Godly Model Creator – ตอนที่ 722 มีชื่อในประวัติอาชญากรรม

เปะ!

 

 

 

เสียงเบาๆดังขึ้น

 

 

 

“ ใคร?” ร่างของซุนเหยาฮุ่ยชุ่มไปด้วยเหงื่อ หลังของเขารู้สึกเปียกทันที เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะไม่สามารถตรวจพบใครบางคนที่เข้ามาใกล้เขาจนเกือบจะถึงตัวเขา

 

 

 

คลื่นพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดทับถมเขา ซุนเหยาฮุ่ยรู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในมหาสมุทรล่องลอยคอไปอย่างไร้จุดหมายและสามารถจมน้ำได้ตลอดเวลา

 

 

 

เขามีลางสังหรณ์ว่าตราบใดที่เขาแสดงความตั้งใจที่จะหลบหนีการโจมตีที่น่ากลัวจะมาหาเขา!

 

 

 

เขาจึงไม่กล้าเคลื่อนไหวใดๆ

 

 

 

การที่สามารถเข้าใกล้เขาได้โดยไม่ถูกเขาค้นพบนั่นแสดงว่าคนๆนี้มีพลังเหนือเขา เขาทำตัวให้สงบอย่างรวดเร็วก่อนที่จะหันกลับไปอย่างช้าๆ อย่างไรก็ตามเขารู้สึกตกใจหลังจากที่ได้เห็นว่าคือใคร “ซูฮ่าว เป็นคุณ?”

 

 

 

“ทำไมถึงเป็นฉันไม่ได้” ซูฮ่าวหยิบเก้าอี้แล้วมานั่งอย่างสบายๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้ทำอะไรแปลกๆ “เท่ที่ฉันคิดๆดู เหมือนว่าจะนานพอสมควรแล้วตั้งแต่เราพบกันครั้งล่าสุด”

 

 

 

“ใช่แล้ว” หลังจากที่ซุนเหยาฮุ่ยสังเกตเห็นว่าเป็นซูฮ่าว เขาก็กลับมาสงบ

 

 

 

ถ้ามันเป็นพวกสมองกล้ามเนื้อเขาอาจจะมีปัญหาแต่ถ้ามันเป็นซูฮ่าว…

 

 

 

เขารู้สึกว่าสามารถควบคุมสถานการณ์ได้เพราะซูฮ่าวรู้และเข้าใจในสิ่งที่ควรและไม่ควร

 

 

 

“เมื่อฉันพบคุณครั้งแรก คุณเป็นเพียงเด็กเหลือที่มี 5 คะแนนในความสามารถต้นกำเนิด ฉันไม่เคยคิดเลยว่าในหนึ่งปีต่อมาคุณจะก้าวนำหน้าฉันไปได้” ซุนเหยาฮุ่ยยกมุมปากเพื่อสร้างรอยยิ้ม

 

 

 

“ ใช่…” ซูฮ่าวถอนหายใจ “ในเวลานั้นฉันยังจำได้ว่าคุณทำตัวเหมือนคุณห่วงใยเขา”

 

 

 

“เพราะเขาเป็นน้องชายของฉัน และฉันยังต้องสนใจใบหน้าของตนเองด้วย” ซุนเหยาฮุ่ยพูดมันราวกับว่าเขาไม่มีความผิดที่จะต้องฆ่าน้องชายของเขาด้วยตัวเอง

 

 

 

“นั่นเป็นเรื่องจริง” ซูฮ่าวพยักหน้า “แต่ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ได้เป็นเอสเปอร์มืออาชีพสูงสุดในเวลานั้น แต่คุณก็ไม่ควรจะอ่อนแอ? ทำไมคุณถึงไม่ทำอะไรกับตระกูลเฉินล่ะ”

 

 

 

“แค่คิดว่ามันเป็นข้อตกลงของสุภาพบุรุษ” ซุนเหยาฮุ่ยพูดต่อ “ทั้งฉันและเฉินอี้เฟิงเป็นเอสเปอร์มืออาชีพ ความแข็งแกร่งของเขามากกว่าฉัน แต่เนื่องจากฉันเป็นเภสัชกรด้านพิษเราจึงสามารถควบคุมซึ่งกันและกันได้”

