Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม – ตอนที่ 33: ความมืดโผล่ออกมา

ตอนที่ 33: ความมืดโผล่ออกมา

 

ซูมหันกลับมา เมื่อเห็นแซคเดินผ่านเขาไป

 

พวกเขาทั้งสองควรจะอยู่ห่างจากผู้ชายคนนี้ ขณะที่พวกเขาต่อสู้ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงเข้ามาแทนที่? เขาเสียสติ หลังจากเห็นเด็กชายหายเป็นปกติหรือไม่?

 

“อะไรนะ-” ซูมกรีดร้องด้วยความรำคาญเล็กน้อย แต่ปากของเขาเปิดขึ้น เมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

 

การแสดงออกที่น่าตกใจของเขาเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว

 

“ก็ใช่น่ะสิ ทำไมฉันถึงต้องกังวลล่ะ” เขาหัวเราะเยาะ เมื่อเห็นภาพที่ทำให้เขาพอใจ

 

เขาเห็นแซคยืนอยู่ข้างหน้าเขา ยกมือขวาไปทางลูซิเฟอร์

 

เขาได้สร้างพายุแห่งเปลวเพลิงที่โอบกอดลูซิเฟอร์ไว้ และเผาร่างกายของเด็กน้อยอย่างช้าๆ

 

“ความสามารถทุกอย่างไร้ค่า เมื่อคุณเป็นขี้เถ้า” เพอร์เฟคโตะบ่นอยู่ไกลๆ เมื่อเขาเห็นสิ่งที่แซคพยายามทำ

 

พวกเขาไม่เข้าใจความสามารถของลูซิเฟอร์ ในกระบวนการที่เขาสามารถรักษาตัวเองได้หรือข้อจำกัดของการรักษานั้นคืออะไร แต่สิ่งที่พวกเขารู้ก็คือไม่มีการรักษาใดที่สามารถทำได้ เมื่อคนๆ หนึ่งเป็นเถ้าถ่าน

 

นั่นคือสิ่งที่แซคใช้พลังของเขา เขาต้องการเผาลูซิเฟอร์ให้เป็นเถ้าถ่านทันที

 

สิ่งนี้ดำเนินไปนานเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะมาที่นี่เพื่อจับลูซิเฟอร์ สิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นก็ทำให้พวกเขารู้ว่าการฆ่าเด็กนั้นปลอดภัยกว่าการจับเขา ความสามารถแปลก ๆ ของลูซิเฟอร์ทำให้ความเชื่อมั่นของพวกเขาแข็งแกร่งมากขึ้น

 

พายุไฟที่รุนแรงล้อมรอบลูซิเฟอร์ ดูเหมือนจะมีเปลวไฟมากจนมองไม่เห็น แม้แต่เงาของลูซิเฟอร์

 

ลูซิเฟอร์ถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟที่รุนแรงที่สุด ผิวของเขาไหม้แต่ก็หายเร็วขึ้น ที่จริงแล้ว แม้แต่ตาขวาของเขาก็หายเป็นปกติ

 

“ตอนนี้เขาน่าจะกลายเป็นเถ้าถ่านได้แล้ว” เพอร์เฟ็คโตะบอกกับแซค หลังจากนั้นไม่นาน “คุณควรหยุดเดี๋ยวนี้”

 

แซคพยักหน้า ขณะที่กำหมัดและก้มศีรษะลง

 

“เขาอันตรายกว่าที่เราคาดไว้ ความเร็วของเขาเกือบจะเร็วเท่ากับความเร็วของซูม ช่างเป็นตัวแปรที่แปลกจริงๆ…” แซคพึมพำ ขณะจ้องมองไปที่พายุที่เริ่มคลายตัวลง

 

“เขาไม่ใช่แวเรียนท์ปกติ… แต่เขาเป็นวอร์ล็อค” เอนฟอร์ซเซอร์แก้ไขให้แซค

 

