HOKAGE RYOS PATH
บทที่ 50 การเดินทาง
ข่าวเกี่ยวกับการประกาศสงครามของหมู่บ้านทราย ก็แพร่กระจายไปทั่วโคโนฮะแม้แต่ชาวบ้านก็รู้ว่าสงครามกําลังจะเกิดขึ้น
ในสํานักงานโฮคาเงะนั้น รุ่นที่ 3 ได้ถามจิไรยะ เกี่ยวกับคาเสะคาเงะคนใหม่ แต่จิไรยะไม่ค่อยรู้เรื่องเขามากนัก
โดยปกติแล้วคาเงะควรเป็นผู้มีประสบการณ์ในสนามรบหรือผู้ที่มีความสามารถและมีชื่อเสียงมากในหมู่บ้านของเขา แต่คาเสะคาเงะคนใหม่นี้เป็นคนที่โคโนฮะไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเขา
“ท่านโฮคาเงะ นี้เป็นข่าวกรองจากสนามรบในหมู่บ้านทรายครับ!” นินจาหน่วยลับคนนึงได้ยื่นคําภีร์ให้แก่โฮคาเงะ
เขาเปิดอ่านมันอย่างรวดเร็ว เขาได้ส่งหน่วยลับที่ดีที่สุดไปเพื่อรับข้อมูลนี้
“คาเสะคาเงะเป็นเพศชายไม่ทราบชื่อ ขีดจํากัดทางสายเลือดเป็นแม่เหล็ก วิธีการต่อสู้ของเขาไม่เป็นที่รู้จักนักโทษทรายที่เราจับกุมกล่าวว่าเขาสามารถเอาชนะซูคาคุด้วยตัวเขาเองในทะเลทราย”
เมื่ออ่านประโยคหลัง ใบหน้าของโฮคาเงะกลายเป็นมืดมนในทันที การสู้กับ 1 หางที่ทะเลทรายนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก ชายคนนี้ไม่สามารถประมาทได้เลย
“นายก็เอาไปอ่านด้วย” รุ่นที่ 3 ส่งคําภีร์นั้นให้แก่จิไรยะ ซึ่งเมื่อเขาอ่านไปแล้ว เขาก็แสดงสีหน้าเดียวกันกับอาจารย์ของเขา
“อาจารย์ซารุโทบิ ส่งกองกําลังไปช่วยซาคุโมะทันทีครับ ผู้ชายคนนี้อันตรายเกินไปที่คุณซาคุโมะจะต่อสู้คนเดียว!”
“นายพูดถูก คาเสะคาเงะคนใหม่นี้ฟังดูแล้วน่าจะทรงพลังเป็นอย่างมาก พวกเขายังมีย่าโจอีกหญิงชราคนนี้อยู่ในระดับคาเงะแล้ว มันอันตรายเกินไปสําหรับซาคุโมะที่จะรับมือกับเรื่องนี้คนเดียว” รุ่นที่สามเข้าใจว่าเรื่องนี้อันตรายขนาดไหน เขาก็รีบส่งกองกําลังออกไปทันที
“หน่วยลับ ไปเรียก ยามานากะ เรียวเข้ามา!” รุ่นที่สามได้หันไปบอกแก่หน่วยลับคนนั้นที่ส่งรายงานมาให้เขา
ไม่กี่นาทีเร็วก็เข้ามาอยู่ในออฟฟิศของรุ่นที่ 3 แล้ว จิไรยะยื่นคําภีร์รายงานไปทางเรียว
เรียวหยิบมันขึ้นมาอ่าน ในมังงะนั้นคาเสะคาเงะนั้นไม่มีบท ในระหว่างแผนที่จะทําลายโคโนฮะนั้น เขาถูกสังหารโดยโอโรจิมารุ จากนั้นเขาก็โดนคาบูโตะใช้วิชา [สัมภเวสีคืนชีพ] ใส่
ก่อนที่จะอ่านคําภีร์นี้ เรียวรู้สึกว่าคาเสะคาเงะคนนี้ไม่สามารถรับมือกับจิไรยะที่อยู่ในโหมดเซียนได้แน่นอน
แต่แล้วเขาก็อ่านไปถึงที่คาเสะคาเงะรุ่นที่ 4 สามารถปราบ ชูคาคุ ในทะเลทรายได้ เขารู้ว่าหนึ่งหางนั้นสามารถที่จะฟื้นฟูได้โดยไม่จํากัดเมื่ออยู่ในทะเลทราย หมายความว่าคาเสะคาเงะรุ่นที่ 4 นี้แข็งแกร่งกว่าในเหตุการณ์ในมังงะ
“เรียว เธออ่านข่าวกรองนี้แล้วก็รู้ว่ามันเป็นงานหยาบ เรียว จิไรยะเตรียมตัวออกเดินทางพรุ่งนี้ พวกเธอจะออกเดินทางพรุ่งนี้เพื่อสมทบกับซาคุโมะเพื่อสู้กับนินจาทราย” รุ่นที่ 3 สั่งออกมา
“ครับ ท่านโฮคาเงะ!”