 

 

 

“อย่างนี้เอง” ข้อสงสัยของซูฮ่าวถูกทำให้กระจ่าง

 

 

 

ท้ายที่สุดทั้งซุนเหยาฮุ่ยและเฉินอี้เฟิงทั้งคู่ก็เป็นนักเรียนที่ดีที่สุดจากเมืองเจียงเหอ พวกเขาเลือกเส้นทางที่แตกต่างแต่ก็ยังยับยั้งกันได้ ในเวลานั้นซุนเหยาฮุ่ยยังคงถูกรบกวนจากซุนเบเตี้ยนในการเข้าถึงวัสดุยาได้มากขึ้น

 

 

 

ในขณะเดียวกันซูฮ่าวก็ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ดี

 

 

 

ทั้งคู่เป็นเหมือนเพื่อนที่จากหายกันไปนานแล้วกลับมาพบกันอีกครั้งด้วยการต่อสู้ในเมืองเจียงเหอ

 

 

 

ในช่วงเวลาหนึ่งปีมีหลายสิ่งเกิดขึ้น

 

 

 

เมื่อซูฮ่าวเล่าอดีตที่ผ่านมาเขาก็รู้สึกถึงความคิด หากพูดอย่างตรงไปตรงมาถ้าไม่ใช่เพราะซุนเหยาฮุ่ยพุ่งเป้ามาที่เขา ซูฮ่าวก็คงจะลืมเรื่องของเขาไปแล้ว

 

 

 

คนอ่อนแอนั้นถูกลิขิตให้ถูกลืม

 

 

 

“คุณมีชีวิตที่ดีเลยทีเดียวแล้วทำไมคุณถึงต้องการชีวิตของฉัน?” ซูฮ่าวถามจรงๆ ราวกับว่าพวกเขาเป็นคนที่มาพบเจอด้วยมื้ออาหาร

 

 

 

“ ฉันเกลียดที่จะถูกลืม” เสียงของซุนเหยาฮุ่ยสั่นเล็กน้อย เมื่อได้ยินสิ่งนี้ซูฮ่าวก็เข้าใจความหมายของเขาในทันที

 

 

 

ในเพื่อนนักเรียนที่มาจากเมืองเจียงเหอเฉินอี้เฟิงก็ทิ้งเขาไกล อันที่จริงแล้วซุนเหยาฮุ่ยไม่กล้าที่จะไล่ตามเขาต่อไปเพราะความสามารถของเขาไม่ดีพอ อย่างไรก็ตามซุนเหยาฮุ่ยไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าซูฮ่าวผู้อยู่ใต้เท้าของเขาสามารถเอาชนะเขาได้!

 

 

 

มีเหตุผลมากมายในโลกนี้ที่ทำให้คนหันมาใช้ความโหดร้าย

 

 

 

บางคนทำเพื่อเงินหรืออำนาจ ซุนเหยาฮุ่ยทำทุกอย่างเพื่อชื่อของเขาจะเป็นที่จดจำ

 

 

 

การสนทนาที่เข้มข้นซึ่งเต็มไปด้วยความลึกลับสิ้นสุดลง ทั้งคู่เป็นคนฉลาด ด้วยคำพูดไม่กี่คำนี้พวกเขาเข้าใจความหมายของกันและกัน

 

 

 

“ดังนั้นคุณควรเตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับผลที่จะตามมา” ซูฮ่าวยิ้มอย่างเป็นกันเอง

 

 

 

วิถีชีวิตของเขาเรียบง่ายมาก ผู้ที่อยากจัดการกับเขาจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการแก้แค้น ไม่ว่าจะเป็นซุนเหยาฮุ่ยในอดีตที่ผ่านมาหรือซุนเหยาฮุ่ยในปัจจุบันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

 

 

 

“จริงเหรอ?” ซุนเหยาฮุ่ยมองเขาด้วยสายตาที่มั่นคง “ฉันยืนอยู่ตรงนี้แล้ว คุณกล้าที่จะลงมือไหม?”