บังเอิญเป็นช่วงที่เปลวเพลิงของพายุคลายออกมาเผยให้เห็นผลของการกระทำของแซคทันที

 

และสิ่งที่เปิดเผยนั้นเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด

 

พวกเขาเห็นคนยืนอยู่บนจุดที่พายุไฟโหมกระหน่ำจนกระทั่งครู่หนึ่ง

 

เสื้อผ้าของเด็กชายถูกไฟไหม้จนหมด ไม่มีอะไรปิดบังเขา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ

 

ดวงตาของเขายังคงจับจ้องที่แซค ซึ่งยืนอยู่ใกล้เขา

 

“ขะ- เขายังสบายดีอยู่เหรอ!” เอนฟอร์ซเซอร์อุทานด้วยใบหน้าที่หวาดกลัวของเขา “ผู้ชายคนนี้คืออะไร ใครก็ได้ ช่วยบอกทีว่าฉันกำลังฝัน”

 

“ไม่เว้นแต่เราทั้งคู่จะมีความฝันเดียวกัน” เพอร์เฟคโตะบ่น ขณะส่ายหัว เพราะเขาไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วควรรู้สึกอย่างไร ณ จุดนี้

 

“เขามีพลังของการรักษาที่เป็นไปไม่ได้ หรือเขาใช้การเอาตัวรอดอะไรกัน ไม่มีทาง เขาไม่ได้อยู่ยงคงกระพันใช่ไหม เขาเป็นพระเจ้าหรืออะไรทำนองนั้นหรือเปล่า?” ผู้บังคับบัญชาถาม ฟังดูจริงจังอย่างยิ่ง

 

“ฉันหวังว่าจะไม่” เพอร์เฟคโตะพูดออกมา ในขณะที่เขายิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม

 

“เพราะถ้าเป็นเรื่องจริง เราก็แค่กำลังยุ่งกับเรื่องของพระเจ้า… หรือของปีศาจ” เขากล่าวเสริม

 

“ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ เขาเป็นแค่วอร์ล็อคและเราทุกคนรู้ดีว่าทุกความสามารถต้องมีข้อจำกัดที่เราไม่เคยบอกคนอื่น ของฉันก็มีและของคุณเช่นกัน การรักษาของเขาควรมีข้อจำกัดเช่นกัน!” ผู้บังคับอธิบายเสริม

 

แซคกำลังจ้องมองเข้าไปในดวงตาของลูซิเฟอร์ รู้สึกเหมือนกำลังมองลงไปในเหวลึก

 

เขารู้สึกเหมือนกำลังหลงทาง เขาควรจะทำอะไร? เมื่อถึงจุดนั้นเองที่เขาได้ยินเกี่ยวกับข้อจำกัด

 

“ฉันเข้าใจแล้ว ทำไมฉันไม่คิดถึงมันเลย! ไม่มีความสามารถใดที่ไร้ข้อบกพร่องอย่างแท้จริง” แซคพูดออกมา ขณะที่ดวงตาของเขาเป็นประกาย

 

เขารีบสั่งเพอร์เฟคโตะ “ยิงทุกส่วนของร่างกายเขา มันต้องมีจุดอ่อนในร่างกายของเขาอยู่แน่ บางทีส่วนที่การรักษาของเขา อาจจะไม่ครอบคลุมหรือการรักษานั่นอาจจะมีจำนวนจำกัด?”

 

เมื่อเขากล่าวเช่นนี้ เขาก็ได้สร้างพายุแห่งไฟขึ้นอีกครั้ง เพื่อให้ลูซิเฟอร์โดนการโจมตีทั้งหมด

 

นั่นไม่ใช่จุดที่เขาหยุดด้วยคำสั่งของเขา เขายังสั่งคงบังคับบัญชา

 

“ผู้บังคับบัญชาครับ เรียกหัวหน้าที! บอกให้พวกเขามาที่นี่ด่วน เราไม่สามารถจัดการเขาคนเดียวได้”

 

