางเรื่องที่ลืมไปได้จะเป็นสิ่งที่ดีกว่า”  ปิงหยางพูดอย่างสงบด้วยสายตาที่ส่องแสง “สำหรับเรื่องที่เธอบาดเจ็บ ฉันจะพยายามแก้แค้น!”

 

 

 

“ คุณยังไม่เลิกอกีงั้นหรอ?” ซูฮ่าวขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

 

 

“ คุณไม่เข้าใจ” ปิงหยางส่ายหัว “มีบางสิ่งที่เมื่อคุณก้าวไปข้างหน้าแล้วคุณจะไม่มีทางให้ย้อนกลับ แน่นอนฉันมีความสุขที่เย่ติ้งยังมีชีวิตอยู่ ฉันพอใจที่เธอสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุข อย่างไรก็ตามเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉัน แฟนของฉันและพี่สาวเย่ติง ฉันต้องชำระหนี้นั้น!”

 

 

 

“ ฉันยอมตายมากกว่าจะยอมแพ้!” ปิงหยางยิ้มแย้ม “ฉันจะไปหาพี่สาวเย่ติงและปล่อยศิษย์ของศาลเทียนหลงทุกคน เลิกพยายามหยุดฉัน คุณก็รู้ว่าคุณไม่สามารถทำได้”

 

 

 

ปิงหยางจบคำพูดของเขา

 

 

 

มองดูผีเสื้อฝันสีฟ้าเป็นครั้งสุดท้าย เขาก็จากไป

 

 

 

ถ้าเขาต้องการจากไปก็ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้! หากซูฮ่าวพยายามบังคับให้เขาอยู่ต่อไปผลลัพธ์ก็จะจบลงการที่อาณาจักรสวรรค์ล่มสลายซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเห็น!

 

 

 

“ ในที่สุดมันก็ยังจบลงแบบนี้งั้นหรอ?”

 

 

 

ซูฮ่าวถอนหายใจ เขาใช้วิธีการทุกอย่างที่มีอยู่ แต่ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนใจปิงหยางได้ นอกจากว่าเขาจะสามารถชุบชีวิตแฟนสาวของปิงหยางได้…

 

 

 

เธอเสียชีวิตไปเมื่อหกปีที่แล้ว เขาจะทำได้อย่างไร?

 

 

 

“ เมืองเกาหยวนจะพบกับหายนะครั้งใหญ่ในไม่ช้า”

 

 

 

ซูฮ่าวมองไปที่ผีเสื้อฝันสีฟ้าแล้วตกตะลึง ผีเสื้อฝันสีฟ้ากำลังมองปิงหยาง แต่เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าออร่าของเธอแตกต่างไปจากเดิม

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

 

 

ซูฮ่าวตื่นตระหนกอย่างมาก

 

 

 

บูม!

 

 

 

ปิงหยางมาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรสวรรค์และกำลังจะจากไป อย่างไรก็ตามไม่มีใครคาดคิดว่าในเวลานี้ออร่าที่ทรงพลังปรากฏออกมา

 

 

 

บูม!

 

 

 

ทิศทางที่ปิงหยางมุ่งหน้าไปถูกปิดกั้น!

 

 

 

“ ซูฮ่าว คุณกล้าดียังไง”

 

 

 

ปิงหยางหันกลับด้วยความโกรธ แต่เขาก็ต้องตกตะลึง ข้างหลังเขาผีเสื้อฝันสีฟ้ายืนอยู่ร้อมกับสีหน้าเย็นชาขณะที่ร่างของเธอเปล่งออร่าอันสง่างาม

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

 

 

ทั้งซูฮ่าวและปิงหยางก็ตกตะลึง

 

 

 

อย่างไรก็ตามซูฮ่าวก็สามารถตอบสนองได้ทันที ออร่านี้ ออร่านี้…ออร่านี้…เป็นไปได้ไหมว่า! ความคิดนี้เด้งขึ้นมาในหัวของเขาซึ่งทำให้การแสดงออกของเขามีสีหน้าซับซ้อน

 

 

 

ยังไงวันนี้ก็มาถึงไม่ช้าก็เร็ว!

 

 

 

“ ผีเสื้อฝันสีฟ้า คุณ…”

 

 

 

ปิงหยางมองผีเสื้อฝันสีฟ้าด้วยความสับสน เขาไม่เคยคิดเลยว่าพลังงานกีดขวางทางจะปรากฏขึ้นและเกือบกระแทกเขาลงพื้น ร่างนั้นยังคงยืนอยู่เฉยๆจ้องมองเขาอย่างเย็นชา “ถ้าฉันรู้ว่าคุณจะทำสิ่งชั่วร้ายเช่นนี้ ฉันช่วยจะคุณไปทำไม”

 

 

 

“ ช่วยฉัน…” ร่างกายของปิงหยางสั่น “ คุณคือพี่สาว?”

 

Godly Model Creator

Godly Model Creator

Author:
ซูฮ่าวที่มีความสามารถธรรมดาๆอย่างความสามารถวิเคราะห์สิ่งต่าง แต่เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งและเป็นใหญ่ จู่ๆเขาก็ได้พบกับการ์ดใบหนึ่งซึ่งได้เปลี่ยนชีวิตของเขาไปเรื่องราวจะเป็นอย่างไรมาติดตามกันได้

Comment

Options

not work with dark mode
Reset