 

 

 

วูป!

 

 

 

แสงกระพริบ

 

 

 

ซุนเหยาฮุ่ยตกตะลึง เขาเพิ่งจะรอดพ้นจากความตาย สถานที่ที่เขายืนอยู่ก่อนหน้านี้กลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ ในที่สุดความสงบของเขาก็เปลี่ยนไป

 

 

 

“คุณกล้าโจมตีฉัน! คุณเป็นบ้าไปแล้วหรอ!” ใบหน้าของซุนเหยาฮุ่ยซีด เขารู้ว่าซูฮ่าวเป็นคนฉลาดและจะไม่ทำอะไรโง่ๆ “ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อเตือนฉัน ก็ไม่จำเป็นต้อง … ”

 

 

 

วูป!

 

 

 

แสงวิ่งผ่าน

 

 

 

ซุนเหยาฮุ่ยกลิ้งกระเด็นไปด้านหลัง หลังจากที่แทบจะไม่รอดจากการโจมตีที่ 2 จากซูฮ่าวเขาก็ยืนขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่ไร้สีเลือด

 

 

 

ในที่สุดเขาก็ยืนยันได้แล้วว่าซูฮ่าวพยายามฆ่าเขาจริงๆ!

 

 

 

ใครมอบความกล้าเช่นนี้แก่เขา

 

 

 

“ ฉันเป็นผู้อำนวยการสำนักงานใหญ่สมาคมเภสัชกร” ซุนเหยาฮุ่ยตะโกนอย่างตกใจ “คุณแน่ใจหรือว่าคุณต้องการจะทำแบบนี้”

 

 

 

“ผู้อำนวยการของสมาคม?” ซูฮ่าวยิ้มกว้าง “พูดราวกับว่าฉันไม่เหมือนคุณ?”

 

 

 

ในที่สุดก็เผยถึงการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าครั้งใหญ่ “เป็นไปได้ไหมว่าคุณ…”

 

 

 

“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้ออกไปข้างนอกมาซักพักแล้ว” ใบหน้าของซูฮ่าวเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ดวงตาของเขายังคงจ้องมองอย่างเย็นชา “แนะนำตัวเล็กน้อย ตอนนี้ฉันเป็นสมาชิกคณะกรรมการของสมาคม . เภสัชกรนอกจากนี้ฉันได้ทำข้อตกลงกับพวกเขา เกี่ยวกับเรื่องนี้พวกเขาจะไม่ยื่นมือใดๆ”

 

 

 

วูป!

 

 

 

ซุนเหยาฮุ่ยตัวแข็ง

 

 

 

ในที่สุดเขาก็เข้าใจ …

 

 

 

ไม่แปลกใจที่ซูฮ่าวจะกล้าโจมตีเขา! ไม่แปลกใจที่ซูฮ่าวไม่เห็นตำแหน่งในสายตาของเขา! เขาเป็นสมาชิกคณะกรรมการของสมาคมงั้นหรอ และยังทำข้อตกลงอะไรนั้นอีก?

 

 

 

“ฉันถูกขายโดยสมาคมเภสัชกร!” ซุนเหยาฮุ่ยกำกำปั้นของเขา

 

 

 

ที่นี่เขาคิดว่าเขาได้รับประโยชน์และในที่สุดก็สามารถควบคุมบางสิ่งได้ ความจริงนี้ทำให้เขาตระหนักถึงข้อจำกัดของเขาอีกครั้ง เมื่อมีผลประโยชน์มากกว่าเขาก็จะถูกทอดทิ้งอีกครั้ง

 

 

 

ซูฮ่าวไม่ได้ดำเนินการใดๆในสองสามวันนี้

 

 

 

เขาคิดว่าซูฮ่าวกลัวซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาตัดสินใจปิดประตูบ่มเพาะ ใครจะคิดว่าสมาคมจะยอมแพ้ต่อเขา!

 

 

 

ไอ้**ซูฮ่าว!