หลังจากที่ออกจากสํานักงานของโฮคาเงะแล้ว ทั้งสองก็ไปรวมทีมของพวกเขา
ในสนามฝึกที่ 3 นั้น 3 เรียวและทีมแพทย์ของเขาได้กําหนดเวลาที่จะออกเดินทาง จากนั้นเขาก็ปล่อยให้ทีมแยกย้ายเพื่อเตรียมตัวออกไป
รุ่นที่ 3 ให้เวลาเขากระชั้นชิดมาก ดังนั้นเรียวจึงมีบางอย่างที่ต้องเตรียมและต้องกล่าวคําอําลากับครอบครัวและเพื่อน ๆ ของเขา
คไนเยอะๆ ยันต์ระเบิด ดาวกระจายและอื่นๆ เรียวไปหาเครื่องมือทั้งหมดที่เขาคิดว่าเขาต้องการ จากนั้นเขาก็ไปและใช้โหมดเซียนเพื่อให้รับรู้ถึงตําแหน่งของคุชินะและคนอื่นๆ
เรียวพาคุชินะไปยังร้านอิจิราคุราเมงเพื่อเลี้ยงราเมงชามใหญ่แก่เธอแล้วบอกเธอว่าเขากําลังจะออกเดินทาง เนื่องจากศิษย์เพียงคนเดียวของเธอกําลังจะออกจากสงครามโคโนฮะเธอรู้สึกประหม่ามากและบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาควรให้ความสนใจในสนามรบ
หลังจากที่ลากับคุชินะแล้วเขาก็ไปยังโรงเรียนนินาจา ไม่นานมานี้ยูกาโอะได้เข้าโรงเรียน เขาไม่ต้องการรบกวนเธอ แต่เขามองเธอจากห่างๆอย่างห่วงๆเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของเขา
หลังจากนั้นเขาก็มายังปาแห่งความตาย มินาโตะไม่อยู่ที่นี้ ดังนั้นจึงมีแค่ คาคาชิ ริน โอบิโตะ
“เฮ้ คาคาชิ โอบิโตะ ริน ว่าไง!” เรียวทักทายทั้งสามคน
“หา เจ้าบ้าเรียว มีปัญหาหรอหะ?” โอบิโตะยังคงเง่าเช่นเคย
“ชั้นกําลังจะไปแคว้นลม เลยมาบอกลาพวกนาย!” เรียวกล่าวออกมา
“อะไระน? นายจะไปงั้นเหรอ?” เมื่อได้ยินข่าวนี้ โอบิโตะก็ไปไม่เป็น
“เธอจะไปสินะ บนสนามรบก็ระวังด้วยละ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ คุชินะจะเสียใจมาก” มินาโตะที่โผล่ขึ้นมาได้กล่าว
“ พี่มินาโตะ อย่าพูดแบบนี้กับคนที่จะไปสนามรบสิ” เรียวส่ายหัวให้กับมินาโตะ
“โทษทีๆ ชั้นไม่ควรพูดแบบนั้นเลย แต่ว่าเรียว ระวังตัวด้วยละ!” มินาโตะพูดให้กําลังใจ
“ ขอบคุณครับพี่มินาโตะ เอ่อ คาคาชิ โอบิโตะ ริน มีอะไรอยากพูดก่อนชั้นไปหรือปล่าว?” เรียวหันไปทั้ง 3 คน
“ไว้เจอกัน” คาคาชิพูดเสร็จเขาก็ไปฝึกตัวเองต่อ
“เรียว ขอให้นายกลับมาอย่างปลอดภัยนะ” น้ําเสียงของรินเหมือนจะร้องไห้ ทําให้เรียวรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
เรียวไม่สามารถทนอยู่กับบรรกาศแบบนี้เขาจึงโบกมือแล้วหันหลัง
“เดี๋ยวก่อน เจ้าบ้าเรียว สักวันนึงชั้นจะเอาชนะนายให้ดู!” โอบิโตะกล่าวออกมา
“แล้วชั้นจะรอนะ!” เรียวพูดจบก็ใช้โหมดจักระสายฟ้าเพื่อออกจากที่แห่งนี้ในทันที
เรียวกลับมายังบ้าน แล้วบอกแม่ของเขาว่าเขากําลังจะไปยังสนามรบ เธอไม่พูดอะไร เนื่องจากว่าเธอรู้อยู่แล้วว่าลูกชายของเธอไม่ใช่เด็กธรรมดาทั่วไป เธอแค่ต้องสนับสนุนเขาเท่านั้น!