เพอร์เฟคโตะปฏิบัติตามคำสั่งและเล็งปืนไปที่ลูซิเฟอร์ ขณะที่เขาเริ่มทำการยิง

 

แม้ว่าเขาจะไม่มีกระสุนต้นแบบอีกต่อไป กระสุนที่เขามีอยู่ก็ควรจะมีประสิทธิภาพเช่นกัน ถ้าเขาสามารถหาจุดอ่อนของลูซิเฟอร์ที่ความสามารถของเขาไม่ครอบคลุมได้ ไม่ว่าในกรณีใด มันจะบังคับให้ลูซิเฟอร์ใช้การรักษามากขึ้น บางทีนั่นอาจจะทำให้เขาหมดแรง

 

เขาไม่ได้กำหนดเป้าหมายเพียงส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายของลูซิเฟอร์ แต่มุ่งเป้าทุกส่วนอย่างน้อย 1 ครั้ง รวมทั้งข้อศอก เข่า หน้าอก ท้อง หัว และอื่นๆ

 

เพื่อให้แน่ใจว่าเพอร์เฟคโตะสามารถเห็นลูซิเฟอร์ได้ แซคจงใจรักษาเปลวเพลิงของเขาให้รุนแรงน้อยลงเล็กน้อย เพื่อทำให้ลูซิเฟอร์มองไม่เห็นเมื่อเขาอยู่ในกองเพลิง

 

ลูซิเฟอร์ไม่หลบกระสุนใด ๆ และปล่อยให้กระสุนทั้งหมดกระทบร่างกายของเขา แต่บาดแผลหายในทันที กระสุนธรรมดาก็ไร้ประโยชน์ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีการโจมตีอีกมาก

 

เขาสังเกตเห็นว่ายิ่งเขาได้รับความเสียหายมากเท่าไร เขาก็ยิ่งหายเร็วขึ้นเท่านั้น ราวกับว่าความสามารถในการรักษาของเขาดีขึ้นด้วยความเสียหาย นั่นคือเหตุผลที่เขายอมให้ตัวเองถูกโจมตีมากขึ้นไปอีก ถ้ามันเป็นวิธีที่จะรักษาให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น มันก็คุ้มค่า

 

เขายังเริ่มเดินไปหาแซค ที่ก้าวถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่าง

 

“เอาเลย! เอาพลังที่น่ารำคญนั่นออกไปซะ!” แซคร้องออกมาด้วยความโกรธ

 

ในไม่ช้าเขาก็ก้าวออกจากบ้าน ขณะที่เขาก้าวถอยหลัง ลูซิเฟอร์ก็ก้าวออกจากบ้าน ตามเขาไป แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้รีบร้อนอะไร

 

ราวกับว่ามีบางส่วนของเขาที่สนุกกับมัน เขาใช้เวลาอันแสนหวานราวกับว่าเขากำลังพยายามทรมานจิตใจพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือจากพวกเขาเอง

 

มีความพึงพอใจที่แตกต่างกัน เมื่อได้เห็นการแสดงออกเหล่านี้บนใบหน้าของคนที่คิดว่าชีวิตของพวกเขามีค่ามากขึ้น พวกที่คิดว่าจะฆ่าใครก็ได้ มันน่าสนใจจริงๆ

 

… ยังมีต่อ

 

————————————————————–

Inhuman Warlock

Inhuman Warlock

บทนำ “เด็กชายที่ไร้ประโยชน์” พวกเขาอ้างว่าแบบนั้น ดังนั้นบุตรแห่งนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุด จึงถูกประกาศว่าไร้ประโยชน์และถูกส่งตัวให้ไปตาย แต่เป็นไปได้จริงหรือที่ลูกชายของวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์จะไร้ประโยชน์? หรือมันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์ทำขึ้น ซึ่งทำให้พวกเขาสูญเสียทุกอย่างและขับไล่วอร์ล็อกผู้นี้ที่มีศักยภาพไปสู่ด้านมืด?

Comment

Options

not work with dark mode
Reset