 

 

 

ใบหน้าของซุนเหยาฮุ่ยแสดงถึงความโกรธ

 

 

 

ซูฮ่าวเพียงยิ้มอย่างชั่วร้ายขณะที่มองเขา เขาเคยพูดเรื่องนี้มาก่อนผู้ที่กล้าแตะต้องเขาจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการแก้แค้นเพราะเขาเป็นคนที่เค้า

 

 

 

ฆ่าซุนเหยาฮุ่ย?

 

 

 

เขาไม่สนใจสิ่งนั้น!

 

 

 

ซูฮ่าวจ้องมองเขาอย่างเย็นชา เป้าหมายของเขาคือทำให้ซุนเหยาฮุ่ยเสื่อมเสียเกียรติในสิ่งที่เขามั่นใจที่สุด

 

 

 

“ฉันเกลียดมัน!” ซุนเหยาฮุ่ยคำราม

 

 

 

ทำไม!

 

 

 

ทำไมต้องเป็นเขาที่ถูกทิ้งห่างอยู่เสมอ

 

 

 

ที่บ้านก็เหมือนกัน!

 

 

 

ทั้งที่โรงเรียนมันก็เหมือนกัน!

 

 

 

เขาพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้ตำแหน่งผู้อำนวยการของสมาคมเภสัชกร แต่เขาก็ถูกเขี่ยทิ้งง่ายๆ!

 

 

 

“ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อมันอย่างแน่นอน!” ซุนเหยาฮุ่ยสั่นเทา ซูฮ่าวคิดหวังสภาพจิตใจของเขาก็แตกสลายไปแล้วอย่างสมบูรณ์

 

 

 

“เขี่ยทิ้ง? ฉันไม่ได้ถูกเขี่ยทิ้ง!” ซุนเหยาฮุ่ยตะโกนอย่างรุนแรง “ควรเป็นฉันมากกว่าที่จะทิ้งพวกเขา ไม่ว่าจะครอบครัวหรือสมาคม! ฉันจะฆ่าพวกมันทั้งหมด!”

 

 

 

วูป!

 

 

 

แสงสีเขียวนับไม่ถ้วนโผล่ออกมาแสดงให้เห็นว่าสารพิษกำลังแพร่กระจายออกมา ดวงตาของซุนเหยาฮุ่ยแสดงถึงสัญญาณของความบ้าคลั่ง “แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะลากทุกคนไปพร้อมกับฉัน!”

 

 

 

วูป!

 

 

 

ซุนเหยาฮุ่ยขว้างขวดสีเขียวนับไม่ถ้วนจากมือของเขา

 

 

 

เป้ง

 

 

 

เป้ง

 

 

 

เป้ง

 

 

 

ขวดทั้งหมดเปิดออกมา ควันสีเขียวก่อตัวขึ้นในอากาศก่อนที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับว่ามันซ่อนตัวอยู่ในอากาศ

 

 

 

“นี่…” ซูฮ่าวค่อนข้างสนใจ

 

 

 

“ฮ่าๆ” ซุนเหยาฮุ่ยหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “นี่เป็นพิษที่ฉันสร้างขึ้นมา ตราบที่สัมผัสกับสิ่งนี้ คนนั้นๆจะติดเชื้อทันทีแล้วสามารถแพร่กระจายไปยังคนอื่นๆต่อได้ การสัมผัสทางกายภาพใดๆสามารถส่งต่อสารพิษไปยังคนอื่นได้”

 

 

 

“ในเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือนทุกคนในวิทยาลันจางเจียนจะติดเชื้อ!”

 

 

 

“อะไรนะ” ในที่สุดซูฮ่าวก็รู้สึกตัว

 

 

 

เขารู้ว่าซุนเหยาฮุ่ยมีการไพ่ตายสุดท้าย แต่ไม่เคยคิดว่ามันจะน่ากลัวเช่นนี้

 

 

 

พิษ…

 

 

 

“มันเป็นพิษอะไร?” ซูฮ่าวเคร่งขรึม

 

 

 