ชินเสะได้เตรียมข้าวเตรียมของให้แก่เรียว เรียวไม่ทราบว่าจะพูดอะไร แต่เขารู้ดีว่าเธอต้องรู้สึกอย่างไรกับสงครามครั้งนี้
ในตอนท้ายของวันนั้นทั้งแม่และลูกชายก็ไม่พูดและเรียวก็เอาสิ่งของที่แม่ของเขาเตรียมไว้ให้
เช้าวันรุ่งขึ้นเขาเดินผ่านห้องของเธอยืนอยู่ตรงทางเข้าสักพักแล้วหันหลังกลับ ในขณะนั้นเขาได้ยินแม่ของเขาที่ร้องไห้ออกมาแล้วพูดว่า
“เรียว แม่ขอให้ลูกกลับมาอย่างปลอดภัยนะ”
ที่ประตูทางเข้าออกของโคโนฮะ หลังจากที่พวกเขาฟังคําปราศรัยของรุ่นที่ 3 ทีมสนับสนุนก็ออกเดินทางสู่แคว้นลม
“เจ้าหนู เธอคิดว่าทําไมมันจึงมีสงครามกันละ?” จิไรยะถามเรียวออกมา ขณะที่มองไปยังทีมของเขา
“ การกระจายทรัพยากรที่ไม่สม่ําเสมอสามารถนําไปสู่สงครามได้ ความอิจฉานําไปสู่สงคราม ความเกลียดชังทําให้เกิดสงคราม … ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะมีสงครามอยู่เสมอ จิไรยะซัง คุณผ่านการต่อสู้มามากมายหลายครั้ง คุณรู้ไหมว่าคําถามนี้อาจไม่มีคําตอบที่ดีกว่า!” เรียวพูดออกมา
“แน่นอน! จะมีสงครามอยู่ที่ไหนซักแห่งทั่วโลก ในความเป็นจริงฉันกําลังมองหาวิธีที่จะบรรลุความสงบสุขที่แท้จริง แต่มันก็เป็นความอัปยศที่ฉันยังหาไม่ได้แล้วเธอคิดว่า มันจะมีวันที่ทุกคนอยู่อย่างสงบสุขไหม?” จิไรยะถาม
“ผมไม่รู้ แต่ถ้าพวกเราแพ้สงครามนี้ละก็ ผู้คนในโคโนฮะก็จะตกอยู่ในความยากลําบากและไม่มีทางที่จะเห็นวันนั้น มาเถอะจิไรยะซัง พวกเราไม่มีเวลาแล้ว!”
“ฮ่าๆ เจ้าเด็กเวร คิดว่าชั้นเป็นใคร เป็นถึงเซียนเลยนะ คิดว่าชั้นจะไม่รู้เรื่องนี้เลยหรอ?” เขาหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ชั้นรู้น่าจิไรยะซัง ไปกันเถอะ”
“ในสงครามนี้ ชั้นยามานากะ เรียว จะสร้างชื่อให้ดู”