“พิษนี้?” ซุนเหยาฮุ่ยเย้ยหยัน “มันเป็นมีความสามารถพิเศษ ผู้ติดเชื้อทุกคนจะเป็นผู้ที่มีความสามารถต้นกำเนิดและมันจะค่อยๆได้รับผลกระทบ ในที่สุดก็กลายเป็นความสามารถเกรด F ที่พบมากที่สุด ฉันจะทำให้คนระดับสูงเหล่านั้นประสบกับความรู้สึกของการตกไปยังจุดที่ต่ำสุด”

 

 

 

“ลดระดับความสามารถพิเศษ…” ซูฮ่าวตกตะลึง

 

 

 

เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับสิ่งนี้มาก่อน แต่มันก็เป็นเพียงสิ่งที่มีการพูดถึง แต่ซุนเหยาฮุ่ยเปลี่ยนมันให้เป็นสารพิษจริงที่แพร่กระจายได้!

 

 

 

อัจฉริยะ!

 

 

 

แม้ว่าซุนเยาฮุ่ยจะมีความสามารถอ่อนแอ แต่เขาก็เป็นอัจฉริยะในแผนกเภสัชกรรมอย่างปฏิเสธไม่ได้! ถ้าไม่ใช่เพราะเงาทางจิตวิทยาที่เขาพบในวัยเด็ก เขาก็จะกลายเป็นตัวละครที่สุดยอดในสาขานี้!

 

 

 

ช่งเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า

 

 

 

“คุณกำลังถอนหายใจอะไรอยู่?” เมื่อมองดูลักษณะการแสดงออกของซูฮ่าว ซุนเหยาฮุ่ยก็คำราวอย่างโกรธเกรี้ยว “ฉันไม่ต้องการความสงสารของแก! แกไม่ใช่ศัตรูของฉันหรอกหรือไง มาฆ่าฉันสิ! แกทะลวงอาณาจักรโดเมนแล้วไม่ใช่หรือไง? การฆ่าฉันมันง่ายจะตายไป! ทำไมแกถึงไม่ทำอะไร?”

 

 

 

ซูฮ่าวเพิ่งยิ้ม

 

 

 

ซุนเหยาฮุ่ยค่อยๆกลับเป็นปกติ มองไปที่ซูฮ่าวซึ่งยังไม่แสดงอาการใดๆดวงตาของเขาก็เปล่งแสงแปลกๆ เขาควบแน่นพลังงานไว้ในมือโดยมุ่งเป้าไปที่หน้าอกของเขาเอง

 

 

 

บูม!

 

 

 

เขาลงมืออย่างรวดเร็ว

 

 

 

เขาคิดจะฆ่าตัวตายจริงๆ! เมื่อเห็นว่าซูฮ่าวไม่สามารถขัดขวางเขาได้ ซุนเหยาฮุ่ยก็เผยรอยยิ้ม “แม้ในความตายฉันก็ต้องการให้โลกนี้จำฉันได้!”

 

 

 

เชื้อสารพิษนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของเขา!

 

 

 

เขาจะสร้างชื่อให้ตัวเอง

 

 

 

อย่างไรก็ตามรอยยิ้มของซุนเหยาฮุ่ยก็หายไปอย่างรวดเร็ว เขาตะลึงเมื่อพบว่ามือของเขาขยับไม่ได้!

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้น” ซุนเหย่าฮุ่ยมองซูฮ่าวด้วยความกลัว

 

 

 

“คุณคิดจริงๆหรอว่าฉันจะไม่เฝ้าระวังตัวคุณ?” ซูฮ่าวขยับอย่างช้าๆ แต่เขาหายตัวไปปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าซุนเหยาฮุ่ยทันที

 

 

 

“นี่คือ…” นัยน์ตาของซุนเหยาฮุ่ยเบิกกว้างขณะที่เขาตกตะลึง

Godly Model Creator

Godly Model Creator

Author:
ซูฮ่าวที่มีความสามารถธรรมดาๆอย่างความสามารถวิเคราะห์สิ่งต่าง แต่เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งและเป็นใหญ่ จู่ๆเขาก็ได้พบกับการ์ดใบหนึ่งซึ่งได้เปลี่ยนชีวิตของเขาไปเรื่องราวจะเป็นอย่างไรมาติดตามกันได้

Comment

Options

not work with dark mode
Reset